Η λογική αυτό λέει. Πως όταν κάποιος είναι κοντά σου και σ'αγαπάει, δεν ξεσπάς πάνω του. Ξέρεις πόσες φορές φίλοι κι όχι σύντροφοι, έχουν ξεσπάσει πάνω μου γιατί είχαν προβλήματα; Όσοι επέστρεψαν αναγνωρίζοντας τα λάθη τους, ξαναμπήκαν στην ζωή μου, όσο κι αν είχα πληγωθεί. Μερικοί επανέλαβαν τα ίδια λάθη κι απομακρύνθηκα, ενώ άλλοι αναγνωρίζοντας τα λάθη τους και δουλεύοντας με τον εαυτό τους σε προσωπικό επίπεδο, έγιναν πολύ πολύ όμορφοι άνθρωποι. Θέλω να πω πως πολύ συχνά πέφτουμε στην παγίδα οι άνθρωποι και ξεσπάμε στο "σπίτι" μας, στους οικείους κι αγαπημένους. Έχουμε το δικαίωμα στο λάθος, αρκεί να μη γίνεται κατ'επανάληψη, γιατί μετά μιλάμε για εκμετάλλευση. Φυσικά κι είναι άσχημο να πληγώνεις κάποιον και θα υπάρχουν συνέπειες και για τις δύο πλευρές, όμως ουδείς αλάνθαστος!Όπως σου έγραψα και στο προηγούμενο σχόλιο, το να κλειστείς στο καβούκι σου,αφότου έχεις πληγωθεί είναι μία επιλογή. Και θα μου πεις δεν λειτουργούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο, ούτε κι αντιδράμε όλοι "λογικά". Αλλά πες μου, ποιός δεν έχει πληγωθεί; Κι εσύ κι εγώ και η εξομολογούμενη κι όλοι έχουμε πληγωθεί. Δεν είναι μία κοινωνία αγγελικά πλασμένη από αγίους. Είναι αναπόφευκτο. Ειλικρινά, εκτιμώ όσους ανθρώπους έμπρακτα μετανοούν για κάποιες πράξεις τους και προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι. Ό,τι έγινε, έγινε. Τώρα είμαστε στο τώρα και δεν υπάρχει λόγος να πληγώνουμε κι εμείς με τα γραφόμενά μας κάποιον/α που ήδη αισθάνεται άσχημα με τον εαυτό του/της.
