Δεν ξέρω γιατί επέλεξα να σου αφήσω σχόλιο παρόλο που όπως είπε και η Κυρά δασκάλα έκανα αγώνα να διαβάσω το κείμενό σου χωρίς τελείες. :) Όπως και να έχει πρέπει αρχικά να είσαι περήφανος που ζεις μόνος και ανεξάρτητος στα 26 σου σε μία περίοδο πολύ δύσκολη από κάθε άποψη. Δεν είναι εύκολο για όλους αυτό. Είχες μία σχέση που έληξε, πρέπει να πάρεις τον χρόνο σου για να προσαρμοστείς στη νέα κατάσταση.Λογικό να αλλάζει και η ζωή σου και οι στόχοι σου μετά από αυτό. Πρέπει όμως να δεις ποιοι ήταν αυτοί οι στόχοι τους οποίους πλέον δεν έχεις.. Είχαν να κάνουν με τη σχέση σου; Με τα επαγγελματικά σου; Βάλε τα κάτω και δες.. Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μας που δεν είμαστε στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση.Είναι φυσιολογικό, ειδικά όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε βλέπουμε τα στραβά και τα ανάποδα του κόσμου και τι επικρατεί εκεί έξω.. Ένα από αυτά είναι οι ανθρώπινες συμπεριφορές που δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Μην σε παίρνει από κάτω.. είσαι αρκετά μικρός ακόμα. Συνέχισε τη ζωή σου, αποδέξου τα άσχημα και προχώρα με αισιοδοξία. Δυσκολίες εμφανίζονται σε όλους μας, αλλά η ζωή τι νόημα θα είχε αν δεν υπήρχαν και αυτές. Αν είναι όνειρό σου η μηχανή να την πάρεις αλλά να είσαι προσεκτικός. Αν όμως και η εργασία σου δεν σε γεμίζει, προσπάθησε να δεις τι θα σου άρεσε τι άλλο να κάνεις..Καλή συνέχεια.