Το Αλκυόνη είναι υπέροχο, το ξέρω. Μου άρεσε πολύ και το Λουκρητία, αυτό να το δώσεις στάνταρ. Όσο για το Αντιγόνη, εμένα μου βγάζει κάτι λόγω της τραγωδίας κιόλας, κάτι επαναστατικό (που πήγε κατά διαόλου, αλλά δε βαριέσαι).