Δεν ξέρω από πού να το πιάσω.Για αρχή, λογικό να στεναχωριέσαι και όχι δεν έχει καθόλου δίκιο. Το ότι θεωρεί ότι ο σκοπός του ανθρώπου είναι ο γάμος και ότι παντρεύτηκε για να κάνει παιδιά και άμα δεν μπορούσες εσύ θα έβρισκε άλλη, με αφήνει ΑΦΩΝΗ. Έχει παρερμηνευσει, λιγάκι, την έννοια του γάμου. Παντρεύεσαι γιατί αγαπάς τον σύντροφό σου, όχι γιατί θες παιδιά. Μην μπαίνεις στη διαδικασία να δικαιολογήσεις το τι λέει...Αυτό το "εν μέρη έχει δίκιο..." με σκότωσε, πραγματικά. Σε μια σχέση, πόσο μάλλον από την στιγμή που είσαστε παντρεμένοι, σέβεσαι τον άλλον.Μπορεί να μην μπορούσες να κάνεις παιδιά, μπορεί και να μην ήθελες. Από την άλλη, την υιοθεσία δεεεν την σκεφτηκε ε; Τόσα παιδιά παρατημένα χωρίς να φταίνε, για ποιο λόγο να μην υιοθετήσεις; Εκτός αν δεν θέλει "παιδιά άλλων". Κοίτα είμαι 22 και εχω άλλες απόψεις και εγώ και ο σύντροφός μου σε θέματα περί γάμου και παιδιών. Δεν συμφωνώ ότι η πορεία μας είναι να γίνουμε γονείς...Κάποιοι γύρω μας δεν θα έπρεπε καν να είναι γονείς. Εσύ κάτσε και σκέψου αν του αξίζει του άντρα σου μια σύντροφος σαν και εσένα. Είσαι πολύ καλη που τον δικαιολογεις, ενω, προσωπικά μιλώντας πάντα, τον θεωρώ at least απαράδεκτο.