Ίσως ο τρόπος που γράφεις μερικές φορές. Είναι στιγμές που είσαι γλυκιά σαν καραμέλα κι άλλες ξινή σαν λεμόνι. Μου αρέσει και με τρομάζει που είσαι τόσο ευθύς και ειλικρινής. Κάποιες φορές θα 'θελα να ήμουν κι εγώ έτσι.Είδα και το άλλο σχόλιο σου, πίτσα δεν έκανα τελικά τη βγάζω με το κρασί. Αν πεινάσω θα κάνω τοστάκι. Στο μεταξύ τι έγινε, κοιμήθηκαν όλοι; Άντε να δω τι θα κάνω μέχρι να με επισκεφθεί ο Μορφέας.