Γιωργο καλημερες! Ακριβως οπως τα λες,δε θα ελεγα μονο αυτην την κατασταση ως κρισιμη,φυσικα ειναι και αλλες καταστασεις που μας ταλανιζουν αν θελεις και καλουμε να δοκιμασουμε πολλα.Ενα ειναι το κυριως να μη χασουμε την ανθρωπια μας και να ξεκινησουμε να κανουμε πραγματα για μας ή για αλλους,πραγματα που πριν της καραντινας θεωρουσαμε δεδομενα και σχεδον ανυπαρκτα.Να ξαναβρουμε το νοημα μας στα απλα.Να ξαναγαπησουμε τον εαυτο μας και τους αλλους.Και τελος να δωσουμε ενα μπραβο σε μας,σε οσους με οσα περασαν και βγηκαν νικητες,οχι μονο σε αυτο ,αλλά και σε οσα σε δοκιμαζει η ζωη.Η ζωη μια απεραντη αρενα και εσυ το πως θα σταθεις και θα επιβιωσεις και εν τελει θα διατηρηθεις ειναι και παραμενει το ταξιδι του καθενος μας.Βεβαια να μη χασουμε κατι στην ολη διαδρομη,οτι το ταξιδι αξιζει τελικα και οχι ο προορισμος και οτι οι Ιθακες ξερεις,μας εδειξαν το ωραιο ταξιδι του καθενος μας.Εκει στο τελος,στο χειροκροτημα που λεμε,να μπορουμε να κανουμε εναν ωραιο απολογισμο ζωης,χωρις να μετανοιωνουμε για τιποτα,αλλα με μια απεριοριστη ευγνωμοσυνη για οσους και για οσα ηρθαν και εφυγαν απο τη ζωη μας,για οσα ζησαμε,για οσα αγαπησαμε.Γιατι χωρις αυτα δεν θα ειμαστε εμεις,αυτη η μοναδικοτητα μας και η μοναδικοτητα των όποιων βιωματων μας και επιλογων μας.Ευχαριστω για το κειμενο Γιωργο,μου εδωσες την ευκαιρια να γραψω κατι μικρο,Να σαι καλα και να περνας καλα.Κι ευχομαι αυτο που ψαχνεις στη ζωη σου να ερθει να σε συναντησει,οτι ποθεις λοιπον ευχομαι να το βρεις.:)Να σαι καλα.