Από τη στιγμή που χρησμοδοτησε ο ίδιος ο Διογένης ο Κυνικός νομίζω ότι η σοφή απάντηση που ψάχνεις έχει ήδη δοθεί :)Θα σου πως όμως πέρα από την πλάκα και κάτι ακόμα. Είμαι 24 και είμαι με την κοπέλα μου 5 χρόνια. Εγώ ήμουν δεκαεννιά και εκείνη δεκαοκτώ όταν γνωριστήκαμε (Νομική εγώ, Οικονομικό Νομικής εκείνη). Η αλήθεια είναι ότι η συνήθης εμπειρική κατάληξη αυτών των σχέσεων είναι ότι όλα κάποτε τελειώνουν ("es geht alles vorüber" που λένε και οι Γερμανοί). Και αντικειμενικά και οι δύο πλευρές αρχίζουν μια σχέση σε αυτή την ηλικία με ένα παρόμοιο σκεπτικό ή τουλάχιστον αποδεχόμενες αυτή την πιθανότητα.Όμως, αυτός που λέει τις φράσεις: "κάποια στιγμή θα χωρίσουμε γιατί έτσι είναι η ζωή και η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων" και "χρειάζομαι να κάνω πολλές σχέσεις για να βρω αυτό που ψάχνω", παραδέχεται δύο πράγματα: Α. Ότι δεν δένεται συναισθηματικά με συγκεκριμένα πρόσωπα (ούτε καν με το πρόσωπο που εκείνη τη χρονική στιγμή βρίσκεται μαζί του) αλλά απλώς ζει τις "καταστάσεις" που οι "φυσική εξέλιξη των πραγμάτων" φέρνει στη ζωή του, και Β. Ότι πολύ περισσότερο θεωρεί κι εσένα μια "περαστική" κατάσταση που είναι θεμα χρόνου να περάσει μέχρι να βρεθεί η επόμενη περαστική κατάσταση.Όπως είπε και η Caravan (που απ' τη σοφία της απάντησης της μάλλον ανήκει στην ίδια σχολή με τον Διογένη τον Κυνικό :)), το να πετάει ένας δεκαεννιαχρονος τόσο ωμά στη μούρη της συντρόφου του μια τέτοια φράση δείχνει παρα πολύ κυνισμό για τόσο νεαρή ηλικία.Δίνω όμως το εξής ελαφρυντικό σε όλο αυτό: Γενικά ζούμε σε μια εποχή που εμείς οι άνδρες μυούμαστε από πολύ νεαρή ηλικία στον "μαγικό κόσμο της Τσόντας". Αρκετοί λοιπόν, και ειδικά σε αυτές τις μικρές ηλικίες, έχοντας όλες αυτές τις αναπαραστάσεις στο μυαλό και το υποσυνείδητο μας, περνάμε από τη φάση "θα ήταν ωραία να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εμπειρίες με όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες". Θα σου πω όμως κι εγώ το ίδιο κυνικά με εκείνον ότι "όποιος βλέπει τη Ζωή σαν τσόντα, στο τέλος η Ζωή θα τον πηδήξει", γιατί αυτός ο τρόπος ζωής δεν οδηγεί πουθενά και γιατί η Ζωή στο τέλος είναι η πιο σκληρή και η πιο κυνική από όλους.Η συμβουλή λοιπόν που σου δίνω δεν είναι βέβαια να χωρίσεις γιατί αυτό είναι μια απόφαση που πρέπει να πάρεις αποκλειστικά ΜΟΝΗ σου όταν πλέον πειστείς ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Η συμβουλή που σου δίνω είναι να αποδεχτείς και να προετοιμαστείς ψυχολογικά για το ενδεχόμενο ότι μπορεί να χωρισεις, έτσι ώστε αν ποτέ αυτό συμβεί, να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο επώδυνο. Να θυμάσαι τέλος: οι Γυναίκες είστε πολύ πιο ώριμες και πολύ πιο έξυπνες από το μέσο άνδρα που κυκλοφορεί έξω. Όποια και να είναι η κατάληξη, στο τέλος έχετε πάντα τον ψυχολογικό έλεγχο της κατάστασης.