Χρονια πολλα. Δε γινεται απο τη μια να αισθάνεσαι υπερήφανη (καλα κανεις, δε λεω κτ γι αυτο) που ο, τι κατάφερες στη ζωη σου το κατάφερες με την αξια σου κ απο την αλλη να ζηλευεις την αλλη γυναικα. (Σε αυτο το σημειο να πω οτι ο τροπος που μιλας για αυτη τη γυναικα ειναι not cool. Μονο οι όμορφοι κ οι μορφωμενοι εχουν δικαιωμα σε μια καλη σχεση/ γαμο/ ζωη?) Ειναι αλληλοαναιρουμενα αυτα τα δυο συναισθηματα, δε νομιζεις?Τωρα, το οτι δεχτηκες τον αντρα σου πισω ειναι αλλο κεφαλαιο. Τον δέχτηκες πισω (ελπιζω) δοκιμαστικά. Αφου βλεπεις οτι δε λειτουργει το θεμα, τί περιμενεις για να το τελειωσεις? Στη θεση σου θα προβληματιζομουν για τους λογους για τους οποιους με προσεγγισε ξανα αυτος ο ανθρωπος. Μαλλον για να βολευτεί το εκανε. Συγνωμη, δε στο λεω με κακια. Κοιτα την πάρτη σου οπως εκανε κ αυτος οταν έφευγε. Κ σε περιπτωση που σκεφτεσαι το παιδι, σκεψου οτι καλύτερα με εναν γονέα αλλα ισορροπημενο, παρα με δυο γονεις με κακή σχεση μεταξυ τους. Καλη τυχη.