Ο φόβος και η απορία μπροστά στον θανάτο είναι κάτι πανανθρώπινο, καθώς όλοι προς τα εκεί οδεύουμε. Εάν σε απασχολεί πάρα πολύ μπορείς να το συζητήσεις με κάποιον άνθρωπο που εκτιμάς ή με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.Η γενική ιδέα, ή τουλάχιστον η ιδέα στην οποία καταλήγω εγώ, είναι να ζει κανείς όπως θα ήθελε και να περνά στιγμές με τα αγαπημένα του πρόσωπα, έτσι ώστε στο τέλος (και των γύρω του αλλά και το δικό του) να μην μετανιώσει για πράγματα που δεν έκανε. Ο διαλογισμός επίσης με βοηθάει πολύ να δέχομαι την έννοια του θανάτου. Ο θάνατος δεν είναι κακός, είναι φυσικός. Εύχομαι να το αποδεχτείς σύντομα και να ζήσεις όσα πραγματικά θέλεις :)