Γύρω στα 28 μου σκεφτόμουν πολλά από αυτά που σκέφτεσαι κι εσύ. Κι ας είχα χόμπι και ενδιαφέροντα και σχέση, υπήρχαν στιγμές που ένιωθα μόνος. Σκεφτόμουν κι εγώ ότι θα φτάσω 40 και δε θα έχω κάνει τίποτα ενδιαφέρον, δε θα έχω ακόμα κανένα κοινωνικό κύκλο, δε θα έχω εμπειρίες, περνούν τα χρόνια, αργότερα δε θα μπορώ κιόλας να τα κάνω… και άλλα τέτοια όμορφα. Μετά από μερικά χρόνια και πλέον πιο κοντά στα 40, μπορώ να σου πω ότι έχουν αλλάξει πολλά. Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο, απλώς όπως εξελίσσεται η ζωή, το ένα έφερε το άλλο και άλλαξαν τα δεδομένα. Κάποιοι τομείς πήγαν καλά, κάποιοι θέλουν ακόμα δουλειά. Όμως όταν άρχισα να αποδέχομαι τις αλλαγές στη ζωή μου (θετικές και αρνητικές), η όλη διαδικασία έγινε κάπως πιο εύκολη. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ρόδινα τα πράγματα, ακόμα το δουλεύω. Δεν ξέρω αν θα σταματήσουμε και ποτέ να το δουλεύουμε, αλλά όπως είπε μια ψυχή εδώ μέσα... «Όλα ξεκινούν από την σχέση με τον εαυτό. Εάν είναι σταθερή και καλή, μπορούμε να διεκδικήσουμε αυτά που θέλουμε στην ζωή, υπάρχουν.» Ελπίζω να σου λέει κάτι αυτό, εμένα μου φάνηκε ελπιδοφόρο. Εύχομαι να αλλάξουν τα δεδομένα σου σύντομα!