Κορίτσι μου καταλαβαινω πως αισθάνεσαι οτι πρεπει να κανεις αυτη τη σχεση να λειτουργήσει επειδη ακομα τον αγαπας κ επειδη ειναι κριμα για τα 4 χρονια που περάσατε μαζι. Ουτε η πρωτη ομως, ουτε η τελευταια σχεση θα ειναι αυτη που τελειωνει. Οι ανθρωποι αλλάζουν, τα συναισθήματα αλλάζουν. Ζευγάρια που ηταν μαζι 10, 20, 30 χρονια χωριζουν. Κ μαλιστα λιγες θεωρω ειναι οι περιπτωσεις που με εναν χωρισμό ειναι κ οι 2 ευχαριστημένοι. Συνηθως ο ενας εχει ακομα συναισθήματα. Δυστυχως ετσι ειναι. Καταλαβαινω οτι θελεις να προσπαθήσεις για αυτη σχεση κ καλα κανεις. Μεχρι ποτε ομως? Κ μαλιστα μονη σου? Πρέπει να βρεις το σημειο που πρεπει να τραβήξεις τη γραμμη. Οι ωραιες αναμνήσεις κ οι καλες στιγμες παντα θα υπαρχουν. Ειναι ομως αρκετες για να κρατήσουν μια σχεση? Οχι, δεν ειναι. Σε τελικη αναλυση, αν δε σε κανει χαρούμενη η σχεση σου κ αν δεν σου προσφερει ηρεμία, τοτε ποιο το νοημα? Δες λοιπον που θα βαλεις τα ορια σου, γτ για ποτε χάνεις τον εαυτο σου στη δινη αυτων των καταστασεων ουτε που το καταλαβαινεις! Φιλια πολλα αγαπουλα! (αυτο το "καταλήγω να αγκαλιάζω τον εαυτο μου" που ειπες πονεσε)
