Κάνεις πάρα πολύ καλά που κρατάς πλέον αποστάσεις. Φτάνει που επωμίστηκες σαν παιδί έναν ρόλο που δεν σου αναλογούσε. Δεν είχες καμιά δουλειά να παίρνεις θέση, δεν είχες καμιά δουλειά να μπαίνεις στη μέση. Για όνομα του Θεού, ήσουν μικρό παιδί! Καταλαβαίνεις πως το λέω, δεν σε κατηγορώ φυσικά απλά αγανακτώ για όσα πέρασες και για το ότι εκείνοι που έπρεπε να σε προστατεύσουν δεν το έκαναν. Δεν ευθύνεσαι για τις επιλογές των γονιών σου και για τις συμπεριφορές τους. Έπραξες ολόσωστα που έφυγες και έχεις πλέον την ζωή σου, είναι ολόσωστο που πλέον δεν επεμβαίνεις. Δέχτηκες συναισθηματική κακοποίηση τόσο από την βίαιη συμπεριφορά (η λεκτική βία είναι μια μορφή ΒΙΑΣ κι εσύ υπήρξες μάρτυρας αυτής της βίας) του πατέρα σου όσο και από την μητέρα σου που άλλαξε μαζί σου ρόλους. Χίλια μπράβο σου αξίζουν που κατάφερες να φύγεις και στάθηκες στα πόδια σου, είσαι η ζωντανή απόδειξη ότι δεν μας καθορίζει το όποιο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε. Να θυμάσαι πάντα ότι ΕΣΥ είσαι το παιδί και εκείνοι οι γονείς σου, αποτύχανε πλήρως στον ρόλο σου και δεν τους χρωστάς.