Εγώ δεν κατάλαβα ΕΣΥ πως το βλέπεις. Τι σημασία έχουν τα "αντιφατικά" μηνύματα που δέχεσαι; Θέλεις να επικροτούν όλοι γύρω σου τις επιλογές σου για να νοιώθεις καλά; Εγώ δεν βλέπω κανένα πρόβλημα. Ο ένας κάθεται στο σπίτι έχει αναλάβει παιδί και νοικοκυριό, και ο άλλος εργάζεται. Κλασικά πράγματα από την στιγμή που σας φτάνουν τα χρήματα. ΟΜΩΣ. Λες ότι οι απολαβές σου είναι "εξαιρετικές", ταυτόχρονα δεν σε πείραζε που εκείνος έβγαζε ελάχιστα από την στιγμή που "πλήρωνε τους μισούς λογαριασμούς" και τώρα του δίνουν οι γονείς του "κρυφά από τις συντάξεις τους". Για ποιόν λόγο να πληρώνει τους μισούς λογαριασμούς από την στιγμή που εσύ βγάζεις πολύ περισσότερα; Και τι δουλειά έχουν οι γονείς να του δίνουν χρήματα, έχεις ή δεν έχεις "εξαιρετικές απολαβές"; Δεν σκέφτεται μόνο η μητέρα σου στερεοτυπικά, αλλά κι εσύ η ίδια. Δεν καταλαβαίνω τι σόι νοοτροπία είναι αυτή, να μην σε πειράζει ότι βγάζει ελάχιστα χρήματα ο άντρας σου, αρκεί να συνεισφέρει τα μισά. Πως και γιατί να συνεισφέρει τα μισά αφού έβγαζε ελάχιστα και τώρα καθόλου; Εσύ έπρεπε να καλύπτεις το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων σας (πλέον φυσικά, ΟΛΑ σας τα έξοδα) δεν γίνεται να υπάρχει μεγάλη διαφορά στο εισόδημα και να μοιράζεστε εξίσου τους λογαριασμούς. Έτσι όπως μας τα λες δεν τολμώ να ρωτήσω αν έχει δικά του χρήματα, εντελώς δικά του για τα προσωπικά του έξοδα. Για να μπορείς να έρχεσαι από την δουλειά και να παίζεις με το παιδί σας, κάποιος φρόντισε για όλα τα υπόλοιπα. Μπορείς και "ζεις" τον άντρα σου και το παιδί σας, γιατί εκείνος κάνει όλες τις δουλειές και ασχολείται με το παιδί. Και ακόμη επιτρέπεις να εξαρτάται οικονομικά από τους γονείς του; Κάτι δεν πάει καθόλου μα καθόλου καλά.
