Αυτά τα αφοριστικά και απόλυτα πιθανόν να δικαιολογούνται λόγω μικρής ηλικίας. Η βάση της εξομολόγησής σου είναι σαφώς σωστή. Ο τρόπος όμως με τον οποίο την εκφράζεις είναι λίγο επικίνδυνη θα έλεγα ή πιο σωστά όχι τόσο ώριμη (δεν μου αρέσει αυτή η λέξη). Συνήθως οι άνθρωποι με απόλυτες εκφράσεις, στοχεύουν τόσο πολύ σε αυτό που παραβλέπουν άλλα. Παράδειγμα, σε μία μελλοντική σχέση να είσαι τόσο χαρούμενη που βρήκες αυτό που θα παραβλέψεις ίσως ένα άλλο ελλάτωμα που στο μέλλον θα σου στοιχίσει χειρότερα. Anyway, (που λένε και στο χωριό μου), σαφώς οι δουλειές πρέπει να μοιράζονται, μα πάνω από όλα να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση, επικοινωνία και σεβασμός. Και θα τρέξεις, και δεν βγεις για 2 χρόνια ίσως και για περισσότερα, δεν θα πας τόσο άνετα για έναν καφέ αν εχεις παιδιά, αλλά το ίδιο θα κάνει και ο σύζυγος. όχι γιατί σας υποχρέωσε κάποιος... αλλά επειδή έχετε άλλες προτεραιότητες και συνήθως ένα-δύο.. παιδιά είναι προτεραίοτητα. Στο διαταύθα, όταν είναι συνειδητοποιήμενη η συμβίωση, υπάρχει συμφωνία μεταξύ του ζευγαριού και κανείς από τους 2 δεν αποποιείται ευθυνών, αλλά πράλληλα φροντίζουν από κοινού να έχουν και λίγο προσωπικό χρόνο ο καθένας, τα πραγματα λειτουργούν. Δεν είναι άσπρο μαύρο, και σε καταστάσεις πίεσης πιστέψε είναι πολύ εύκολο και οι 2 πλευρές να αναπτύξουν εγωισμό.. Ξέρω αρκετές οικογένειες που οι γυναίκες δεν δουλεύουν, πάνε για νυχάκια καθε μέρα και έχουν φορτώσει παιδια στους άντρες τους.