Ακουστέ με! Ο γνωστός σας ήλιος πρόκειται να σβήσει, αρχίζοντας απ' τον Σαρωνικό Ένα αποκαλυπτικό, νέο ποίημα του Χάρη Μεγαλυνού
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΞΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ
Ακουστέ με!
Ο ήλιος γύρω απ’ τον Λυκαβηττό,
γύρω απ’ αυτή την παιδική χαρά με τα πανάθλια δέντρα
και τις άραγμένες πάνω στη Δεξαμενή μηχανές
-μα τι λέω-
γύρω απ’ όλη τη θάλασσα που περιβρέχει την Αττική
κρατώντας τα σύνορα του χειμώνα πέρα απ’ το Τατόι,
κι ακόμα πιο μακριά, στο Αιγαίο με τα διάσπαρτα νησιά του,
αυτός ο γνωστός σας ήλιος πρόκειται να σβήσει.
Σταδιακά, κι αφού προηγουμένως βγάλει γένια
και ζαρώσει τόσο, ούτως ώστε να μην ξυπνάει
ούτε απ’ τις πάπιες του Κήπου
ούτε απ’ τα γουργουρητά των περιστεριών,
αρχίζοντας απ’ τον Σαρωνικό
και τις αμμοβολές της Κούλουρης
θ’ αναδυθεί ένα σκοτάδι τόσο πυκνό,
που ούτε οι πιο δυνατοί προβολείς των αεροδρομίων
με τις πρισματικές τους λυχνίες,
ούτε οι πιο ισχυροί καταιονισμοί ύδατος
συνεπικουρούμενοι από πρωτοφανούς διεισδυτικότητας ραντάρ,
δεν θα μπορούν να διαλύσουν.
Ακόμα και η Ανταρκτική, η πάσπαλη της Αίτνας
δεν θα μπορούν να συγκριθουν μ’ αυτή τη συσκότιση,
που απ’ την Καστέλλα μέχρι τον λόφο του Στρέφη
και το Λυσσιατρείο, θα εχει σκεπάσει την Αττική,
με εξαίρεση τα φωτάκια του Σταδίου και το ιώδες φως,
Α! τώρα το ξέρω.
Τώρα καθώς βλέπω το φως να επανέρχεται
πρώτα στο 'Αλσος της Χωροφυλακής, κάτω στα σπιτάκια
στο Ελληνορώσων και τη Γαργαρέτα,
κι ακόμα πιο μακριά,
ως την Κολοκυνθού, στη θάλασσα των σπιτιών
που σαν ωκεανός χωρίζει την Κηφισιά
απ’ την αιθάλη των Πετραλώνων και του Ρούφ,
ακόμα κι αν δέν το έχει καταγράψει κανένα ημερολόγιο,
ακόμα κι αν δεν το έχει προβλέψει καμία ασφαλιστική εταιρεία,
κανένας πονόλαιμος ή μια τραχύτητα στην αναπνοή,
αν έστω και για έναν άνθρωπο σβήσει ο ήλιος
τότε είναι σαν να σβήνει για όλους.
---------
Ένα ατόφιο ποίημα του Χάρη Μεγαλυνού από την τελευταία του συλλογή «Πενήντα» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος. Νομίζω, όσο μεγαλώνει γίνεται καλύτερος...
