Η Φλώρινα ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία ήλεγχε την Ελλάδα από το 1453 έως το 1922. Οι κάτοικοι της Φλώρινας ήταν ένα πλέγμα πολλαπλών εθνοτικών κοινοτήτων και θρησκειών- Χριστιανοί Έλληνες, Σλάβοι, Βούλγαροι, Εβραίοι, Τούρκοι και Αλβανοί Μουσουλμάνοι, Βλάχοι και Τσιγγάνοι. Αυτές οι θρησκευτικές ομάδες ζούσαν και εργάζονταν μαζί σε στενή γειτνίαση. Η Φλώρινα ήταν μια τυπική βαλκανική πόλη στα τελευταία στάδια της παρακμής της οθωμανικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια.
Από το 1903-1918, και συμπεριλαμβανομένου του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1914) και του Ελληνοτουρκικού Πολέμου 1919-1922, ολόκληρα τα βόρεια εδάφη της Ελληνοβαλκανικής Χερσονήσου (συμπεριλαμβανομένης της Σερβίας) υπέστησαν μεγάλες πληθυσμιακές απώλειες μέσω πολέμων, κατακλυσμιαίων μετακινήσεων πληθυσμών (εθνοκάθαρση) και ανταλλαγών πληθυσμών. Η προσφυγική διασπορά κινούνταν προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτή η τεράστια πολιτική ανασυγκρότηση της Ευρώπης και των Βαλκανίων μπορεί αρχικά να ξεκίνησε από τους πολέμους επαναστατικής ανεξαρτησίας από τους Οθωμανούς και τις επακόλουθες εσωτερικές βαλκανικές επεκτατικές διεκδικήσεις για νέα εδάφη, αλλά ήταν η έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που κλόνισε ανεπανόρθωτα τα πολιτιστικά θεμέλια για το μέλλον, πέρα από κάθε πολιτική αξία στη δημιουργία νέων εθνικών κρατών στα Βαλκάνια και τη Μικρά Ασία.
Στις φωτογραφίες αναδεικνύονται οι συνέπειες του πολιτισμικού ξεριζωμού στη μνήμη και την ταυτότητα μέσα από τις εικόνες γυναικών από τη Φλώρινα, τραβηγμένες από διάφορους γνωστούς και άγνωστους φωτογράφους την περίοδο 1900-1918.
Αυτή η ιστορία της διασποράς και του εκτοπισμού καθόρισε ένα νέο πρότυπο για τον εικοστό αιώνα και τον εικοστό πρώτο αιώνα- ένα σύνολο ιστορικών προβλημάτων που είχαν και συνεχίζουν να έχουν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη λειτουργία της κοινοτικής μνήμης σε σχέση με την ταυτότητα που βιώνει κάθε επόμενο κύμα προσφύγων και μεταναστών που εγκαταλείπουν τα πάντα στην απλή ανάγκη να ξεφύγουν και να επιβιώσουν.
Στις φωτογραφίες αναδεικνύονται οι συνέπειες του πολιτισμικού ξεριζωμού στη μνήμη και την ταυτότητα μέσα από τις εικόνες γυναικών από τη Φλώρινα, τραβηγμένες από διάφορους γνωστούς και άγνωστους φωτογράφους την περίοδο 1900-1918. Το φύλο είναι σημαντικό επειδή παραδοσιακά η γυναίκα είναι αυτή που φέρει τη συμβολική λειτουργία της τελετουργίας και της μνήμης σε σχέση με τον πολιτισμό και την ταυτότητα, και τελικά, την ιδέα και το νόημα του πού ανήκει κάποιος και πού είναι το σπίτι του. Με άλλα λόγια, η ευθύνη πέφτει στη γυναίκα πρόσφυγα και μετανάστρια, αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφισβήτηση ή αμφιθυμία ή αίσθηση έλλειψης.
Η καλλιτέχνιδα Ελισάβετ Γκερτσάκη χρησιμοποίησε αρχειακές φωτογραφίες και τις αναδιαμόρφωσε. Τις φωτογραφίες τις βρήκε σε προσωπικές συλλογές, στον Τύπο της εποχής αλλά και στα αρχεία του Φωτογραφικού Τμήματος του Γαλλικού Στρατού.
