Ένα βίντεο που δείχνει σε medley αρκετούς νέους Έλληνες που συνεχίζουν να διασκεδάζουν στη Μύκονο, αντί να ζητιανεύουν στους δρόμους ή να κλαίνε στη γωνία γαμωσταυρίζοντας τη Μέρκελ ή να υψώνουν τις γροθιές τους σε λαϊκές συνελεύσεις - κάνει μεγάλο σουξέ στο facebook.
Οι συμμετέχοντες πάνε γυρεύοντας βέβαια.
Κατά τη γνώμη μου είναι τόσο γελοίοι όσο ήταν και πρό κρίσης, τόσο γελοίοι όσο θα είναι και οι αντίστοιχοι μετά κρίσης.
Προς υπεράσπισή τους: Όταν είσαι μεθυσμένος και διασκεδάζεις είναι μάλλον δύσκολο να σκεφτείς τους άνεργους ή τους απολυμένους της ΕΡΤ. Είναι πιο εύκολο να φωνάξεις: Μυκονοοοοοος.
απόλαυση
(ο αγαπημένος μου είναι αυτός που λέει "Είναι η πέμπτη φορά που έρχομαι εδώ και... τσιλάρουμε πάρα πολύ άσχημα)
Το βίντεο έχει τον ειρωνικό τίτλο "ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΗΣΑΝ!!!! Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΑΡΓΕΙ!!!!!11" και το βρίσκω εύστοχο. Το ίδιο εύστοχα καταγγελτικό θα το έβρισκα και πριν από πέντε χρόνια βέβαια. Το γελοίο είναι γελοίο, ασχέτως συνθηκών.
Και πρέπει να πω ότι, φύσει ντροπαλός, πάντα γίνομαι σνομπ (ίσως και να έχω άδικο και να είναι δική μου ανασφάλεια) με όσους είναι έτοιμοι να ουρλιάξουν ή έστω και να μιλήσουν με ενθουσιασμό μπροστά σε οποιαδήποτε κάμερα, πόσω μάλλον στην κάμερα του Star.
Όμως, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι με λίγα ή πολλά λεφτά παραπάνω, ή κάποιοι που θα έχουν στερηθεί πράγματα ώστε να κάνουν τις διακοπές τους όπως ακριβώς τις θέλουν. Είναι άκυρο να πιστεύουμε ότι η κρίση θα εξαφάνιζε όοοολους τους Μυκονόπληκτους ως δια μαγείας...
Ποστάρουν βιντεάκια του Star από την Μύκονο και από κάτω αρχίζουν κατάρες τύπου "Ψόφο στα κωλόπαιδα!", "Καρκίνο και AIDS σε αυτούς και τις οικογένειές τους!" συνοδεία της απαραίτητης κλάψας ("Εγώ έχω να πάω διακοπές δέκα χρόνια" κ.ο.κ.).
Nαι οκ πρέπει και να διασκεδάσεις, πρέπει και να ζήσεις, πρέπει πρέπει πρέπει. Ναι η ζωή συνεχίζεται. Ναι δεν πρέπει να γενικεύω. Ναι ίσως να είμαι κακεντρεχής όπως με χαρακτήρισαν προσφάτως. Δεν ξέρω.
Ξέρω ότι αυτή η εικόνα μου προκαλεί αηδία. Ειδικά την εποχή της κρίσης. Μου προκαλεί αηδία. Και ναι για μένα όλοι αυτοί είναι απολιτίκ χαζοχαρούμενα κενά άτομα. Γενίκευση; Χέστηκα. Το πιστεύω ακράδαντα. Όχι ότι μ'αρέσει το δικό μου καταθλιτπικό χάλι. Απλά θεωρώ ότι θα έπρεπε να είμαστε στον δρόμο. Και να προσπαθούμε καθημερινά να κάνουμε κάτι για κάποιον συνάνθρωπό μας. Το πιο μικρό ας είναι. Αλλά να γίνεται. Ό,τι μπορεί και όπως μπορεί ο καθένας. Ναι, εντάξει κάποιος θα μου πει αυτό. Ότι δεν ξέρω τι κάνουν στη ζωή τους όλοι αυτοί, όταν φεύγουν από τη Μυκονοοοοοοοοοοοοο.
Δεν έχω πίστη. Δεν έχω πίστη ότι κάνουν κάτι. Και αυτό βλέπω παντού. Και στις πλατείες. Και επειδή κρυφακούω συζητήσεις όχι κανείς δεν μιλάει για σοβαρά θέματα. Κανείς δεν προβληματίζεται. Οι περισσότεροι μπάλα, γκόμενες/οι, ψώνια και που θα πάμε διακοπές. Ναι κάποιοι πάνε ακόμα διακοπές.
Τι να πω. Και το να είσαι καλά είναι ένα πράγμα. Αλλά φίλους δεν έχουν αυτά τα άτομα που να είναι σκατά; Πως μπορείς να είσαι τόσο καλά όταν δίπλα σου οι άλλοι υποφέρουν. Θα με επαναφέρετε στη τάξη. Δεν μπορώ να ξέρω τι σκέφτεται ο καθένας θα μου πείτε. Ναι σηκώνουν τον προσωπικό τους σταυρό. Όχι παπάρια. Δεν βλέπω τίποτα. Δεν πιστεύω τίποτα.
Όταν είσαι άνθρωπος που προβληματίζεται και πονάει αυτό κάπως βγαίνει και έξω. Δεν μπορείς να είσαι χαζοχαρούμενος. Κάπου ξεσπάει (ψυχοσωματικά). Εγώ όλους καλά και στην κοσμάρα τους τους βλέπω. Burn.
σχόλια