Πραγματικά βαρέθηκα. Έχω ξενερώσει όσο δεν πάει με την έλλειψη επικοινωνίας, την ασυνεννοησία και τη βουβαμαρα. Δεν γουστάρω να μυρίζω τα νύχια μου τι νιώθει ο άλλος/η ας μιλήσουν επιτέλους. Κατά τα άλλα όλοι λένε πως θέλουν επικοινωνία αλλά πάντα η μια μεριά επικοινωνεί ενώ η άλλη ρίχνει ψίχουλα ενώ ισχυρίζεται πως τάχα ενδιαφέρεται. Τις προσπάθειες μου τις έκανα , από εδώ και εμπρός θα δίνω όσο μου δίνουν, όχι παραπάνω γιατί καβάλησαν το καλάμι και το παίζουν ιστορία. Ούτε ένας άνθρωπος χωρίς ύφος 1000 καρδιναλίων πια; Πως έγινε έτσι η κοινωνία; Να βάλουν τα σοσιαλ στον πάτο τους. Κουράστηκα με τα mind games. Θα προτιμούσα να υπήρχε ειλικρίνεια, αλλά είναι είδος προς εξαφάνιση. Με τέτοιες συμπεριφορές οδεύουμε στην αποξένωση. Φτάνει με την παθητική επιθετικότητα , χορτάσαμε. Έχουμε και εμείς δουλειές, αλλά λίγα λεπτά τα διαθέτουμε να πούμε μια κουβέντα εκεί που θέλουμε να μιλήσουμε. Όχι την ιστορία της ζωής μας, δύο κουβέντες και ούτε κάθε μέρα. Η δικαιολογία της δουλειάς δεν πιάνει πλέον. Αφήστε τους εγωισμους εκτός αν δεν σας νοιάζει στα αλήθεια. Μην υποκρινεστε,η ζωή περνάει γρήγορα. Οι άνθρωποι αγαπούν τους αληθινούς ανθρώπους, όχι τους ψευτοτυπικους -καποια στιγμή πέφτουν οι μάσκες και τότε αρχίζουν οι αντιπάθειες. Μιλήστε και αν έχετε απορίες, ρωτηστε. Κανείς δεν γεννήθηκε μάντης και παντογνώστης. Μην αφήνετε παρεξηγήσεις και αμφιβολίες να πλανώνται στον αέρα. Η ζημιά γίνεται ανεπανόρθωτη όσο δεν μιλάτε. Αν τσακωθείτε δεν πειράζει. Όσοι ενδιαφέρεστε στα αλήθεια θα τα ξαναβρείτε. Όσοι όμως μέσα σας παγωσατε ,θα λήξει. Μιλήστε προτού να είναι πολύ αργά. Η άλλη μεριά που επικοινωνούσε κάποια στιγμή θα πάψει να το κάνει,όχι από κακία, αλλά από απογοήτευση θα το βρίσκει ανούσιο και μάταιο. Όσοι δεν ενδιαφέρονται στα αλήθεια να έχουν το θάρρος να το παραδεχτούν.