Το μεγαλύτερο φαντασιακό στοιχείο του Sex and The City

Ι quote the title :"Το μεγαλύτερο φαντασιακό στοιχείο του Sex and The City Δεν ήταν ο Mr Big. Ήταν το διαμέρισμα της Carrie Bradshaw. "Κι όμως. Το μεγαλύτερο φαντασιακό στοιχείο του "Sex and the City" δεν ήταν ο Mr. Big, δεν ήταν ούτε το διαμέρισμα της Carrie Bradshaw. To μεγαλύτερο φαντασιακό στοιχείο του "Sex and the City" ήταν ότι σύγχρονες, ευκατάστατες, μορφωμένες και κοινωνικά περιζήτητες Nεοϋορκέζες κάτω των 40 ετών (σύμφωνα με την μυθοπλασία πάντα) περιφέρουν την ύπαρξή τους σ'αυτόν τον κόσμο 1.000.000 φορές πιο μίζερα από εμάς. Και παρόλα αυτά εμείς τις βλέπουμε όχι επειδή τις λυπόμαστε, μα ούτε για να τις καγχάσουμε, ούτε καν για να ξεδώσουμε διασκεδάζοντας και γελώντας χαριτωμένα με τα παρανοϊκά και απίθανα κομπλεξικά τους επεισόδια. Αλλά επειδή τις ζηλεύουμε...I say no more -Αυτό ήταν το μεγαλύτερο. Και σκόραρε με πλήρη επιτυχία!Υ.Γ. Δεν είμαι τηλεθεάτρια της σειράς. Όχι από σνομπαρία for God's sake (καταναλώνω εν γνώσει μου ΑΠΕΙΡΑ σκουπίδια), αλλά από αφόρητη πλήξη. Απλά τύχαινε το συγκεκριμένο πρότζεκτ να μου προκαλεί αδιαφορία.Επί της ουσίας, παρόλα αυτά : Έχω δει κάποια επεισόδια, απογοητεύτηκα πανταχόθεν (υπέστην πολιτισμικό σοκ), και ρώτησα πιστούς τηλεθεατές της αν σε επόμενες σαιζόν οι ηρωίδες ωριμάζουν και αλλάζουν και μεταμορφώνονται σε δυναμικές ενδιαφέρουσες γυναίκες που αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί ένας - οποιοσδήποτε - νοήμων άντρας μαζί τους (όχι ότι θα άρχιζα να το παρακολουθώ αν συνέβαινε, αλλά από περιέργεια και ενδιαφέρον για το φαινόμενο αυτής της σειράς), μου απάντησαν ΟΧΙ, και κατάλαβα...

Σύμφωνα με την Κάρρι στο επεισόδιο 16 του τέταρτου κύκλου για το διαμέρισμα πλήρωνε ενόικιο 750 δολάρια το μήνα.

Ρε σεις δηλαδή τα βράδυα κλεινόσαστε και βλέπετε 3-4 πουτάνες ταχα πλουσιες ταχα ανεξαρτητες ταχα ομορφες με προμο απο τους μανολομπλανικες; Και ολα αυτ ασε ενα πολικαλυκορρεκτ σκηνικο που ολοι δεν ειναι ουτε καλοι ουτε κακοι ουτε εχουν μπαμπαδομαμαδες ουτε πεθανανε ομως κιολαμ. μην κλαψωΠλακα με(ου) κανετε?

Αξίζει να εξεταστεί αντίστοιχα και το φαινόμενο "Παπακαλιάτης".Πώς δηλαδή σε κάποιες απο τις σειρές του ήταν άνεργος,φοιτητής,κ.ά και ζούσε σε κάτι σπιτάρες που ούτε στα πιο τρελά όνειρα δεν τις νοικιάζεις!!!!

Στα εξοδα ξεχασατε να αναφερετε τα απειρα ταξι που επαιρνε (γτ για να παρει λεωφορειο..ουτε λογος),τις βραδινες εξοδους και τα ποτα στα club κ.α

Κοτζάμ διαμερισματάρα κι έχει τυφλή κουζίνα χωρίς φυσικό φως. Σκατά αρχιτέκτονας.

Η σειρά ήταν τραγική, αλλά τέσπα....

Τόσα αντιφατικά στοιχεία, αλόγιστα, παράλογα. Σε υπερπλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα. (Σε μία σειρά που ήθελε να παρουσιάζεται αληθοφανής και όχι υπερβολική). Πολλά τα βλακώδη τα οποία ήταν ορατά δια γυμνού οφθαλμού ή αντιληπτά δια κενής κρίσης . Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άρεσε τόσο πολύ αυτή η γελοία σειρά-επιτομή της υποτίμησης του γυναικείου φύλου. Και όχι μόνο. Όλες οι μαλακισμένες συμπεριφορές των ανθρώπων μαζεμένες σε ένα οπτικοποιημένο ρεσιτάλ καφρίλας, δήθεν και καλά πως αυτή είναι η γυναικεία χειραφέτηση... (Και τα έχετε κάνει εντελώς σκατά αγαπημένες μου). Δεν μπορώ να διανοηθώ αυτό που πολλές γυναίκες λένε, ότι ταυτίζονταν με αυτούς του γυναικείους χαρακτήρες-καρικατούρες της σειράς. Και εντάξει, δικαιολογημένο να το λένε κάποια κατιναριά του κερατά, αμόρφωτες, αστοιχείωτες μπουρναζογκόμενες και διάφοροι κλαρινογαμπροί, αλλά να πάρει η οργή να πάρει το παρακολουθούσαν και άνθρωποι που είχαν ένα κάποιο επίπεδο και γοητευόντουσαν εξ ίσου. Ή νομίζουν ότι έχουν επίπεδο; Ή εμείς νομίζαμε ότι είχανε;Ναι, αυτή η σειρά διέλυσε φιλίες, κατέστρεψε σχέσεις. Ίσως και να ήταν κάτι θετικό αυτό, όταν με λύπη κάποιοι και κάποιες βιώνανε την πλήρη απομυθοποίηση του "ψαγμένου" και "ισορροπημένου" συντρόφου τους που καθήμενος μπροστά στη τι-βι εκστασιαζόταν με το "Σεξ εντ δε σίτι"... Που σε συζητήσεις ανάμεσα στις παρέες έχοντας άποψη και προβληματισμούς για τα πολλά και διάφορα, όπως για τα παιδιά του Νίγηρα, την κλειτοριδεκτομή, την ανεργία, την υπερανάλυση του Μιχαήλ Μπακούνιν, θεατρικά και μουσικά δρώμενα, την έκθεση βιβλίου, ξαφνικά η κουβέντα άλλαζε και με πολλαπλάσιο πάθος μιλούσε για τις γόβες της Carrie, τα γαμήσια της Samantha, τον μικροτσουτσουνισμό του συζύγου της Charlotte και αν τελικά η Miranda πηδάει με strap-on τον φίλο της Steve και όχι εκείνος εκείνη...Βρέθηκε μία σχεδιάστρια και έκανε την κάτοψη του διαμερίσματος μίας εκ των ηρωίδων της σειράς (νομίζω πως έχει σχεδιάσει και των υπολοίπων), το άρθρο περιγράφει τόσο έξυπνα και τεκμηριωμένα όλες αυτές τις αντιφάσεις (που τόσο σας γοήτευαν...). Ας βρεθεί και κάποιος ειδικός, δεν ξέρω, ψυχολόγος θα είναι; Ψυχίατρος; Κοινωνιολόγος; Κάτι τέτοιο εν πάσει περιπτώσει που θα πραγματοποιήσει και θα απομυθοποιήσει με αντίστοιχα λογικά επιχειρήματα όλους αυτούς του χαρακτήρες-καρικατούρες με τις γελοίες συμπεριφορές θέτοντας κάποια πράγματα στη πραγματική τους βάση και διάσταση.Εντάξει, λογικό είναι πως μία τηλεοπτική σειρά για να αρέσει, πολλές φορές πρέπει ή και επιβάλλεται να έχει τις υπερβολές τις. Εδώ όμως ξεφύγαμε εντελώς. Όχι μόνο με το σενάριο αλλά κυρίως με τους περισσότερους θεατές - ταυτιζόμενους με τις αληθοφανείς υπερβολές. (Με τίποτα όμως πραγματικότητα). Αν λοιπόν παρουσιαστεί κάποια στιγμή κάποιος ειδικός και αναλύσει την σειρά (ας πούμε με αντίστοιχο τίτλο: "Τα μεγαλύτερα φανταστικά στοιχεία των χαρακτήρων του Sex and the City"), το ανησυχητικότερο απ' όλα θα είναι τα συμπεράσματα αυτής της ταύτισης των τηλεθεατών και ποιοί είναι κατά βάθος εκείνοι που ταυτίστηκαν με τους ήρωες και τις σεναριακές καταστάσεις σαν τα παιδάκια που εκστασιασμένα και ταυτισμένα με τον σούπερμαν φορούσαν το τραπεζομάντιλο για κάπα. Μάλιστα μερικά κάποια στιγμή πηδούσαν και από το μπαλκόνι... Υπερβολικό; Εντάξει, πείτε το και έτσι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μία σοβαρή συζήτηση που είχαν δύο γυναίκες (γύρω στα 30-35) σε ένα cafe γύρω από την ερωτική σχέση της μίας όταν η άλλη της λέει: «Μη το σκέπτεσαι καθόλου, κάντο όπως η Carrie και θα τρέχει από πίσω σου!»...Και εσύ καλή μας Λένα Φουτσίτζη, τόσο ωραίο άρθρο, προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα, αυτό το «Μολαταύτα, η σειρά ήταν αξιολάτρευτη» στο τέλος, τι το ήθελες;;;

Αμάν πια αυτή η μανία του έλληνα να ξέρει από που έχει τα λεφτά ο άλλος και πως συντηρείται. Πάντως, όλο αυθαίρετα συμπεράσματα είσαστε. Απλώς μπορεί να είχε και άλλες κερδοφόρες δραστηριότητες που επιμελώς δεν τις έδειξαν στη σειρά. Π.χ. μπορεί να παρασκεύαζε μεθ ή να συμμετέχει στην άδειά της σε τσίρκο φρικιών ή να καθάριζε κάποιο απο τα σπίτια των γιατρών του grey's anatomy που απο το πρωί μέχρι το βράδυ είναι στο νοσοκομείο ή να επαίζε κομπάρσος στα CSIs, κάνοντας το πτώμα. Όλα μέσα στην τηλεόραση είναι.

Εγώ όποια σειρά και να χω παρακολουθήσει (Αμερικάνικη ή ελληνική) πάντα είχα αυτό το ερώτημα. Πώς, ενώ όλη μέρα κάθονται και ασχολούνται με διάφορα ζουν σε σούπερ σπίτια και ποτέ δεν διαμαρτύρονται για λεφτά ενώ εγώ πάντα δούλευα από το πρωί ως το βράδυ και δεν είχα μία.

To sex and the city εκανε μεγαλυτερο κακο στις ελληνιδες απ'οτι η ατομικη βομβα στις γιαπωνεζες εχω να πω εγω!

Διαβάστε κι αυτόhttp://the-frenemy.com/post/5366472538/carrie-bradshaw-math

Μεγάλωσα με μια διεστραμμένη ιδέα πως ως γυναίκα πρέπει να δω αυτή τη σειρά. Την κατέβασα το χειμώνα παρακολουθώντας ένα-ένα τα επεισόδια περιμένοντας να διακρίνω το γιατί υπήρχε αυτή η φήμη..με μεγάλη αποτυχία. Το συμπέρασμα;πενηντάρες που θέλουν να μείνουν 18 χωρίς ίχνος ωριμότητας να παρουσιάζονται ως επιτυχημένες επειδή έβρισκαν συνεχώς γκόμενους να τις πηδάνε.Αυτή η σειρά είναι ό,τι πιο επιφανειακό έχω συναντήσει και η σχέση της carrie με τον big διασκορπισμένα γεγονότα χωρίς συνοχή που εμένα δεν με έπεισε καθόλου!Μετά από αυτά,το ό,τι η σκηνοθεσία και το σενάριο δεν είχαν συνοχή δεν μου κάνει και πολλή εντύπωση.Εξάλλου,συμβαίνει πολύ συχνά σε ταινίες και σειρές που πουλάνε το όνειρο για να καταπλήξουν κοριτσάκια.

Οκ το οικονομικό ήταν πάντα ένα θέμα με το οποίο δεν μπορούσες να ταυτιστείς. Θυμάμαι όμως σας τώρα την αντίδρασή μου όταν κατά τύχη είδα πρώτη φορά επεισόδειο στο STAR, που κάλεσα τις άλλες 3 φιλενάδες μου για να τους ανακοινώσω ότι "μας κάνανε σίριαλ" και έκτοτε παρακολουθούσα τη σειρά πάντα έχοντας στο τηλέφωνο κάποια φίλη για να γελάμε και να κάνουμε παράλληλα το δικό μας "πουτσομπολιό"

Ειμαι σιγουρος οτι η Carrie ειναι ο καλυτερος πελατης των Αμερικανικων τραπεζών! Ακομη και στην χωρα μας καποιες στατιστικες δειχνουν οτι τα πιο επισφαλη δανεια στην καταναλωτικη πιστη προερχονται απο Κυριες με το προφιλ της Carrie.

Η σειρά μου προκαλεί εμετό. Δεν μπορώ να μπω στο illusion όταν όλα είναι τόσο υπερβολικά και μούφα. Ειδικά όταν αναλογίζομαι σε τί κατάσταση βρίσκεται ο πραγματικός κόσμος, όχι μόνο παγκοσμίως αλλά και στην ίδια την Αμερική.Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκίνησε μου άρεσε. Ήμουν όμως και στα 20 και πανηλίθιος.

Πέρα από τα παπούτσια, τα ρούχα και τα γεύματα "έξω" --και είχαμε και τα κοκτέιλ, μην ξεχνιόμαστε-- υπήρχαν και τα περιβόητα ταξί. Η Κάρι θεωρούσε απόλυτο ξεπεσμό να πάρει το μετρό, αν και πρέπει να της αναγνωρίσουμε τον ποδαρόδρομο που έριξε με τα ψηλοτάκουνα, Παραμονή Πρωτοχρονιάς, για να πάει να συμπαρασταθεί στη Μιράντα --στην πρώτη ταινία. Νομίζω ότι όσοι βλέπαμε (και βλέπουμε ξανά και ξανά) τη σειρά, κάπου τα φανταζόμασταν όλ' αυτά, ωστόσο τα παραμύθια είναι ωραία απόδραση και το συγκεκριμένο παραμύθι ιδιαίτερα καλοσερβιρισμένο. :)

Η ζωή στη Ν.Υ είναι τόσο ακριβή (googlάρετε το apartment rentals New York και θα πάθετε πλάκα), που σε καμία περίπτωση δεν βγαίνεις με τόσα. Οι περισσότεροι νέοι βρίσκουν συγκάτοικους και ζουν σε μικρά διαμερίσματα. Και στην καθημερινή ζωή, μετράνε και το σεντ.Μετά τα 30, όταν αρχίσουν να βγάζουν χρήμα (που στην Αμερική βγάζεις χρήμα μετά τα 30), μετακομίζουν, μένουν μόνοι, ή κάνουν οικογένεια. Όσοι δεν πετυχαίνουν, δουλεύουν μια ζωή στα Μακντόναλντ ή σε παρεμφερείς δουλειές και γερνάνε αλκοολικοί σε πάρκινγκ τροχόσπιτων.

Καλά το ότι έβρισκε πάντα τους καλύτερους γκόμενους (εμφάνιση, μόρφωση, λεφτά) κάθε φορά που έβγαινε έξω, ακόμα και στα πιο απίθανα μέρη, δεν σας έκανε εντύπωση;

Η σειρά είναι όντως "ευχάριστη", αλλά αυτό που με βγάζει απο τα ρούχα μου είναι οτι προβάλλει 4 γυναίκες σε dolce vita ενώ στην πραγματικότητα (όπως αναφέρει το άρθρο) δε θα είχαν να πληρώσουν ούτε το νοίκι τους.