Ξαναφούντωσαν οι συζητήσεις σχετικά με την καταδίκη ή όχι της βίας από όπου κι αν προέρχεται, για την εξίσωση των "άκρων" και όλα αυτά, μετά την επίθεση χρυσαυγιτών εναντίον του στελέχους του ΚΚΕ Σωτήρη Πουλικογιάννη (και άλλων 7).
Όλα τα κόμματα καταδίκασαν την επίθεση, εκτός φυσικά από την Χρυσή Αυγή [update: δεν βρήκα της Νέας Δημοκρατίας! Είναι τόσο στόκοι;] που είπε:
Χρυσή Αυγή: Ψέματα και αθλιότητες
«Ο μόνος λόγος που ΚΚΕ και κανάλια στήνουν τεχνητή ένταση στο Πέραμα είναι η πρόσφατη δημιουργία Εθνικιστικού φορέα Ελλήνων εργατών στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Πλήττονται τα συμφέροντα του ΠΑΜΕ και των εφοπλιστών, γι' αυτό προσπαθούν με ψέματα και αθλιότητες να σταματήσουν την Χρυσή Αυγή»
Προσωπικά έχω πει πολλές φορές ότι η Χρυσή Αυγή πρέπει να βγει εκτός νόμου, ότι δεν έπρεπε να της είχε δοθεί άδεια απ' τον Άρειο Πάγο για να κατέβει στις εκλογές, κλπ. Ο περισσότερος κόσμος διαφωνεί μαζί μου (λέγοντας ότι αν απαγορευόταν θα δυνάμωνε περισσότερο), αλλά επιμένω στην άποψή μου:
Μου φάινεται αδιανόητο να δεχόμαστε στη δημοκρατία μας ένα τέτοιο κόμμα, να τους επιτρέπουμε την είσοδο στη Βουλή, να τους πληρώνουμε μισθούς και επιχορηγήσεις, μόνο και μόνο επειδή τους φοβόμαστε.
=====
Τώρα, το γεγονός ότι έχει γεμίσει το ίντερνετ με φωτογραφίες του δαρμένου μέλους του ΚΚΕ να δέρνει αντιεξουσιαστές περιπλέκει αρκετά τα πράγματα.
Ένα χρόνο πριν τον χτεσινό ξυλοδαρμό του από Χρυσαυγίτες, ο Πουλικογιάννης είχε εμφανιστεί στις σελίδες του indymedia:
Μοιάζει να κλωτσάει στο πρόσωπο πεσμένο άντρα, και να χρησιμοποιεί τη σημαία του ΚΚΕ ως αξεσουάρ για ξύλο.
Υπάρχουν και άλλες φωτογραφίες στο indymedia αλλά έχουν το λογότυπο DEMOTIX και δεν μπορώ να τις βάλω αν δεν τις αγοράσω. Σε εκείνες φαίνεται πάλι ο Πουλικογιάννης να κλωτσά τον πεσμένο άντρα, ενώ οι σύντροφοί του τον χτυπουν με σημαίες. (Ένας απ' αυτούς έχει και τον Ριζοσπάστη στην κωλοτσεπη.)
Θεωρώ πως είναι εύκολο να διακρίνεις τη βία του καταπιεστή από τη βία του καταπιεζόμενου. (Όχι, ΔΕΝ είναι όλες οι βίαιες πράξεις ίδιες.) Εκτός απ' τη βία του καταπιεστή και του καταπιεζόμενου, του επιτιθέμενου και του αμυνόμενου, ως διακριτή βία θα βάλω και αυτήν των χρυσαυγιτών. Δεν υπάρχει καμία εξίσωση της βίας της με οποιαδήποτε άλλη βία.
Όμως πραγματικά, νιώθεις μια αμηχανία βλέποντας τραυματισμένο τον κομμουνιστή που τραυματίζε πρόπέρσι πεσμένο στο έδαφος αναρχικό. Κυρίως γιατί συνειδητοποιείς πως αυτός που για τους μεν είναι ήρωας (είχε και νεκρό το ΚΚΕ εκείνη την ημέρα - και νομίζω δεν ξεκίνησε εκείνο τα επεισόδια) για τους δε θεωρείται "εγκληματίας, φασίστας και τραμπούκος" (έτσι τον αποκαλεί το indymedia).
φωτο via
Κάποιος έγραψε σχετικά: "Karma is a bitch!".
Δυσκολεύομαι να το δεχτώ και δυσκολεύομαι να καταλήξω κάπου.
Η όλη ιστορία είναι απλώς μια ακόμη υπενθύμιση του πόσο ρευστή είναι η ανθρώπινη πραγματικότητα, πόσο περίπλοκη η ανθρώπινη φύση και πόσο δύσκολο είναι να χωρίζεις τα πάντα σε μαύρο και άσπρο.
σχόλια