________________
1.

πιστεύεις σε 'Θεό' ; Οποιασδήποτε θρησκείας Θεό δηλαδή, δεν κολλάω μόνο στον χριστιανικό φυσικά. Γιατί εγώ, αγαπημένη α μπα, από τότε που άρχισα να σκέφτομαι πιο συνειδητά και να μαθαίνω τον κόσμο καλύτερα, κάπου γύρω στα 17-18 μου χρόνια νομίζω δηλαδή, έχω καταλήξει και συμφωνήσει με τη θέση ότι δεν υπάρχει θεός και ότι όλες οι θρησκείες είναι δημιουργήματα των ανθρώπων αρχικά για να παρηγοριούνται στην εξωφρενική ιδέα ότι όλα τυχαία συμβαίνουν στη ζωή, με την έννοια ότι δεν υπάρχει πεπρωμένο για τον καθένα (πώς ορίζει δηλαδή ο Θεός ποιος θα πεθάνει στα 15 του και ποιος στα 95 του) κ.ο.κ. και κατά δεύτερον για να ελέγχουν τις μάζες, να τις καθοδηγούν κτλ. (πόσοι πόλεμοι δεν έγιναν και γίνονται από θρησκευτικό φανατισμό;) Ειλικρινά όμως θαυμάζω όσους πιστεύουν, όχι τους θρησκόληπτους βέβαια τύπου Λουκά, γιατί φαίνονται να είναι πιο γαλήνιοι πιστεύοντας ότι 'για όλα φροντίζει ο Θεός, 'ο Θεός να μας έχει καλά', 'πήρε το αδερφάκι σου στον ουρανό ο Θεούλης επειδή το αγαπούσε πολύ και το ήθελε κοντά του' κ.ο.κ. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να τα λέω αυτά και να τα πιστεύω φυσικά... –madrugada

Όχι, δεν πιστεύω, και νομίζω ότι μοιάζουμε, γιατί δεν είμαι άθεη επειδή το προσπάθησα με κάποιον τρόπο, αλλά κάποια στιγμή παραδέχτηκα αυτό που δεν παραδεχόμουν για πολλά χρόνια. Η παραδοχή αυτή με ανακούφισε και μου χάρισε ηρεμία.
Φαντάζομαι ότι όπως κάποιοι αφουγκράζονται εσωτερικά και θαρραλέα παραδέχονται ότι δεν πιστεύουν, κάποιοι αφουγκράζονται και είναι σίγουροι ότι πιστεύουν. Τίποτα από τα δύο δεν είναι αξιοθαύμαστο. Δε νομίζω ότι οι πιστοί είναι πιο γαλήνιοι, μερικοί μου φαίνονται σα να κάθονται πάνω σε καρφιά, έτοιμοι να υπερασπιστούν κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν απειλείται. Οι γαλήνιοι είναι οι φιλοσοφημένοι, και φιλοσοφημένος μπορείς να είσαι είτε πιστεύεις στο Θεό είτε όχι.

________________
2.

A μπα,

γιατί όλοι πιστεύουμε ότι εμείς είμαστε πιο έξυπνοι από τους άλλους; Καλά κι εγώ το πιστεύω καμιά φορά, αλλά το κοιτάω και του λέω, σύνελθε και προχώρα, δεν έχει σημασία.
Ακουλουθεί σε μεγάλη παρένθεση η αφορμή:
(Να βγήκαν τώρα οι βάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια, και όλη η αρχική μου (στο facebook καλέ!) γέμισε όλων των ειδών τις χαζομάρες που τις λέμε εμείς (;) που νιώθουμε πιο έξυπνοι από τους άλλους. Οκ, πιστεύεις είσαι έξυπνος.. κράτα το για τον εαυτό σου και απέδειξέ το με τις πράξεις σου τέλος πάντων. Μερικά παραδείγματα:

«k nai einai epishmo,k h koutsh maria mporei n ginei daskalos as boh8hsoume oloi n korestei ligo akoma to epaggelma auto.»

Μια και βοήθησε εκείνη κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Και μιας κι εκείνη είναι πιο έξυπνη από την κουτσή Μαρία ας το μοιραστεί ντε μαζί μας. Και μια και τώρα δεν υπάρχουν τόσες κουτσές Μαρίες στην εκπαίδευση.. και είναι και πιο έξυπνες από τις άλλες.

«Εσείς οι 108 που χαίρεστε που περάσατε Μηχανολόγους, του χρόνου τέτοια εποχή που θα δίνετε Σχέδιο Ι και Μηχανική να σας δω.»

Μια κλασσική παραταξιακή που ναι, χρωστάει ακόμη αυτά τα μαθήματα του πρώτου έτους. Και είναι τόσο πιο έξυπνη από τους πρωτοετείς που θα μπουν και θα τα περάσουν στην ώρα τους, αλλά ακόμη θα πασχίζει να καταλάβει γιατί εκείνη που είναι τόσο έξυπνη (μα στο πολύτεχνειο πέρασα, γίνεται να μην είμαι;) ακόμη τα χρωστάει.

Εξήγησε σε παρακαλώ στον κόσμο πώς λειτουργούν οι βάσεις κάθε χρόνο και πως τα παιδιά δεν είναι πιο χαζά όταν πέφτουν οι βάσεις..
Έλεος πια, με αυτή την φήμη ότι τα παιδιά κάθε χρόνο χαζεύουν περισσότερο και ότι η δική μας η γενιά ήταν πιο έξυπνη.)

Ουφ, πάω να διαβάσω γιατί το 5 δεν είναι για εμάς τους έξυπνους.- περίεργη

Καλά η άλλη θεωρεί το Σχέδιο Ι δύσκολο μάθημα;
Εντάξει αστειεύομαι (όχι, σοβαρά το λέω).
Είναι αδύνατον να χωνέψουμε ότι θα έρθουν άλλοι που θα μας αντικαταστήσουν. Είναι αδύνατον, και μας σοκάρει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ανθρώπινης δραστηριότητας: στα πανεπιστήμια, στα νιάτα, στις μετακομίσεις, στους έρωτες, και το μεγαλύτερο χτύπημα απ' όλα, στο θάνατο. Νομίζω ότι ο μεγαλύτερος φόβος σχετικά με τον δικό μας θάνατο δεν είναι το τι υπάρχει μετά αλλά το πώς θα επιζήσει το σύμπαν αν φύγουμε. Αφού εμείς είμαστε η μπαταρία που ενεργοποιεί τα πάντα γύρω μας!
Έτσι και οι πρώην πρωτοετείς θυμώνουν με τους νέους πρωτοετείς. Οι τελειόφοιτοι θυμώνουν με την χρονιά που θα τελειώσει μετά από αυτούς. Θυμώνουμε όχι μόνο με τον επόμενο σύντροφο του πρώην μας, αλλά με όλους τους υπόλοιπους – πώς τολμάει να συνεχίζει τη ζωή του! Οι γέροι θυμώνουν με τους νέους, οι συνταξιούχοι θυμώνουν με τους εργαζόμενους, οι προηγούμενοι γενικώς μισούν τους επόμενους.
Ο εγωκεντρισμός μας είναι ιδιαιτέρως αστείος όταν ανακαλύπτουμε όσα συνέβησαν πριν εμφανιστούμε στη γη και την φωτίσουμε με την ύπαρξή μας: σκέψου πόσο σοκαριζόμαστε όταν ανακαλύπτουμε ότι η μαμά μας υπήρξε κοριτσάκι που είχε όνειρα και περιπέτειες που δεν περιστρεφόταν γύρω από εμάς. Αν είναι δυνατόν!

________________
3.

Αγαπητή α μπα βοήθεια!!!
Εχω 8χρονια σχέση μένουμε μαζί κ είμαστε πολύ καλα και ξαφνικά ερωτευτηκα το κολλητό μου...είμασταν "μαζί" 5 μήνες εχει κ αυτός σχέση 2 χρόνια μετα του είπα πως ολα πρεπει να σταματήσουν κ να μείνουμε φίλοι αυτός αντέδρασε τελικά το δέχτηκε εγω όμως τωρα τον θέλω κ ειμαι πιο μπερδεμενη απο ποτέ κ εκείνος συμπεριφέρεται σαν να μη συνέβη ποτέ τπτ.τι να κάνω;- Κατσαριδι

Όλα ήταν καλά και ξαφνικά ερωτεύτηκες τον κολλητό σου; Βρε τι μπορεί να πάθει κανείς στα καλά καθούμενα. Πώς έγινε; Χτύπησες κάπου το κεφάλι σου ή με τον παραδοσιακό τρόπο, σε πέτυχε ξαφνικά ένα βέλος από το πουθενά; Μήπως έφαγες κάτι που σε πείραξε; Βρες τι είναι, μήπως το ξεκάνεις. Σε περίπτωση που αμφιβάλλεις, χτύπα λίγο το κεφάλι σου στον τοίχο, μήπως έχει χαλαρώσει κανένα καλώδιο.

________________
4.

Αγαπητή Α!Μπα.. σου στέλνω για γκομενικά. Έχω χωρίσει εδώ και 2 χρόνια πλέον από την τελευταία μου σχέση. Στο μεσοδιάστημα προσπάθησα να τα βρω με τον εαυτό μου δίνοντας έμφαση στις μεταπτυχιακές μου σπουδές, την πρακτική μου άσκηση και τις δραστηριότητες που με ευχαριστούν και με γεμίζουν. Όλα αυτά μέχρι τώρα έχουν δείξει να πηγαίνουν καλά και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με κρατούν φουλ δραστήρια και δημιουργική/παραγωγική. Στο κομμάτι όμως το ερωτικό όλα είναι μια σαλάτα. Από τότε που χώρισα δεν έχω καταφέρει να γνωρίσω κάποιον που πραγματικά να με εμπνεύσει να κάνω σχέση. Βέβαια η πλειοψηφία όσων με προσέγγισαν και με φλέρταραν στην πορεία βγήκαν προβληματικοί (ο ένας ήταν stalker, ο άλλος ήθελε παράλληλη σχέση, ο άλλος αφού έδειχνε ότι θέλει να είναι μαζί μου τελικά μου ανακοίνωνε ότι έχει σχέση). Κατέληξα να έχω απογοητευτεί λοιπόν γιατί έχοντας όλες αυτές τις ανεπιτυχείς γνωριμίες καταλήγω να σκέφτομαι μόνο τον πρώην μου. Πριν ένα μήνα έμαθα όμως ότι είναι σε σχέση και έπαθα φρίκη. Φρίκη όχι γιατι είναι με άλλη (αντίθετα χαίρομαι να είναι καλά) αλλά κάθομαι και σκέφτομαι τι είναι αυτό που κάνω τόσο λάθος και πέφτω πάνω στους λάθους ανθρώπους; γιατί αποτυγχάνω τόσο στα συναισθηματικά;- λουνιτιουνς

Δεν «αποτυγχάνεις στα συναισθηματικά», δύο χρόνια δεν είναι τίποτα και δε βλέπω και καμία σαλάτα, είχες γνωριμίες που δεν κατέληξαν σε σχέση – σιγά το πρωτότυπο! Τι είναι αυτό το πράγμα που μερικές βλέπετε τον χρόνο χωρίς γκόμενο ως χαμένο χρόνο (άσε τα αυτά για τις δραστηριότητες, το ότι τις αναφέρεις σημαίνει ότι αυτό πιστεύεις). Ζεις τη ζωή σου όπως τη ζεις, άλλοτε έχεις γκόμενο και άλλοτε όχι. Δεν λύνεις κανένα πρόβλημα επειδή έχεις σχέση. Ίσως, κάποτε, με μια συγκεκριμένη σχέση, αποκτήσεις έναν σύμμαχο, αλλά μην ελπίζεις συνέχεια ότι θα είναι ο επόμενος που θα γνωρίσεις. Η ζωή είναι μαραθώνιος κι έχει πολλές στροφές. Κοίταξε γύρω σου, η θέα είναι ωραία.

________________
5.

Έχεις κάνει/κάνεις/λες να κάνεις γιόγκα ή διαλογισμό;

Γιατί ρωτάς;

________________
6.

αγαπητη Αμπα, πιστευεις οτι μια γυναικα στις μερες που ζουμε, με φορτωμενο ωραριο δουλειας και υποχρεωσεων, παιδι και στα 44 μπορει να ξαναφτιαξει την ζωη της; Στα τεσσερα χρονια που εχω χωρισει, ή εβρισκα πολυ μικροτερους οπότε η σχεση δεν ειχε μελλον ή συνομιλικους που πέρναγαν ακομα την φαση της εφηβίας... κι ολα αυτα με ελαχιστο χρονο για κοινωνικες επαφες για νεες γνωριμίες καθοτι ο κυκλος μου πλεον αποτελειται απο παντρεμένους με παιδια...ασε που εκανα μια αποπειρα σε κοινωνικα δικτυα και η απογοητευση ηταν πληρης... φιλια ms

Δε μου αρέσει η έκφραση «να φτιάξει τη ζωή της». Μακάρι να «έφτιαχνε» η ζωή με την παρουσία ενός άντρα, φαντάζομαι ότι ξέρεις πολύ καλά ότι φτιάχνει ή χαλάει, αναλόγως τον άντρα.
Αν ρωτάς αν πρόκειται ποτέ να γνωρίσεις κάποιον με τον οποίον θα σχηματίσεις συναισθηματική σχέση, η απάντηση είναι ότι εννοείται, 44 χρονών είσαι, αν είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι! Η ζωή σου όμως είναι ήδη φτιαγμένη, και δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις ελλιπής. Πρέπει να είσαι πλήρης για να έχεις τη δυνατότητα να χωρέσεις κι άλλον στη ζωή σου.

________________
7.

λοιπον καλη μου αμπα...ολα ξεκινουν περσι τετοια εποχη. αναφερομαι στην ηδη υπαρχουσα γνωριμια μου μενα αγορι το οποιο με φλερταρε γενικά αλλά εγώ δε ανταποκρινομουν λογω του οτι γνωρισα πως ειχε σχεση(γνωριστηκαμε μεσω μιας φιλης βγαιναμε ολοι μαζι κλπ κλπ ) για την κοπελα δεν μ ειχε πει ποτε τιποτα. ωστοσο..καπου προς το τελος του καλοκαιριου, την πρωτη φορα που βγηκαμε οι δυο μας, στο τελος της βραδιας φιληθηκαμε και πολυ και με παθος κλπ κλπ. ηδη ειχα καταλαβει οτι ενδιαφεροταν. τελος παντων το κακο ειναι οτι εγω τοτε ενω ηξερα για την κοπελα δεν μιλησα, δεν μιλησε ουτε αυτος τις επομενες μερες το φλερτ συνεχιστηκε. και ξαφνικα απτο πουθενα εκανα τη βλακεια να του επιτεθω μια εβδομαδα μετα του στυλ, η κοπελα σου τι κανει κλπ κλπ.. μαλωσαμε θιχτηκε πηρε τ παντα πισω. κακος χαμος. δεν ξαναμιλησαμε επι ενα χρονο, ενω πετουσε διαφορα στην κοινη μας φιλη. με την κοπελα ομως συνεχισε. ομολογω οτι αν και χωρις ναχει προχωρησει το πραγμα ειχα στενοχωρηθει με οτι εγινε γιατι προφανεστατα τον γουσταρα κ εγω. ειχαμε κανει και οι δυο βλακεια, και αυτος που δε μιλησε και φυσικα κ εγω που κ δε μιλησα και τον προσβαλα αποτομα και ξαφνικα. και ξαφνικα ενα χρονο μετα επιστρεφει και βγαινουμε και φλερταρουμε και το συζηταμε και λεμε οτι εγινε εγινε κ τον βλεπω αμηχανο αλλα ειμαι κ εγω δε λεω. τον προσκαλω σε εξοδους ερχεται παντα, μιλαμε γνωριζομαστε καλυτερα. και τι μαθαινω ρε συ αμπα? εννοειται με την αλλη κοπελα εχει χωρισει πλεον εδω και καιρο αλλα πως τυχαινει και ξερω οτι κατι υπαρχει με μια καινουρια..ελεος(τοσο bad timing ή εγω ειμαι μπουφος). αλλα δεν εχει πει τιποτα ουτε σεμενα ουτε στην κοινη μας φιλη. και ενω βλεπω εναν φιλικο τοιχο(και λογικο δε θελει να επαναληφθει το ιδιο και θα πληγωσει και το ξερει και θα ξεφτυλιστει σαν ανθρωπος) ταυτοχρονα μια διαθεση να βρεθουμε εντονη η οποια συνοδευεται με πολλα πολλα κοπλιμεντα καθε φορα του ποσο ωραια ειμαι κλπ κλπ κλπ.
α ρε αμπα σε τρελαινα εγραψα παρα πολλα. γενικα ειμαι λιγο μαζεμενη αλλα δεν τον αφηνω. μεχρι και πινακα μου μου ζητησε-ζωγραφιζω- για το σπιτι του. δλδ δημιουργειται μια σχεση. δεν ξερω που θα παει. εγω λεω να ειμαι χαλαρη να δω τι θα γινει φοβαμαι λιγο μην πληγωθω, αλλα αποτην αλλη λεω και αν δε φαω τ μουτρτα μου πως θα ξερω? τον θελω αυτο ειναι το θεμα. εσυ τι θα με συμβουλευες?
πολλες πολλες συγνωμες για το τεραστιο του μνματος...εισαι λατρεια ομως αμπονι και αντικειμενικη συμβουλατορας.- ταζμανια

Πολύ μου αρέσει που ξεσκέπασες τον ίδιο άνθρωπο δύο φορές (ΔΥΟ) για το ίδιο αδίκημα και καταλήξεις στην ερώτηση «μήπως είναι κακό το timing». Μάλιστα, τώρα δεν θέλεις να το πεις ότι τον έχεις ανακαλύψει, για να μην τον στενοχωρήσεις. Μάλιστα, για την πρώτη φορά που τον ξεσκέπασες, λυπάσαι που ήσουν απότομη και τον στενοχώρησες.
Τον θέλεις, λες, αυτό είναι το θέμα. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Το θέμα είναι το εξής: γιατί είσαι τόσο θύμα;

________________
8.

Αγαπητή Α!Μπα, όταν αγοράζουμε χύμα τυριά και αλλαντικά (δηλαδή από τον πάγκο των τυριών και όχι συσκευασμένα) για πόσο καιρό διατηρούνται στο ψυγείο; Έχω την εντύπωση ότι π.χ. οι φέτες γαλοπούλα σε τρεις μέρες πιάνουν μια γλίτσα από πάνω και αναρωτιέμαι αν χάλασαν. Αλλά αν όντως διατηρούνται μόνο τόσο, θα πρέπει να αγοράζω από το super market μαξιμουμ πέντε φέτες τη φορά, που μου φαίνεται πολύ λίγο.- Προβλήματα που χει ο κόσμος

Αν τις τυλίξεις καλά καλά και τις βάλεις σε τάπερ που κλείνει καλά καλά, δεν βγάζουν γλίτσα τόσο γρήγορα. Αν μένεις κοντά στο σούπερ, γιατί να μην παίρνεις πέντε φέτες;

________________
9.

O Aldo Carrotenuto, γνωστός και πολυγραφότατος ψυχολόγος και μελετητής της συμπεριφοράς θεωρεί πως καλός ψυχολόγος δεν γίνεσαι αν δεν έχεις πιάσει κι ο ίδιος πάτο. Τώρα αυτό το ακούς σωστό;;- Lilly

Δεν τον ήξερα και από αυτά τα λίγα που διάβασα έτσι πρόχειρα (καλά τα λέει το μούτρο), σίγουρα αυτό λέει;

________________
10.

Αγαπητή Λένα. Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους (ευτυχώς) να αναζητούν την προσοχή των άλλων με οποιοδήποτε, τρελό, σιχαμερό, απεγνωσμένο τρόπο;;; Το λέω αυτό γιατί πριν κάποιους μήνες συνυπήρχα σε ένα περιβάλλον που ο ένας ήθελε να φανεί πιο έξυπνος από τον άλλον.. Και εγώ που δεν ήξερα πως να το χειριστώ όλο αυτό, με κάνει αυτόματα χαζή;;- ανήσυχη ψυχή

Γιατί να σε νοιάζει τι είναι αυτό που τους κάνει να φέρονται έτσι; Μήπως αν μάθεις, θα μπορέσεις να τους θεραπεύσεις; Όχι, δεν μπορείς. Ούτε θα καταλάβεις πώς πρέπει να το χειριστείς.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι ρουφήχτρες ενέργειας, ρουφάνε και ρουφάνε μέχρι να μείνουν όλοι γύρω τους αναίσθητοι. Όποιος καταφέρει να γλιτώσει από τον σίφουνα μένει κατάκοπος.
Τώρα βλέπω ότι γλίτωσες, οπότε κάνε το σταυρό σου και μην ξαναπλησιάσεις στη ρουφήχτρα. Αν ξαναβρεθείς σε τέτοιο περιβάλλον, να ξέρεις ότι κάθε σου αντίδραση είναι πολύτιμη γι' αυτούς, οι αρνητική εξίσου καταπληκτική με την θετική, οπότε μην προσπαθείς να τους εξηγήσεις με τη λογική, δεν τους ενδιαφέρει η λογική. Επίσης, μην μπαίνεις στο δρόμο τους προσπαθώντας να ανακόψεις τον ορυμαγδό, είναι σα να στέκεσαι σε ράγες τραίνου, είναι σα να τους κόβεις το οξυγόνο. Γενικά, μην κάνεις το πρόβλημα τους δικό σου πρόβλημα, γιατί αυτό θέλουν. Τελευταία συμβουλή και πιο σημαντική από όλες: μην τους δικαιολογείς και μην τους καλύπτεις σε τρίτους, γιατί θα το μετανιώσεις πικρά.

________________
11.

Ρε άμπα λείπω μία βδομάδα διακοπές και μέσα σ'αυτές τις μέρες βάζεις τον κ. Άρη Δημοκίδη που τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση να κάνει γκέστ;Εγώ γιατί τα χάνω αυτά;- Φοιτήτρια

Δεν μου είπες όμως κι εσύ ότι πας διακοπές, για να ακυρώσω τα πάντα!
(Οι καλεσμένοι να ξέρετε ότι θα συνεχίσουν να εμφανίζονται).

________________
12.

Αγαπητή Αμπά,

Ενώ ανέκαθεν τα πήγαινα καλά με τα μωρά, και ενώ στο παρελθόν αισθανόμουν αμέσως ένα δέσιμο μαζί τους και μια τύπου συναισθηματική εξάρτηση, όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ ότι γίνομαι όλο και πιο αναίσθητη απέναντί τους.
Είμαι 28 χρονών και υποθέτω ότι θα έπρεπε όσο πλησιάζω στην κατάλληλη ηλικία να γίνω μητέρα και όσο οι συνθήκες στη ζωή και στον περίγυρό μου με κατευθύνουν προς τα εκεί (έχω σταθερή και καλή σχέση, δουλεύουμε και οι δύο, οι φίλοι μου παντρεύονται και οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είναι γονείς), θα έπρεπε να αισθάνομαι την ανάγκη να μου συμβεί κάτι τέτοιο. Σε εμένα όμως φαίνεται μακρινός ο στόχος, παρόλο που στο μυαλό μου το είχα τοποθετήσει χρονικά γύρω στα 30 μου. Και επιπλέον όταν βλέπω μωρά πλέον, δε συγκινούμαι όσο παλιότερα. Γιατί γίνομαι όλο και πιο αναίσθητη όσο μεγαλώνω; Είμαι καλά η ά,μπα; :)

ps: έχω μετακομίσει πρόσφατα σε άλλη χώρα, και ίσως η μεγάλη αλλαγή τόσο στη ζωή όσο και στις προτεραιότητές μου να ευθύνεται για την αναδιάταξη των αναγκών μου. Νομίζω ότι μου απάντησα μόνη μου τώρα, αλλά μου αρέσει τόσο όταν απαντάς και εσύ :))- urthebest

Αυτό που αισθανόσουν πιο μικρή δεν ξέρουμε τι είναι. Μπορεί να ήταν συναισθηματική απόκριση επιφανειακή, επειδή ήξερες ότι δεν είναι δικιά σου δουλειά να τα αναθρέψεις. Θεωρητικά, ωραία είναι τα μωρά, αλλά όταν είναι τα δικά σου μωρά, δεν αρκεί να «συγκινείσαι» στη θέα τους. Χρειάζονται πολλά παραπάνω.
Το ότι στα 30 πρέπει να κάνεις το πρώτο σου παιδί, άρα στα 28 πρέπει να έχεις βρει σύζυγο, είναι η πηγή του τεράστιου άγχους της σύγχρονης γυναίκας. Ωραίες ηλικίες είναι και για τα δύο, δεν αμφιβάλλει κανείς, αλλά δεν είναι οι μοναδικές σωστές. Έχουν γίνει οικογένειες με τους πιο περίεργους τρόπους, και δεν είναι λιγότερο ευτυχισμένες, ούτε εξασφαλίζεται η επιτυχία αν τα κάνεις όλα κατά τις Γραφές.
Το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο και οι κοινωνική πίεση ασήκωτη. Γι' αυτό, κάνε ό,τι νομίζεις καλύτερο για σένα και για το παιδί που θα κάνεις, αν θελήσεις να το κάνεις. Μην ρωτάς, εκτός αν πρόκειται για ανθρώπους που σας συνδέει βαθιά αγάπη και εμπιστοσύνη, γιατί το κοινωνικό σύνολο σε κάτι τέτοια λυσσάει, αφρίζει και δαγκώνει, αν δεν πας με τα νερά του. Έχεις δικαίωμα και την υποχρέωση να πάρεις το θέμα πολύ σοβαρά και να αναζητήσεις τον καλύτερο δρόμο μαζί με τον σύντροφό σου, τον καλύτερο για σας και μόνο για σας.

ΥΓ. Προς τους σχολιαστές. Μην αρχίσετε πάλι τις δικές σας αρχές lenfou. Η ζωή σας δεν χρειάζεται να γίνει παράδειγμα για κανέναν. Επίσης μην μας πείτε ποια είναι η ιδανική ηλικία τεκνοποίησης για μια γυναίκα. Ξέρουμε.