Στο σημερινό ‘Α, μπα’: Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον Facebook Twitter
46


________________

1.


ρε συ αμπά, οι Χρυσαυγίτες έχουν αρχίσει να δολοφονούν κόσμο. Το πράγμα έχει ξεφύγει ήδη πάρα πολύ καιρό για να φτάνουμε σήμερα σε αυτό το σημείο. Είμαι πολύ φορτισμένη αυτή τη στιγμή για να σκεφτώ μια ψύχραιμη αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Πιστεύεις ότι να βγεις έξω στο δρόμο σε συγκεντρώσεις/ πορείες διαμαρτυρίας ή/και να μην επιτρέπεις με την ανοχή σου να συμβαίνουν ρατσιστικά επεισόδια (όπως την άλλη που κλώτσησε το παιδάκι) είναι αρκετό; Τι μπορεί να γίνει άμεσα για να αποκατασταθεί αυτή η ρημάδα η "κοινή λογική" στον κόσμο;

Οι Χρυσαυγίτες δεν άρχισαν να δολοφονούν ανθρώπους όταν έστειλες την ερώτηση, είχαν αρχίσει χρόνια πριν. Το πράγμα είχε ξεφύγει πριν βγουν στη Βουλή – απλώς τότε το πήραμε χαμπάρι. Από την άλλη, από τότε που έστειλες την ερώτηση, πάρα πολλά πράγματα άλλαξαν.
Σε επίπεδο οργάνωσης της κοινωνίας δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει, δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι αν γινόταν πρωθυπουργοί θα έλυναν όλα τα προβλήματα σε ένα μήνα (δυστυχώς, ταυτόχρονα πιστεύω ότι δεν θα τα έκανα και πολύ χειρότερα). Σε προσωπικό επίπεδο νομίζω ότι ξέρω: και οι συγκεντρώσεις / πορείες / διαμαρτυρίες βοηθάνε, όπως και η στάση που κρατάς με τέτοιους ανθρώπους σε προσωπικό επίπεδο. Δυστυχώς, αυτοί που έχουν κοινή λογική, είναι και αυτοί που αποφεύγουν τις αντιπαραθέσεις, ενώ απαιτείται ξεκάθαρη στάση και αντιπαράθεση σε όλες περιστάσεις: στις συζητήσεις με καινούριες γνωριμίες, σε τυχαία περιστατικά στο δρόμο, ακόμη και στο ίντερνετ. Κανένα ελαφρυντικό για όσους στηρίζουν και ψηφίζουν, καμία δικαιολογία δεν υπάρχει, δεν αντέχω να ξανακούσω/ξαναδιαβάσω ότι «παρασύρθηκαν» και «ξεγελάστηκαν». Μια χαρά ξέρουν όλοι τι είναι η Χρυσή Αυγή, και ακόμη περισσότερο όσοι ψηφίζουν ή την γλυκοκοιτάνε. Αφού όλοι γνωρίζουμε τέτοιους ανθρώπους. Πριν εμφανιστεί η ευκαιρία, τα ίδια έλεγαν.
Αυτό μόνο ξέρω. Όσοι ξέρουμε τι πιστεύουμε, πρέπει να το λέμε ευθέως και ξεκάθαρα. Όχι άλλες δηλώσεις «ήξεις αφήξεις». Δεν υπάρχει η «άλλη πλευρά», ούτε "δεν είμαι χρυσή αυγή, αλλά..." Κάτι τέτοιους πρέπει να τους κόβουμε αμέσως. Θα βρεθούν εκτός κοινωνίας όταν η κοινωνία τους τοποθετήσει εκεί – οι «υποστηρικτές» (τυχοδιώκτες βασικά, που πάνε όπου φυσάει και δεν έχουν ούτε γραμμάριο οποιασδήποτε ιδεολογίας μέσα τους), οι οποίοι είναι τεράστιες κότες, θα ευθυγραμμιστούν με την πρώτη αναποδιά.

________________
2.

Όταν η μύγα μου σπαθί δε σηκώνει, και σε ορισμένα πράγματα είμαι απόλυτη -στα γκομενικά εν προκειμένω -μήπως κάνω λάθος που τους ξαποστέλνω (πχ διαγράφω απο το καρνέ 1.τον έχοντα θέμα με ποτό /2.τον ασυνεπή μέχρι αηδίας /3.τον άντρα που μόνο σπίτι μου έρχεται και δεν πάω ποτέ στο δικό του -με ηλίθιες δικαιολογίες) αντί με υπομονή, λίγο στρουθοκαμηλισμό και πολύ προδέρμ να προσπαθήσω να τους αλλάξω/συνεφέρω; Μήπως αυτά που προαναφέρω είναι απλά πταισματάκια για τα οποία θα έπρεπε ναχα αναπτύξει αντισώματα αλλά τουναντίον, με σιγοτρώνε μέχρι το μεγάλο μπαμ;

Σε ορισμένα πράγματα όλοι είμαστε απόλυτοι και ακόμη πιο σωστά, πρέπει να είμαστε απόλυτοι: εκεί όπου βρίσκονται τα όρια μας. Όπως όμως έχεις ακούσει ένα τρις φορές στη ζωή σου, τα πάντα πρέπει να γίνονται με μέτρο.
Και τα τρία που ανέφερες ακούγονται σοβαρά, αλλά το φάσμα λειτουργίας είναι ενδεχομένως πολύ μεγάλο. Δεν σε ξέρω για να ξέρω τι σημαίνει για σένα «θέμα με το ποτό». Ασυνεπής μέχρι αηδίας – δηλαδή; Μπορεί να σε ξεχάσει μόνη σου μέσα σε παγετώνα ή δεν κατεβάζει το καπάκι της λεκάνης; Και τελικά έμαθες γιατί δεν πήγες στο σπίτι του άλλου (ηλίθιες δικαιολογίες, δεν αντιλέγω, αλλά γιατί τις λέει;)
Δεν προτείνω να έχεις υπομονή και να ελπίζεις να αλλάξεις τον άλλον, αλλά τόση υπομονή ώστε να ξέρεις αν πραγματικά θα ήθελες να αλλάξεις τον άλλον.

________________
3.


Αγαπητη Αμπα,τι σημαινει οταν καποιος σε παιρνει τηλ με τον αριθμο του και δε σου μιλαει μετα??? προβληματα-που-χει-ο-κοσμος

Ανασαίνει βαριά;

________________
4.


Αγαπητή Α-μπα, τι είναι αξιοπρέπεια και ποιος την ορίζει; Και γιατί πρέπει να υπάρχει; Η μήπως δεν πρέπει; Έχω συνηθίσει να ακούω ότι τα πράγματα πρέπει να γίνονται έτσι ή αλλιώς ή ότι ο άλλος πρέπει να κάνει για σένα τουλάχιστον αυτό και αυτό για να θεωρείται ότι δεν πέφτεις χαμηλά, ότι δε χάνεις την λεγόμενη αξιοπρέπειά σου. Κι έτσι όταν φτάνω στο σημείο, κυρίως στα ερωτικά ζητήματα, να δέχομαι τα πράγματα όπως είναι και να μην έχω απαιτήσεις από κανένα, μετά από απόδοση των αρνητικών συναισθημάτων που μου προκαλούνται στις δικές μου ανασφάλειες, τις οποίες προσπαθώ συνεχώς να θεραπεύσω, τσουπ πετάγεται η λέξη αξιοπρέπεια και με μπερδεύει, νιώθω ότι πρέπει να έχω κάτι που δεν έχω και που δεν ξέρω που αρχίζει και που τελειώνει. Μήπως είναι και η αξιοπρέπεια ένα κόμπλεξ;

Το πήγες τόσο γύρω γύρω που τελικά κατάφερες αυτό που ήθελες, να δικαιολογηθείς.
Όχι, δεν είναι κάτι ασαφές η αξιοπρέπεια, υπάρχει, πρέπει να υπάρχει, ορίζεται από τον καθένα μας όσο και συλλογικά, δεν είναι κόμπλεξ, και είναι σίγουρο ότι δυσκολεύεσαι να την κρατήσεις και ψάχνεις χίλιες δυο εξηγήσεις για τη συμπεριφορά σου.
Συμφωνώ απολύτως στο να δέχεσαι τα πράγματα όπως είναι και να μην έχεις απαιτήσεις από κανέναν. Μόνο που πρέπει να έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Ο εαυτός σου είναι σύμμαχος και αφεντικό ταυτόχρονα, παιδί σου και γονιός σου μαζί. Πρέπει να τον φροντίζεις σαν νεογέννητο και να τον κρίνεις σαν απαιτητική μάνα, να προσέχεις να μην πέσει σε κακοτοπιές και να τον εξετάζεις σαν μανιασμένος κριτικός θεάτρου.
Οπότε: προσέχεις με ποιους συνάπτεις συναισθηματικές σχέσεις και όσο βρίσκεσαι μέσα σε αυτές, παρακολουθείς αν ο εαυτός σου μέσα σε αυτή τη σχέση είναι ασφαλής και προστατευμένος. Αν δεν είναι, την κάνεις. Έτσι κρατάς την αξιοπρέπεια σου. Δεν σου ζητήσαμε να βγάλεις φτερά να πετάξεις, να προσέξεις τον εαυτό σου ζητήσαμε.

________________
5.

Αγαπητή Α, μπα!
Αρχικά να σε συγχαρώ για τη στήλη σου, αποτελεί καθημερινή μου συνήθεια πλέον!!! Και τώρα να μπω στο ψητό..... στις ταινίες τρόμου με παιδάκια-δολοφόνους, οι σκηνές που τα παιδάκια σκοτώνουν κόσμο και κοσμάκη (όπως η συγκεκριμένη σκηνή στο Pet Semetary) πως γυρίζονται? Πάει δηλαδή ο σκηνοθέτης στο 3χρονο και του λέει "πάρε την πιο κακιασμένη και διαβολική σου έκφραση, πάρε και ένα ψεύτικο νυστέρι και κάνε πως σκοτώνεις αυτόν τον κύριο, και αν είσαι αρκετά τρομαχτικός θα σου δώσω γλειφιτζούρι"???? Την ψυχική υγεία του παιδιού τη σκέφτεται κανείς?
Είπα απλά να ρωτήσω μήπως και μπορέσεις να με διαφωτίσεις! Ευχαριστώ προκαταβολικά!~!~!

 

Την ψυχική τους υγεία πρέπει να την σκέφτονται οι γονείς τους, αλλά είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι πιο ώριμα και πιο ολοκληρωμένα από όσο τα αφήνουμε να είναι.
Εξαρτάται από την παραγωγή και τον σκηνοθέτη. Άλλες φορές έχει πάει καλά το πράγμα και άλλες όχι. Η Λίντα Μπλερ του Εξορκιστή ας πούμε, όταν μεγάλωσε είπε ότι δεν κατάλαβε τι έκανε (και μιλάμε για πολλές άσεμνες λέξεις και χειρονομίες) αλλά ότι περισσότερο τραυματίστηκε από τον τρόπο που της φερόταν οι υπόλοιποι στο σετ, σα να ήταν όντως κυριευμένη από τον Σατανά. Από την άλλη, ο μικρός πρωταγωνιστής της Λάμψης, είπε ότι δεν είχε καταλάβει ότι συμμετέχει σε θρίλερ, αλλά σε κάποιο δράμα. Είδε την ταινία στα 17 και πάλι με πολλές περικοπές. Σε μια περίπτωση μιας ταινίας που έπαιζε η Νικόλ Κίντμαν με ένα αγόρι, γυμνοί σε μια μπανιέρα, είχε προκληθεί τεράστιος σάλος, για να μάθουμε μετά όλοι ότι δεν ήταν γυμνοί και ότι οι σκηνές γυρίστηκαν με τον καθένα ξεχωριστά.
Οπότε, αν δεν ήθελα να γράψω όλο αυτό το κατεβατό η απάντηση θα ήταν : εξαρτάται.


________________
6.


Το να παντρεύεσαι τον καλύτερό σου φίλο ή να κάνεις τον άντρα σου καλύτερό σου φίλο, θα μπορούσε να είναι κι ένας τρόπος να διατηρήσεις το γάμο σου ή όχι τελικά?

Αν θέλεις και να τον γδύνεις που και που, είναι η συνταγή της επιτυχίας.

________________
7.


Αγαπητή Α,μπα! Ποιό χαζό γονίδιο μπορεί να έχω στο DNA μου και φοβάμαι μη τυχόν και πληγώσω κάποιον; Αλλοίμονο δεν εννοώ να πληγώνω κόσμο στα καλά καθούμενα επειδή ξύπνησα στραβά. Αλλά όταν κάποιος πληγώνει εμένα, καταπατά τα όρια μου και δεν με σέβεται , αντί να υπερασπιστώ εμένα και αυτά που αξίζω κάθομαι και σκέφτομαι να μην πω ή κάνω κάτι που θα πληγώσει τον άλλον. Γιατί να μην μπορώ να γίνω σκληρή με όσους το αξίζουν;

Σκέφτηκες την πιθανότητα να είσαι καλός άνθρωπος; Αντιμετωπίζουμε αυτό το ενδεχόμενο ως πρόβλημα τώρα;
Αν συμβαίνει αυτό, κάνε και το επόμενο βήμα για να μην είσαι θύμα (ποίημα). Να μην πληγώνεις κανέναν εσκεμμένα – γιατί να είσαι σίγουρη ότι το κάνεις άθελά σου – και μετά να ρίχνεις αυτό το καλό στο γυαλό.
Φαντάσου να είσαι στην τελική πίστα αυτής της κατάστασης. Πρόκειται για την απόλυτη απελευθέρωση.

________________
8.


Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο καλύτερος τρόπος διαμαρτυρίας για την 8η σεζόν Dexter; Μαζική αγωγή για ηθική βλάβη ή αποστολή στα γραφεία των σεναριογράφων φακέλων με άνθρακα;

Μας πούλησαν πολύ άσχημα. Μετά την παραίτηση του αρχικού σεναριογράφου στην 4η σεζόν άρχισε ο Κατήφορος.
Όμως τελικά μπορεί να φταίει το εξής: όταν πλάθεις έναν τόσο μυστήριο χαρακτήρα με τον οποίο ξέρεις ότι δεν πρέπει να συμπάσχεις αλλά σε έχουν καταφέρει να συμπαθήσεις, είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα τέλος που θα ικανοποιεί τις απαιτήσεις τιμωρίας του αμερικανικού κοινού που έχει μεγάλο κόλλημα με αυτά (γιατί αν γυριζόταν σε καμία Αγγλία μπορεί και να κατέληγε το Ντέξτερ στις Μπαχάμες ως δάσκαλος σερφ). Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα ενός σεναριογράφου και ενός καναλιού όπως το Showtime που απευθύνεται σε εκατομμύρια.
Για να υποστηρίξω περαιτέρω αυτό που λέω, παραθέτω την εξής πληροφορία: ο αρχικός σεναριογράφος δήλωσε πρόσφατα πώς είχε φανταστεί το δικό του τέλος: ο Ντέξτερ στο κρεβάτι της φυλακής, πριν την μοιραία δόση δηλητηρίου της θανατικής ποινής (επ' ευκαιρία, δεν ήξερα ότι στη Φλόριντα υπάρχει θανατική ποινή. Τώρα κάπως καταλαβαίνω που όλοι τους βρίζουν). Γύρω του βρίσκονται όλοι όσοι σκότωσε, όπως ο ίδιος κρεμούσε τα πορτρέτα των θυμάτων γύρω από το ετοιμοθάνατο θύμα του. The end.
Δηλαδή, ο κακός στο τέλος πεθαίνει και οι τύψεις του τον κοιτάνε. Πιο επίπεδη λύση δε μπορώ να φανταστώ. Σαν κακό γουέστερν.

________________
9.


18/09/13 σημερα..ελπίζω σε κάνα μήνα που θα δημοσιευτεί η ερώτησή μου η Χ.Α να είναι εκτός νόμου, η Ελλάδα λίγο πιο δημοκρατική και ο κόσμος μας λιγότερο εχθρικός..αλλά μάλλον όχι? ε? τι λες? θα έχει ξεχαστεί κι αυτό όπως όλα τα άλλα..?τουλάχιστον στην Τουρκία το λέει η καρδούλα τους..εμείς εδώ μόνο μαγκιά κλανιά ξέρουμε και μόστρα και μισαλλοδοξία. τι θλιβερή μέρα κι αυτή..φοβάμαι μην έρθουν χειρότερες..


Πέρασε ο καιρός και τα πράγματα έχουν ως εξής:
Α. Δεν είναι εκτός νόμου αλλά ούτε έχει ξεχαστεί. Δε νομίζω ότι είναι κάτι που θα ξεχαστεί. Η Χρυσή Αυγή προκύπτει κάποια στιγμή σε όλες τις κουβέντες μεταξύ Ελλήνων, είναι στο μυαλό όλων. Με οποιοδήποτε τρόπο.
Β. Η σύγκριση των Ελλήνων με τους Τούρκους που «το λέει η καρδούλα τους» είναι αφελής. Αν θέλεις να μας συγκρίνεις με κάποιους, βρες μια χώρα που χορεύει στον δυτικό ρυθμό φορώντας τσαρούχια, στέλνει (έστελνε) τα παιδιά για σπουδές στο Λονδίνο, έχει όλες τις δυνατότητες και ικανότητες να αλλάξει τη μοίρα της αλλά δεν το κάνει. Οι Τούρκοι δεν έχουν όλες τις δυνατότητες. (Κάποιος θα πεταχτεί και θα φωνάξει «ΧΟΥΝΤΑ! ΓΙΑΤΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΟΥΝΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΡΩΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΚΟΖΜΑΚΗΣ ΨΑΧΝΕΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΜΠΛΑΜΠΛΑ» σε 3...2...1...)
Γ. Πάντα πρέπει να φοβόμαστε μην έρθουν χειρότερες μέρες.

________________
10.


Λένα, είμαι η κοπέλα της ερώτησης 1, της 17.9.2013. Με βοήθησες σε μια εποχή που μιζεριάζω και γκρινιάζω για την κακή μου τύχη. Και όπως έγραψε κάποιος: Μα πόσο φοβερή είσαι;;;;;

ΕΧΜ εχ χμ χαίρομαι που βοήθησα.

________________
11.


Αγαπητή Α,μπά
είμαι νεοπροσληφθείσα καθηγήτρια σε φροντιστήριο, αύριο είναι ο αγιασμός και, απ'ότι κατάλαβα μετά από κουβέντα με φίλους μου, ίσως να έχω πρόβλημα με το γεγονός ότι δε θέλω να επιδοθώ σε θρησκευτικές χειρονομίες, πχ να κάνω το σταυρό μου και να φιλήσω το χέρι του παπά και τον σταυρό(όπως με πληροφόρησαν ότι κάνουν οι καθηγητές στους αγιασμούς), λόγω του ότι δεν είμαι χριστιανή. Ως τώρα νόμιζα ότι κανείς δεν νοιάζεται άμα εγώ κάνω το σταυρό μου ή όχι, όμως οι φίλοι μου πρότειναν να συμβιβαστώ λιγάκι με το πνεύμα της τελετής, ώστε να μη θιχτούν οι γονείς των παιδιών και να μην έχει αυτή μου η στάση κακό αντίκτυπο τόσο πάνω μου όσο και στην ιδιοκτήτρια του φροντιστηρίου, και στην τελική να βάλω λίγο νερό στο κρασί μου, ένα χειροφίλημα είναι, δε θα πέσει το άγιο φως να με κάψει. Εγώ λίγο κουμπώθηκα! Το ξέρω ότι το πνεύμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το γεγονός ότι αποτελώ πρότυπο για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα, όπως φαίνεται, επιβλητικό θεοκρατικό περιβάλλον αλλά και η λογική με προστάζουν να μη λυγίσω, αλλά απ΄την δε θέλω κι'ολας να ρθει ο παπάς και να μου χώσει το σταυρό στα μούτρα και να του πω 'όχι, ευχαριστώ'. Πως να γίνει να γλιτώσω το θρησκευτικό ξεμπρόστιασμα; (δε θα προλάβω, βέβαια, να ακούσω τη συμβουλή σου εγκαίρως, όμως θα ήθελα να δω τι έχεις να πεις επί του θέματος)

Έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση δύο φορές. Στη μία περίπτωση άργησα –πολύ λίγο- να εισέλθω στην αίθουσα ώστε να βρίσκομαι τελευταία στην κουστωδία, έκατσα σε διακριτική σκιά κι παρακολούθησα όπως παρακολουθείς τηλεόραση. Οι παπάδες τους μυρίζονται αυτούς που δεν έχουν σκοπό να φιλήσουν χέρι και δεν πλησιάζουν. Στη δεύτερη περίπτωση έπεσα σε παπά που δεν το μυρίστηκε. Το άρπαξα και του έκανα μια γερή χειραψία λέγοντας «χαίρω πολύ», αλλά δεν ήταν πολύς κόσμος μπροστά (ακούγεται πολύ αστείο αλλά δεν ήταν προμελετημένο – τα έχασα εντελώς με τη σιγουριά του και ήταν εντελώς αυθόρμητο).
Πραγματικά δε νομίζω ότι διακινδυνεύεις κάτι τρομερό αν το αποφύγεις, και όχι, να μη βάλεις νερό στο κρασί σου για κάτι τόσο σημαντικό. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να φιλήσω το χέρι κανενός, εκτός από του Ντέιβιντ Μπάουι.

________________
12.

Αγαπητή Λένα,

Μόλις γύρισα απο την πορεία στο Κερατσίνι.
Δεν έχω ερώτηση, μόνο ήθελα να μοιραστώ με σένα και τους αναγνώστες το παρακάτω τραγούδι, σε στίχους Φώντα Λάδη και μουσική Θάνου Μικρούτσικου.

 

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

 

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

 

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

 

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

 

Μα πάλι θέ ν' απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Επ' ευκαιρία, διαβάστε κι αυτό.

46

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ