Ως Ιφιμέδεια ιστολογώ από το 2006. Τέλος του 2012 οι συνθήκες τις ζωής, πραγματικές και διαδικτυακές, με ανάγκασαν να κάψω το καλύβι μου και να μετοικήσω σε ένα μυστηριώδες νησί όπου έχω την ησυχία μου. Μου αρέσουν πολύ τα γλυκά, τα Χριστούγεννα και οι ευφυείς άνθρωποι. Όταν γράφω βάζω πολλά θαυμαστικά, κι επειδή είμαι πολύ επαναστατική φύση, σκέφτομαι να ιδρύσω μια ομάδα στο facebook με τίτλο «θα βάζω πολλά θαυμαστικά ό,τι κι αν λες Άρη Δημοκίδη»

________________

1.

Δεν είμαι καθόλου κόλακας και τους απεχθάνομαι, αλλά έχω μια απορία αν ένας κόλακας ερωτευτεί κάποια-ον (που γνωρίζει αυτή του την ιδιότητα εννοείται) πως θα τον πείσει ότι εννοεί αυτά που λέει και δεν είναι απλώς κολακίες; Δεν είναι όπως όλα τα άλλα ελαττώματα και δεν πιστεύω ότι θα του πάρει απλώς λίγο χρόνο παραπάνω.

Επίσης μιας κι είσαι της τεχνολογίας γιατί δε βγάζεις το αμπάπ (αμπαπλικέισον); Έχεις σκεφτεί τι θα έλεγαν οι αγαπημένοι σου συγγραφείς και τα βιβλία αν σε έβλεπαν τι κάνεις εδώ μέσα μαζί μας; Επίσης αυτή η στήλη σε καλύπτει κάπου εσένα π.χ να κρατάς ζωντανή επαφή με τη νοοτροπία-κατάσταση της Ελλάδας, αν και μου κάνει τρομερή εντύπωση το ότι ποτέ δε συγκρίνεις νοοτροπίες...κι εγώ ομολογώ στη θέση σου θα φτιαχνόμουν λιγάκι αν είχα τη λύση για κάποιους που πνίγονται σε μια κουταλιά νερό...ή απλώς είναι ένα επαγγελματικό τραμπολίνο που το πηδάς (νόου οφένς) για να δεις μέχρι που φτάνει αν φτάνει; εντάξει ξέρω ότι θα μου την πεις=από πάνω

1. Όταν ο κόλακας της ιστορίας μας ερωτευτεί, θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να ακούει τον εαυτό του να μιλάει με τον ίδιο ψεύτικο τρόπο που μίλαγε μέχρι χτες και θα αντιλαμβάνεται ότι δεν γίνεται πιστευτός. Θα δοκιμάζει άλλους τόνους, άλλες λέξεις, αλλά η ψευτιά θα είναι εκεί. Δίκαιη τιμωρία αλλά και πρόκληση. Εκεί θα δείξει τη μαστοριά του.

2-6. Επ'αυτών αρμόδια να απαντήσει είναι η Α,μπα? και νομίζω ότι δικαίως θα πρέπει να αισθάνεται κολακευμένη από την προσοχή σας και το βομβαρδισμό ερωτήσεων. Δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι το Αμπάπ θυμίζει κεμπάπ και αυτός δεν μπορεί παρά να είναι ένας θετικός συνειρμός.

________________
2.

Πάντα ήμουν αφράτο παιδάκι, που οδήγησε σε αφράτη έφηβη. Η μάνα μου, που πάντα πάλευε για να μείνει κανονική και δεν είχαμε ποτέ γλυκά σπίτι, με πήγε 1η φορά σε διαιτολόγο στα 12, πριν καλά καλά μου ρθει περίοδος, για να μην σου πω οτι ήταν baby fat ακόμα εκείνο. Φυσικά ο,τι έχασα το ξαναπήρα.
11-14 που ήταν το γυμνάσιο, ήμουν παχουλούλι και δεν πέρασα πολύ καλά, πάντα ήταν βραχνάς. Στα 14 με ξανατουμπάρει για διαιτολόγο η μαμά και ξεκινώ το λύκειο 52 κιλά, 1.65. 14-18 ετών είναι η αδύνατη περίοδός μου, όπου παχαίνω λίγο λίγο, φτάνοντας τα 65 κιλά στο 1ο έτος. Ακόμα είμαι καλά όμως.
Ο δε πατέρας μου πάντα μου έλεγε οτι δεν του αρέσουν οι χοντρές, αλλά ούτε και οι αδύνατες. Κι οτι αν η μάνα μου είχε γίνει φακλάνα, σαν κάτι άλλες που αφήνονται, θα την είχε χωρίσει.

Βλέπω φωτογραφίες του τότε και φτύνομαι, γιατί ήμουν όμορφη και δεν το χαιρόμουν. Τότε έφαγα όλο το μπούλινγκ του κόσμου, απο περίγυρο, αλλά και ελεεινούς γκόμενους που με έκαναν να νιώθω σκουπίδι κι οτι μου κάνουν χάρη που με πηδάνε χάλια, για ένα πατσάκι μου. Στο τέλος, η αυτοεκτίμησή μου άγγιξε πάτο και ξεκίνησα ψυχανάλυση πριν 5 χρόνια.
Σήμερα είμαι 25 ετών και πρόσφατα πέρασα τα 90 κιλά. Δεν με τρομάζουν τα νούμερα, ή που δε βρίσκω παντελόνια ας πούμε, εξακολουθώ να με βρίσκω φυσιολογική. Έχω πάει σε διαιτολόγους άλλες 2 φορές, αλλά πάντα τα ξανάπαιρνα και ξανά προς τη δόξα τραβά.
Νιώθω πιο καλά απο ποτέ στην αυτοπεποίθησή μου. Είμαι πλέον απο αυτές που μπορούν να πάνε στα ινστιτούτα που σε ψαρεύουν στο δρόμο, φορώντας φόρμες, και να τους απογοητεύσω μια χαρά με τη σιγουριά μου.
Αλλά πάντα θα με τρώει. Σίγουρα οι γονείς μου δεν θα το αποδέχονταν ποτέ, ακόμη κι αν το αποδεχόμουν εγώ, οτι θα ζήσω μια ζωή χοντρ..ούλα. Αλλά ούτε εγώ το έχω αποδεχθεί..ακόμα. Και δε θέλω.
Ακόμη και τώρα λοιπόν, που μπορώ να είμαι ευτυχισμένη και να έχω σεβασμό και σχέσεις αγάπης, καταλαβαίνω οτι κάτι μου φταίει.
Βλέπω κοριτσάκια, δροσερά, που μόλις σχηματίστηκαν, να χαίρονται ανέμελα τις σεξουαλικότητά τους, μέσα στα 15χρονα σωματάκια τους, και με πιάνει μιζέρια και ζήλεια. Που εγώ ήμουν ένα κακόμοιρο, ενώ θα μπορούσα να χαρώ τη σεξουαλικότητά μου, αλλά και που αυτές είναι "ματαιόδοξες και φιλάρεσκες". Καταλαβαίνεις φαντάζομαι οτι η ματαιοδοξία είναι κάτι που πολέμησα πάρα πολύ, αφ'ενός γιατί έτσι μεγάλωσα αλλά και αφ'ετέρου γιατί μόνο έτσι μπορώ να νιώσω ευτυχισμένη. Η ματαιοδοξία θέλει τελειότητα και δεν θα την έφτανα ποτέ.
Και όλο υπόσχομαι στον εαυτό μου να του δώσω την ομορφιά που του αξίζει. Αλλά δεν το κάνω. Γιατί;
Γιατί συνεχίζω να απολαμβάνω το φαγητό και οτιδήποτε μου προσφέρει απόλαυση; Σεξ, φαι, τεμπελιά, είμαι πρώτη.
Μην πεις γιατί όταν αδυνατίσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσεις ενδεχομένως τα πραγματικά προβλήματα, γιατί το έχω και αυτό στο μυαλό μου. Αλλά πιστέυω οτι απλά θέλω να νιώσω όμορφη, όπως έμαθα οτι είναι το όμορφη. Ψυχαναλυτικά, νομίζω πλέον οτι έχω φτάσει στο βράχο όπου μέσα κρύβεται ο θησαυρός, αλλά είμαι τόσο αδύναμη που τον χτυπάω δειλά με την αξίνα.

Κατά βάθος νομίζω ότι δεν χρειάζεστε καμία απάντηση από μένα. Ξέρετε πού και πότε έγιναν τα λάθη και είναι λογικό να είστε ακόμη θυμωμένη για τον τρόπο που φέρθηκαν οι άλλοι σε εκείνο το ευαίσθητο παιδάκι που υπήρξατε και φυλάτε ακόμη μέσα σας. Είστε 25 χρονών: προσπαθήστε να μην περάσετε και αυτή την ωραία περίοδο με τον τρόπο που περάσατε την παιδική και νεανική σας ηλικία. Διαχειριστείτε την εικόνα σας όπως νομίζετε εσείς καλύτερα, να είστε όμορφη όπως εσείς νομίζετε ότι είναι το όμορφο. Ξαναλέω: είστε 25 χρονών κι ένα σωρό ωραία πράγματα περιμένουν εκεί έξω να σας συμβούν. Και μια μικρή πρακτική συμβουλή: οι χυμώδεις πρέπει να αποφεύγουμε τα παντελόνια.

________________
3.

Που'σαι ρε αμπουμπούκι; Ήθελα να ρωτήξω το εξής. Η 1η μου σεξουαλική σχέση ήταν με ένα ζωντόβολο, το βλάκα του χωριού, που όλοι κορόιδευαν, δεν είχε φίλους και ζούσε σε μια πλάνη. Ολημερίς προσπαθούσε να δείξει πόσο διαβασμένος και πολιτικοποιημένος και μέσα σ'όλα ήτανε κλπ. Στα όρια του παθολογικού ψεύτη. Ψέμα και κακό. Φυσικά και δεν με σεβόταν, δεν με ήθελε, με εκμεταλλευόταν, κι εγώ τα δεχομουν γιατί είχα πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Όταν πια πήρα και το τελειωτικό χαστούκι και σήκωσα επιτέλους ανάστημα, φάνηκε τρομερά αδιάφορος συναισθηματικά, το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να συνεχίσει να λέει πως έχει γκόμενα, κ να έχει να πηδάει. Να σημειώσω οτι δεν είχε βρεθεί ως τα 21 του ούτε θυληκό κουτάβι να τον φιλήσει, πόσο μάλλον να τρέχει απο πίσω του 1 χρόνο.
Όταν πια βγήκαν και τα μαχαίρια, άρχισε τις προσβολές τύπου "Δεν πηδάω πια μπάζα" και τέτοια. Η επιτομή της θρασυδειλίας. Απ'όσο ξέρω, έκανε να σταυρώσει γκόμενα κάτι χρονια πάλι.
Όλα αυτά τα άφησα πίσω μου, νιώθοντας πολύ πιο πλούσια σε λογική και συναίσθημα απο αυτό μίασμα, και κάθε σχέση που ερχόταν ήταν καλύτερη απο την προηγούμενη.
Έχοντας περάσει 8 χρόνια πια, σε εντελώς άλλη φάση ζωής και νιώθοντας πολύ ανώτερη απο τότε, βρήκα τον εαυτό μου να σκαλίζει δείγματα της πλήρους απαξίωσής του προς εμένα, τότε, στο τέλος, και της μετέπειτα ζωής του, που προσπαθεί να το παίξει πάλι επιστήμονας και αθλητικός και ευαίσθητος και σούπερ γαμάτος. Και ξαφνικά, απο εκεί που η αδιαφορία είναι το καλύτερο όπλο, αναθερμάνθηκε το μίσος! Το "οχι, θελω να σε πονέσω όπως με πόνεσες" Απλά το απωθώ, γιατί όταν θυμάμαι οτι υπάρχει ένα τόσο αξιόπτυστο άτομο που ΜΕ ΘΕΩΡΕΙ ΕΜΕΝΑ ΑΞΙΟΠΤΥΣΤΗ, νιώθω τον εγκέφαλο να κάνει γκλιτς.
Τι διάολο ρε αμπά; Κάποια πράγματα δεν τα ξεπερνάμε ποτέ; Είναι εγωκεντρισμός που θα ήθελα να συρθεί στα πόδια μου μετανιωμένος; Δεν τον θέλω πίσω, είναι καρικατούρα, απλά ξέρεις, το πλήρωμα του χρόνου φέρνει -σε μένα- μπροστά την αλήθεια, που δεν την έβλεπες τότε. Αυτός τίποτα; Μια υστεροφημία θέλω, ένα "τουλάχιστον σε εκτιμώ".
Βρισκόμαστε στο δρόμο και κοιτάμε με σνομπισμό απ την άλλη. Το θέμα μου είναι...καλά εγω..Αυτός;;; Με ποιό δικαίωμα; (εδώ επίτηδες είμαι εγωίστρια, για να τα χώσεις λίγο).
Η δε ενδόμυχη ευχή είναι να έπρεπε να ανεχτεί μια κουβέντα μαζί μου, γιατί απο επιχειρήματα που αποδεικνύουν την κατωτερότητά του, άλλο τίποτα. Θα τον έκανα κιμά! Γιατί με νοιάζει τόσο ρε αμπά; Εγωισμός;

Όσα ελαττώματα κι αν έχει ο άνθρωπος αυτός, θα πρέπει να τον ευχαριστήσουμε που σας οδήγησε να δημιουργήσετε μια καινούργια υπέροχη λέξη για την ελληνική γλώσσα: αξιόπτυστος. Κάποτε αξιόπιστος, τώρα κατάπτυστος. Θαυμάσιο πραγματικά. Όσον αφορά το κεντρικό ζήτημα: θα υπάρχουν πάντα εκεί έξω άνθρωποι που μας περιφρονούν κι αυτό είναι κάτι που καλό είναι να το συνηθίσετε. Στην τελική έχετε την ικανοποίηση ότι εκείνος προφανώς ξέρει ότι κι εσείς τον περιφρονείτε. Δεν έχει νόημα να σκέφτεστε σενάρια όπου εσείς τον ταπεινώνετε, τον αποστομώνετε κι αυτός μετανιωμένος ζητά συγγνώμη – ή τέλος πάντων μην έχετε την απαίτηση να πραγματοποιηθούν κιόλας. Εγώ θα έλεγα να αρχίσετε να γράφετε σενάρια με άλλον συμπρωταγωνιστή και να γυρίσετε μια καινούργια ταινία. Άλλωστε κατά κανόνα τα sequel είναι αποτυχημένα.

________________ 

4.

Α,μπα, γεια!
Άκου τώρα τι γίνεται,
Αυτός είναι 15 χρόνια μεγαλύτερός μου, οικογενειακός φίλος πολύ καλής μου φίλης και με βοήθησε πολύ να βρω τη δουλειά που έχω τώρα, και αργότερα σε ο,τι χρειάστηκα σχετικά με αυτή.
Μένουμε σε διαφορετικές πόλεις (Αθήνα - Θεσ/νίκη) και δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ. Πριν λίγες μέρες λοιπόν επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει ότι θα είναι εδώ και αν θέλω να βρεθούμε.
Για να μην τα πολυλογώ, αφού μιλήσαμε για κάμποση ώρα και ήπιαμε τα ποτάκια μας, μου την έπεσε. Εγώ, που το υποψιαζόμουν ότι πήγαινε προς τα εκει, τελικά δεν ενέδωσα, γιατί το θεώρησα λίγο απότομο και βιαστικό. Την επομένη βρεθήκαμε πάλι, αλλά και πάλι δεν ήμουν έτοιμη.
Μετά από αυτό δεν με ξαναπήρε και όταν τον πήρα εγώ για να βρεθούμε, μου είπε ότι δεν μπορούσε.
Είναι σχεδόν ξεκάθαρο ότι το μόνο που ήθελε ήταν το σεξ, αλλά τόσο δύσκολο ήταν να το καμουφλάρει λίγο; Είναι αρκετά ενδιαφέρων άνθρωπος και θα ήθελα να είχα λίγο χρόνο μαζί του να συζητήσουμε, να περάσουμε όμορφα και μετά το σεξ να έρθει φυσικά. Δεν σκέφτομαι σχέση φυσικά ούτε κατα διάνοια, και γιατί είναι μακριά και γιατί φαίνεται για άνθρωπος που δεν τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο (μπορεί κιόλας να έχει ήδη).
Λοιπόν τώρα τι στάση λες να κρατήσω; Να μην επικοινωνήσω ξανά μαζί του και να περιμένω να κάνει αυτός κάποια κίνηση;
Σε ευχαριστώ και σου στέλνω τα φιλιά μου.

Το αν θα του τηλεφωνήσετε ξανά εξαρτάται απολύτως από το πόσο πολύ θέλετε να κάνετε σεξ μαζί του. Ελπίζω ο κύριος να μην διατηρεί Γραφείο Ευρέσεως Εργασίας γιατί χρεώνει πολύ ακριβά.

________________

5.

Αγαπητή Α, μπα,
Χωρίς καμιά διάθεση πλάκας ειλικρινά, έχω το εξής πρόβλημα: Όταν βρίσκομαι κοντά σε κοπέλα που μου αρέσει και νομίζω ότι υπάρχει ενδιαφέρον από την πλευρά της, αποκτώ...boner (στύση. κοινώς, μου σηκώνεται).
Αυτό μου προκαλεί απίστευτη ντροπή και θυμό για τον εαυτό μου. Πρακτικά, προσπαθώ φυσικά να το κρύβω το πράγμα. Π.χ., αν κάθομαι δίπλα στο αντικείμενο του πόθου μου, δεν σηκώνομαι ακόμα και αν γίνει σεισμός (από το κάθισμα, γιατί κατά τα άλλα 'σηκώνομαι' όλη την ώρα...). Αν περπατάω δίπλα της, φοράω πάντα την τσάντα μου, από αυτές τις 'ταχυδρομικές΄ που φοριούνται στον ένα ώμο, διαγώνια μπροστά και έτσι καλύπτω την ευρύτερη περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Ακόμα και στις περιπτώσεις που κάνω σχέση με την κοπέλα, ακόμα και αν το έχουμε κάνει 2-3 φορές λίγο πριν, με το που βγούμε από το σπίτι και περπατάμε δίπλα-δίπλα, τσουπ νά'τος ο απρόσκλητος επισκέπτης. Το πρόβλημα είναι χειρότερο τους καλοκαιρινούς μήνες, που φοράω πιο ελαφριά ρούχα και έτσι το boner μου διαγράφεται πιο έντονα.
Νόμιζα ότι αυτό το πρόβλημα θα περάσει όσο μεγαλώνω, αλλά έφτασα ήδη τα 35 και ακόμα με βασανίζει. Σκοπεύω να το ψάξω με ψυχοθεραπευτή, αλλά μήπως βραχυπρόθεσμα υπάρχει καμιά ιδέα πως μπορώ να το αντιμετωπίσω; Τι θα κάνω; Έχουν έρθει στη μόδα πάλι οι μπακπακ τσάντες, και εγώ είμαι ακόμα με την ταχυδρομική! Τρέμω ότι θα δω την φάτσα μου κάποια μέρα στο awkwardboners-Ευχαριστώ

Εγώ σας ευχαριστώ, γιατί δεν γνώριζα το awkwardboners και φρονώ ότι αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά. Επί της ουσίας του ζητήματος τώρα έχω να σας πω ότι δεν έχετε κανέναν σοβαρό λόγο να ανησυχείτε: κανείς ποτέ δεν κουράστηκε να έχει δίπλα του έναν ενθουσιώδη ακροατή. Επίσης, σύμφωνα με το fashionisers.com "messenger bags are among the hottest offerings of the new season fall/winter 2014".

________________
6.

πιστευω οτι ο φιλος μου ειναι ερωτευμενος με την κολλητη μου...οποτε ειναι αυτη στον χωρο συνεχεια την αγκαλιαζει,απομονωνονται για να πουνε τα δικα τους και με ρωταει συνεχεια για αυτην...δεν εχω δειξει σημαδι ζηλιας...πιστευεις οτι μπορει να το κανει για να ζηλεψω η οντως κατι τρεχει και φοβαμαι να το παραδεχτω;- αγαπητη α μπα,

Στη Δυναστεία θα είχε ήδη πέσει το πρώτο χαστούκι.

________________ 

7.

Μπορεί να υπάρξει φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών;; Εγώ προσωπικά πιστεύω πως το έχω καταφέρει και έχω κοπέλες φίλες που δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα ερωτικού ενδιαφέροντος, αλλά οι άντρες φίλοι μου είναι τελείως αντίθετοι σε αυτό και όσες φορές το έχουμε συζητήσει με βρίζουν...εεε τι λες μανδάμ;-friend :)- friend

Βεβαιότατα μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, κι οπωσδήποτε το πράγμα είναι ευκολότερο αν ένας από τους δύο είναι ομοφυλόφιλος.

________________

8.

Πότε σταματάς να περιμένεις?

Πότε πρέπει να πας παρακάτω?

Είστε σε μια στάση λεωφορείου και περιμένετε. Εκνευρισμός, απογοήτευση, οργή για το σύστημα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που δεν λειτουργεί. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείτε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει το λεωφορείο γιατί έχουν απεργία διαρκείας κι έτσι αποφασίζετε να κάνετε τον κόπο να περπατήσετε και να πάτε παρακάτω στην επόμενη στάση μήπως περάσει κανένα τρόλλευ ή κι ακόμη παρακάτω μέχρι το μετρό. Αυτή τη στιγμή την αποφασίζετε εσείς και δεν έχει πρέπει, έχει 'δεν αντέχω άλλο'.

________________

9.

πως μπορω να διαχειριστω τη ζηλια που νιωθω οταν καποιος με αντικαθιστα και με απορριπτει για καποιον/α αλλο/η;μου γινεται αφορητη η ζηλια,με καταρρακωνει,με παραλυει.καμια συμβουλη;-η ψωρα-α μπα.

Δεν ξέρω αν είναι ζήλια ή απλώς το σιχαμένο αίσθημα απόρριψης, πάντως δεν νομίζω ότι είναι ελεγχόμενο συναίσθημα και εν μέρει μου φαίνεται φυσικό, στο βαθμό που διαρκεί λίγο. Πρακτικά μπορεί κανείς να το ρίξει για λίγο στις καταχρήσεις (pick your poison: ζάχαρη, αλεύρι, αλκοόλ κλπ.) και ακολούθως να αρχίσει το συντομότερο τις οντισιόν για να αναζητήσει τον καταλληλότερο αντικαταστάτη.

________________

10.

Μία συνάδελφος έστειλε μέιλ πρόσφατα σε όλη την εταιρεία να μας ενημερώσει ότι άλλαξε το επώνυμο της και συνεπώς το μειλ της, ώστε να μπορούμε να τη βρίσκουμε ξανά στον κατάλογο. Σκέφτηκα ότι είτε χώρισε, είτε παντρεύτηκε. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν είναι τουλάχιστον ηλίθια μια γυναίκα που αλλάζει το επώνυμό της για να πάρει αυτό του συζύγου;- Μαρίνα

Αξίζει να διαχωρίσουμε τις περιπτώσεις. Μια γυναίκα που χωρίζει θέλει να ανακτήσει το πατρικό της επώνυμο το συντομότερο ώστε τίποτα να μην της θυμίζει τον πρώην. Μια γυναίκα που παντρεύεται και αλλάζει το επώνυμό της, ίσως πρέπει να σκεφτεί την προηγούμενη περίπτωση. Από την άλλη, αν λέγεται π.χ. Τερέζα Καραπουτσακλίδου, δεν είναι κρίμα να χάσει την ευκαιρία να ονομάζεται π.χ. Τερέζα Βάρμα-Δακόστα;

________________ 

11.

καλησπέρα A, μπα,
έχω ένα άτομο στην οικογένεια μου που νιώθει να πνίγεται συναισθηματικά. Θέλει να βρει ένα άτομο να μιλήσει για κάποια πολύ σοβαρά και προσωπικά πράγματα, έτσι ώστε να "φύγει" το βάρος, αλλά δεν εμπιστεύεται κανέναν. Πρότεινα, λοιπόν, να πάει σ' ένα ψυχολόγο για να βοηθηθεί. Η απάντηση που πήρα είναι, πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πραγματικοί ψυχολόγοι και δεν βοηθούν. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να χρεώνουν τον πελάτη από τις πολλές συνεδρίες και πως στη τελική κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί πως δε θα διαρρεύσουν προς τα έξω οι συνομιλίες τους. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Πως αποδεικνύω το αντίθετο;- τρελαμένος

Γράφετε ότι «θέλει να βρει ένα άτομο να μιλήσει για κάποια πολύ σοβαρά και προσωπικά πράγματα» κι αναρωτιέμαι πώς το φαντάζεται αυτό το άτομο, αφού συλλήβδην απορρίπτει όλους τους ψυχολόγους στην Ελλάδα. Η ανάγκη πάντως να αισθανθεί εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που θα εξομολογηθεί αυτά τα ζητήματα είναι απολύτως σεβαστή. Προσωπικά θα πρότεινα να αρχίσει να δοκιμάζει την επαφή με κάποιους ψυχολόγους μέχρι να βρει αυτόν που του/της ταιριάζει. Ας το δει σαν έναν κύκλο συνεντεύξεων μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος συνομιλητής.

________________ 

12.

Αγαπημένη μου Α, μπα,, ο φίλος μου είναι υπέροχος για μένα αλλά θα μου άρεσε να χάσει λίγα κιλά. Πώς να του το πω με τρόπο; Επίσης, με περνάει κάποια χρόνια και ντρέπομαι να τον παρουσιάσω στους φίλους μου. Παρολαυτά, πώς θα εξηγούσες την πολύ διαχυτική μου στάση απέναντί του όταν είμαστε με κόσμο;- Eugenia L.

Την πολύ διαχυτική σας στάση απέναντί του όταν είστε με κόσμο την εξηγώ με τον ισχυρισμό σας ότι ο φίλος σας είναι υπέροχος. Δεδομένου ότι το είδος σπανίζει, θα σας έλεγα ότι θα έπρεπε να είσαστε περήφανη για εκείνον. Τώρα αν εσείς κατά βάθος τον βρίσκετε χοντρό και γέρο, αφήστε τον ελεύθερο να τον βρει καμία άλλη τυχερή.