Παρ' ό,τι είναι νωρίς για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα -και όποιοι νομίζουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια για το θέμα μάλλον παραπληροφορούν- οι καταγγελίες των επιζησαντων είναι εξαιρετικά σημαντικές για να αγνοηθούν.
Στο προηγούμενό μου ποστ σχετικά με το θέμα, κάποιοι αντέδρασαν για το κατακεραύνωμα των ελληνικών αρχών.
Πχ. ο/η well intentioned έγραψε:
"Το οτι το λιμενικό έχει σώσει χιλιάδες ανθρώπους (που ακολουθούν τις οδηγίες εγκληματιών-διακινητών) και ότι οι χώρες του Βορρά πολύ βολεύονται με το να μένουν οι μετανάστες σε Ελλάδα Ιταλία Ισπανία είναι δεδομένα τα οποία τα ξεχνάμε."
Θα ήθελα να γράψω ένα μικρό σχόλιο: Οι λιμενοφύλακες πληρώνονται (και) για να σώζουν ανθρώπινες ζωές, και όντως το κάνουν, και τους είμαστε υπόχρεοι. Αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται κάποιοι, κάποτε, να μην κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Πέρα όμως από εμάς, η οργή αφήνει πάντα κάποιους στο απυρόβλητο - ασυνείδητα και ακούσια: Τους διακινητές.
Λέει στο LIFO.GR ο Δήμαρχος Λέρου: «Όλοι ξέρουν τι συμβαίνει με τις βάρκες. Ο ίδιος ο οδηγός την βουλιάζει σε σημείο που θεωρεί κατάλληλο και θεωρητικά ασφαλές, μπλέκεται με τους μετανάστες για να μην μπορεί να εντοπιστεί και όλοι μαζί περιμένουν να διασωθούν από το Λιμενικό. Αυτή τη φορά υπήρχαν παιδιά και αρκετοί δεν ήξεραν κολύμπι».
Δεν ξέρω αν αυτή τη φορά ήταν αυτό το πρόβλημα, αλλά ήταν δεν ήταν, προσωπικά εξοργίστηκα τρομερά με τους διακινητές που θησαυρίζουν από απελπισμένους ανθρώπους και που βάζουν τη ζωή τους σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους.
Όλα αυτά από κάπου ξεκινούν - οι στοιβαγμένοι σα σαρδέλες άνθρωποι που πλέουν συχνά αβοήθητοι μεσοπέλαγα, παρατημένοι, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, και οι, συχνά, ψεύτικες υποσχέσεις για καλύτερη ζωή.
Το να κατηγορούμε τη χώρα μας γιατί δεν έκανε περισσότερα για τους μετανάστες και γιατί συχνά τους φέρεται απάνθρωπα είναι, νομίζω, λογικό. Ακόμα λογικότερο θα ήταν να επιχειρήσουμε να βρούμε έναν τρόπο να χτυπηθεί το πρόβλημα στη ρίζα του. (*Αν και η απόλυτη ρίζα θα ήταν να μην υπάρχει πόλεμος και φτώχεια πουθενά, και όλοι να ζουν ευτυχισμένοι όπου θέλουν - ας το δούμε όμως πιο ρεαλιστικά).
Σκέψεις;
σχόλια