Οι μέρες είναι μαγικές όταν μπορούμε να γελάμε δίχως φόβο

 [Από τον Βαγγέλη Μακρή]

Στην οδό Περγάμου είδα αυτό το stencil. Κανένα αίτημα. Καμία καταγγελία. Ζητάει κάτι που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται εύκολο: Να μπορεί να γελάει χωρίς να φοβάται. Περίεργο. Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται να γελάσουν; Και ποιος τους φοβίζει; Ποιος φόβος τους στερεί το γέλιο στην Αθήνα του σήμερα;

Μάλλον αυτός που το έγραψε είναι ολιγαρκής. Του αρκεί μόνο αυτή η έλλειψη φόβου για να χαρακτηρίσει τις μέρες του μαγικές. Λες και έχει όλα τα προβλήματα της ζωής του λυμένα, μαζί φυσικά και το μεγαλύτερο, αυτό της επιβίωσης.

Ή μπορεί αυτός που το έγραψε να έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ στη ζωή του ώστε σχεδόν τίποτα πια δεν τον τρομάζει. Μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες αρκεί να γελάει με την καρδιά του χωρίς δυνάστες στο κεφάλι του.

Ή μπορεί να μην ισχύουν τίποτα από τα παραπάνω. Ο καθένας είναι ελεύθερος να ερμηνεύσει τους τοίχους όπως θέλει.