Είναι μόνο μερικές εικόνες, σκόρπιες, από τα θέατρα που δεν υπάρχουν πιά και ανθρώπους που δεν υπάρχουν πιά. Είναι ένα κομμάτι μικρό από τη δεκαετία του 90 και το σαρωτικό της θεατρικό ρεύμα. Είναι το θέατρο που καθόρισε το θέατρο μέχρι σήμερα. Είναι απλώς αναμνήσεις και παραστάσεις αλησμόνητες. Λείπουν πολλά και είναι κλειστές και οι πηγές αλλά υπόσχομαι να το συμπληρώσω. Αυτό για το οποίο δε μπόρεσα να βρω τίποτα στα συρτάρια μου είναι ένα θέατρο που επίσης δε λησμονώ. Ο Τεχνοχώρος του Γιάννη Κακλέα. Και τις παραστάσεις του Μαρμαρινού στο Ιλίσια στούντιο, της τότε εταιρείας Διπλούς Ερως. Αυτές θυμάμαι κάθε χρόνο την Παγκόσμια Ημέρα του Θεάτρου.
Το θέατρο Εμπρός
FacebookTwitter Δημήτρης Τάρλοου - Δημήτρης Καταλειφός στο «Εγώ, ο Φόιερμπαχ» FacebookTwitter Καταλειφός - Κέντρος στην παράσταση «Σωσμένος», την πρώτη που ανέβασε ο Τάσος Μπαντής FacebookTwitter Λεμπεσόπουλος - Μοσχίδης - Καταλειφός στην «Αγριόπαπια»
To Απλό Θέατρο
FacebookTwitter Η σκιά του Μάρτ, Στιγκ Ντάγκερμαν 1990, η πρώτη παράσταση του θεατρικού οργανισμού Φάσμα. Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ηρώ Κυριακάκη, Άννα Κουρή, Κλέων Γρηγοριάδης. Σκηνοθεσία Αντώνης Αντύπας FacebookTwitter Η διήγηση της υπηρέτριας Τσερλίνε του Χέρμαν Μπροχ, Τάκης Ασημακόπουλος, Αλέκα Παΐζη σκηνοθεσία Αντώνης Αντύπας FacebookTwitter Ένας Σύζυγος του Ίταλο Σβέβο. Σκηνοθεσία: Αντώνης Αντύπας. Αρης Λεμπεσόπουλος FacebookTwitter Μόλλυ Σουήνυ του Μπράϊαν Φρίελ. Στέλιος Καλογερόπουλος, Μάνια Παπαδημητρίου, Νίκος Αρβανίτης. Σκηνοθεσία Αντώνης Αντύπας
Θέατρο της οδού Κυκλάδων
FacebookTwitter Ο Λευτέρης Βογιατζής και ο Δημήτρης Καταλειφός στη «Σπασμένη στάμνα» του Κλάιστ FacebookTwitter «Σε φιλώ στη μούρη», Λευτέρης Βογιατζής, Άννα Κοκκίνου FacebookTwitter “Ρίττερ, Ντένε, Φος” του Τόμας Μπέρνχαρντ, Όλια Λαζαρίδου, Λυδία Κονιόρδου, Λευτέρης Βογιατζής FacebookTwitter Μισάνθρωπος του Μολιέρου, Γιάννης Νταλιάνης, Λευτέρης Βογιατζής
Το Θέατρο Αμόρε
FacebookTwitter Τρεις αδερφές του Τσέχωφ Ελεονώρα Σταθοπούλου, Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Κατσιαδάκη σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς FacebookTwitter Εντα Γκάμπλερ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, Άρης Λεμπεσόπουλος, Μαρία Κατσιαδάκη FacebookTwitter Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ, σκηνοθεσία Δημήτρης Μαυρίκιος, Λυδία Φωτοπούλου, Λάζαρος Γεωργακόπουλος FacebookTwitter Το στρίψιμο της βίδας σκηνοθεσία Θωμάς Μοσχόπουλος, Αννα Μάσχα, Αργύρης Ξάφης
Εντάξει ... Από όλες αυτές τις παραστάσεις - ειναι κρίμα που δεν αναφέρεται η εξαιρετική του Εμπρός "Ο μικρός Έγιολφ" του Ίψεν - πριν από την Αγριόπαπια και σαφώς πολύ καλύτερη.Η Σαλώμη ήταν η καλύτερη, τότε που ο Μαυρίκιος σκηνοθετούσε με έμπνευση και αληθινή μαεστρίαΌσο για τις καρικατούρες - παραστάσεις του πολύ υπερεκτιμημένου Λ. Βογιατζή, ουδέν σχόλιον
Πω πω, απίστευτες μνήμες. Θυμάμαι πόσο υπέροχο ήταν το «Εγώ, ο Φόιερμπαχ». Επίσης "Το στρίψιμο της βίδας" του Μοσχόπουλου είναι ίσως η καλύτερη θεατρική διασκευή λογοτεχνικού κειμένου που έχω δει ποτέ και η Μάσχα κι ο Ξάφης ήταν απλά εξαιρετικοί!
σχόλια