ΑΥΡΙΟ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πώς θα ήταν η ζωή μου αν…

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πώς θα ήταν η ζωή μου αν… Facebook Twitter
31


________________
1.


τι έχεις να πείς για την Marguerite Duras; Την θεωρώ από τις αγαπημένες μου... αλλά σε όσους λίγο πιο ψαγμένους έχω ρωτήσει δεν την ξέρουν καν... παίζει κάτι που δεν ξέρω; Γι αυτό ρωτάω εσένα μπας και .... ή Α ΜΠΑ??- Τρομερη πεταλουδιτσα!

Είσαι σαν τον Joey όταν αγόρασε το λεξικό και έμαθε τις λέξεις που αρχίζουν από το γράμμα V.

________________
2.


Πήγα Χριστουγεννιάτικες διακοπές στην Ελλάδα και βρήκα τους μισούς μου φίλους παντρεμένους ή στα πρόθυρα γάμου, και τους άλλους μισούς με πολύ καλές σχέσεις. Πολύ ευτυχισμένοι όλοι (κι εγώ μαζί τους φυσικά).
Τώρα γύρισα πίσω πάλι, να ασχολούμαι με ένα διδακτορικό που δεν ξέρω αν αξίζει τελικά. Μήπως χάνω τα σημαντικά? Μήπως οι άλλοι πάνε για γάμο κι εγώ για πουρνάρια? Λες να μείνω για πάντα μόνη μου επειδή στην ηλικία που όλοι γνωρίζουν κόσμο εγώ είμαι κλεισμένη στα εργαστήρια? Και όχι, μην πεις να κάνω μπάνιο και να φοράω το καλό μου βρακί και ότι "θα έρθει εκεί που δεν το περιμένω", διότι θα χάσω όλη μου την εμπιστοσύνη στο άτομό σου! Αυτά τα λες για να εμψυχώνεις κάτι losers σαν εμένα.
Πιστεύεις κι εσύ ότι για όσες μεγαλώνουμε σπουδάζοντας και αργούμε να ασχοληθούμε με τα προσωπικά μας πιο σοβαρά, κινδυνεύουμε να καταλήξουμε με ό,τι απέμεινε, που λογικά θα κουβαλάει και πολλά "μπαγκάζια"?--Κατά τα άλλα, μια χαρά.

Ώπα ρε Αϊνστάιν, που σε φάγανε τα εργαστήρια και δε μπορείς να γνωρίσεις κόσμο. Αν νομίζεις ότι το διδακτορικό είναι απαγορευτικό για να γκομενίσεις, πού να δεις τι σε περιμένει μετά.

________________
3.


Έχω την ευτυχία να παντρευτώ τον έρωτα της ζωής μου. Έχω τη δυστυχία να έχει μια οικογένεια που να μη τη συμπαθώ καθόλου. Μέχρι τώρα δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα. Δε ξέρω τα αισθήματα της άλλης πλευράς, αλλά είμαστε φιλικά τυπικοί και αυτό αρκεί. Έφτασε η στιγμή που μετά από απανωτά λάθη η μικρή κόρη της οικογένειας έφτασε να χρωστά τα μαλλιά της κεφαλής της στην εφορία. Ούσα άνεργη (χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα για το αντίθετο) τις δόσεις τις πληρώνουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Καταλαβαίνω απόλυτα ότι πρέπει να βοηθήσουμε και εμείς. Αλλά όσο και αν πρέπει, δε παύει να με εκνευρίζει η κατάσταση. Κάνω υπομονή όμως προς χάριν του γάμου μου και δε λέω τίποτα. Μόνο που δε το κάνω καλά. Δε μπορώ να κρύψω ότι δεν είμαι καλά. Αλλά και ο άλλος τι φταίει που έχει ακαμάτρα αδερφή; Εσύ τι λες;- παντρεμένοι με την οικογένεια (;)

Αν κάνεις εσύ κάποτε κάποιο λάθος και η οικογένεια του άντρα σου αρχίσει να πληρώνει δόσεις για εσάς, τι θα κάνεις; Μη μου πεις ότι αποκλείεται να κάνεις λάθος...


Γιατί τελευταία έρχονται συχνά τέτοιες ερωτήσεις; Ναι, είσαστε παντρεμένοι και με την οικογένεια, το ερωτηματικό στο τέλος δε χρειάζεται. Πριν παντρευτείτε, έπρεπε να είχατε συνυπολογίσει α) το είδος της οικογένειας στην οποία μπαίνετε και β) τη σχέση που έχει ο σύζυγος με την οικογένειά του. Έτσι είναι ο γάμος.
Αν θέλεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου, τον άντρα σου και το επίπεδο της ζωής σου γενικά, προσπάθησε να βρεις τα καλά στοιχεία της οικογένειάς του, και προσπάθησε να σχηματίσεις μια καλή σχέση μαζί τους. Μόνο κερδισμένοι θα βγείτε, όλοι σας. Δεν έχεις περιθώριο να τους «αντιπαθείς» χωρίς να κάνεις μια προσπάθεια, δεν είναι παρέα που βγαίνετε για καφέ μια φορά το μήνα. Οι ζωές σας είναι πολύ στενά συνδεδεμένες. Έχεις την τύχη να διπλασιάσεις την οικογένεια σου και να κάνεις το δίχτυ ασφάλειας γύρω σου ακόμη πιο μεγάλο. Δες το αλλιώς, γιατί οι εκτεταμένες οικογένειες είναι τύχη και ευλογία, αυτή είναι η κεντρική ιδέα του γάμου.


________________
4.


Πολύ συχνά σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μου αν είχα κάνει άλλες σπουδές, ζούσα σε άλλη πόλη και γενικώς είχα κάνει διαφορετικές επιλογές. Πως μπορώ να αναλαμβάνω την ευθύνη και το βάρος αποφάσεών μου και να μην κοιτάω συνεχώς πίσω; Δυσκολεύομαι πάρα πολύ.- σιμόν


Αυτές οι σκέψεις προκύπτουν μετά από ένα πολύ μεγάλο λογικό άλμα: υποθέτεις, χωρίς καμία εγγύηση, ότι αν είχες πάρει τα πράγματα αλλιώς, η πορεία θα ήταν καλύτερη. Αυτό το κάνεις, όπως καταλαβαίνεις, επειδή ονειροπολείς. Φαντασιώνεσαι μια ζωή που δεν υπήρξε, δεν θα υπήρχε, και δεν θα υπάρξει. Έχει την ίδια αξία με το να είσαι ερωτευμένη με έναν ηθοποιό του κινηματογράφου.


Δεν κοιτάς πίσω όταν αναπολείς μια φανταστική ζωή. Ζεις μια ταινία στο μυαλό σου, με ένα εντελώς δικό σου σενάριο, όπου όλα πηγαίνουν καλά χωρίς να ιδρώσεις. Ο στόχος σου είναι να αποφύγεις να σκεφτείς το παρόν.

________________
5.


Αγαπητή Α,μπα, πολύ όμορφη η στήλη σου.

Λοιπόν φέτος οι κολοκυθιές μου ξεσκίστηκαν.

Φάγαμε κολοκυθάκια, πράσινες κολοκύθες, μακρόστενες πορτοκαλιές και δώσαμε και μπόλικες σε φίλους και γνωστούς μας (οι οποίοι πλέον μας αποφεύγουν μην τους δώσουμε και άλλες). Γεμίσαμε και τις καταψύξεις.

Τώρα μας έχουν μείνει καμιά 3-4 μεγάλες πορτοκαλιές κολοκύθες (από αυτές που οι Αμερικανοί σκαλίζουν στο Χολουιν) και σε λίγο θα χαλάσουν. Τίποτα καλές συνταγές ή τι άλλο να τις κάνω έχεις να μου προτείνεις;- Χομπίστας Καλλιεργητής


Εμένα οι κολοκύθες μου αρέσουν σε σούπα ή σε γλυκιά πίτα

________________
6.


Ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε επιθετική εκστρατεία, όπως όλοι γνωρίζουμε, προς τα ανατολικά. Λέω εγώ τώρα όμως: δε θα ήταν πιο ωραία ιδέα να είχε εκστρατεύσει προς τα βόρεια και να έφτανε μέχρι την Αγγλία κλπ και να είχε όλη την τότε "Ευρώπη" στα πόδια του;


Πραγματικά δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί είναι για σένα αυτονόητο ότι αυτό θα ήταν καλύτερο. Επειδή στο Λονδίνο έχει καλύτερα μαγαζιά;


________________
7.


Οι μόνοι άνθρωποι (δύο τον αριθμό) που ερωτεύτηκα στη ζωή μου, ήταν άνθρωποι που θαύμαζα και θεωρούσα καλύτερους από μένα. Πιο έξυπνοι, πιο μορφωμένοι, με φοβερό ενδιαφέρον ως προσωπικότητες, με γνώσεις που με γοήτευαν και με "ψάρωναν".
Δυσκολεύτηκα ιδιαιτέρως να ξεπεράσω τον πρώτο (μου πήρε περίπου 2,5 χρόνια μετά το χωρισμό για να μην καρδιοχτυπάω όποτε άκουγα το όνομά του σε παρέες).
Κάποια στιγμή κατάφερα να βρω τον δεύτερο, μετά από αρκετά χρόνια αποχής από το άθλημα. Στα μάτια μου ακόμα πιο έξυπνος και πιο καλλιεργημένος, τον θαύμαζα απεριόριστα. Μετά από δύο χρόνια σχέσης χωρίσαμε, και είμαι στα χειρότερά μου. Τον σκέφτομαι και κλαίω σαν μωρό, δυσκολεύομαι πολύ να τον ξεπεράσω και μάλιστα αναρωτιέμαι αν θα το καταφέρω ποτέ (έχουν περάσει 6 μήνες), ή αν προσπαθώ μάταια.
Ερώτηση: μήπως αυτοί που αξίζει να ερωτευτούμε, αυτοί με τα προσόντα που αναζητάμε, τα "μοναδικά", είναι και αυτοί που θα μας αφήσουν και τα περισσότερα τραύματα αν μετά μας αφήσουν? Μήπως να συμβιβαζόμασταν με κάτι λιγότερο από το ιδανικό μας για να μην γκρεμοτσακιζόμαστε αν η σχέση διαλυθεί?
Πώς ξεπερνιούνται τα σημάδια που αφήνει ένας πραγματικά μεγάλος έρωτας?
Και τέλος πάντων, πότε θα σταματήσω να κλαίω τα βράδια?- Broken circle

Έχεις ταυτίσει το ιδανικό με το άπιαστο.


Φυσικά είναι πολύ σημαντικό να θαυμάζεις και να σέβεσαι αυτόν που είναι δίπλα σου, αλλά αν δεν αισθάνεσαι ως ίσος απέναντι σε ίσο, δεν είναι καθόλου ιδανική η σχέση.


Αυτό που θέλουν οι άλλοι από εσένα, και αυτό που θα έπρεπε να ζητάς εσύ από τους άλλους, δεν είναι να τους κάνεις Θεούς. Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό, αλλά ξεφτίζει γρήγορα, και αν δεν ξεφτίσει, συντηρεί μια σχέση οπαδού. Αυτό που θέλουν – οι έξυπνοι, οι καλλιεργημένοι, αυτοί που θαυμάζεις – είναι να τους θαυμάζεις και να τους σέβεσαι παρ' όλες τις αδυναμίες τους. Οι σχέσεις είναι καταφύγια, δεν είναι βάθρα. Προσπαθούμε τόσο πολύ με τους υπόλοιπους ανθρώπους κάθε μέρα! Με τον δικό μας άνθρωπο θέλουμε να αισθανόμαστε άνετα να δείξουμε και την ανασφάλεια και τον φόβο και όλα τα παιδικά συναισθήματα που απαγορεύεται να δείξουμε στην ζωή μας έξω από το σπίτι.


Το γεγονός ότι δεν ψάχνεις κάποιον για να σε ανεβάσει, αλλά είσαι πρόθυμη να κάνεις την τρίχα τριχιά για να ανεβάσεις τους άλλους στα ουράνια, είναι αυτό που πρέπει να σε απασχολήσει περισσότερο. Δε θα σε αγαπήσουν επειδή είσαι η πιο φανατική τους θαυμάστρια. Θα σε αγαπήσουν επειδή έχεις το θάρρος να είσαι αυτή που είσαι, αν με το ίδιο θάρρος αφήνεις τους άλλους να είναι αυτοί που είναι.

31

ΑΥΡΙΟ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ