Η ατμόσφαιρα του Mad Men και η εμμονή στην λεπτομέρεια από τους παραγωγούς της σειράς είναι παροιμιώδης. Οι θεατές παραμονεύουν στη γωνία για να κριτικάρουν τον καιρό που έκανε μια συγκεκριμένη ημέρα, ή την ετικέτα στο μπουκάλι που βρίσκεται στο βάθος. Ο σεναριογράφος της σειράς, Matthew Weiner, είναι τόσο εμμονικός, που ακόμη και μέσα στα συρτάρια των υπαλλήλων της SC&P βρίσκονται επιστολόγραφα, υλικά και χαρτιά πιστά στο πνεύμα του '60 – μερικά μάλιστα αυθεντικά. «Οι ηθοποιοί δεν πρέπει να προσπαθούν να υποκρίνονται», είναι η φιλοσοφία του.
Όλα αυτά όμως πρέπει να τα δεχτούμε, γιατί λίγοι βρέθηκαν στ' αλήθεια στην Νέα Υόρκη του '60. Πόσο πιστή είναι η σειρά; Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και συγκρίνετε.
Η μητέρα μου ζούσε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του '60. Από εκεί είχε κρατήσει όταν ήρθε στην Ελλάδα έναν πίνακα και μια εξάδα ποτηριών ουίσκι. Στο Mad Men, είδα στην τέταρτη σεζόν τον πίνακα σε ένα από τα γραφεία, και στην 5η σεζόν, ο Ντον Ντραπερ έπινε ουίσκι από τα ποτήρια της μάνας μου.
Έχω την εντύπωση πως και οι διάλογοι, οι εκφράσεις δηλαδή και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται είναι ανάλογο της εποχής, όχι;Τα αγγλικά μου βέβαια δεν είναι και τόσο σούπερ ώστε να είμαι βέβαιη όμως έτσι κ αλλιώς κάνουν τόσο ωραία χρήση της γλώσσας, κάτι που με βοηθάει πολύ στην εξάσκηση και μου δίνει ακόμα έναν λόγο για να φανατίζομαι.Στο σημείο αυτό θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον υπέροχο εκείνο άνθρωπο, που του έκοψε και το μάτι και το μυαλό και χάρη σ'εκείνον, πρόβαλε το Άλτερ κανά 2 επεισόδια και γνώρισα αυτή την καταπληκτική σειρά. Ευχαριστώ άνθρωπε, εύχομαι να εργάζεσαι πια υπό ιδανικές συνθήκες!
Μια που είναι η ιστορία διαφημιστικών γραφείων, διαφημιστών, πελατών και προϊόντων πιστά αντιγράφει την καθημερινή ζωή της δεκαετίας με αρκετή λεπτομέρεια. Παρά την έλλειψη εξωτερικών γυρισμάτων της πόλης της Νέας Υόρκης έχει κατορθώσει να δώσει μια γεύση των αυτοκινήτων της εποχής εκείνης με αρκετές σπάνιες λεπτομέρειες.Τα έπιπλα σε σπίτια και γραφεία, το κομπιούτερ που πιάνει ένα ολόκληρο δωμάτιο!!! Όλες οι λεπτομέρειες είναι εκεί. Το μεγαθήριο της IBM το 360 που άφησε εποχή είναι αυτό που έσπρωξε στην τρέλα τον νευρικό της ομάδας τον Ginsberg με τον συνεχή θόρυβο. Ο θόρυβος έρχεται από δύο πηγές, τις ταινιομηχανές αποθήκευσης δεδομένων που είχαν ύψος πάνω από τον μέσο άνθρωπο και τους κυλινδρικούς σκληρούς δίσκους που είχαν διάμετρο όσο περίπου είναι ο κάδος ανάμιξης ζύμης στους φούρνους. Το ηλεκτρικό ρεύμα τότε ήταν πολύ φθηνό, πριν την πρώτη ενεργειακή κρίση. Η μόνη ανακρίβεια είναι ότι ένα τέτοιο κομπιούτερ μαμούθ χρειάζεται ένα πολύ μεγαλύτερο χώρο εγκατάστασης ή ένα μεγάλο ψυκτικό μηχάνημα.
σχόλια