Ο Κορτζίδης «πλήρωσε» το λούνα παρκ

Ο Κορτζίδης «πλήρωσε» το λούνα παρκ Facebook Twitter
6

Δεν τα κατάφερε στο δεύτερο γύρο ο μέχρι σήμερα δήμαρχος του Ελληνικού-Αργυρούπολης Χρήστος Κορτζίδης ο οποίος φαίνεται να πληρώνει το τραγικό δυστύχημα της 27ης Απριλίου στο λούνα παρκ που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ενός 13χρονου αγοριού.

Νικητής στο δήμο αναδείχτηκε ο Γιάννης Κωνσταντάτος με ποσοστό 53,60% ενώ ο κ. Κορτζίδης συγκεντρώνει το 46,39% με  ενσωματωμένο το 95,24% του εκλογικού αποτελέσματος.

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπάιντεν: Ισραήλ και Λίβανος αποδέχτηκαν συμφωνία κατάπαυσης του πυρός

Διεθνή / Μπάιντεν: Ισραήλ και Λίβανος αποδέχτηκαν συμφωνία κατάπαυσης του πυρός

«Τις επόμενες 60 μέρες ο στρατός του Λιβάνου θα αναλάβει τον έλεγχο των περιοχών δικαιοδοσίας του ξανά. Το Ισραήλ θα αποσυρθεί σταδιακά και οι πολίτες θα επιστρέψουν», είπε ο Τζο Μπάιντεν.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

4 σχόλια
Συγνώμη είμαι περίεργος, έχεις ιδία γνώμη αν υπήρξε καλός δήμαρχος;Γνώμη μου είναι ότι έπρεπε να παραιτηθεί για το ατύχημα. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει διακομματική άποψη στην περιοχή του ότι είναι πολύ καλός δήμαρχος. Για αυτό το 2011 βγήκε με 61%. Αν στην Αργυρούπολη που δεν τον καλοξέρει και η οποία συγχωνεύτηκε με το Ελληνικό λόγω Καλλικράτη, είχε αντίστοιχα εδραιωμένη φήμη, δεν θα τον έχανε το δήμο, παρά το ατύχημα.Ο Κορτζίδης έχει δώσει γερές μάχες με τους νονούς των νυχτερινών κέντρων για τα παράνομα κέντρα και την πρόσβαση στις παραλίες, μάχες για να γίνει μητροπολιτικό παρκο το Ελληνικό και γενικότερα έμπαινε στο μάτι πολλών που υποδέχτηκαν το τραγικό ατύχημα σαν μάννα εξ ουρανού. Είχε κάνει και πολλά άλλα καλά πράγματα ο δήμος, όχι γνωστά, που τα ξέρω από γνωστούς και φίλους εκεί. Π.χ. πολύ καλή υπηρεσία δημοτικών ιατρείων -ανοιχτή και για άνεργους, άστεγους, αναξιοπαθούντες.Ναι λοιπόν, δέχομαι ότι έπρεπε να παραιτηθεί, γιατί ζήλεψα την ευθιξία των Νοτιοκορεατών, όπως τη θαυμάσαμε όλοι πρόσφατα, αλλά ταυτόχρονα θα λυπόμουν με αυτή την παραίτηση όπως και τώρα με την ήττα του. Γιατί τώρα τελευταία στην ελληνική πολιτική σκηνή ενδημεί το ειρωνικό παράδοξο ότι ανακαλύψαμε ξαφνικά τη μέγιστη αυστηρότητα και μάλιστα σπεύδουμε να την απαιτήσουμε από τους πιο έντιμους, ενώ συνεχίζουμε να ανεχόμαστε τους πιο άτιμους που την καταπατούν συστηματικά εδώ και δεκαετίες και τώρα παριστάνουν τους όψιμους θιασώτες της.