________________
1.

Τη γνώμη σου για Stephen Colbert, Bill Maher, Louis CK, και John Stewart! Stalking tips για να τους γνωρίσω εκεί στα ξένα και να τους αναγκάσω να γίνουν φίλοι μου;- Κωστής

Δεν έχω ιδέα, αλλά αν τα καταφέρεις, θα σε αναγκάσω εγώ να γίνεις φίλος μου.

________________
2.

ρε αμπα, τελικα πολυ ερωτας πεφτει ολοι νομιζουν οτι η σωτηρια ειναι εκει .. (ερώτηση 4)

Η απαντηση σου και η ερωτηση στο παραπανω ειναι λαθος, περναω ιδια περιπτωση και υποφερω που δεν μπορω να βγω να μιλησω να ζω οπως πριν... Τα θα τον χασω τα γραφω κανονικα και το τι θα κανει αυτη αφου πρωτα εμενα μου εχει μαμησει τη ζωη επισης... Οταν και καλα αγαπας θες να ζεις καλα με καποιον αλλιως μεινε με τον εαυτο σου και το καθρεφτη σου.. Ακου λεει κανε κατι για εσενα για να μη χασεις τον αλλο... Ξερεις τι ειναι να μη μπορεις να πας για καφε με ενα φιλο? Γιατι δεν απαντας την αληθεια οτι ειναι μια ανωριμη που δεν βρηκε ακομα καποιον που θα τη ταραξει μεταφορικα στις φαπες μπας και καταλαβει?

Το τι συμβαινει στο μυαλο του καθενος ειναι δικο του θεμα οχι του αλλουνου... Μη χρυσωνεις χαπια γιατι γινεσαι πιο Μπουκαι οσο δεν παει....

Οταν η αλλη εχει μαθει να ειναι το κεντρο του κοσμου οτι και να κανεις δεν μπορεις να το αλλαξεις.. Υπαρχει κριση ο κοσμος πειναει η ζωη για να την χτισεις εχει μπελα θα κατσουμε να ασχολουμαστε με πριγκηπισσες τωρα? Ειπαμε δυο τρεις δεκατρεις την αγαπαμε τι αλλο θελει?

Οι πραξεις συμβαδιζουν με τα λογια τελος ..Αντε κοπελα μου στο μπαμπα σου αυτον ψαχνεις ετσι και αλλιως...

Εγώ μοιάζω στον Μπουκάι όσο εσύ μοιάζεις με συνομιλητή που έχει άνεση στην έκφραση και θεωρεί σημαντικό να είναι σαφής και κατανοητός.

________________
3.

Αγαπητή Α, μπα,
Μιας και είσαι και συ Ελληνίδα του εξωτερικό, έχεις παρατηρήσει αν οι έλληνες στο εξωτερικό γίνονται πιο συντηρητικοί και ξιπασμένοι ή είναι μόνο πρόβλημα των φίλων μου; (φιλικό ζευγάρι που μετακόμισαν πριν ένα χρόνο στη Βρετανία για σπουδές και δουλειά και τους επισκέφτηκα πρόσφατα) Το καταλαβαίνω ότι τους λείπει η Ελλάδα, άλλα πως ένα άτομο που δεν είχε πάει ποτέ μπουζούκια και τα σνομπάριζε όλα αυτά, περιμένει πότε θα κάνει μάζωξη η ελληνική κοινότητα για να ακούσει Τερλέγκα για να διασκεδάσει επιτέλους λίγο; Στην δε ελληνική κοινότητα το κουτσομπολιό ούτε στο χωριό του παππού μου. Η δε μανία να μου δείξουν ότι τώρα ήρθαν στην Βρετανία και τα ρούχα τους είναι British, γιατί έτσι ντύνονται εδώ όχι όπως στην Ελλάδα και ότι οι τρόποι τους είναι British, γιατί έτσι συμπεριφέρονται εδώ όχι όπως στην Ελλάδα, μου προκάλεσε αναγούλα. Και για να μην παρεξηγηθώ, καλά κάνουν και μιλάνε έτσι στην γραμματέα της σχολής, αλλά εγώ δεν είμαι η γραμματέας της σχολής. Να σημειώσω ότι θεώρησαν σημαντικό στην ξενάγηση να με πάνε και από την ορθόδοξη εκκλησία της πόλης. Πήγα εκκλησία πρόπερσι το Πάσχα, δεν χρειάζεται τους είπα. Ε, τι ήρθες εδώ και δεν θα ανάψεις ένα κερί; Απλά έμεινα κάγκελο, γιατί ήξερα ότι ο φίλος μου ήταν ψιλοάθεος. Μήπως τα βλέπω εγώ στραβά;- ΟΠΕΡΑΣΑΧΑΛΙΑ

Πρώτα πρώτα προσπαθώ να μην διαβάσω και να μην σχολιάσω το αρχίζεις να μιλάς για όλους τους Έλληνες του εξωτερικού ενώ μιλάς για ΔΥΟ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ. Που ΕΙΝΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙ.

Γιατί, γιατί μου το κάνετε αυτό;

Τέλος πάντων.

Δεν ξέρω αν έχει ενδιαφέρον να κουτσομπολέψουν δύο άγνωστοι δύο αγνώστους για να το διαβάσει πολύς κόσμος. Μάλλον ξέρω, δεν έχει. Έχω δει διάφορες περιπτώσεις. Όμως αυτοί πρέπει να ομολογήσεις ότι συνδυάζουν κάτι αρκετά πρωτότυπο: έχουν παθιαστεί και με την Αγγλία, και με την Ελλάδα. Φοράνε Μπούρμπερη, ανάβουν και κεράκι στην εκκλησία. Μπορεί και να μην είναι πρωτότυπο όμως. Δεν ξέρω.

________________
4.

Τι θεωρείται one-night-stand?
Θέλω μια αντικειμενική άποψη γιατί διαφωνούμε με κάτι φίλους.
Οι μισοί λενε πως είναι να γνωρίσεις κάποιον/α ένα βράδυ, που δεν τον έχεις ξαναδεί ποτέ και δεν ξέρεις τίποτα γι'αυτόν, να κανετε σεξ εκείνο το βράδυ και να μην ξαναβρεθείτε ποτέ.
Οι άλλοι μισοί, πως one night stand είναι γενικά το σεξ της μιας βραδιάς που δεν πρόκειται να έχει συνέχεια - μπορεί όμως να είναι κ με κάποιον γνωστό σου, ή γνωστό γνωστού, κάποιον που έχεις τις τυπικές συναναστροφές και θα πείτε κι ένα γεια άμα τον ξαναδείς.
Υπάρχει ορισμός?

Σύμφωνα με το έγκυρο urban dictionary, είναι «μια βραδιά σεξ χωρίς δεσμεύσεις με κάποιον που ελπίζεις να μην ξαναδείς ποτέ». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι γνωστός ή μπορεί και να μην είναι, και ότι ελπίζεις να μην τον ξαναδείς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η ελπίδα σου θα πραγματοποιηθεί. Μπορεί μόνο να το ελπίζεις, αλλά να τον πετύχεις κάπου, ή να μην σου γυρίζει τα άντερα όταν τον βλέπεις και να λες ένα γεια.

Οπότε συμφωνώ με αυτούς που πιστεύουν ότι το καθοριστικό είναι η «μία βραδιά», όπως λέει και ο όρος, και όχι η προηγούμενη σχέση των παρτενέρ, ούτε το πώς θα εξελιχθεί αυτή η σχέση στη συνέχεια (εκτός αν η συνέχεια περιλαμβάνει σεξ.)

________________
5.

Μία γυναίκα στα νιάτα της πάει με ένα παντρεμένο (είτε για ένα βράδυ, είτε έχει σχέση μαζί του για κάποιο χρονικό διάστημα).
Και, όταν μετά από χρόνια παντρευτεί και απατηθεί από τον άντρα της (αντίστοιχα, είτε για ένα βράδυ, είτε εκείνος έχει παράλληλη σχέση) γίνεται έξαλλη, πέφτει σε κατάθλιψη, αποκαλεί την ερωμένη του <<ανήθικη>>(το γράφω κομψά...) και τον άντρα της γουρούνι.
Και ερωτώ: γιατί τέτοια αντίδραση; Aφού στο παρελθόν είχε προκαλέσει και αυτή πόνο σε μια άλλη γυναίκα, δεν της αξίζει τώρα να την κάνει μία άλλη γυναίκα να πονέσει και αυτή;- Φωτεινή

Δεν μου αρέσει πολύ το «της αξίζει» γιατί έχει κάτι καρμικό που δεν μου αρέσει και στο οποίο δεν πιστεύω. Αυτό που πιστεύω είναι ότι κάποιος που απατάει συστηματικά είναι πιο πιθανό να σχετιστεί με κάποιον που επίσης απατάει συστηματικά, οπότε ναι, αυτός που κάνει είναι πιο πιθανό να το πάθει.

Έπειτα, δεν θα έβαζα στην ίδια κατηγορία τη μία βραδιά με μια παράλληλη σχέση που κρατάει ένα διάστημα.
Στη συνέχεια, δεν θα έβαζα στο ίδιο καζάνι τους κατ' εξακολούθηση άπιστους με αυτούς που το έκαναν μια φορά και μετά πέθαναν από τις τύψεις – ή πολλές φορές αλλά μετά σταμάτησαν, ή δεν ξέρω τι άλλο. Δεν είναι όλοι οι άπιστοι ίδιοι.

Και τώρα στο ερώτημα: υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δουν τον κόσμο μόνο μέσα από τα δικά τους μάτια, χωρίς να θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη της ύπαρξής τους. Όπως κάνουν τα παιδιά που κάνουν ό,τι τους κατέβει επειδή είναι μικρά, αλλά και επειδή αδιαφορούν (επειδή θα τα ξελασπώσει η μαμά και δεν θα τα μαλώσει ποτέ). Αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να αλλάξουν, και γιατί να αλλάξουν άλλωστε. Ένας τέτοιος ενήλικας που απατά δεν βλέπει κάτι πολύ κακό στην απάτη, επειδή – πολύ απλά – περνάει πολύ ωραία. Αν τον απατήσουν θα πάθει την πλάκα του, γιατί –πολύ απλά – δεν περνάει καθόλου ωραία.

________________
6.

Συζώ με το φίλο μου κάποιους μήνες και ψάχνουμε για έπιπλα λίγο πιο επίσημα. Μέχρι τώρα ζούσε μόνος του καθένας μας και είχαμε εργένικα έπιπλα. Θα ακολουθήσει και γάμος σε μερικούς μήνες. Το πρόβλημα είναι το εξής: Η αδερφή του φίλου μου όπως και ο σύζυγός της έχουν στο σπίτι τους πολύ βαριές αντίκες.. σε σημείο που μόλις μπαίνεις σου 'ρχεται να κάνεις το σταυρό σου και να ανάψεις κερί! πολύ βαριά έπιπλα σαν μοναστηριακά. Ωραία είναι γιατί έχουν και μια άλφα κουλτούρα (διδακτορικά, καθηγητές σε πανεπιστήμιο κλπ) και είναι και βαθιά θρησκευόμενοι. Μιλάνε συνέχεια για τις καλές οικογένειες της Αθήνας με τα νεοκλασσικά με τις βίλες και τους πίνακες ζωγραφικής όλο τέτοια. Προσωπικά με ενοχλεί που είναι τόσο θρησκευόμενοι και ταυτόχρονα τόσο ψώνια με τη κουλτούρα. Δεν με πείραζε όμως όμως γιατί προσωπικά δεν με ενόχλησαν ως τώρα. Το ζεύγος αυτό λοιπόν θέλει να πάρω τα ίδια έπιπλα για το δικό μου σπίτι. Ο καλός μου έχει άριστη συναισθηματική σχέση μαζί τους και τον βλέπω να στέκεται κλαρίνο μπροστά τους. Τους λατρεύει και νομίζω ότι έχει ψαρώσει και μ αυτά που λένε για τις τέχνες και τις νηστείες και τα μοναστήρια που τρέχουν. Εγώ πολύ ευγενικά λέω ότι ''το σπίτι σας ταιριάζει πολύ με την προσωπικότητά σας αλλά εμείς δεν έχουμε την ίδια αγάπη για την αρχαιότητα και την ίδια κουλτούρα και αν πάρουμε τέτοια έπιπλα θα γελοιοποιηθούμε!'' Πετάνε ένα ''Ότι θέλετε εσείς θα πάρετε αλοίμονο''. Αλλά με έχουν γυρίσει σε όλα τα παλαιοπωλεία όλες τις αντίκες της Αθήνας συν τα γύφτικα στο Ζεφύρι που τα φέρνουν από Γαλλία.

Ο φίλος μου είναι ολοφάνερο ότι είναι ψαρωμένος, σαν να τον βλέπω και να μην τον αναγνωρίζω! Δε λέω, είναι ωραία κάποια αντικείμενα πιο συλλεκτικά σε ένα σπίτι αλλά όχι και ''κοιμητήριο'' το σπιτάκι μου. Πως τους το κόβω ευγενικά και με ''καλούς τρόπους'' και πως το τονίζω στο φίλο μου χωρίς να θίξω την αδερφή του;

Υ.Γ. Προσωπική άποψη : άνθρωποι με παρωπίδες. Ο φίλος μου μοιάζει με αλήτης μπροστά τους.
ΥΓ2: Ο κουνιάδος μου καθηγητής πανεπιστημίου σε φιλολογία θεολογία όταν τον ρώτησα τι ξέρει για τον Κάφκα, μου είπε ότι είναι καταθλιπτικός....συμπέρασμα: δεν τον έχει διαβάσει και λέει αυτά που λέγαμε εμείς φοιτήτριες πρίν τον διαβάσουμε.

Να σημειώσω τέλος ότι κι εγώ έχω σπουδάσει ένα τει αλλά νιώθω ένα τίποτα όταν είμαστε μαζί τους, και ο φίλος μου έχει τελειώσει ένα τει και πάρα πολύ καλή δουλειά.

Ζητώ συγνώμη για το σεντόνι όμως ήθελα να σε ξεναγήσω σε όλο το περιβάλλον της οικογένειας για να καταλάβεις τι ζω.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Όχι αυτό που περνάς, η ιστορία σου από μόνη της. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

Από τον τρόπο που τα γράφεις νομίζω ότι έχεις πολύ καλή αντιμετώπιση και θα τα πας μια χαρά. Αυτό το ''το σπίτι σας ταιριάζει πολύ με την προσωπικότητά σας αλλά εμείς δεν έχουμε την ίδια αγάπη για την αρχαιότητα και την ίδια κουλτούρα και αν πάρουμε τέτοια έπιπλα θα γελοιοποιηθούμε!'' είναι τρομερά πετυχημένο, δε μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο: δεν τους απορρίπτεις, λες ότι «δεν είσαι αντάξια» όπως είναι αυτοί – αυτό πώς να το απορρίψουν; Είναι τρελά ανεβαστικό, θα θέλουν να το ακούν πολλές φορές.

Αυτό που θα έκανα επιπλέον είναι να έχω έτοιμες αντιπροτάσεις, τις οποίες θα τις κάνεις μόνο στο φίλο σου. Βρες τον καναπέ, το φωτιστικό, τον διακόπτη που θέλεις, μάθε τιμή/παράδοση, και φέρτο ως δεδομένο. «Κοίτα, αυτός ο καναπές σε τάδε ύφασμα τάδε τιμή ταιριάζει τέλεια με το αρχαίο σεντούκι από τη Γεσθημανή που πήραμε με την Ευταλία, σου αρέσει, θέλεις να το παραγγείλω;» Χρειάζεται αντεπίθεση με συγκεκριμένες προτάσεις, αλλιώς θα πήξετε στα μανουάλια.

(Συμφωνώ απολύτως – αποκλείεται να έχει διαβάσει Κάφκα).

________________
7.

Ρε συ Α,μπα λύσε μου μια απορία σε παρακαλώ.
Υπάρχουν ορισμένες γυναίκες, αντικειμενικά όχι ιδιαίτερα ελκυστικές και σε κάποιες περιπτώσεις κάτω από το μέσο όρο. Αυτές οι γυναίκες λοιπόν αν τύχει και συναντήσουν γοητευτκούς έως πολύ ωραίους άντρες, όχι μόνο το θεωρούν εφικτό να τους έχουν, αλλά σε πολλές φορές έχουν την εντύπωση ότι οι συγκεκριμένοι άντρες τους επιστρέφουν το ενδιαφέρον. Όταν βέβαια προσπαθούν να τους προσεγγίσουν περαιτέρω και βλέπουν ότι τελικά δεν ανταποκρίνονται, θεωρούν ότι είναι χαζοί και δεν πιάνουν τα μηνύματα που τους στέλνουν και ότι νομίζουν ότι τους θέλουν για φίλους.

Έχω κανα δυο τέτοιες φίλες και δε θα έλεγα ότι απλά έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση.
Γιατί εθελοτυφλούν; Λένε ψέματα στον εαυτό τους ή στους άλλους; Και τέλος, όταν ρωτάν τη γνώμη μου, τι πρέπει να λέω;

Υ.Γ. Φυσικά οι άντρες το κάνουν αυτό σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, αλλά προσωπικά έχει τύχει να το δω μόνο από γυναίκες φίλες. Ας μας πουν οι αναγνώστες στα σχόλια, αν θέλουν, περιπτώσεις ανδρών που εθελοτυφλούν.

Α, επίσης ένα άλλο ερώτημα είναι το εξής: Γιατί οι γυναίκες κάνουν πιο εύκολα εκπτώσεις στα στάνταρ τους αναφορικά με θέματα εμφάνισης, απ'ό,τι οι άντρες; Εκτός κι αν είναι ιδέα μου.

Ευχαριστώ :)

Αυτά τα «οι γυναίκες κάνουν έτσι και οι άντρες κάνουν αλλιώς» θα τα έλεγα με μεγάλη προσοχή. Το να λες ότι οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο χειρότερα από τους άντρες για τις ίδιες ικανότητες και ότι οι γυναίκες είναι πιο συχνά θύματα ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι το ίδιο με το να λέμε ότι οι γυναίκες εθελοτυφλούν και ότι οι άντρες «το κάνουν ακόμη περισσότερο φυσικά».

Αυτές οι συζητήσεις έχουν κάπως νόημα αν πίνουμε ποτά και λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας, αλλά πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα. Εκτός και αν θέλεις να ρωτήσεις «έχω δύο φίλες που μπλα μπλα και αναρωτιέμαι πώς δεν το καταλαβαίνουν» οπότε θα σου έλεγα ότι καταρχάς, ΕΣΥ ισχυρίζεσαι ότι αυτές οι δύο συγκεκριμένες «είναι αντικειμενικά όχι ιδιαίτερα ελκυστικές», εγώ γιατί πρέπει να το δεχτώ αυτό ως δεδομένο; Δεν τις έχω δει. Δεν ξέρω τα κριτήριά σου. Μπορεί και να μην είναι ιδιαίτερα ελκυστικές «αντικειμενικά», αλλά να είναι γοητευτικές ή να έχουν χαρακτήρα, ζεστασιά, θετική αυτοπεποίθηση, τον τρόπο τους τέλος πάντων. Αν όλα κρέμονταν από την εμφάνιση... Ελάχιστοι θα ζευγάρωναν.

Και πες ότι σε πιστεύω, γιατί έτσι είναι. Πρέπει να δεχτώ ότι οι άντρες στους οποίους αναφέρεσαι είναι γοητευτικοί έως πολύ ωραίοι, αλλά ούτε αυτούς τους έχω δει. Δεν ξέρω τι θα έλεγα αν τους έβλεπα. Και πες ότι θα έλεγα ότι είναι καταπληκτικοί. Πώς ξέρεις πόσους έχουν προσεγγίσει και πόσοι τις έχουν απορρίψει; Μπορεί το ποσοστό τους να είναι καλό, και γι' αυτό να παίρνουν θάρρος και να συνεχίζουν.

Όλα αυτά τα έγραψα για να επιχειρηματολογήσω για το πώς το προσωπικό το κάνουμε γενικό και μετά καθολικό. Φέρνεις δεδομένα τα οποία είναι εντελώς αυθαίρετα, και δεν σου περνάει καν από το μυαλό ότι είναι αυθαίρετα, επειδή δεν νοείσαι να αμφισβητήσεις τα μάτια σου: αφού σου φαίνονται άσχημες, είναι σίγουρα – και αντικειμενικά – άσχημες. Όμως το πρώτο που πρέπει να αμφισβητήσεις ΕΙΝΑΙ τα μάτια σου. Πριν καταλήξεις, δες τες μέσα από τα μάτια των άλλων. Ή καλύτερα, μην καταλήξεις πουθενά. Από μερικές γνωστές δεν θα βγάλεις συμπέρασμα για το «οι γυναίκες εθελοτυφλούν».

Οι διαφορές μεταξύ των αντρών και των γυναικών, αν προκύπτουν άμεσα και σαφώς από τη δομή της κοινωνίας μας, ίσως είναι ένα θέμα για κουβέντα. Για παράδειγμα: συμφωνώ ότι οι γυναίκες κάνουν – θεωρητικά -πιο εύκολα εκπτώσεις στο θέμα της εμφάνισης από τους άντρες, γιατί αυτό πηγάζει κατευθείαν από την πατριαρχική κοινωνία: η γυναίκα εξαναγκάζεται να είναι το «ωραίο φύλο» και η εμφάνισή της είναι πάρα πολύ, αν όχι πρωταρχικό, προσόν (αν δεν ασχολείται με αποτρίχωση/κομμωτήριο/τακούνια, αλίμονο της! Μήπως είναι λεσβία;) Ο άντρας είναι αυτός που θα φέρει τα σκοτωμένα ελάφια στο σπίτι, οπότε το βασικό του προσόν πρέπει να είναι ο δυναμισμός και κυριαρχία, όχι η ομορφιά – για την επιλογή συντρόφου με μέλλον, όχι για τη διασκέδαση της εβδομάδας. Και οι μεν και οι δε βασανίζονται από αυτά τα άφταστα πρότυπα, και αντί να πολεμήσουν ενωμένοι την πατριαρχική κοινωνία, τα βάζουν ο ένας με τον άλλον.