Ο Τάσης και η Ρένα Λασκαρίδου επέστρεψαν στη Λήμνο, στο πατρικό τους κτήμα για να ζήσουν μια ζωή που μοιάζει παραμυθένια. Μέσα στη φύση που αγαπούν. Η φιλοσοφία τους είναι απλή και μοναδική: «τρώμε αυτά που παράγουμε». Η ζωή στο κτήμα έχει κόπο, δουλειά, θέλει αγάπη και φροντίδα. Όπως χρειάζεται κάθε παράδεισος. Κάθε ημέρα είναι μοναδική και αλησμόνητη. Για εμάς, τα «παιδιά της πόλης», αποκαλυπτική. Η ζωή εδώ, κρύβει τη σοφία της φύσης, την αδιαπέραστη έννοια της αναγέννησης και της φθοράς, της ανακύκλωσης και της τροφής.Ένας πολύ ζόρικος κύκλος που περνά μέσα από μια ρουτίνα στην οποία η απόλαυση διαδέχεται την σκληρή δουλειά. Μακράν των φιλοσοφικών σκέψεων: το ψωμί, το λάδι, το τυρί έχουν άλλη γεύση. Και μυρωδιά. Μπορείς να ζήσεις μόνο με αυτά. (αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια και ένα μεγάλο ψέμμα. Όλα τα θέλουμε!)
Αχ αυτές οι ωραιαποιημένες εικόνες της Ελληνικής επαρχίας!!!Αφού είναι όλα τόσο καλά, γιατί την εγκαταλείψαμε?Οσο για τους΄κυρίους στο άρθρο, προφανώς έχουν άλλα έσοδα και πλέον κάνουν το χόμπυ τους. Αλλιώς ούτε το μισθό του παιδιού που τους αρμέγει τα ζώα, δεν θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν
Το δεύτερο πράγμα που σκέφτηκα (μετά τη λιγούρα από τα τυριά), βλέπωντας την έκταση του κτήματος ήταν ο ΕΝΦΙΑ...Με τυράκια, αυγουλάκια, ντοματούλες και κομπόστες δεν βγαίνει...!
σχόλια