________________
1.

Λένα,
ο ενικός εξηγείται από την οικειότητα που ένιωσα διαβάζοντας τις απαντήσεις σου. Σε θέλω για φίλη ρε συ Λένα. Κι ας μην ταιριάξουμε, δίνεις εύστοχες και ξεκάθαρες συμβουλές. Δεν βερμπαλίζεις όπως εγώ όταν είμαι ερωτευμένη. Δεν τα πηγαίναμε καλα τελευταία. Οκ, είχαμε περάσει και άπειρες ευτυχισμένες στιγμές. Αλλά, ανώριμοι. Είμαστε και οι δυο 22. Οκ, φαίνεται χαζό και ότι θα μου έχει περάσει σε λίγο καιρό, αλλά στον ενάμισι κατά προσέγγιση χρόνο δεν μας έχει περάσει. Χωρίσαμε εδώ και περίπου ένα μήνα. Είχε απαίσια συμπεριφορά το Πάσχα (και το προηγούμενο διάστημα το χάναμε στην επικοινωνία) και ύστερα από 4-5 μέρες που δεν είχαμε επικοινωνία, γιατί το επέλεξε ενώ δεν έκανα τίποτα, συζήτησα με τον πρώην που μου έταζε πολλή προσπάθεια για μια ονειρική σχέση. Ευτυχώς, τον κράτησα σε απόσταση τον πρώην, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Έπρεπε και πρέπει να το αφήσω όλο αυτό. Αλλά και οι δύο έχουμε τόσο δυνατά συναισθήματα. Χάσαμε, όμως την εμπιστοσύνη. Φταίμε και οι δύο. Είδε συνομιλίες μου στο fb με ένα κοινό φίλο δικο μου και του πρών πως θα προσπαθήσω να τον ξεγράψω και κάνω νέα αρχή. Ποτέ δεν έκανα ουστιαστικά (Ο πρώην δεν είχε φερθεί καλά, δεν του άξιζε τίποτα καλύτερο, απλά ο πνιγμένος-εγώ- πιάνεται από τα μαλλιά του). Ξαναγύρισα πάνω στον μήνα, χωρίς να έχω κάνει κάτι, ευτυχώς ο πρώην ήταν σε απόσταση και τον απέφυγα περίτεχνα, απλά μιλούσαμε και είχαμε βγει σε κοινές παρέες ελάχιστα. Σίγουρα ο Μ. πιστεύει τα χειρότερα για μένα. Η σχέση μας είχε δυσκολίες που εμείς δημιουργούσαμε. Είναι ένα παιδί. Κι εγώ. Αλλά, αγαπάμε και σαν παιδιά, βαθιά, με στοργή, αλλά όχι στωικά πάντα. Σε ζάλισα. Με βρίζει και με έχει μπλοκάρει από παντού. 27 ημέρες. Τι βλέπεις; Θα γυρίσει;
ΥΓ. Γιατί καταντάμε έτσι από έρωτα;- Μ.

Δεν κατάλαβα τίποτα.

Αν δεν μπορείς να εξηγήσεις κάτι με απλά λόγια σημαίνει ότι ούτε εσύ ξέρεις τι θέλεις να πεις.

________________
2.

Γεια σας,πολυ ωραια η στηλη σου α,μπα,μου αρεσει γιατι εχουμε διαφορετικο τροπο σκεψης και το εκτιμω αυτο μιας και μπορω κατι να μαθω!αρκετα με τον προλογο!η δικη μου ερωτηση ειναι το πως μπορουμε να διξουμε οτι ειμαστε διαθεσιμες χωρις ομως ακραιες καταστασεις??ημουν καιρο στην απ'εξω στο θεμα φλερτ και μαλλον το ξεχασα το αθλημα..οποτε θελω διαφορες αποψεις κ παραδειγματα να ειστε ολοι καλα καλο και ερωτευμενο

«Είμαστε διαθέσιμες;» Σαν ταξί με σηκωμένη τη σημαία; Σαν ξενοίκιαστο διαμέρισμα; Σαν να βρισκόμαστε σε οίστρο; Καλύτερα να μην το κάνεις ποτέ, μου φαίνεται αρκετά ακραία κατάσταση. Δεν χρειάζεται να βάλεις φωτεινή σηματοδότηση ή να μιλάς σε υψηλή συχνότητα. Εκτός αν σου αρέσει η ιδέα να εκπέμπεις το σήμα «είμαστε ανοιχτά και σας περιμένουμε, όβερ» σε όλους, ανεξαιρέτως.

Αν τώρα γνωρίσεις κάποιον και θέλεις να τον γνωρίσεις καλύτερα, απλώς προσπαθείς να τον γνωρίσεις καλύτερα, εφόσον το θέλει κι αυτός. Αυτό γίνεται με συζήτηση, με βόλτες, με κοινές εμπειρίες. Πιστεύεις ότι χρειάζεται κάποια στρατηγική για να το πετύχεις; Ε, όχι, δεν χρειάζεται. Αυτό που χρειάζεται είναι να βρεις κάποιον που θα σου τραβήξει τον ενδιαφέρον και αρκετή τύχη για να του το τραβήξεις κι εσύ.

________________
3.

είναι σωστό να τρενάρεις μια κατάσταση στην οποία είσαι καλά μεν , δεν είσαι 100% εκεί δε από φόβο ότι άμα το λήξεις με τον άλλον ίσως ποτέ να μην (θέλει -μπορεί να) σου ξαναδώσει όσα σου δίνει τώρα. Συγκεκριμένα, είσαι με κάποιον και τον θες και είναι υπέροχος , αυτό που ήθελες πάντα και ξαφνικά γνωρίζεις άλλον που σε αναστατώνει τρελά και δε θες να το πας παράλληλα , ούτε να σου μείνει απωθημένο. Άρα το λήγεις με τον υπέροχο και πιστεύεις ότι κάποτε θα ξαναγίνει κάτι , δεν τελειώσατε. Ακόμα κι αν γίνει όμως ποτέ δε θα ναι τόσο υπέροχος ε; επειδή τον απογοήτευσες. Είναι λάθος να σκέφτομαι έτσι; είναι πολύ μακριά ή πολύ εγωιστικό;- αγαπητή α μπα μου,

Από τη μεριά σου –εγωιστικά- είναι όπως τα λες. Αν θέλεις να συμπεριλάβεις και άλλους στην εξίσωση, μεταφέρεται αλλού η ισορροπία και οι επιπτώσεις είναι διαφορετικές. Δεν ξέρω μόνο γιατί είσαι σίγουρη ότι αν το λήξεις «δεν τελειώσατε». Αυτός μπορεί να το τελειώσει μέσα του χωρίς τη συγκατάθεσή σου, ξέρεις.

________________
4.

γειά σου Α μπα! Θέλω να σε ρωτήσω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Μου έχει τυχει να βγω 2-3 ραντεβού με κάποιον και μετά να καταλάβω ότι δεν μου αρέσει....Επίσης, να υπάρχει κάτι σαν σχέση (με την έννοια ότι περνάς χρόνο αρκετό με τον άλλον) για διάστημα 2-3 μηνών και μετά να νιώθω ότι δεν πολυταιριάζω με αυτόν τον άνθρωπο, χωρίς να έχουμε μαλώσει ή διαφωνήσει κάπου...Στο σημείο αυτό λοιπόν και ενώ θέλω να ξεκόψω δεν βρίσκω πετυχημένο τρόπο...Αγαπάω την αλήθεια αλλά δεν μου φαίνεται ευγενικό να πω στον άλλον ''δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό γιατί δεν μου αρέσεις και τόσο'' γιατί δεν θέλω να τον κάνω να αισθανθεί άσχημα...Ποια δικαιολογία μπορεί να σταθεί πέραν της αλήθειας λοιπόν; Με άλλα λόγια πώς ξεκόβεις με κάποιον όταν δεν έχετε σχέση; Σημειωτέον, επειδή ταυτίζομαι αρκετά με τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μου και σκέφτομαι πως θα μπορούσα να είμαι εγώ στην θέση τους έχει τύχει να μείνω σε καταστάσεις και να πιέζομαι μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρω πώς να χειριστώ διπλωματικά την φυγή μου. Εσύ τι έχεις πει σε τέτοιες περιπτώσεις;

Πώς σου φαίνεται το «δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό γιατί νιώθω ότι δεν ταιριάζουμε», που είναι επίσης αλήθεια;

________________
5.

Αγαπητή Α, μπα,

Γιατί τόση μοναξιά ρε γαμώτο; Γιορτάζω αύριο και ενώ είχα κανονίσει με τις 2 στενές μου φίλες ολοήμερη βόλτα στην παραλία και το βράδυ βόλτα για κέρασμα, για μια ακόμα φορά τελικά θα περάσω μόνη τη γιορτή μου...η μία θέλει να περάσει την ημέρα με τον φίλο της που δεν τον είδε μια εβδομάδα, η άλλη θέλει να δει την αδερφή της που ήρθε από το χωριό με τα παιδιά...δεν τις κατηγορώ, αντιθέτως σέβομαι και καταλαβαίνω ότι έχει η κάθε μια την προσωπική ζωή της και άλλες προτεραιότητες, αλλά νιώθω πως ούτε καν στη γιορτή μου δεν αποτελώ προτεραιότητα για κανέναν...

Εδώ έφτασα 32 και ακόμα σβήνω κεράκια σε τούρτες ολομόναχη στο σπίτι νιώθοντας σαν να φύτρωσα, σαν να μην νοιάζεται κανείς εκτός από τους γονείς μου (είναι σε άλλη πόλη ο μπαμπάς και τη μαμά την έχω χάσει) για την πιο σημαντική μέρα της ζωής μου και στις γιορτές η παρέα ακολουθεί αν παίξει κανένα ποτό σε βραδυνή έξοδο -αν δεν έχουν κανονίσει κάτι άλλο, ενώ αυτές τις 2 ρημάδες μέρες το χρόνο θέλω ΠΑΡΕΑ και ποιοτικό χρόνο για περισσότερο από 2-4 ώρες...

Δε θέλω να τους πω πόσο μόνη νιώθω, γιατί σκέφτομαι ότι αφενός ίσως είναι δικό μου (παιδιάστικο;) κόλλημα, αφετέρου δε θα ήθελα να το δουν ως αγγαρεία, εφόσον έτυχε να έχουν αμφότερες δουλειές. Έχω αρκετούς γνωστούς και διάφορες παρέες, αλλά προτιμούσα να είμαι με ΦΙΛΟΥΣ μου.
Όπως κατάλαβες, δεν έχω ούτε σχέση και παρόλο που είμαι ΟΚ με αυτό και με αγαπάω και περνάω καλά με τον εαυτό μου και τις παρέες μου και τα ενδιαφέροντά μου, πραγματικά σε γενέθλια-γιορτή νιώθω τόση μοναξιά τα τελευταία χρόνια και μου λείπει τόσο η παρουσία ενός συντρόφου στη ζωή μου, που θα χαρεί για μένα και θα γιορτάζει κι αυτός μαζί μου, που τελικά ακόμα κι αυτή τη στιγμή που σου γράφω νιώθω ακόμα πιο pathetic γιατί σκάει τόσο έντονα στα μούτρα μου αυτό το "μόνοι ερχόμαστε, μόνοι ζούμε και μόνοι φεύγουμε" με το οποίο κατά τα άλλα είμαι σχετικά συμφιλιωμένη...Θα μου πεις "πώς κάνεις έτσι για 2 ημέρες, έλεος, αφού έχεις τουλάχιστον φίλους;" αλλά στ' αλήθεια θα ήθελα κάποιος να με κάνει να τις βιώνω ουσιαστικά σαν γιορτή, το έχω ανάγκη έστω για τόσο...

Δεν έχω ερώτηση, μια κατάθεση μοναξιάς ήθελα να κάνω απλά...αν έχεις να σχολιάσεις κάτι, καλοδεχούμενο.- Lonely

Αυτό που έχω να σχολιάσω είναι ότι η γιορτή σου και τα γενέθλια σου δεν είναι «η πιο σημαντική μέρα της ζωή σου». Ναι, δεκτά τα παιδιάστικα κολλήματα και ο καθένας με τις τελετουργίες του, αλλά όταν λες τόσο βαρύγδουπα πράγματα το πιο πιθανό είναι ότι μεταφέρεις στους άλλους όλο αυτό το βάρος που νιώθεις (που δεν έχεις σύντροφο, που νιώθεις μοναξιά) και αυτό που λες «βόλτα στην παραλία και ποτό» μπορεί να φαίνεται στους άλλους σαν αγγαρεία. Δεν μπορούν να σου διώξουν αυτές τις σκέψεις με μια βόλτα, και δεν θέλουν – δεν μπορούν - να σηκώσουν το βάρος του συμβολισμού στους ώμους τους, όσο φίλες και αν είναι, γιατί κάτι άλλο θέλεις και βασίζεσαι πάνω τους, θέλεις να τις χρησιμοποιήσεις ως υποκατάστατα ή ως παυσίπονα, και αυτές δεν θέλουν. Ξέρω πώς ακούγεται σκληρό, αλλά νομίζω ότι όντως θέλεις να μάθεις τι πιστεύω.

Αν θέλεις όντως να γιορτάσεις, μην περιμένεις τη γιορτή σου. Κανόνισε έξοδο και προσπάθησε να περάσεις καλά με τους φίλους σου, απλώς αυτό, χωρίς πίεση και συμβολισμούς. Έξω θα γνωρίσεις τον σύντροφο που ψάχνεις.

________________
6.

γιατί έχουμε το δράμα μέσα μας και καμιά φορά δε μας αφήνουμε να είμαστε ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι, αλλά αλλάζουμε συνεχώς στόχους;- περίεργη

Αν ήμασταν ευτυχισμένοι με τα λίγα που έχουμε θα ζούσαμε πάνω στα δέντρα και θα περιμέναμε να βρέξει για να πιούμε νερό. Αυτό εννοείς ή την αίσθηση του ανικανοποίητου όμως; Γιατί το δεύτερο είναι ανωριμότητα.

________________
7.

Αγαπητή Α,μπα; , τι κάνεις; Τι γνώμη έχεις για το Breakfast at Tiffany's; (την ταινία, το βιβλίο δεν το 'χω διαβάσει) Είναι πολύ pretentious να πω οτι το μίσησα; Πέρα από το τέρμα ρατσιστικό yellowface του Rooney, δεν είναι και φριχτά μισογυνίστικο; Η τύπισσα είναι κολ γκερλ (πάνω κάτω) που θα έκανε τα πάντα για να βγάλει τα προς το ζην εκτός από το να δουλέψει. Με εκνευρισε τόσο πολύ οτι νιώθει εξαπατημένη από τον Βραζιλιάνο κροίσο λες και η ίδια δεν τον ήθελε μονο για τα λεφτά του. Καλά, το τελευταίο που λέει στον Peppard "You don't own me'' και αυτός της απαντά "I own you because I love you'' δεν θα το σχολιάσω καν. Γιατί η Holly Golightly θεωρείται κουίρκι και όχι ανισσόροπη ή βαθιά προβληματική;- Holly Gotohell

Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν την Holly Golightly ανισόρροπη, βαθιά προβληματική, καιροσκόπο και ανήθικη, και ταυτόχρονα δηλώνουν ότι είναι η αγαπημένη τους ταινία. Και ναι, η τύπισσα είναι κανονική πόρνη πολυτελείας, όχι «πάνω κάτω». Η ταινία έχει πακετάρει ελκυστικά αυτό το γεγονός αλλά δεν το κρύβει. Υπάρχουν και πολλοί που το μόνο που τους έχει μείνει είναι μια αόριστα ρομαντική ιστορία και η σκηνή με τον καφέ στα Tiffany's. Έτσι είναι τα έργα τέχνης. Ο καθένας παίρνει ό,τι θέλει, ή ό,τι μπορεί.

Το τέρμα ρατσιστικό είναι σημάδι των καιρών του '60, ο μισογυνισμός (που δεν τον βλέπω για να πω την αλήθεια, δεν υπάρχουν άραγε ρηχές γυναίκες στην πραγματικότητα;) είναι επίσης σύμφωνος με την εποχή. Δεν γίνεται να κρίνουμε μια ταινία πενήντα ετών με τα σημερινά δεδομένα. Και δεν τα λέω αυτά για να σε πείσω ότι η ταινία είναι καλή ή μέτρια ή κακή – φυσικά μπορείς να την μισήσεις ή να αισθανθείς ό,τι θέλεις. Αυτό που θα ήθελα να σου προτείνω να σκεφτείς είναι το εξής: γιατί μια ταινία για να είναι καλή πρέπει η πρωταγωνίστρια να είναι κάποια με την οποία θα μπορούσες να ταυτιστείς; Γιατί θεωρείς αναγκαίο να ηγείται της υπόθεσης μια κατά βάθος «καλή», ή ότι κάνει προσπάθειες να γίνει καλή, ή ότι αξίζει την ευτυχία επειδή έχει θετικά στοιχεία; Αυτό το παρατηρώ πολύ συχνά: οι άντρες αντιήρωες είναι πολύ πετυχημένοι αλλά οι γυναίκες αντιηρωίδες αντιμετωπίζονται με σοκ, αηδία, ακόμη και από τις γυναίκες. Δεν χρειάζεται να συμπαθήσεις την Holly για να είναι καλή η ταινία. Η ταινία λέει μια ιστορία, η ιστορία μπορεί να σου αρέσει ή να μην σου αρέσει για διάφορους λόγους, αλλά το ότι είναι 'ανισσόροπη' δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει με την ποιότητα. Οι ταινίες δεν χρειάζεται να είναι πάντα σαν ζεστή κουβέρτα για να νιώθεις καλά, μερικές φορές εκνευρίζουν, ταράζουν, και οι «κακοί» δεν έχουν κέρατα, μπορεί να είναι υπέρκομψες γυναίκες που φοράνε πέρλες.