Η νέα καμπάνια του μετρό της Νέας Υόρκης

Οι γυναίκες μπορούν ακόμη και να παίρνουν τον άντρα της διπλανής αναμάρτητα. "Ουκ επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου" αναγράφεται στις πλάκες του Μωυσή.

Ημίθεε, ελπίζω να σού αρέσουν οι γάτες και τα (ενδεδυμένα) αντρικά πόδια:http://savingroomforcats.tumblr.com/:-)Σοβαρά τώρα, υπάρχουν ενοχλητικές συμπεριφορές στο (τουλάχιστον εν ελλάδι) μετρό που φαίνονται να προέρχονται, κυρίως, από γυναίκες ...αλλά το "man spreading" (http://www.urbandictionary.com/define.php?term=Man+Spread) ...όσο άνετα ρούχα και να φορούν οι γυναίκες, δεν είναι μία από αυτές.

είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα παρεξηγηθώ για σεξιστής, αλλά θα το ρισκάρω : ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ότι οι γυναίκες δεν απλώνονται με αυτόν τον τρόπο, αλλά το ότι η πινακίδα που λέει ΦΙΛΕ (dude) διαχωρίζει το target group σε άνδρες και γυναίκες. Δηλαδή εσένα, ας πούμε θα σου φαινόταν ΟΚ μια πινακίδα που αντί να λέει "μην γκρινιάζετε μεγαλοφώνως" θα έγραφε "κοπελιάαα, μην μας τα πρήζεις γιατί χάθηκαν οι άνδρες"; Κι εγώ ξέρω ότι ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΜΜΙΑ (για να μην είμαι απόλυτος) γυναίκα δεν τρώει σκορδαλιά. Στον λονδρέζικο υπόγειο όμως μια αντίστοιχη αφίσα έγραφε "μην τρώτε φαγητά που μυρίζουν". ΔΕΝ έλεγε "χουλιγκάνια, φορτηγατζήδες και κάγκουρες άνδρες μην τρώτε βρώμικο εδώ μέσα"

Που ζει ο ημιθεος; Παρα πολλες γυναικες τρωνε σκορδαλια και τζατζικι.Εγω ειμαι απο αυτες. Αλλα σεβομαι και αυτους που θα συναντησω μετα τη... σκορδαλια. Δε θα πω τον τροπο. Υπαρχουν πολλοι.

Συμφωνώ με Αιγινίτισσα:"Που ζει ο ημιθεος; Παρα πολλες γυναικες τρωνε σκορδαλια και τζατζικι."Eκτός κι αν οι γυναίκες δεν τρώνε ...σουβλάκι (τρώνε και πολύ μάλιστα).Μα, πραγματικά, δεν μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε, ανά φύλο, στα μμμ αυτούς που μιλούν περισσότερο μεγαλοφώνως στο τηλέφωνο. Δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει -ιδιαίτερα- το περιεχόμενο της συζητήσεως (γκρίνια για την γκόμενα ή τα ποδοσφαιρικά ή σύνδεση με Κάιρο), αλλά το γεγονός ότι κάποιοι άνδρες-γυναίκες-παιδιά μιλούν με-γα-λο-φώ-νως :-)Αυτό που θα έβρισκα προβληματικό στις αφίσες με την παρακάτω θεματική (δεν νομίζω ότι διατίθενται όλες προς preview), θα ήταν να μην υπάρχουν καθόλου γυναίκες με ενοχλητικές συμπεριφορές, στο μετρό, κάτι που φυσικά είναι αναληθές!:The colorfully-designed placards employ simple graphics to illustrate behavioral “do” and “don’t” scenarios. The illustrations are reinforced with pithy statements.Do’s include:• “Step Aside to Let Others Off First”• “Keep Your Stuff to Yourself”• “Take Your Pack Off Your Back”• “Offer Your Seat to an Elderly, Disabled, or Pregnant Person”• “Take Your Litter Off With You”• “Keep the Sound Down”No No’s include:• “Pole Are For Your Safety, Not Your Latest Routine”• “Clipping? Primping?”• “Don’t be a Pole Hog”• “It’s a Subway Car Not a Dining Car”• “Blocking Doors”• “Dude…..Stop the Spread, Please…Και να που προορίζεται αφίσα για το “Clipping? Primping?”. Η αλήθεια είναι πως δεν την έχω δει (γιατί δεν κυκλοφορεί ακόμη στα νετς) και θα ήταν, όντως, σούπερ wow το άτομο που επιδίδεται σε φρεσκάρισμα, make up, κόψιμο και βάψιμο νυχιών να παρουσιάζεται στην αφίσα ως gender neutral, γιατί ΚΑΙ οι άνδρες (αλλά και τα αλλιώς προσδιοριζόμενα άτομα) θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα στο μανόν! Αν όμως (reality check) δείχνει μία γυναίκα να βάφει νύχι, θα σού φαινόταν περίεργη η αναφορά στο φύλο ή όχι;(Κάτι μού λέει πως όχι)

Απευθύνεται σε συγκεκριμένο τρόπο καθίσματος με ανοιχτά πόδια που απαντάται μόνο στα άτομα με συγκεκριμένη ανατομία, ήτοι ΧΥ χρωμοσώματα, ξέρεις, με κλίση κορμού-πωπού στις 45μοίρες σε σχέση με το κάθισμα ώστε το συνολικό εύρος του ανοίγματος να είναι το μεγαλύτερο δυνατόν! (και αυτό αποτελεί "public assertion of privilege" .οπως αναφέρεται στο αμίμητο tumblr που λινκαρίστηκε παρακάτω: http://mentakingup2muchspaceonthetrain.tumblr.comΑυτό, όχι, δεν το κάνουν οι γυναίκες, όσο κι αν φορούν παντελόνια και φαρδιές φούστες (είναι άνατομικά άβολο, χάσκουν πράγματα...). Οπότε η πινακίδα είναι, αν μη τι άλλο, ακριβής!

«απαντάται μόνο στα άτομα με συγκεκριμένη ανατομία, ήτοι ΧΥ χρωμοσώματα»Και όχι μόνο!46,XX (DSD)47,XYY47,XXY48, XXXYκ.λπ.Που λες Ημίθεε για τα σουβλάκια, τις προάλλες είχα πάει να δω το Jimmy Hall στο Έλλη. Eίχε ξεκινήσει η ταινία και καθομανε πίσω-πίσω, τοίχο-τοίχο. Που λες σκάει μία τύπα με την σουβλακοσακούλα ανα χείρας, κάθεται όρθια παραπλεύρως κι αρχίζει να μασουλάει. Εκεί που θα έπρεπε να μυρίζομε τα λιβάδια με την τύρφη της Ιρλανδίας, στην σκοτεινή αίθουσα -απλά- διαχεόταν η τζατζίκιλας-κρεμμυδίλας. Και καλά λέω -καλά- έπρεπε να μην χάσει ούτε 5λεπτο απ’ την ταινία; (θα μπορούσε να το φάει εκτός) Και εν πάσει περίπτωση δεν μπορούσε τουλάχιστον να το πάρει με σως; "Αίσχος για φίλη του Loach!" που θα έλεγε και ο ΤσΣ.