________________
1.
Γεια σου αγαπητη μου α-μπα. Θελω να σου γραψω εδω και πολυ καιρό αλλά διστάζω. Ειμαι φοιτήτρια σε μία μικρή πόλη που νιώθω ότι με πνίγει καθημερινά καθώς προέρχομαι από μία μεγαλύτερη πολη, που μου προσέφερε περισσότερες δυνατότητες σε όλους τους τομείς.
Εκτός αυτού, δεν μπορεσα να βρω κάποια παρεά με την οποία να ταιριάξω, και νιώθω αρκετά μόνη. Είμαι 21 και νιώθω οτι πολύ δύσκολα μπορώ να ταιριάξω με κάποιον. Επιπλέον πιστευω ειμαι υπερβολικά επιλεκτική. Προτιμώ να μεινω μονη παρά να ειμαι με ατομα τα οποια δεν μου προκαλουν το ενδιαφέρον. Φταιω εγω; Μηπως ολοι νιωθουν λιγο πολύ ετσι; Εχω υπαρξει πολυ ευτυχισμένη κατά καιρους έχοντας ξεχωριστους φίλους. Είναι πάντα τοσο δύσκολο να βρεις καλή συντροφιά; Γιατί όσον αφορά τον ερωτικό σύντροφο δεν εχω ποτέ τέτοιου είδους προβλήματα;- tzivart
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο είναι αυτό το 'α μπα'. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα διαβάσεις! Ξεκινάς με μια απολύτως λογική τοποθέτηση, μετά μπαλαντζάρεις λίγο στον αυτοθαυμασμό και στην ψεύτικη αυτοκριτική «μήπως φταίω εγώ που είμαι τόσο επιλεκτική; Άλλωστε το μεγαλύτερο ελάττωμά μου είναι ότι είμαι τελειομανής» και λες, εντάξει, εδώ βλέπω ένα μικρό ελαττωματάκι αλλά μπορεί να ήταν παραδρομή και άλλωστε είναι μόλις 21, επανέρχεσαι διαβάζοντας το «έχω υπάρξει ευτυχισμένη με ξεχωριστούς φίλους» και σιγουρεύεσαι ότι υπάρχει καλή διάθεση τελικά, και μετά διαβάζεις την τελευταία πρόταση που είναι βόμβα ναπάλμ.
Από τους ερωτικούς συντρόφους λοιπόν έχεις λιγότερες απαιτήσεις; Ή όταν είσαι ζευγαρωμένη σε ενδιαφέρει λιγότερο να ψάξεις φίλους, οπότε επιλέγεις να είσαι ζευγαρωμένη; Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να βρω θετικό τρόπο να το ερμηνεύσω αυτό το τελευταίο.
________________
2.
Αγαπητή Α,μπα, είμαι 24 και βγήκα απο μια σχέση 5 χρόνων, θα ήθελα να σε ρωτήσω οι πρώτες αγάπες είναι καταδικασμένες τα τελειώνουν πάντα ;
Δηλαδή να μην εχουν μέλλον ούτε μετα απο καιρό; Και το λέω αυτό γιατι η σχέση μου τελείωσε λόγω οτι έφυγε μακριά και λόγω οτι η κοπέλα θέλει να δει και την άλλη πλευρά των σχέσεων. Τέλος να πώ οτι έφυγε με υποσχέσεις που απο την πλευρά μου, μου φαίνονται πολύ καλο για να είναι αληθινό!- Alfie
Alfie μου, δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Ούτε για τις πρώτες αγάπες, ούτε για τις τελευταίες, ούτε για τις ενδιάμεσες. Όλες οι σχέσεις είναι ευάλωτες. Επειδή οι πρώτες είναι άγουρες, τα ευάλωτα τους σημεία είναι ορατά από το διάστημα. Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον, και δυστυχώς δεν μπορώ να σου ελαφρύνω την πίκρα που νιώθεις τώρα. Η ελπίδα πεθαίνει βέβαια τελευταία, αλλά μην βασίζεις τη ζωή σου σε υποσχέσεις.
________________
3.
Γειά σου Ά μπα!
Είμαι ενάμιση χρόνο σε σχέση με ένα παιδί το οποίο είναι 24,εγώ είμαι 25 και θέλω πολύ να είμαστε μαζί. Έχει σταθερή εργασία και εισοδημα και μένει μόνος του. Γι αυτό και από τους πρώτους μήνες της σχέσης μας μένουμε μαζί μέρα παρά μέρα, μαγειρεύουμε, κάνουμε τις δουλειές, κάνουμε το λογαριασμό του μήνα μαζί. Είναι παράλογο να θέλω να μείνουμε μαζί; Όταν του το πρότεινα μου απάντησε "καλά δεν είμαστε έτσι; είναι νώρις ακόμα...δε λεω όχι, απλα οχι ακόμα" πράγμα που με απογοήτευσε και με έχει βάλει σε σκέψεις, δεν ξέρω μέχρι πότε να κάνω υπομονή. Κ ενώ του λείπω αν ένα βραδυ δεν κοιμηθούμε μαζί γιατί να μη θέλει εφόσον σχεδόν ήδη συζούμε;- ανυπόμονη
Πόσο πιο απλά να σου το πει; Του φαίνεται νωρίς ακόμα. Καλά δεν είσαστε έτσι; Δε λέει όχι, απλά όχι ακόμα. Ποια είναι η απορία σου; Γιατί να ψάχνουμε ερμηνείες ακόμα και όταν ο άλλος είναι κρυστάλλινα ξεκάθαρος; Δεν θέλει να δεσμευτεί με τέτοιο τρόπο μαζί σου, όχι τώρα, όχι ακόμα. Δεν συζείτε 'σχεδόν'. Η συγκατοίκηση είναι μεγάλη δέσμευση, δεν μπορείς μια μέρα να πεις 'δεν θέλω άλλο, γεια σου'. Τώρα υπάρχουν δύο πόρτες και δύο κλειδιά.
Δεν είναι καθόλου παράλογο να θέλεις. Ούτε είναι παράλογο που απογοητεύτηκες. Παράλογο είναι να απορείς (με έκπληξη!) που ο άλλος δεν θέλει αυτό που θέλεις εσύ, εδώ και τώρα. Είναι βεβαίως δικαίωμα σου να ορίσεις μέσα σου μέχρι πότε θα κάνεις 'υπομονή', αλλά μην απορείς με τόση αγανάκτηση όταν οι άλλοι δεν θεωρούν αυτονόητα τα ίδια πράγματα με σένα.
________________
4.
Αγαπητή Α,μπα,
Τα τελευταία χρόνια ζώ στην Γερμανία αλλά το περιβάλλον μου είναι ιδιαίτερα πολυπολιτισμικό. Στην εταιρία οι γερμανοί είναι μειονότητα μιας και είναι κεντρικά πολυεθνικής και συναναστρέφομαι με άτομα από όλο τον κόσμο, τόσο πρόσωπο με πρόσωπο, αλλά και τηλεφωνικά/με μέιλ λόγω του περιεχομένου της δουλειάς μου. Ταυτόχρονα και στο μάστερ που κάνω η κατάσταση είναι ακριβώς ίδια, αφού και εκεί το πολυπολιτισμικό στοιχείο είναι πολύ έντονο.
Παρ'όλο που αυτό είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον και όμορφο σαν εμπειρία και έχω κερδίσει τόσα πολλά ζώντας το, τελευταία έχω παρατηρήσει ότι έχει αλλάξει τον τρόπο που κοινωνικοποιούμαι ριζικά προς μια περίεργη κατεύθυνση. Για να καταφέρω να είμαι σε ένα ουδέτερο έδαφος κουλτούρας ώστε να μην προσβάλλω, φανώ περίεργος/αδιάκριτος ή ακατανόητος σε κάποιον, λογοκρίνω τον εαυτό μου. Ψαλιδίζω τις σκέψεις μου στο απόλυτα βασικό "επίπεδο" που χρειάζεται ώστε να είναι ουδέτερες πολιτισμικά. Αυτό όπως φαντάζεσαι έχει συχνά το αποτέλεσμα να παρεξηγούμαι για ολιγομίλητος ή/και εσωστρεφής.
Και η ερώτηση είναι η εξής: Πως μπορείς να εκφράζεις ελεύθερα τις σκέψεις σου και να συζητάς χωρίς να αυτολογοκρίνεσαι όταν ζεις σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον; Μπορείς να το κάνεις με το ρίσκο να παρεξηγηθείς και εάν πρέπει να απολογηθείς για κάτι να πεις "it's a culture thing" και τέλος;- Alex
Η εμπειρία σου είναι πολύτιμη, μοναδική, σπάνια, υπέροχη. Θα βγεις πολύ σοφός μέσα από όλο αυτό, είναι από τα πιο ταχύρρυθμα μαθήματα περί ισότητας, διαφορετικότητας και ανοχής στη διαφορετικότητα. Όπως με όλα τα πράγματα, με την εξάσκηση θα γίνεσαι όλο και καλύτερος. Θα κάνεις μερικές μπαρούφες στην αρχή, θα παρεξηγηθούν και μερικοί, θα παρεξηγηθείς κι εσύ, αλλά θα γίνεσαι όλο και καλύτερος, αφού έχεις όλη την πρόθεση να μην φανείς περίεργος/αδιάκριτος/ακατανόητος. Είναι δύσκολη πίστα, θα αλλάξεις μέσα από αυτές τις εμπειρίες, αλλά θα είναι σίγουρα προς το καλύτερο τελικά. Άντε και στο μέλλον αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ!
________________
5.
Σε πολλά καταστήματα ρούχων στην πόλη που ζω κάνουν φοιτητική έκπτωση, με την επίδειξη έγκυρης ταυτότητας. Σπούδαζα πριν τρία χρόνια και έχω ακόμη στην κατοχή μου την ταυτότητα, την οποία και επιδεικνύω για να λάβω την έκπτωση. Σαφώς δεν είναι σωστό, διότι η ταυτότητα έχει λήξει εδώ και δύο χρόνια. Ωστόσο οι ταμίες δεν το ελέγχουν. Εργάζομαι και έχω χρήματα για να αγοράσω ρούχα, αλλά προτιμώ να τα αγοράζω με έκπτωση. Παρόλο που ξέρω ότι είναι απάτη, συνεχίζω και το κάνω. Γιατί;- Εργαζόμενη
Πόσοι είναι οι άνθρωποι που κάνουν το σωστό ακόμα και όταν το λάθος δεν έχει συνέπειες; Γι 'αυτό υπάρχουν οι νόμοι, γιατί δεν μπορούμε να βασιζόμαστε την μεμονωμένη ηθική του καθένα. Με λίγα λόγια: γιατί σου αρέσει η έκπτωση. Και ακόμη και αν μια ταμίας το καταλάβει, δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα.
________________
6.
Αγαπητή Α μπα,
είμαι έξαλλη! Ας τα πάρω όμως από την αρχή. Πριν 8 χρόνια γνώρισα μια νέα φίλη όταν πήγαν τα παιδιά μας στο νήπιο και μετά στο δημοτικό. Φέτος πήγαν γυμνάσιο αλλά σε διαφορετικό οπότε είναι λογικό να χαθούμε. Η φίλη μου είχε αρχίσει να απομακρύνεται τα 2 τελευταία χρόνια , σπάνια βρισκόμασταν ,ένιωθα να με αποφεύγει και στο τηλέφωνο. Αποδεκτό ως εδώ. Προχθές όμως μου έστειλε μήνυμα ο άντρας της ,τον οποίο γνωρίζω αλλά δε μιλάμε και συχνά, να μου πεί να μη βγαίνουμε τόσο συχνά και να μη ξενυχτάμε συνέχεια , γιατί η Μ. έχει και οικογένεια! Πήρα τηλ. τη φίλη μου για εξηγήσεις αλλά δε το σηκώνει. Τις έστειλα μήνυμα που της σούρνω 'όσα σούρνει η σκούπα αλλά φυσικά δεν απάντησε. Και ρωτώ την Α μπα γνώμη σου, αν και δε θέλω να ανακατευτώ στην υπόθεση. Με τη σιωπή μου δεν είναι σα να συμμετέχω στο ψέμα; Τι να κάνω;
Υ.Γ. Έχω να τη δω και να μιλήσουμε από τον Ιούνιο που κλείσαν τα σχολεία .- κουλουβάχατα
Όχι, δε νομίζω ότι σε αυτή την περίπτωση η σιωπή σου είναι ισότιμη με την συνενοχή. Δεν είναι φίλη σου εδώ και δύο χρόνια και τον άντρα δεν τον ξέρεις καν. Πήγαν να σε ανακατέψουν, ναι, αλλά για την ώρα δεν τα κατάφεραν. Πιστεύω ότι έκανες ό,τι μπορούσες να κάνεις. Κάτι ακόμα που θα μπορούσες να κάνεις είναι να της στείλεις μήνυμα ότι αν σε ξαναπάρει ο άντρας της τηλέφωνο θα αναγκαστείς να πεις την αλήθεια. Είναι κάπως τολμηρό, αλλά μπορεί να χρειαστεί.
________________
7.
Είδα οτι και κάποιος άλλος ρώτησε για σχέση καθηγητή/τριας-φοιτητή/τριας... Εμένα η ερώτηση μου δεν είναι τόσο το αν είναι ηθικό η όχι αλλά το τί κάνεις όταν την πατήσεις με κατι τέτοιο.. Δηλαδή όταν γουστάρεις ένα/μια καθηγητή/τρια; Εννοώ εάν σου αρέσει αυτό που βλέπεις , από το αντικείμενο που διδάσκεσαι μέχρι και το άτομο (σεξουαλικο-φαντασιώσεις) και γενικότερα ρε παιδί μου το θέλεις αυτο.. Ρισκάρεις; Νομίζω εκεί θέτω το ερώτημα !- zwrzet
Νομίζω ότι δεν έχεις καταλάβει ότι οποιαδήποτε ερώτηση έχει μέσα της και μια ηθική υπόσταση, θες δε θες. Δεν το αποφασίζεις εσύ αυτό. Επίσης νομίζω ότι με το 'ηθικό' εννοείς 'τι θα πει ο κόσμος'. Το γενικώς κατακριτέο δεν είναι απαραίτητα και το ανήθικο, όπως το ηθικό δεν είναι πάντα αυτό που είναι καλύτερο να κάνεις. Είναι πολύ περίπλοκη έννοια, και δεν μπορούμε να την αφαιρούμε όποτε ζοριζόμαστε λίγο.
Για μένα η ηθική σε αυτή την περίπτωση βαραίνει αυτόν που βρίσκεται σε θέση ισχύος, και αυτός είναι ο καθηγητής/τρια. Το πρόβλημα σε αυτές τις σχέσεις είναι η άνιση αφετηρία. Μια τέτοια σχέση δεν ξεκινάει με ίσους όρους. Είναι κατάχρηση εξουσίας. Ο καθένας έχει την προσωπική του ηθική, και αυτό που ρισκάρεις είναι ο αυτοσεβασμός σου. Αυτό είναι το ερώτημα.
Τώρα ρωτάς «να κάνω αυτό που μου κατεβαίνει, κι όποιον πάρει ο Χάρος;» Πολύ γενικά, καλύτερα όχι.
σχόλια