Γιατί δεν βλέπουμε στο κέντρο, τουλάχιστον, κάτι να φτιάχνεται, να ομορφαίνει;

Τα επεισόδια της περασμένης Πέμπτης έδειξαν πόσο πιο περίπλοκο είναι το θέμα της διατήρησης της τάξης όταν ο άλλος έχει σκοπό να σπάσει και να κάψει /

τώρα θυμήθηκα ένα παλιό γηπεδικό σύνθημα που έλεγαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ όταν έπαιζαν με ομάδες της Αθήνας: «Βάλτε φωτιά, κάψτε καλά, Ομόνοια και Πειραιά, το Σύνταγμα και τη Βουλή, την μπασταρδούπολη αυτή» /

και δεν το θυμήθηκα τυχαία, γιατί είναι γνωστές οι υπόγειες διασυνδέσεις πολιτικής και οπαδικής βίας /

που σε μεγάλο βαθμό γαλουχήθηκαν εκείνο τον Δεκέμβρη του 2008 και έκτοτε οι γραμμές των πιο αποφασισμένων «μπαχαλάκηδων» πύκνωσαν από τους χουλιγκάνους των γηπέδων /

κανείς δεν ισχυρίζεται ότι τα επεισόδια γίνονται μόνο από τυφλωμένους, σκληροπυρηνικούς συνδεσμίτες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού ή της ΑΕΚ που ανακάλυψαν ξαφνικά τον «ταξικό πόλεμο», όμως η προσφιλής σε τμήματα της Αριστεράς θεωρία ότι οι «μπαχαλάκηδες» δεν είναι τίποτε άλλο από μεταμφιεσμένους πράκτορες της ΕΛ.ΑΣ. επίσης μπάζει από παντού /

νομίζω, μια καλή αρχή είναι να συμφιλιωθούμε με μια πιο σύνθετη πραγματικότητα: υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων που εκφράζονται με τη βία και, ας το ομολογήσουμε, αυτές οι κατηγορίες έχουν αυξηθεί και αριθμητικά, τουλάχιστον από τον Δεκέμβριο του 2008 και μετά /

αν ίσχυε το σενάριο των «μεταμφιεσμένων πρακτόρων», ποιος λόγος υπήρχε να προξενηθούν επεισόδια σε μια κατά τα άλλα ειρηνική πορεία και από τη στιγμή που ο νέος πολιτικός προϊστάμενος της Ελληνικής Αστυνομίας ανήκει στον χώρο της Αριστεράς και πρεσβεύει ένα νέο δόγμα ασφάλειας, πολύ πιο φιλικό απέναντι στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο; /

το διπλό στοίχημα του νέου υπουργού είναι τόσο ο εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας αλλά και η ουσιαστική αντιμετώπιση της βίας, πολιτικής και γηπεδικής, έτσι ώστε να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό το καταστροφικό και εντελώς αντιπαραγωγικό κυνήγι μαγισσών /

κι αν δεν το κάνει αυτό μια κυβέρνηση και μια πολιτική ηγεσία της Αριστεράς, ποιος θα το κάνει; /

σε άλλα νέα, παραμένει εντυπωσιακή η διαφορά ανάμεσα στις ιδιωτικές επενδύσεις σε μαγαζιά, εστιατόρια και μπαρ και στην απόλυτη ερημιά όσον αφορά παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο, όπου επικρατεί το γνωστό αθηναϊκό ξεχαρβάλωμα /

η αγαπημένη δικαιολογία της δημοτικής Αρχής είναι ότι δεν υπάρχει πια η Δημοτική Αστυνομία (ενώ όταν υπήρχε...) /

αναρωτιέμαι, παρ' όλα αυτά, και με ειλικρινά καλή πρόθεση: ενώ, ας πούμε, τρέχουν τα διάφορα ΕΣΠΑ και JESSICA, πώς είναι δυνατόν να μη βλέπουμε στο κέντρο, τουλάχιστον, κάτι να φτιάχνεται, να ομορφαίνει /

ένα καινούργιο πεζοδρόμιο, μια φύτευση, κάτι άσχημο που να έφυγε και να είπαμε «επιτέλους, να, ρε παιδί μου, κάποιος νοιάζεται» /

αντίθετα, και με ρυθμό πολυβόλου, φυτρώνει η μία «μαγαζάρα» μετά την άλλη /

δεν έχει σημασία που για να φτάσεις στη Γη της γαστρονομικής Επαγγελίας πρέπει να έχεις στριμωχτεί στο πιο ελεεινό πεζοδρόμιο, να έχεις καβαλήσει δύο μηχανάκια κι ένα Ι.Χ. κ.λπ., κ.λπ. /

ο δήμαρχος επέστρεψε σε μια κατάσταση με σχεδόν μηδενική δημόσια παρουσία /

προφανώς η πολιτική ένταση των προηγούμενων μηνών δεν τον βοήθησε /

πάντως, αν θέλετε να του πείτε τον καημό σας, κάθε Παρασκευή στις 11 το πρωί και για μία ώρα απαντάει σε δημότες, μέσα από τη δημοτική συχνότητα του 9.84 /

πολύ καλή πρωτοβουλία, αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν φτάνει.