Στο σημερινό ‘Α, μπα’: για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: για τα ανθρώπινα δικαιώματα Facebook Twitter
53


________________
1.


Αγαπητή Α μπα,
πριν έξι μήνες χάσαμε τον πατέρα μου και μέσα σε όλα (δύο χρόνια άρρωστος , νοσοκομεία, κηδεία) έπρεπε να κάνουμε αποδοχή κληρονομιάς. Η προσωρινή σύνταξη της μητέρας μου είναι 400 Ε και εγώ ακόμα σπουδάζω αν και εργάζομαι 4ωρη αλλά παίρνω 250 Ε, που είναι τα προσωπικά μου έξοδα. Πρότεινα να δουλέψω full time αλλά και η μητέρα μου και ο αδελφός μου ήταν κάθετα αρνητικοί γιατί πιστεύουν ότι έτσι δε θα τελειώσω ποτέ τη σχολή μου. Έτσι ο αδελφός μου είπε πως θα πληρώσει αυτός την εφορία για όλους με δόσεις. Από τότε παρατήρησα ότι άλλαξε συμπεριφορά η γυναίκα του, Σα να τον εκδικείται. Ο αδελφός μου δε λέει απολύτως τίποτα , ούτε καν η μητέρα μου λέει κάτι σε μένα, αλλά είναι σα να το κρύβουμε όλοι κάτω άπο το χαλί. Η νύφη μου μαγειρεύει όσπρια πέντε μέρες την εβδομάδα, το Σάββατο μακαρονάδα με σάλτσα και την Κυριακή τρώνε σε εμάς κρέας ή ψάρι. Το γεγονός το ξέρουμε όχι από τον αδελφό μου, αλλά από την ίδια . Η μητέρα μου κάνει ότι μπορεί, τους δίνει πάντα φαγητό για την άλλη μέρα, μια πίτα ένα γλυκό, μπιφτέκια κατεψυγμένα και πάντα διακριτικά , για να τους ξεκουράσει. Πραγματικά νιώθω ότι τον εκδικείται γιατί τρεις μέρες έχουν φασολάδα και δύο φακές. Παλιά ήταν πολύ καλή μαγείρισσα και ο αδελφός μου είχε και το έλεγε. Θα μπορούσε να φτιάξει ριζότο με μανιτάρια ή σπαγγέτι αραμπιάτα που του άρεσαν πολύ, αλλά όχι , όσπρια όλη την εβδομάδα ,κάθε μέρα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν είναι ότι τσακωθήκαμε για τα κληρονομικά, ήταν κανονισμένα πολύ πριν αρρωστήσει ο πατέρας μου, Δηλαδή τι να έκανα ,να άφηνα το σπίτι στο κράτος επειδή δεν μπορώ να πληρώσω την εφορία ή να σταματήσω τη σχολή μου για να δουλεύω περισσότερο; - φασολάδα

Η νύφη σου πρέπει να γίνει Πρόεδρος των passive aggressive όλης της γης, και στο μέλλον η passive aggressive συμπεριφορά πρέπει να αποκτήσει το όνομα της. Δε νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να την ξεπεράσει κανείς και να της φάει την πρωτιά.


Η φασολάδες είναι ο τρόπος της να δηλώσει με μη λεκτική επικοινωνία ότι είναι αναγκασμένη να υποστεί συνέπειες αποφάσεων που είναι μεν σωστές και λογικές, αλλά δεν της αρέσουν καθόλου. Θα ήθελε να μην είναι έτσι, αλλά ξέρει ότι δεν έχει επιχειρήματα για να πιέσει την κατάσταση για να γίνει αλλιώς. Εσύ τι να κάνεις; Τίποτα δεν μπορείς να κάνεις. Εκτός αν θέλεις να μαγειρεύεις εσύ σπαγγέτι αραμπιάτα και να τους δίνεις. Ή να τους δίνεις που και που τσορίθο, που πάει ωραία με τα φασόλια.


________________
2.


Αγαπητή Λένα. Αν και νέα είχα πολλά ψυχολογικά ups and downs. Μέχρι σημερα τα παλεύω. εννοειται με τον καιρό η αυτοπεποίθηση μου έπεσε αλλα δυστυχώς ακομα δεν μπορω να καταλάβω κατι. Ειναι φυσιολογικό να νιώθω μειονεκτικά απέναντι σε ανθρώπους που συναντώ , που βγαίνουν πίνουν τα ποτά τους στο κεντρο, έχουν μια οκ άποψη για τον εαυτό τους και "πατάνε" στα πόδια τους ,ενώ εμένα αν δεν με σουρει κάποιος έξω δεν κάνω τιποτα;! Απο τη μια σκέφτομαι πως όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια απο την άλλη τους σνομπάρω και λιγο(ίσως γιατί με συμφέρει). Ζηλεύω την απλότητα και την φυσικότητα με την οποία οι σημερινοί νέοι πλασάρουν τον εαυτό τους.εγω απο την άλλη Νιώθω σαν τη μύγα μες στο γάλα που δεν "ζω" ουσιαστικά. Υποπεφτω σε κάποιο γνωστικό λάθος ή απλα βιώνω τις πρώτες ανησυχίες της αναδυόμενης ενηλικίωσης;;- Κατ.


Είναι λίγο χαοτικός ο τρόπος που γράφεις και δεν ξέρω αν καταλαβαίνω. Οι 'σημερινοί νέοι' είναι μια ομοιόμορφη φυλή στην οποία δεν ανήκεις; Δεν είσαι νέα; Δεν ζεις στο σήμερα; Ποιοι είναι οι 'άλλοι' που είναι φυσικοί και χαλαροί σε τόσο μεγάλους αριθμούς, και γιατί νομίζεις ότι μόνο εσύ νιώθεις μειονεκτικά; Δεν είναι καλό σημάδι να νιώθεις μειονεκτικά απέναντι σε οποιονδήποτε συναντάς, αλλά δεν ξέρω αν λες αυτό. Μήπως μιλάς για μια συγκεκριμένη ομάδα ή παρέα, και για να μην πεις αυτό, αναφέρεσαι σε όλους τους νέους, γενικώς;


Αν νομίζεις ότι οι άλλοι τα έχουν όλα λυμένα, το πιο πιθανό είναι ότι δεν έχεις ασχοληθεί ουσιαστικά με αυτούς τους άλλους. Το πώς παρουσιάζεται ο καθένας και τι έχει μέσα του είναι διαφορετικά πράγματα. Αν φερόμασταν όλοι όπως νιώθουμε στους δρόμους θα βλέπαμε κόσμο να ουρλιάζει και να τσιρίζει και να ανεβαίνει στα αυτοκίνητα. Τα ποτάκια στο κέντρο δεν είναι καμιά δύσκολη δραστηριότητα που χρειάζεται φοβερές ικανότητες, και αν δεν θέλεις να συμμετέχεις, και τι έγινε; Ούτε για να σνομπάρεις, ούτε για να ζηλεύεις είναι.


________________
3.


Αγαπητή α,μπά
Τα είχα εδώ και 2 χρόνια περίπου με μια κοπέλα απ τη σχολή. Ο πρώτος χρόνος ήταν κανονικός και στον δεύτερο ήμασταν περισσότερο on and off.μετα απο ένα καλοκαίρι που ήμασταν μαζί και φαινομενικά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα ( ίσως απ τις καλύτερες περιόδους της σχέσης ) είπε πως θέλει να μείνει μονη της κι αυτό ειναι κατι που δεν λέει για πρώτη φορά αλλα ποτε δεν το τηρούσε κιόλας γι αυτό και η on and off φάση. Αυτή τη φορά όμως φαίνεται τελείως διατεθειμένη να ξεκόψει κάθε επαφή μαζί μου καθώς έχει βρει και κάποιες καινούργιες παρέες. Παρόλο που ξερω πως πρέπει να προχωρήσω κι εγώ, μου ειναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεκοψω τελείως μαζί της απ τη στιγμή που την βλεπω αρκετά συχνά στη σχολή και που δεν θέλω να την χάσω γενικά ως άνθρωπο. - Espoir

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αλλά πρέπει να το κάνεις. Θα χρειαστεί να κάνεις πολλά ακόμα πράγματα που θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, οπότε κοίτα να ξεκινήσεις από αυτό που είναι εύκολο – σε σχέση με αυτά που έρχονται. Δεν χρειάζεται να ξεκόψεις εντελώς μαζί της επειδή χωρίσατε, αν και δυστυχώς, αυτό δεν είναι 100% στο χέρι σου. Αυτό που χρειάζεται είναι να σταματήσεις να την βλέπεις ως 'κοπέλα σου'. Αν καταλάβει ότι έχεις ξεπεράσει το θέμα της σχέσης, ίσως να είναι διατεθειμένη να κρατήσει μια νέα, φιλική σχέση μαζί σου, αλλά μέχρι να το ξεπεράσεις, είναι πολύ πιθανό να μη σε ενδιαφέρει πια μια φιλική σχέση.


________________
4.


Αγαπητη Α,μπα το τελευταιο διαστημα με "τρωει" κατι μεσα μου και χρειαζομαι τη συμβουλη σου.
Πριν 2 χρονια αρχισα να μιλαω φιλικα με ενα παιδι (καταγωμαστε απο το ιδιο μερος). Μετα απο λιγους μηνες, και ενω υποτιθεται συζητουσαμε μεχρι και τα γκομενικα μας, ενα βραδυ ηρθε και με βρηκε απο το πουθενα σε ενα μπαρ που βρισκομουν, με φιλησε και μου εξομολογηθηκε οτι ολο αυτο το διαστημα, η κοπελα που του αρεσε ημουν εγω και ηθελε μια ευκαιρια απο μενα. Κολακευτηκα κ δεν μπορω να πω οτι δεν ενιωσα κατι. Η φαση στην οποια βρισκομουν ομως εκεινη την περιοδο δεν ηταν για να κανω σχεση, ποσο μαλλον να παιξω με τα συναισθηματα ενος 18χρονου (εγω τοτε ημουν 20). Πηρε θαρρος, εγω δεν ανταποκριθηκα οπως περιμενε και αντιδρασε καπως. Με εκανε να νιωσω σα βλακας που καθομουν και του ελεγα τα χαζογκομενικα μου οσο αυτος κρυφα με γουσταρε. Και αφου του ειπα οτι ειναι μικρος και φερεται εγωιστικα, μου εκοψε το καλημερα. Στενοχωρηθηκα γιατι τον συμπαθησα απ' την αρχη, ειναι πολυ εξυπνο παιδι, εχει μια ιδιαιτερη προσωπικοτητα και ειναι και αρκετα εμφανισιμος. Οταν ξαναμιλησαμε μετα απο ενα διαστημα, του 'πα οτι δεν ηταν αυτος τροπος για να με προσεγγισει και οτι ηταν ασχημο να μου κοψει το καλημερα επειδη δεν πηρε αυτο που ηθελε. Και ζητησε συγνωμη για την αντιδραση του κλπ και οτι ο λογος που απομακρυνθηκε ειναι γιατι δεν θελουμε τα ιδια πραγματα και προσπαθει να με ξεπερασει.
Απο τοτε τον εχασα τελειως. Αθηνα δεν τον πετυχαινω, και στο νησι καταβαινω πλεον μονο καλοκαιρια.
Και να, μετα απο 2 χρονια σχεδον, τον περασμενο Αυγουστο παρ' ολο που 'ταν απομακρος, μου εδειξε σημαδια οτι ακομη ενδιαφερεται. Αρχισε μια ψιλοαναστατωση μεσα μου αλλα δεν εδωσα σημασια γιατι υπηρχε αλλος (οι γνωστοι καλοκαιρινοι "ερωτες" που ληγουν αδοξα).. Plus, τον ειδα να φιλιεται με μια (οπως να ναι οπου να ναι -_- ) και σκεφτηκα "Ειναι μικρος ακομη..αμα δε γκομενισει τωρα ποτε θα γκομενισει;"
Το τελευταιο μηνα σχεδον τον σκεφτομαι καθε μερα, ολη μερα.
Ξερω οτι εχει περασει καιρος απο τοτε, και οτι πιθανων να 'χει παει παρακατω (Ενας γνωστος μας που ξερει ολο το στορυ, τον "ψαρεψε" ρωτωντας τον αν εχει επαφες μαζι μου κ του ειπε οχι + οτι εχει κοπελα.) Νιωθω ομως οτι του αξιζει να μαθει τί αισθανομαι γι αυτον. Ηξερα οτι θα ρθει καποια στιγμη η ωρα που θα μου εβγαινε ολο αυτο. Και οχι, δεν ειναι αποτελεσμα καποιας ερωτικης απογοητευσης και απλα τον θυμηθηκα για να καλυψω τις ανασφαλειες μου. Το 'χω αναλυσει αρκετα αυτο με τον εαυτο μου. Απροσδοκητα ομως, σαν να μου ΄ριξε καποιος μια γλαστρα στη κεφαλη (τί παρομοιωση Θεε μου) εκτιμησα (και θαυμασα μην σου πω) την επιμονη του. Και πες οτι βρισκω το θαρρος και τον πιανω και του λεω ολα αυτα. Ριχνω τον εγωισμο μου ετσι η απλως τον ικανοποιω εις βαρος του; Και οπως εγραψε πολυ σωστα καποιος στο σημερινο Α,μπα "Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ωριμότητα του να ζητάς αυτό που θέλεις και στον παιδικό εγωισμό να νομίζεις πως έχεις δικαίωμα πάντα να περνάει το δικό σου;" - Χ.

Όχι, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ερωτικής απογοήτευσης, ούτε τον θυμήθηκες για να καλύψεις τις ανασφάλειες σου. Τον θυμήθηκες μόλις συνειδητοποίησες ότι σε ξεπέρασε. Μέχρι τότε πίστευες ότι όταν θα άλλαζες γνώμη, αυτός θα ήταν εκεί. Μάλιστα ήξερες ότι θα αλλάξεις γνώμη! Αλλά βέβαια, έπρεπε να γίνουν όλα όπως σε βόλευε καλύτερα, μετά τα γκομενίσματα του καλοκαιριού.


Πες το, μην το λες – δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον όμως, μετά από όλα αυτά, πρέπει να παραδεχτείς ότι ό,τι και να κάνεις, το κάνεις για τον εαυτό σου, και όχι επειδή «του αξίζει να ξέρει τι νιώθεις για αυτόν». Αν ήθελε να μάθει τι νιώθεις για αυτόν, θα σε ρώταγε, όπως έκανε στο παρελθόν.

________________
5.

Αγαπητή Α, μπα!
Χρειάζομαι την πολύτιμη βοήθειά σου, σχετικά με την γνώση της αγγλικής γλώσσας.
Ό,τι γνωρίζω από τα αγγλικά, είναι εμπειρικά, από ταξίδια, τηλεόραση, περιοδικά, ιστοσελίδες και κάποια μαθήματα πριν χρόνια.. Δυστυχώς, το μόνο που δεν κατάφερα ποτέ, ν'αποκτήσω πτυχίο Αγγλικών, ενώ αντίστοιχα, έχω από άλλες γλώσσες..Θα ήθελα να μου προτείνεις-εσύ ή οι σχολιαστές- κάποιο καλό site που θα με βοηθούσε περισσότερο στην εκμάθηση μεσα από γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα. Ισως δεν έχω βρει το κατάλληλο, ίσως δεν ξέρω πως να το αναζητήσω. Κάτι σαν το αντίστοιχο γερμανικό Deutsche Welle-lernen-μάλλον καταλαβαίνεις τι εννοώ- ευχαριστώ για το χρόνο!- English breakfast


Παιδιά, δικό σας!


________________
6.


Ξέρω δεν σαρέσουν τα διλήμματα. Όμως: είμαστε αυτό που αγαπάμε ή αυτό που μας αγαπάει; Αν δηλαδή έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο τι θα διάλεγες; Επειδή εγώ αγαπώ έναν κούκλο, πετυχημένο και "νικητή", ενώ με αγαπά ένας άσχημος, χωρίς κανένα ενδιαφέρον και αυτό που λέμε λούζερ. Είμαι πολύ προβληματισμένη.

Το πρώτο σίγουρο είναι ότι ό,τι είμαστε και ό,τι δεν είμαστε, δεν εξαρτάται από το ποιος μας αγαπάει.


Ελπίζω να το έγραψες στο κλίμα των τσιτάτων που αναγράφονται σε φωτογραφίες με ηλιοβασιλέματα και να μην το πιστεύεις, γιατί είναι μια θλιβερή, μοιρολατρική και παθητική άποψη.


Για να συζητάμε το θέμα ενός διλήμματος, πρέπει να υπάρχει δυνατότητα επιλογής. Αν αγαπάς έναν τέλειο και ο τέλειος δεν σε αγαπάει, δεν μπορείς να τον διαλέξεις, οπότε πού είναι το δίλημμα; Μια επιλογή έχεις, αυτόν που σε αγαπάει αλλά εσύ δεν θέλεις. ΜΙΑ επιλογή, συν την μόνιμη επιλογή να μην διαλέξεις κανέναν.


Αν αγαπάς έναν τέλειο και σε αγαπάει ο τέλειος, και πάλι, πού είναι το δίλημμα; Πάρτον και τρέξτε μαζί στο ηλιοβασίλεμα.

________________
7.

Παγκόσμια μέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σήμερα. Βλέπεις οργανώσεις να μοιράζουν φυλλάδια, να κάνουν πόστερ και να κρεμάνε αφίσες με το σήμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έχω δίκιο που πιστεύω ότι όλο αυτό είναι μια υποκρισία;
Όταν καταπατούνται καθημερινά τα ανθρώπινα δικαιώματα (και στην χώρα μας), που βρίσκονται όλοι αυτοί και τι κάνουν ακριβώς;
Με ποιον τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι πραγματικά υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα;

Υ.Γ.: Μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που γράφεις, Α, μπα αλλά κάνε μου μια χάρη. Ελάττωσε λίγο τις ερωτήσεις χαζογκόμενων που δεν έχουν νόημα. Δεν μας ενδιαφέρουν και τόσο τα γκομενικά τους και οι απόψεις που ξεχειλίζουν από ναρκισσισμό.

Η λέξη 'υποκρισία' είναι τελευταία στην Ελλάδα η λέξη- λάστιχο, έχει γίνει καραμέλα στο στόμα όλων, κυρίως σε όσους είναι επιρρεπείς σε αυτή.


Εσύ έχεις ασχοληθεί με το τι κάνουν αυτές οι οργανώσεις, όταν δεν είναι η παγκόσμια μέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ή τις θυμάσαι όταν μοιράζουν φυλλάδια; Πιστεύεις ότι είναι θέμα αυτών των οργανώσεων να λύσουν αυτό το θέμα; Δεν είναι θέμα όλων μας; Τότε για ποιο λόγο έχουν δημιουργηθεί, αν όλοι μας καιγόμαστε τόσο για την υπόθεση; Έχεις ασχοληθεί με τις δράσεις τους για να ξέρεις με ποιον τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν ανθρώπινα δικαιώματα; Με ποιο τρόπο; Έχεις πάει να τους βρεις, να κάνεις ερωτήσεις, τις δύσκολες ερωτήσεις; Είναι όλες ίδιες, και προσεγγίζουν τα προβλήματα όλες με τον ίδιο τρόπο; Ξέρεις ποιες είναι σύμφωνα με τη δική σου φιλοσοφία, και αν ναι, τι κάνεις για να συμπαρασταθείς και να βοηθήσεις;


Οι μέρες που τιμούν έναν σκοπό υπάρχουν για να θυμόμαστε έστω και μια φορά το χρόνο ότι υπάρχουν υποθέσεις πιο σημαντικές από τις μικρές μας ζωές. Όποιον και να ρωτήσεις αν πιστεύει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σημαντικά, θα σου πει 'και βέβαια!' αλλά μόλις γυρίσει σπίτι, θα πάει να δει στο λάπτοπ το επόμενο επεισόδιο της σειράς που του αρέσει. Αν έχεις κάποια καλύτερη ιδέα για το πώς πρέπει να γίνεται η ενημέρωση του κοινού ή για το πώς πρέπει να λυθεί το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, σου δίνω βήμα για να αναπτύξεις τις απόψεις σου.

53

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ