Καταληψη στα γραφεια της siemens #antireport #breaking #greece pic.twitter.com/xOhTrW7LkA
— U (@kinimatini) May 11, 2015
Yπό κατάληψη από ομάδα περίπου 30 ατόμων τελούν τα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι εδώ και λίγη ώρα.
Σύμφωνα με το athens.indymedia.org και την εφημερίδα AYΓΗ οι εργαζόμενοι στη Siemens απομακρύνθηκαν χωρίς καμία άσκηση βίας εκτός από το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας. "Η κατάληψη εντάσσεται στην προπαγάνδιση της πορείας ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που έχει καλεστεί το Σάββατο 23/05 στις 12:00" αναφέρεται ακόμη.
Στο σημείο έχουν φθάσει ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, αστυνομικές δυνάμεις ενώ οι καταληψίες έχουν υψώσει και πανό. Σύμφωνα με πληροφορίες οι ομάδα που κάνει την κατάληψη είναι η ίδια που είχε προχωρήσει στη κατάληψη των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλο το κείμενο της παρέμβασης:
Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.
Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας.
Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..
Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους, από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η "χασούρα" μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και κατά την ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα, σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια, έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.
Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Η σύγκρουση, παρ' όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία. Οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο στενό οικονομικό πεδίο, παρόμοιες λογικές χειραγώγησης επικρατούν και σε όλους τους άλλους τομείς. Στην Ε.Ε. η υγεία, η παιδεία, η αγροτική πολιτική, το περιβάλλον, οι κοινωνικές παροχές όλα ελέγχονται και, αν χρειαστεί, τσακίζονται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Οι "Ευρωπαϊκές αξίες", που τόσο πολύ βάρος τους είχε δωθεί εδώ και δεκαετίες, πάνε περίπατο όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, η γεωστρατηγική και οι παγκόσμιες ισορροπίες είναι το παν! Άρα οι φασίστες στην Ουκρανία γίνονται "εταίροι" και οι μετανάστες των κατεστραμμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής άψυχα νούμερα στη Μεσόγειο.
Η Ε.Ε αγκαλιά με τους άλλους "θεσμούς", Δ.Ν.Τ, Π.Ο.Ε. Κλπ, δείχνει τα δόντια της αφού οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αυτή η απόλυτη εξουσιαστική δομή δεν θα διστάσει να εξευτελίσει τις τοπικές κοινωνίες και να ποδοπατήσει το προλεταριάτο.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροϊδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνίγουν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει και άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για "χρέος προς την πατρίδα", εννοούν τη βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς, και κυρίως της εργατικής τάξης.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροϊδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνιγούν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για "χρέος προς την πατρίδα" εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης.
Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.
Γι' αυτούς τους λόγους, επιλέξαμε σήμερα να παρέμβουμε:
Στα γραφεία της Siemens, μιας πολυεθνικής γερμανικής εταιρείας, από τους κυριότερους στυλοβάτες του γερμανικού καπιταλισμού, και ένας από τους βασικότερους διαπλεκόμενους εταίρους των ντόπιων αστών.
Στην είσοδο-έξοδο της κατασκευαστικής εταιρείας Ελλάκτωρ, ιδιοκτησίας Μπόμπολα, από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις της ντόπιας ελίτ, που από τη μία καρπώνονταν τους πακτωλούς των χρημάτων που έρχονταν από την ΕΕ, αναλαμβάνοντας σχεδόν αποκλειστικά κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο της χώρας, από την άλλη, μέσω των τηλεοπτικών σταθμών ιδιοκτησίας του, προσπαθεί να μας πείσει για την αναγκαιότητα των μνημονίων και της παραμονής στην ΕΕ.
Η ιστορία της Siemens είναι άρρηκτα δεμένη με την η ιστορία του καπιταλισμού στην Ευρώπη. Στα 168 χρόνια της έχει εμπλακεί σε εκατοντάδες υποθέσεις που αφορούν από δωροδοκίες κρατικών λειτουργών σε όλα τα επίπεδα (κοινώς μίζες), τεράστιες περιβαλλοντολογικές καταστροφές, στυγνή εκμετάλλευση των εργατών της, ενώ ήταν αμέριστη η στήριξή της στο ναζιστικό κόμμα και αποφασιστική η συνδρομή της στην ανάπτυξη της στρατιωτικής μηχανής του Χίτλερ: η Siemens διέθετε δίκες της εγκαταστάσεις μέσα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς και εκατοντάδες έγκλειστοι του εργάζονταν στις γραμμές παραγωγής της.
Φυσικά μετά το τέλος του πολέμου, όπως έγινε και με τις περισσότερες γερμανικές εταιρίες, το ναζιστικό παρελθόν της βολικά ξεχάστηκε και μάλιστα χρηματοδοτήθηκε γενναία μέσω του σχεδίου Μάρσαλ (χρήματα από τη φορολόγηση Αμερικανών εργατών) ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης.
Η παρουσία της Siemens στην Ελλάδα σε σχέση με τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου ανάγεται στην ίδρυση του ΟΤΕ το 1949. Μέχρι το 1977 η Siemens σχεδόν μονοπωλούσε τις προμήθειες του ΟΤΕ σε τηλεπικοινωνιακό και υποστηρικτικό υλικό (ηλεκτροπαροχικά συστήματα, ηλεκτρολογικό υλικό κλπ.).
Στις μέρες μας, όταν ξέσπασε το τελευταίο σκάνδαλο, αποκαλύφθηκε ότι στο εσωτερικό της Siemens υπήρχε οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη που ενεργούσαν από κοινού ως οικονομική μαφία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα αφενός για την εξασφάλιση μαύρου χρήματος, αφετέρου για την διοχέτευσή του χωρίς ίχνη για παράνομες πληρωμές και φέρεται να διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων (υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών) σε όλο το πεδίο των δραστηριοτήτων της. Δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δομών του Ελληνικού Κράτους (Υπουργεία Συγκοινωνιών, Άμυνας, Πολιτισμού, Υγείας, Δημοσίας Τάξης, καθώς και ΔΕΚΟ, όπως ΟΤΕ και ΟΣΕ κλπ.). Σκοπός αυτής της δραστηριότητας ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή και δεσπόζουσα θέση στον ανταγωνισμό σχετικά με τις προμήθειες του ευρύτερου ελληνικού δημοσίου τομέα.
Ανάλογη δραστηριότητα είχε εκδηλωθεί από στελέχη της Siemens παράλληλα σε πολλές χώρες του κόσμου και με τέτοια οργάνωση και έκταση, ώστε δίκαια να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό-οικονομικό σκάνδαλο στην μεταπολεμική Ευρώπη.
Η κυριαρχία της εταιρείας στις προμήθειες του ΟΤΕ και αργότερα στο σύνολο του ελληνικού δημοσίου τομέα, με βάση αυτήν την πρακτική, κατέδειξε την τεράστια έκταση που έχει λάβει η διαφθορά στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα με το ποιος πολιτικός σχηματισμός είχε τη διαχείριση.
Για εμάς που είμαστε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων η Siemens αποτελεί στόχο, καθώς συμπυκνώνει όλα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά του κεφάλαιου. Μια εταιρία-μεγαθήριο που στο πέρασμα του χρόνου αφήνει πίσω της ρημαγμένους τόπους, ζωές και συνειδήσεις.
Η ελληνική αστική τάξη έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη. Λέγοντας 'ελληνική αστική τάξη', αναπόφευκτα το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπόμπολας και το οικονομικό του συγκρότημα, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα: κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρίες, τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, καζίνο κ.α.. Η σχέση του εν λόγω καπιταλιστή με την Ε.Ε. είναι άρρηκτη. Μέσα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο "εθνικός" εργολάβος εισέπραξε το 50% των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τον κατασκευαστικό κλάδο (περί τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ), επιβάλλοντας το δικό του μονοπώλιο στα δημόσια έργα, πάντα με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού τους, ενώ συχνά τα ποσά του ΕΣΠΑ χρηματοδοτούσαν και μη κατασκευαστικές δραστηριότητες του ομίλου Μπόμπολα (όπως διαφημιστικές και δημοσκοπικές εταιρίες), δημιουργώντας οικονομικές τρύπες που καλείται να μπαλώσει ο ελληνικός λαός, μέσω των περικοπών που επέβαλλαν τα μνημονιακά μέτρα. Επίσης, οι εταιρείες του ομίλου, προχώρησαν σε εκτεταμένο δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες (περίπου 3 δις ευρώ), ζημία που καλείται να καλύψει η εργατική τάξη, εφόσον τα χρήματα που εξοικονομούνται από τις περικοπές μισθών και συντάξεων θα στηρίξουν τα προγράμματα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τον όμιλο Μπόμπολα θα τον βρούμε ακόμη ανάμεσα στους μετόχους της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, εταιρεία που έχει αναλάβει την καταστροφική για το περιβάλλον επένδυση των μεταλλείων στις Σκουριές, και που σκανδαλωδώς απέκτησε την δημόσια έκταση από το Ελληνικό Δημόσιο έναντι ασήμαντου οικονομικού ανταλλάγματος. Παράλληλα, τα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης του συγκροτήματος Μπόμπολα ανέλαβαν να χρυσώσουν το χάπι της οικονομικής αφαίμαξης του ελληνικού λαού. Τα παπαγαλάκια ωρύονταν καθημερινά υπέρ της αναγκαιότητας των μνημονίων για τη "διάσωση" της χώρας και επέρριπταν την ευθύνη για την οικονομική κρίση στους εργαζόμενους, ενώ οι μεγαλοδημοσιογράφοι του συγκροτήματος (Mega, Έθνος) έβγαζαν 'λάδι' το αφεντικό τους, μιλώντας για "υγιή" επιχειρηματικότητα και ανάγκη για επενδύσεις και δημόσια έργα .Ο ρόλος τους μάλιστα ήταν τόσο εξόφθαλμα δουλικός, ώστε αποτυπώθηκαν στη λαϊκή μνήμη ως θλιβερές καρικατούρες του σύγχρονου δωσιλογισμού.
Η περίπτωση του μεγαλοκαπιταλιστή Μπόμπολα αποδεικνύει περίτρανα ότι το ελληνικό κεφάλαιο καθώς και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Ο αγώνας των εκμεταλλευομένων απέναντι στο ιμπεριαλιστκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Γερμανικού κεφαλαίου είναι και αγώνας ενάντια στην ντόπια αστική τάξη.
σχόλια