Ο Εξορκιστής της Θεσσαλονίκης: Αυτό είναι το πιο παράξενο κανάλι στο ελληνικό YouTube

Αν το λες για μένα, ξέρε ότι για την θεσμοθετημένη αλητεία γράφω πολύ συχνότερα και με πολύ περισσότερη αυστηρότητα. Πάντως όντως, όποιος πιστός (οποιασδήποτε θρησκείας) χλευάσει όσα γίνονται σ' αυτά τα βίντεο, στην πραγματικότητα χλευάζει τον εαυτό του. :)

φυσικά και το ξέρω Άρη, δεν αναφερόμουν σε εσένα αλλά στη συνολική κατάσταση. Και ναι, όποιος πιστός χλευάζει αυτά τα βίντεο, χλευάζει την ίδια την πίστη του, που κάπου, κάποτε ξεκίνησε με παρόμοιο τρόπο...Θα ήθελα πάντως από αγνή περιέργεια και δίχως ίχνος εμπαιγμού, εκείνοι που ψηφίζουν αρνητικά το αρχικό μου σχόλιο, να μου εξηγούσαν που κάνω λάθος και τι έχω μπερδέψει...

Όποιος χλευάζει διαπομπεύει τον εαυτό του και μόνο.Το λάθος που κάνεις, eple, είναι ότι αντί να τα βάλεις με τη θεσμοθέτηση της πίστης ορισμένων πέρα από τα όρια της κοινότητάς τους, όπως ορθώς καταγγέλεις στην αρχή, τελικά τα βάζεις με το δικαίωμά τους να πιστεύουν σε κάτι διαφορετικό από εσένα.

με όλο το σεβασμό στο συνάδελφο Χάρη, είμαι της άποψης ότι όσον αφορά τα ρούχα της δουλειάς, η Χριστιανική Ορθόδοξη Εκκλησία μάς ρίχνει στ' αυτιά...

Καλά το φαντάστηκα, χρήστη με την αραβική γραμματοσειρά, όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται. Πουθενά στο σχόλιό μου δεν τα βάζω με την ελευθερία του να πιστεύει ο οποιοσδήποτε κάτι άλλο από αυτό που πιστεύω εγώ. Αν πράγματι μπορούσες να διαβάσεις ανάμεσα στις γραμμές θα καταλάβαινες πως ακριβώς εκεί διαπιστώνω κι εγώ το πρόβλημα: η θεσμοθετημένη πίστη είναι αυτή που τα βάζει με το δικαίωμά μου να πιστεύω σε κάτι διαφορετικό, και αν μάλιστα τολμήσω να το εκφράσω με τρόπους που η ίδια δεν εγκρίνει, με στέλνει στη φυλακή. Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν αν θες να πιστεύεις σε γέροντες που συνομιλούν με σαύρες ή στο Μάρτυρα του Ιεχωβά, δικαίωμά σου είναι, με ενδιαφέρει όμως να μην μου το επιβάλεις, και με ενδιαφέρει επίσης, αν η αγιοποίηση συνομιλητών σαύρας ή οτιδήποτε άλλο μου φαίνεται γελοίο να μπορώ πράγματι να γελάω χωρίς να κινδυνεύει η ελευθερία μου.

Δεν ξέρω τι φαντάστηκες, χρήστη eple με την αγγλική γραμματοσειρά, προσωπικά δε μπορώ να φανταστώ πώς είναι δυνατόν να σε κέντρισε ένα απλό λάθος που επεσήμανα τόσο που... σφίχτηκες. Χαλάρωσε. Η μόνη μου ένσταση ήταν ότι προς το τέλος του σχολίου σου μπερδεύεις ως λόγο αλητείας την αγιοποίηση γερόντων, ενώ το κοινό μας πρόβλημα όπως φαίνεται δεν είναι η αγιοποίηση, αλλά το γεγονός ότι δεν παραμένει στα πλαίσια της εκκλησιαστικής κοινότητας. Εύχομαι να αντιληφθείς τη διαφορά, γιατί κατά τα άλλα λέμε όντως τα ίδια, εκτός αν εννοείς κάτι άλλο που δεν έχω καταλάβει ως τώρα. Αν μάλιστα διαβάσεις και ο ίδιος ανάμεσα στις γραμμές, θα καταλάβεις πως στέκομαι με την ίδια αδιαφορία απέναντι στην όποια διαγνωστική επισημότητα, όπως αδιαφορώ για το προσκύνημα αγίων και οτιδήποτε άλλο μου φαίνεται πλάνη. Ας γελάσεις, μωρέ, όσο δε μοιάζεις με σαύρα δε σε ακούει κανένας σαλεμένος.

1ον) το "χρήστη με την αραβική γραμματοσειρά" δεν ήταν ειρωνία, απλώς τρόπος να καταλάβεις πως απευθύνομαι σε εσένα γιατί τέτοια γραμματοσειρά δεν διαθέτω.2ον) Δεν ξέρω που το είδες το "σφίξιμο" για να απαντήσεις με τόσο πολύ μεγαλύτερο σφίξιμο.3ον) Λυπάμαι, αλλά όταν η εκκλησιαστική κοινότητα επηρρεάζει σε τόσο μεγάλο βαθμό την κοινωνία, το τι συμβαίνει στους κόλπους της τελικά μας αφορά όλους και όχι μόνο εκείνους που κινούνται στα δικά της πλαίσια. Συνεπώς η αγιοποίηση αδαών γερόντων με επικίνδυνες ρητορικές ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ που μας αφορά όλους, κλήρο και μη.Τέλος, στην ειλικρινή ερώτησή μου για το που διαφωνούν αυτοί που ψηφίζουν αρνητικά στο αρχικό μου σχόλιο, ώστε να καταλάβω κι εγώ ο έρμος, εσύ απαντάς πως συμφωνείς απόλυτα μαζί μου, πως λέμε το ίδιο, αλλά "ε όχι και αλητεία η φάμπρικα αγιοποίησης". Στην πραγματικότητα λοιπόν φίλε μου ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΕΝ ΛΕΜΕ.

Χρήστη του αμέσως προηγούμενου σχολίου, ώρα 11:42 στις 30.5.2015, με την αγγλική γραμματοσειρά και το τετραγράμματο προσδιοριστικό (κατά σύμπτωση),1ον) Λυπάμαι αλλά η παραδοχή σου ότι βλέπεις τη γραμματοσειρά προδίδει ότι τα περί μη ειρωνίας είναι δικαιολογία. Πρόβλημα να βλέπεις γραμματοσειρά που δε διαθέτεις ούτε σε DOS δεν έχει εμφανιστεί.2ον) Πιάστηκαν οι κοιλιακοί μου από την αγνή περιέργεια δίχως ίχνος εμπαιγμού που έδειξες όταν μου όρμηξε μια τεράστια υπονοούμενη μύγα. Όπως καταλαβαίνεις, δεν ήξερα από πού μου ήρθε, αν και νομίζω ότι τώρα πια είναι φανερό. Αν είναι δυνατόν, ας σταματήσει.3ον) Αντιπαραβάλλω:"Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν αν θες να πιστεύεις σε γέροντες που συνομιλούν με σαύρες ή στο Μάρτυρα του Ιεχωβά, δικαίωμά σου είναι" έναντι "το τι συμβαίνει στους κόλπους της τελικά μας αφορά όλους και όχι μόνο εκείνους που κινούνται στα δικά της πλαίσια""Πουθενά στο σχόλιό μου δεν τα βάζω με την ελευθερία του να πιστεύει ο οποιοσδήποτε κάτι άλλο από αυτό που πιστεύω εγώ" έναντι "η αγιοποίηση αδαών γερόντων με επικίνδυνες ρητορικές ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ"Σαν να μου λες ότι δεν ενδιαφέρεσαι για ποδόσφαιρο, θεωρείς ελεύθερο τον καθένα να είναι οπαδός όποιας ομάδας θέλει, ενώ ταυτόχρονα θέλεις να τιμωρηθούν οι διοργανωτές όλων των αγώνων, επειδή παρακολουθούν πολλοί, άρα είναι μεγάλοι αλήτες, συνεπώς τελικά μας αφορά όλους, επαγγελματικό ή μη. Δεν είσαι σοβαρός.

στο σχόλιο των 00:30, πριν από όλα, ειλικρινά πιστεύεις ότι ξέρω τι γράφει το nick-name σου, ή πως -έχω δεν έχω την γραμματοσειρά, ποτέ δεν το έψαξα- μπορώ να το πληκτρολογήσω;; Είσαι λίγο αστείος.Να στο κανω λίγο πιο λιανά μιας και δυσκολεύεσαι για να τελειώνουμε επιτέλους: ο καθένας μπορεί να πιστεύει όπου θέλει όσο θέλει αρκεί να μην το επιβάλλει φασιστικά σε άλλους και να μην τους διώκει όταν έχουν αντίθετη γνώμη. Όταν όμως οι θεσμοί των πιστών έχουν τόση δύναμη στο κοινωνικό σύνολο, τότε το τι πιστεύουν, παύει να αφορά μόνο τα δικά τους θρησκευτικά πλαίσια. Με άλλα λόγια, αν μια εκκλησία με διείσδυση στο 80% μιας κοινωνίας, αποφασίσει να αγιοποιήσει λόγου χάρη τον Χίτλερ, τότε ναι, εμένα που βρίσκομαι στο 20% με αφορά και με το παραπάνω.Ελπίζω να μην συνεχίσεις να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, αν και αμφιβάλλω, γιατί ειδικά η τελευταία παράγραφος στο σχόλιο σου, δείχνει σοβαρό πρόβλημα έκφρασης/διατύπωσης όσων πιστεύεις που πιθανότατα να υποδηλώνει και αντίστοιχα πρόβλημα στους λογικούς συλλογισμούς σου.

συγγνώμη που επανέρχομαι με δεύτερο σχόλιο, αλλά αφότου σου απάντησα, και πάλι λόγω περιέργειας γιατί να αδυνατεί κάποιος να αντιληφθεί εκείνο που σε εμένα φαίνεται εντελώς προφάνες, (και άρα και η συνεπακόλουθη αμφιβολία "μήπως τελικά αυτό που λέω δεν είναι και τόσο προφανές;") έκανα κλικ στο nickname σου και ως δια μαγείας είδα πως τα προηγούμενα σχόλια σου αφορούσαν την ...μπούρκα.Αυτό τώρα βέβαια είναι τεράστια συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει από εδώ, αλλά νομίζω εξηγεί μια χαρά το γιατί δεν συννενοούμαστε...

eple, ειλικρινά πιστεύω ότι ξέρεις να κάνεις αντιγραφή & επικόλληση.Όσον αφορά το σχόλιό σου, με την πρώτη πρόταση συμφωνώ απολύτως. Από εκεί και πέρα, αν λέγοντας ότι "έχουν τόση δύναμη στο κοινωνικό σύνολο" εννοούσες ότι επιβάλλουν τις απόψεις τους, επίσης θα συμφωνούσα απολύτως. Εφόσον όμως εννοείς ότι πρέπει να τους περιορίσεις χωρίς να σου έχουν επιτεθεί, επειδή θεωρείς επικίνδυνες τις απόψεις τους, διαφωνώ, διότι προσπαθείς να επιβάλλεις τις δικές σου απόψεις.Η μόνη άμυνα που αποδέχομαι ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα σύνολο, αν δεν έχει εκδηλωθεί σωματική βία, είναι η σταθερότητα της πίστης των μελών του προς παραδειγματισμό των άλλων μέσω της διδασκαλίας της, ενώ, αν εκδηλωθεί σωματική βία που θέτει σε κίνδυνο ζωές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αμυντικά μέχρι να μην υπάρχει άμεσος κίνδυνος. Το παράδειγμα που έφερες βοηθάει να γίνει κατανοητό το παραπάνω, για να γενικεύσω ο εν λόγω άνθρωπος από θεολογική οπτική εκφράζει το πνεύμα του κακού και από ιστορική οπτική είναι φανερό ότι οι ιδέες του Χίτλερ δεν πέθαναν μαζί του. Πιστεύεις ότι τα περιοριστικά μέτρα κατά το γερμανικό νόμο συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του ναζισμού; Όχι βέβαια, αντιθέτως, ο ρόλος της Γερμανίας στη σύγχρονη ανθρωπιστική κρίση αποδεικνύει ότι πολλοί από όσους επαναπαύονται ότι διαφέρουν από εκείνους που συνεχίζουν να αγιοποιούν το Χίτλερ θυσιάζουν ανθρώπους εξίσου πρόθυμα, ενώ τα σημερινά θύματα δεν προβάλλουν καμία αντίσταση περιμένοντας το καθένα με τη σειρά τη σφαγή του. Για μένα είναι αναμενόμενο ότι ανθρώπινοι νόμοι δεν μπορούν ούτε να εφαρμοστούν σε όλους, ούτε να έχουν σταθερά αποτελέσματα, καθώς κάθε ανθρώπινη ψυχή ταλαντεύεται ανάμεσα στο κακό και το καλό και μάλιστα περισσότερο κρυφά παρά φανερά. Στα πλαίσια της κοινότητάς μου, μπορώ να πιστεύω και να υπερασπίζομαι σταθερά το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει πρόσβαση σε τροφή, νερό και θερμότητα, είτε βρίσκομαι στο 80%, είτε στο 20%, χωρίς να ακολουθώ απαραίτητα τις επίσημες αλήθειες άλλων κοινοτήτων και αδιαφορώντας για την επιβολή τους σε όποιον ανήκει σε αυτές με τη θέλησή του.Η τελευταία παράγραφος του προηγούμενου σχολίου μου γράφτηκε "σαν να μου λες" συμπυκνωμένα τις αντιφάσεις που αντιπαρέβαλλα από τα δικά σου σχόλια, είναι πράγματι παράλογο να καταλήγεις σε συμπεράσματα με βάση τέτοιες αντιφάσεις. Είθε αυτή η συνειδητοποίηση να σε βοηθήσει να αντιληφθείς το λάθος και σε όσα προσομοιάζει η παράγραφός μου. Αν και αυτό φαίνεται πολύ δύσκολο, καθώς οι βολές σου επί προσωπικού εξηγούν όντως μια χαρά το γιατί δεν συννενοούμαστε.

سبحان الله‎ Παρουσιάζει ενδιαφέρον που απ' τη μία θεωρείς αποδεκτή την άμυνα ενός (υπο)συνόλου απέναντι σ' ένα άλλο -μόνο- σε περίπτωση σωματικής βίας [ενώ, σαφώς, υφίστανται πολλαπλές μορφές βίας, όπως ας πούμε η ψυχολογική/συναισθηματική, η λεκτική, ο εξοστρακισμός, ο (θεσμοθετημένος) αποκλεισμός, η οικονομική "κακοποίηση"-εκμετάλλευση κ.λπ.].…κι απ' την άλλη γίνεται η πλέον κλασική, αλλά κάπως αφηρημένη, σύγκριση μεταξύ των παραγόμενων αποτελεσμάτων και αντικτύπου της Γερμανίας του 3ου ράιχ και των αντίστοιχων της οικ. πολιτικής κ.λπ. της σημερινής Γερμανίας. (Για να μην παρεξηγούμαι εξυπακούεται πως το "κακό" αλλάζει, με ευκολία, δέρματα και προσωπεία και δεν διαφωνώ με μέρος του jist σου).Επίσης λες: «χωρίς να ακολουθώ απαραίτητα τις επίσημες αλήθειες άλλων κοινοτήτων και αδιαφορώντας για την επιβολή τους σε όποιον ανήκει σε αυτές με τη θέλησή του».Δηλαδή, για να το πάμε λίγο πρακτικά, θα αδιαφορούσες ακόμη κι αν στην επίσημη αλήθεια μία άλλης «κοινότητας», όπου θα ανήκαν ας πούμε οι γονείς σου (αλλά όχι εσύ) θα υπήρχε το ιδεολόγημα π.χ. ότι οι αριστερόχειρες είναι βδελύγματα που τους αξίζει να καούν στην κόλαση (και εσύ όντας αριστερόχειρας, μεγαλώνεις σ΄αυτό το περιβάλλον). Επιπροσθέτως αν σ’ αυτήν την «κοινότητα» τους γινόταν πλύση εγκεφάλου ότι ο π.χ. καρκίνος θεραπεύεται με φραπελιά (ή ο έμπολα με «καθαγιασμένο» νερό http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/58000?comment=1404727#1404727) θα ήσουν ηθικά ok με την επιλογή των δικών σου να αποταθούν σε φραπελιές και μαγικά ύδατα, διότι αυτή είναι η ενσυνείδητη επιλογή και πίστη τους...Ή μήπως δεν ομιλούμε για τέτοιες πεζότητες;

σε ευχαριστώ χρήστη "το βλαχάκι" γιατί είπες με διαφορετικό τρόπο αυτά που προσπαθώ κι εγώ να πω στον χρήστη που μέσα σε όλα τα άλλα επιμένει να βρίσκει δόλο πίσω από το γεγονός ότι δεν ξέρω να πληκτρολογώ αραβικά ή επειδή δεν σκέφτηκα να κάνω κόπι-πέιστ. حان الله‎ -ελπίζω να το έκανα σωστά.

Αγαπητό βλαχάκι,Σχετικά με τις μορφές βίας και τη σύγκριση που αναφέρεις θεωρώ ότι όλες οι μορφές βίας είτε μπορούν να αποφευχθούν είτε καταλήγουν σε σωματική βία και νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ερμηνευτεί η βία όχι μόνο σήμερα ή πριν έναν αιώνα, αλλά γενικότερα ανά τους αιώνες. Για παράδειγμα, αν μία τράπεζα σου πει να φύγεις από το μέρος που ζεις δεν μπορεί να το επιβάλλει χωρίς να εξασκήσει σωματική βία, δηλαδή αν δεν το κάνεις θα έρθει ο δικαστικός επιμελητής, η αστυνομία κ.α. Μάλιστα στις μέρες μας έχει θεσμοθετηθεί η καταπάτηση του δικαιώματος πρόσβασης σε τροφή, νερό και θερμότητα, δηλαδή με το νόμο έχει καταπατηθεί το δικαίωμα στη ζωή όλων όσων δεν έχουν να πληρώσουν την αντίστοιχη φορολογία. Είναι σαφές ότι πρόκειται για σωματική βία, ανεξάρτητα από το κατά πόσο είναι θεσμοθετημένη.Πρακτικά, η θέση μου είναι η ίδια σε κάθε περίπτωση. Προσωπικά πιστεύω ότι κάθε χέρι χρησιμοποιείται για συγκεκριμένες εργασίες, ενώ ορισμένες φορές εκείνος που χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι ακολουθεί τους τρόπους του Σατανά (π.χ. όταν κάποιος τρώει με το αριστερό χέρι με το οποίο επίσης σκουπίζεται όταν κάνει την ανάγκη του), χωρίς αυτή η πράξη να σημαίνει ότι είναι βδέλυγμα που του αξίζει να καεί στην κόλαση. Έστω λοιπόν ότι οι γονείς μου στην κοινότητά τους είχαν το ιδεολόγημα ότι εκείνοι που χρησιμοποιούν το αριστερό χέρι είναι βδελύγματα που τους αξίζει να καούν στην κόλαση, θα έπρεπε να ακολουθήσω απαραίτητα την επίσημη αλήθεια τους; Όχι, δε θα το έκανα, θα αδιαφορούσα. Ας επισημάνω όμως ότι έχω ξεπεράσει το στάδιο της μίμησης των γονιών μου και ούτε ζω στο ίδιο περιβάλλον. Θα έπρεπε να τους επιβάλλω τη δική μου πίστη; Όχι, σε περίπτωση επιβολής δε θα ήταν πίστη. Θα τους ενημέρωνα, αλλά ως εκεί. Το ίδιο θα έκανα και στη δεύτερη περίπτωση, ώστε να είμαι ηθικά εντάξει. Μην ξεχνάς ότι ούτε γιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς συναίνεση του ασθενή, σύμφωνα με τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας. Πολύ πιο πρόσφατα από τη φραπελιά έχουμε ένα πολύ πιο γνωστό παράδειγμα στη χώρα μας, όταν ο Νίκος Ρωμανός πήρε συνειδητά την απόφαση να κάνει απεργία πείνας μέχρι θανάτου αν δεν του επιτρεπόταν να παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή που πέρασε http://www.lifo.gr/now/society/56233 Πιστεύεις ότι οι γιατροί έπρεπε να τον αναγκάσουν να φάει; Μήπως βρίσκεις τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας ανήθικο;eple,επειδή τα αραβικά γράφονται από τα δεξιά προς τα αριστερά, όταν θέλεις να αντιγράψεις μια λέξη την επιλέγεις ξεκινώντας από αριστερά. Έχεις ξεχάσει τα δύο πρώτα γράμματα (από δεξιά προς αριστερά). Αν σου εξηγούσα πώς διαβάζεται η συγκεκριμένη γραφή έχω την εντύπωση ότι η επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων θα σου φαινόταν εξίσου ή και περισσότερο τρελή από την επικοινωνία με σαύρες. Εκτιμώ λοιπόν την προσπάθειά σου.

سبحان الله‎ Πολλές μορφές βίας, υπό την ευρεία έννοια κι όχι την τυπική, έχουν τελικά τους συσχετισμούς τους με την σωματοποιημένη βία. Δεν συμφωνώ, όμως, ότι μπορούν να αποφευχθούν όλες οι μη σωματοποιημένες μορφές βίας και σε κάποιες περιπτώσεις η ψυχολογική βία, που δέχεται το άτομο, είναι αρκούντως ύπουλη/ επικίνδυνη και (κυρίως) δεσμευτική, ακόμη και σε σχέση με την σωματική. (Επίσης μπορεί να είναι βία που «εξαναγκάζει» το άτομο στο να προβεί σε μία καθοριστική πράξη αντανακλαστικής βίας ενάντια του ιδίου του εαυτού. Αλλά ας μην παραμείνουμε στους ορισμούς). Στο παράδειγμα που έθεσα, για να είμαι ειλικρινής, δεν ήθελα να γίνουν συνδέσεις με υφιστάμενες πραγματικές πεποιθήσεις. (Κακώς, θα έπρεπε να το είχα προβλέψει) Η υπόθεση, όμως, είχε ως εξής ότι: 1. Είσαι αριστερόχειρας 2. Οι αριστερόχειρες, σύμφωνα με μία (φανταστική) θρησκεία, την οποία ασπάζονται ο περίγυρός σου, ας την ονομάσουμε «πορτοκαλί θρησκεία» είναι βδελύγματα και άρα όλοι πρέπει να είναι ή να παρουσιάζονται ως δεξιόχειρες, ακόμη κι αυτοί που δεν είναι καν αμφιδέξιοι 3. Μένεις με τους γονείς σου διότι είναι ανήλικος ή δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα κ.λπ.. Επίσης η απεργία πείνας λειτουργεί κάτω από ένα πολύ διαφορετικό καθεστώς, όντας μέσον πιέσεως/διαμαρτυρίας. Το να ωθείται ένα άτομο στο να πιστεύει ότι το x «ευλογημένο» νερό αποτελεί μέσον καταπολέμησης του έμπολα είναι παραπλάνηση-εξαπάτηση-χειραγώγηση-εκμετάλλευση της ευπιστίας/ απελπισίας/ ελλιπούς μορφώσεως ενός ατόμου. Δυνητικά και δύο καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε ένα κοινό αποτέλεσμα (βλάβες στην υγεία του ατόμου ή/και θάνατο), όμως δεν είναι –ακριβώς- συγκρίσιμες.

είχε ως εξής ότι: -> είχε ως εξής:την οποία ασπάζονται-> την οποία ασπάζεταιδιότι είναι ανήλικος -> διότι είσαι ανήλικοςόντας-> ούσα... διακοπτόμενη συγγραφή γαρ.

σε ευχαριστώ για το μάθημα. Τι συνέβη όμως, σου πέρασε ξαφνικά η θεωρία συνώμοσίας ότι τάχαμου αρνιόμουν να γράψω αραβικά από πολιτισμικό μένος/ισλαμοφοβία/δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι;; Ποσώς με ενδιαφέρει αν έγραφες και σανσκριτικά ή ερχόσουν να μας διδάξεις την αλήθεια του Μανιτού. Όσο για τις εξυπνακίστικες κατακλείδες σου, το μόνο που μου δείχνουν είναι πως κακώς ασχολήθηκα εξαρχής με λογική επιχειρηματολογία κόντρα σε κάποιον που έχει αναπτύξει οπλοστάσιο (της υπεκφυγής βέβαια, γιατί επί της ουσίας στο χρήστη βλαχάκι δεν απαντάς) για να υποστηρίξει θεωρητικά την υψηλή διανοητική συζήτηση με σαύρες, καιόμενες βάτους, ιερούς μετεωρίτες και λοιπά ερπετά.

Αγαπητό βλαχάκι,Όσον αφορά τη βία διέκρινα δύο περιπτώσεις, είτε να αποφευχθεί, είτε να μετατραπεί σε σωματική βία. Σίγουρα αυτό δε σημαίνει ότι μπορούν να αποφευχθούν όλες οι μη σωματοποιημένες μορφές βίας. Σημαίνει ότι εκείνες οι οποίες δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν κάποια στιγμή μετατρέπονται σε σωματική βία, προσωπικά πιστεύω ότι η κίνηση της ψυχής μέσα στο σώμα έχει επίδραση σε αυτό. Στο παράδειγμά σου η 3η υπόθεση κάνει σαφές ότι το άτομο της υπόθεσης δεν ανήκει στην κοινότητα με τη θέλησή του, άρα αυτή η κατάσταση δεν συνδέεται με την πρόταση «χωρίς να ακολουθώ απαραίτητα τις επίσημες αλήθειες άλλων κοινοτήτων και αδιαφορώντας για την επιβολή τους σε όποιον ανήκει σε αυτές με τη θέλησή του». Ο κώδικας ιατρικής δεοντολογίας δεν κάνει κάποια διάκριση για τους απεργούς πείνας. Εφόσον οι επιλογές γίνονται συνειδητά, οι περιπτώσεις σαφώς θεωρούνται παρόμοιες. Σε αυτό επιμένουν και οι ίδιοι οι απεργοί. Ιατρικά κανείς δε χαρακτηρίζεται ανίκανος για συναίνεση σε αυτές τις περιπτώσεις (φραπελιάς, απεργίας πείνας κλπ.), μπορείς να διαβάσεις τον κώδικα. Από την άλλη πλευρά μπορείς να αναλογιστείς όσους ισχυρίστηκαν πως το να ωθείται ένα άτομο στο να πιστεύει ότι η απεργία πείνας αποτελεί μέσον καταπολέμησης του συστήματος είναι παραπλάνηση-εξαπάτηση-χειραγώγηση-εκμετάλλευση της ευπιστίας/ απελπισίας/ ελλιπούς μορφώσεως ενός (αναρχικού) ατόμου. Θυμίζω ότι ο Νίκος Ρωμανός δέχτηκε σφοδρές επιθέσεις σε όλα τα παραπάνω επίπεδα, γράφτηκε μέχρι και ότι γυάλιζε το μάτι του! Πιστεύω ότι η ενημέρωση είναι αρκετή, ώστε να είμαι ηθικά εντάξει και παράλληλα να εξασφαλίζεται ο σεβασμός στις αποφάσεις άλλων για τη ζωή τους.eple,Μα ακόμα δεν κατάλαβες ότι η συνεννόηση μαζί σου είναι δυσκολότερη από τη συνεννόηση με σαύρα; Γιατί είναι φανερό ότι σε πνίγει η εμπάθεια, το μοναδικό σου ενδιαφέρον. Όχι, από κάποιον που φαντάζεται ότι απευθύνεται σε μυγιασμένο ορθόδοξο μέχρι να ξεσπάσει το ρατσιστικό του μένος, επειδή τόλμησα να σχολιάσω τη μπούρκα, δεν περιμένω ότι θα καταφέρει να αντιγράψει τη φράση "Δόξα τῷ Θεῷ".

سبحان الله‎ Νομίζω ότι στο τέλος θα καταλήξουμε σε μία άκρως φιλοσοφική συζήτηση περί βίας, οπότε –προς το παρόν- προσπερνώ το εν λόγω κομμάτι :-)Λες:“Στο παράδειγμά σου η 3η υπόθεση κάνει σαφές ότι το άτομο της υπόθεσης δεν ανήκει στην κοινότητα με τη θέλησή του, άρα αυτή η κατάσταση δεν συνδέεται με την πρόταση «χωρίς να ακολουθώ απαραίτητα τις επίσημες αλήθειες άλλων κοινοτήτων και αδιαφορώντας για την επιβολή τους σε όποιον ανήκει σε αυτές με τη θέλησή του”. Μα όχι, φίλε-η, αυτό που λες δεν είναι προϋπόθεση. Διότι η "πορτοκαλί θρησκεία" μπορεί να διακηρύττει ότι οι αριστερόχειρες είναι βδελύγματα, αλλά οι ίδιοι οι αριστερόχειρες εκτός από αριστερόχειρες τυγχάνουν άτομα με πλήθος έτερων χαρακτηριστικών και ευρεία γκάμα πεποιθήσεων π.χ κάποιοι μπορεί να έχουν καταλήξει στο να μην δίνουν δεκάρα για το τι λέει η πορτοκαλί θρησκεία έως το σημείο να είναι πολέμιοι, άλλοι -όμως- μπορεί να είναι κι αυτοί μέλη της πορτοκαλί θρησκείας, άλλοι να αμφιταλαντεύονται, άλλοι να μην ακολουθούν την "επίσημη αλήθεια" αλλά ένα mix and match και άλλοι -όπως είπαμε- βρίσκονται σε στάδιο διαμορφώσεως.Αναφέρεις:“Από την άλλη πλευρά μπορείς να αναλογιστείς όσους ισχυρίστηκαν πως το να ωθείται ένα άτομο στο να πιστεύει ότι η απεργία πείνας αποτελεί μέσον καταπολέμησης του συστήματος είναι παραπλάνηση-εξαπάτηση-χειραγώγηση-εκμετάλλευση της ευπιστίας/ απελπισίας/ ελλιπούς μορφώσεως ενός (αναρχικού) ατόμου.”Διαφωνώ. Η απεργία πείνας αποτελεί εργαλείο πιέσεως που αφορά σε συγκεκριμένο-α αίτημα-τα. Δεν έχει να κάνει μ’ ένα γενικό και αόριστο δονκιχωτισμό, του στυλ: «καταπολέμηση του συστήματος». Οπότε ή η απεργία πείνας είτε φ;έρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα ή κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση, είτε και όχι. Επιμένω ότι δεν συγκρίνεται, ακριβώς, με το άτομο που περιπλανάται στο να πιστεύει ότι το ιερό φασκόμηλο (παρότι κάνει ωραίο αφέψημα) ταυτόχρονα «θεραπεύει» και το κάταγμα.Επίσης δεν γνωρίζω γιατί κρίνεται σκόπιμο, στο παρόν, να διολισθήσει η συζήτηση προς το θέμα των απεργών πείνας (και δη στην περίπτωση συγκεκριμένου ατόμου, που είναι επιπροσθέτως αμφιλεγόμενη, στην κοινή γνώμη, λόγω της «μη ζωής και θανάτου» φύσεως του αιτήματος). Αναφορικά με τις απεργίες πείνας και τα ηθικά/ ιατρικά ζητήματα που προκύπτουν, θεωρείται πράγματι «ανήθικη» η εξαναγκασμένη σίτιση. Παρ’ ολ΄αυτά πιθανολογώ πως δεν ακολουθούν, ανεξαιρέτως, όλοι οι φορείς, σε παγκόσμιο επίπεδο, την επονομαζόμενη διακήρυξη του Τόκυο (αντιγράφω απ’ τη wiki), αλλά και αυτή η διακήρυξη έρχεται με κάποια προαπαιτούμενα: «Where a prisoner refuses nourishment and is considered by the physician as capable of forming an unimpaired and rational judgment concerning the consequences of such a voluntary refusal of nourishment, he or she shall not be fed artificially. The decision as to the capacity of the prisoner to form such a judgment should be confirmed by at least one other independent physician. The consequences of the refusal of nourishment shall be explained by the physician to the prisoner.»Τα πράγματα, προφανώς, δεν είναι άσπρο/ μαύρο. Ενδιαφέρον έχει το θέμα των μεταγγίσεων αίματος σε Μάρτυρες του Ιεχωβά: (…)A third approach holds that the “state of necessity” is applicable even when the patient is fully able to comprehend and express him or herself, if the refusal of treatment would imply a risk of death or serious harm. This is argued by invoking variously: the legal obligations of health workers; the conception of life as an inalienable good; professional ethics (see, for example, the section headed “Duties of physicians to patients” in the International Code of Medical Ethics of the World Medical Association).The third position is favoured by French case law. As an example, the case in France of a young Jehovah’s Witness who suffered a serious post-partum haemorrhage received wide attention: the woman was given a transfusion of four units of blood against her will. In giving judgement, the Administrative Court of Lille noted that the Public Health Code states that no medical intervention can be performed without the consent of the patient, but also recognised that it was the physicians’ duty not to respect the patient’s will when her life was in imminent danger. (…)http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3934270/Πάντως, στην περίπτωση που δεν έχει γίνει σαφές, μ’ ένα ακραίο παράδειγμα ίσως, θα ήθελα να τονίσω την διαφορά στον *επιμερισμό ευθυνών* μεταξύ π.χ αυτού του κυρίου: http://en.wikipedia.org/wiki/Jim_JonesΚαι αυτών των ανθρώπων(που αυτοκτόνησαν, με τη ….«θέλησή» τους θαρρώ): http://4.bp.blogspot.com/-IjnSLtKJW00/UWFJPpaOyCI/AAAAAAAAemU/7Io6jjH5vJ4/s640/2513003.jpg

Αγαπητό βλαχάκι,Θεωρώ ότι κάποιος έχει μία πίστη, μόνο όταν την έχει αποδεχτεί με τη θέλησή του. Επομένως, μην μπλέκεις την πρότασή μου με καταστάσεις όπου κάποιος θεωρείται πιστός επειδή οι γονείς του, το περιβάλλον του, κ.α. έχουν πίστη σε μια "πορτοκαλί θρησκεία". Εαν οι αριστερόχειρες δεν δίνουν δεκάρα, είναι πολέμιοι, αμφιταλαντεύονται, δεν ακολουθούν την "επίσημη αλήθεια" ή ακολουθούν ένα mix and match, τότε δεν πιστεύουν στην "πορτοκαλί θρησκεία" και η πρότασή μου δε συνδέεται μαζί τους στο ελάχιστο. Αναφέρθηκα σαφώς σε εκείνους που ανήκουν σε μια κοινότητα πιστών με τη θέλησή τους, δηλαδή έχουν πάρει συνειδητά την απόφαση να πιστεύουν, όμοια με άλλους, χωρίς να έχουν εξαναγκαστεί από κανέναν. Νομίζω ότι από τα γραφόμενά μου είναι ξεκάθαρο ότι ούτε εγώ ενστερνίζομαι την άποψη όσων “ισχυρίστηκαν πως το να ωθείται ένα άτομο στο να πιστεύει ότι η απεργία πείνας αποτελεί μέσον καταπολέμησης του συστήματος είναι παραπλάνηση-εξαπάτηση-χειραγώγηση-εκμετάλλευση της ευπιστίας/ απελπισίας/ ελλιπούς μορφώσεως ενός (αναρχικού) ατόμου.” Σύγκριση γίνεται με βάση τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας, επειδή σύμφωνα με αυτόν οι απεργοί πείνας δεν αποτελούν ειδική περίπτωση. Η ικανότητα κάποιου για συναίνεση διαπιστώνεται με εντελώς διαφορετικά κριτήρια, τα οποία θεωρώ πολύ σπάνιο να μην πληροί κάποιος από όσους επιλέγουν π.χ. τη θεραπεία της φραπελιάς και πραγματικά είναι εξίσου αντιεπιστημονική η αναγωγή της πίστης κάποιου σε κριτήριο της ικανότητάς του για συναίνεση. Θεωρώ πως σε περίπτωση που κάποιος δηλώνει ότι δεν θέλει να ακολουθήσει μια θεραπεία, είναι βασανιστήριο οποιαδήποτε προσπάθεια να θεραπευτεί με το ζόρι. Όπως εσύ θεωρείς ότι η απεργία πείνας δεν αποτελεί "μέσον καταπολέμησης του συστήματος" κάποιοι άλλοι μπορεί να θεωρούν ότι μια θεραπεία δεν αποτελεί "μέσον καταπολέμησης του έμπολα", οπότε μια εναλλακτική πρόταση θεραπείας "ή φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα ή κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση, είτε και όχι". Με το δικό τους σκεπτικό μάλιστα μπορεί να είσαι εσύ ο παραπλανημένος, όμως σίγουρα δε θα ήθελες να σου επιβάλλουν τα πιστεύω τους. Αισθάνομαι ηθικά εντάξει για την άποψή μου, η οποία είναι απολύτως εναρμονισμένη με τις ρυθμίσεις του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας και δε θα μπω σε φιλοσοφική συζήτηση για την ηθική του. Σύμφωνα με την πίστη μου η ζωή είναι ένα δώρο από το Θεό, ο οποίος είναι ο μοναδικός κριτής όλων των πράξεων μας κατά τη διάρκειά της. Καταλαβαίνω πως δεν πιστεύουν όλοι το ίδιο, δικαίωμά τους όσο δεν προβαίνουν σε πράξεις σωματικής βίας.

"Θεωρώ ότι κάποιος έχει μία πίστη, μόνο όταν την έχει αποδεχτεί με τη θέλησή του."Τότε αγαπητέ-ή سبحان الله‎, σίγουρα, αν όχι η πλειονότητα του κόσμου παγκοσμίως, ένα εξαιρετικά σημαντικό ποσοστό: κάποια δις αυτών που καταχωρίζονται ως πιστοί διάφορων θρησκειών, για σένα δεν είναι *πραγματικοί* πιστοί.Αλήθεια, όμως, μπορείς εσύ να διαχωρίσεις που σταματάει η επιρροή του οικείου περιβάλλοντος, σ' ένα άτομο που γεννιέται και διαμορφώνεται μέσα σε αυτό; Εγώ, πάλι όχι. Όμως ποι@ είμαστε εμείς πού θα κατατάξουμε τους ανθρώπους σε πραγματικούς πιστούς και πιστούς γιαλαντζί; Απ' την άλλη επιμένω ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενσυνείδητα είναι πιστοί της όποιας θρησκείας, παρότι αποτελούν "βδελύγματα" της επίσημης αφηγήσεως της εκάστοτε."Θεωρώ πως σε περίπτωση που κάποιος δηλώνει ότι δεν θέλει να ακολουθήσει μια θεραπεία, είναι βασανιστήριο οποιαδήποτε προσπάθεια να θεραπευτεί με το ζόρι."Όχι, δεν αναφέρθηκα -καν- στην περίπτωση που ένα άτομο επιλέγει για x, y, z λόγους *μη* θεραπεία (αυτό επισύρει άλλα ηθικά ζητήματα, που δεν είναι της παρούσης). Μιλώ για τους ανθρώπους που θέλουν *σαφώς* να θεραπευτούν ή/και για ανθρώπους που έχουν στην κηδεμονία τους ανήλικα άτομα και αποφασίζουν γι' αυτά -εκεί υπεισέρχεται- επί πλέον ηθικός παράγοντας. Και ναι, στην τελική, είναι κομμάτι προβληματισμού να πεθάνει/κινδυνεύει να πεθάνει το παιδί σου, επειδή έχεις την (ψυχαναγκαστική) πεποίθηση ότι π.χ. οι μεταγγίσεις αίματος είναι ανίερες."Όπως εσύ θεωρείς ότι η απεργία πείνας δεν αποτελεί "μέσον καταπολέμησης του συστήματος" κάποιοι άλλοι μπορεί να θεωρούν ότι μια θεραπεία δεν αποτελεί "μέσον καταπολέμησης του έμπολα"Η απεργία πείνας αφορά σε συγκεκριμένα, απτά και (σε πολλές περιπτώσεις) εξαιρετικής σημασίας ζητήματα που αφορούν στους απεργούς ή/και κοινότητα-ες που μπορεί να αντιπροσωπεύεται από αυτ@ς, οπότε είναι και αντίσταση κατά του στατους κβο. Δεν αντιλαμβάνομαι, όμως, την μετέπειτα σύγκριση. Όχι, δεν θεωρώ ότι όλα τα ζητήματα είναι τόσο σχετικά, όπως δεν θεωρώ ότι είναι αμφισβητήσιμο το ότι "ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται να λαμβάνει υγρό στοιχείο, αλλιώς πεθαίνει". Η ενδεδειγμένη θεραπεία για τον έμπολα μπορεί να μην είναι "τέλεια" (μπορεί π.χ να υπάρχουν παρενέργειες ή μπορεί να μην ενεργεί στο 100% του πληθυσμού ή...) ό,τι και να είναι όμως, σίγουρα αποτελεί θεραπευτικό μέσον. Το νερό που πουλάει η scoan ΔΕΝ είναι και αμφιβάλω αν η όποια ψυχολογικής φύσεως ισχύς της αυθυποβολής-placebo δύναται να θεραπεύσει την ασθένεια.(απ΄ τη δικιά μου μεριά το κλείνω σιγά-σιγά)