________________
1.
Αγαπητή Α, μπα έχω μπερδευτεί.
Παράδειγμα 1: φίλος μου έχει δουλέψει στη Νορβηγία για έναν χρόνο. Εκθειάζει το σύστημά τους, μεταξύ άλλων και την ανακύκλωση λέγοντας ότι ουσιαστικά δεν μπορείς να μην ανακυκλώνεις. Πρόσφατα συναντηθήκαμε κάτω από το σπίτι μου για να πάμε σε κοντινή καφετέρια. Κατέβηκα με μία σακούλα για ανακύκλωση. Μου λέει 'α, ανακυκλώνεις?' απαντάω 'ναι, εσύ?' απαντάει 'όχι βαριέμαι, αν και ο κάδος της ανακύκλωσης βρίσκεται ακριβώς έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας μου'. Στον καφέ άρχισε πάλι να μιλάει για το σύστημα στη Νορβηγία, μεταξύ άλλων και για το ότι είναι τόσο καλό που δεν γίνεται να μην ανακυκλώνεις. Τον ρώτησα αν το έκανε στη Νορβηγία και μου απάντησε όχι.
Παράδειγμα 2: γνωστή μου έχει σπουδάσει, έχει κάνει μεταπτυχιακό και ετοιμάζεται τώρα για διδακτορικό. Είναι 37 χρονών, και έχει δουλέψει μόνο δύο χρόνια. Έφυγε από την δουλειά που είχε έναν χρόνο πριν. Τα υπόλοιπα χρόνια ήταν είτε για σπουδές ή για να βρει δουλειά (έψαχνε 2,5 χρόνια). Μένει σε σπίτι που έχουν χτίσει οι δικοί της, στον ίδιο όροφο με αυτούς. Οι γονείς της είναι συνταξιούχοι τα βγάζουν πέρα με σύνεση, δεν τους περισσεύουν. Όταν βρισκόμαστε για βόλτα την φέρνει πάντα η μαμά της. Ό,τι προσπάθειες έχει κάνει για να βρει δουλειά είναι από τους δικούς της που με τις γνωριμίες που έχουν την στέλνουν εδώ ή εκεί. Όταν πηγαίνει στις συνεντεύξεις την πηγαίνει ο μπαμπάς της που περιμένει στο αυτοκίνητο (μπορεί να περιμένει και ένα 2ωρο) και γυρίζουν μαζί. Όλο δεν έχει λεφτά και όλοι έξω βγαίνει. Όλο δεν έχει να πληρώσει για τον καφέ και όλο αγόρασα κρέμα για την κυτταρίτιδα γιατί η μαμά μου είχε την τάδε προσφορά στο φαρμακείο που πηγαίνει. Χθες πήγαμε σε μία έκθεση στο Κυκλαδικό μουσείο όπου δεν πλήρωσε επειδή έχει κάρτα ΟΑΕΔ αλλά είδε 3 εκθέματα μόνο και μετά κάθισε έξω. Γύρισα όλη την έκθεση μόνη μου και αισθανόμουν άσχημα επειδή καθόταν έξω. Στις περισσότερες κουβέντες λέει 'ο τάδε μου είπε αυτό και του απάντησα τι λες βρε που ασχολείσαι, εδώ δεν έχουμε λεφτά να φάμε'. Κατά τα άλλα όλο πηγαίνει σε συνεντεύξεις που της έχουν κλείσει οι γονείς της αλλά δεν έχει γίνει τίποτα, όλο διαβάζει αλλά το διδακτορικό είναι δύσκολο να ξεκινήσει, όλο οι γονείς της την πηγαινοφέρνουν αλλά θέλει να μαζέψει λεφτά και να νοικιάσει σπίτι να μείνει μόνη της.
Δεν μπορώ άλλο ψέμα.
Υπάρχει τρόπος να κάνεις τον άλλον να μην σου λέει ψέματα?
Στέκουν στα λογικά τους αυτοί οι άνθρωποι?
Οι δύο ιστορίες έχουν κάποιο ενδιαφέρον, και γι' αυτό τις έβαλα. Όμως είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους, και δεν έχουν καμία σχέση με το ψέμα. Δύο λέξεις βλέπω συνέχεια τελευταία παντού, την υποκρισία και το ψέμα. Έχουμε γίνει όλοι μοντέλα και απαντάμε σε ερωτήσεις ταμπλόιντ; Θυμάται κανείς τη σημασία των λέξεων αυτών; Ειλικρινέστατος είναι ο πρώτος. Είπε ευθαρσώς ότι δεν κάνει ανακύκλωση, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στη Νορβηγία, και αν ήταν μέλος αποστολής στον Άρη, κατά πάσα πιθανότητα ούτε εκεί θα έκανε. Η δεύτερη είναι μαμάκιας χωρίς ενδιαφέροντα, βρίσκει ένα σωρό δικαιολογίες για να μην δραστηριοποιηθεί, έχουν μάλλον ένα μερίδιο ευθύνης και οι γονείς της, αλλά ψέματα δε λέει, η φιλοσοφία της ζωής της είναι ξεκάθαρη. Έχεις κι άλλους τέτοιους φίλους;
________________
2.
Αγαπητη α μπα, ο σοφος λαος μας λεει οτι το αιμα νερο δε γινεται. Τι αποψη εχεις για αυτο??? Εγω παλι γιατι εχω την αισθηση οτι οχι μονο γινεται αλλα παραγινεται κιολας. Για να σου δωσω να καταλαβεις εμεις παντα μεσα στο σπιτι μας ειχαμε προβλημα με τη γιαγια μου, τη μαμα του μπαμπα μου. Αυτο που θυμαμαι απο την ιδια εδω και 25 χρονια ειναι καβγαδες, φωνες, καταρες, πορτες να χτυπανε, πιατα να σπανε και γενικα ενα χαμο. Δε θα σταθω τοσο στο γιατι γινονται ολα αυτα, γιατι συμφωνα με την ιδια αυτα δεν εχουν γινει ποτε, λεμε ψεμματα και τα φανταζομαστε. Μαλλον 4 ατομα ομαδικα εχουμε παθει παρακρουση δεν εξηγειται αλλιως. Το θεμα μου ποιο ειναι? οτι εχω την αισθηση οτι εμας σαν παιδια και σαν εγγονια δεν μας σεβαστηκε ποτε. Τι κι αν αυτη φωναζε σαν υστερικη και μας εβλεπε να κλαιμε, τιποτα καμια αντιδραση αυτη συνεχιζε το χαβα της χωρις να δινει δεκαρα για μας (εμενα και τον αδερφο μου). Ενας ανθρωπος που για μενα πλεον εχει καταντησει να ειναι ενα τιποτα... τη βλεπω και σιχαινομαι και μονο που τη βλεπω. Αισθανομαι οτι δεν μας σεβαστηκε ποτε. Να σκεφτει οτι: περίμενε εγώ φωνάζω και τρομαζω τα παιδια... τιποτα τιποτα τιποτα... Το θεμα ειναι οτι καβγα στον καβγα πλεον την βλεπω και δεν την αναγνωριζω για γιαγια μου. Μονο τωρα καμια φορα κλαιει γιατι στεναχωριεται λεει που εχουμε στους γονεις της μαμας μου περισσοτερη αδυναμια. Αλλα δεν με πειθει, δε νομιζω οτι κλαιει για μας, για τον εαυτο της κλαιει για το πως εχουν γινει τα πραγματα. Και το πιστευω οτι δεν της αρεσει αλλα δεν θελει να παραδεχτει οτι φταιει, δεν αναγνωριζει ουτε ενα λαθος αφου οπως σου ειπα και πριν αυτα δεν εγιναν ποτε.... Ειναι δυνατον να μην θυμαται??? Δεν θυμαται ενα καβγα δεν θυμαται δυο αλλα δεν θυμαται κανεναν??? Και εχουν γινει παρα μα παρα πολλοι. Το πιο κορυφαιο ειναι οτι υπαρχουν στιγμες που αισθανομαι ενοχες που τη βλεπω να κλαιει και για το γεγονος οτι πλεον δεν την αισθανομαι σα γιαγια μου. Αλλα κι εγω σαν παιδι που εφταιξα και εζησα και πληρωσα τοσους καβγαδες? 4 ατομα μονιμως στη τσιτα, να μετραμε τις κουβεντες μας και το τι θα πουμε μεσα σε ενα μονιμο φοβο μην πουμε κατι και θυμωσει η γιαγια και η γιαγια μονιμως θυμωμενη. Και τωρα??? Τι??? Υπάρχει μέλλον για αυτή τη σχέση? Εγώ δεν το βλέπω. Μπορει να ακουστεί χαζό αλλα είμαι κακός άνθρωπος που αισθάνομαι έτσι?- Ένοχη ή μήπως όχι???
Δεν θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά, αλλά δεν αναφέρεις καθόλου τον ρόλο των γονιών σου σε αυτή την ιστορία. Δεν ρωτάς γι' αυτούς όμως, οπότε το προσπερνάω. Για τα παιδικά χρόνια υπεύθυνοι είναι οι μεγαλύτεροι. Όχι, δεν είσαι καθόλου κακός άνθρωπος. Αν κατάλαβα καλά και είσαι 25 χρονών, και μιλάς για την εποχή που εσύ και ο αδερφός σου ήσασταν εντελώς ανυπεράσπιστοι. Έχεις κάθε δικαίωμα να τρέφεις αρνητικά συναισθήματα για τους ανθρώπους που έπρεπε να σε προσφέρουν ανέμελη παιδική ηλικία και δεν το έκαναν. Ο μόνιμος θυμός της γιαγιάς σου ίσως εξηγείται κάπως, αλλά για ένα παιδί αυτά δεν έχουν σημασία. Το τι μέλλον έχει η σχέση έχει να κάνει με τον χρόνο που απομένει, από τη θέληση σου, αλλά κυρίως με το αν η γιαγιά σου έχει δείξει μεταμέλεια. Λες ότι δεν την πιστεύεις, και ότι κλαίει για τον εαυτό της. Είναι πιθανό. Όσο είσαστε στο ίδιο σπίτι μου φαίνεται πολύ δύσκολο να αλλάξει κάτι.
Εσύ, αν κατάλαβα καλά, δεν ρωτάς τι θα γίνει, αλλά αν πρέπει να έχεις τύψεις που νιώθεις απάθεια για ένα συγγενικό σου πρόσωπο που σύμφωνα με τις οικογενειακές μυθολογίες, θα έπρεπε να αγαπάς πολύ. Οι μυθολογίες της αγαπημένης οικογένειας είναι για τις διαφημίσεις ελαιόλαδου και κατεψυγμένης τυρόπιτας. Μην προσπαθείς να ανταποκριθείς σε μια γενική ιδέα, μην αναρωτιέσαι αν φταις που η οικογένεια σου δεν ανταποκρίνεται στο ιδεώδες. Δεν υπάρχει τέτοια οικογένεια. Κάθε σπίτι είναι ένας μικρόκοσμος με τους δικούς του κανόνες. Νομίζω ότι οι συζητήσεις με τον αδερφό σου θα βοηθούσαν, για να δεις αν τα θυμάσαι όπως έγιναν και για να δώσετε κάποιες εξηγήσεις για τη δυναμική της οικογένειας.
________________
3.
Α μπα μου,
Πες μου πως δεν ειμαι εγω η κακια! Ειμαστε αρκετα αδερφια. Ο ενας αδερφος μου , δεν σπουδασε ποτε, δεν εκανε τιποτα, εμεινε κολλημενος πισω στις αγροτικες δουλειες της οικογενειας. Εγω σπουδασα ψυχολογια , μεταπτυχιακο στη παιδοψυχολογια, εχω δικο μου γραφειο με αρκετα πολλη δουλεια για μονο 2 χρονια λειτουργιας. Τον τελευταιο χρονο που πεθανε ο πατερας μου πληρωνω εγω τις τελευταιες δοσεις ενος δανειου ( πληρωσα 13 και απομενουν 7) ,το οποιο ο πατερας μας ειχε παρει για να αγορασει το πατρικο μας και ενα αλλο σπιτι και το οποιο ξεπληρωνουμε 21 χρονια! Στο μεταξυ ο αδερφος μου παντρευτηκε κι εκανε 2 παιδια ,χωρις λεφτα στη τσεπη, επιπολαια, με μια ΒΛΑΧΑ. Και η μητερα μου αποφασισε χωρις να ρωτησει κανενα απο τα υπολοιπα παιδια, και ειδικα εμενα που πληρωνω τις δοσεις, να του παραχωρησει το πατρικο μας και να παει να μεινει στο 2ο σπιτι ,το οποιο νοικιαζοταν! ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ? ειναι δυνατον ολοκληρη βιβλιοθηκη με βιβλια ΜΟΥ να πηγε στο υπογειο? Ειναι δυνατον το καλο μου παλτο που ξεμεινε εκει, να δωθηκε καταλαθος απο την θρασυτατη νυφη? Ειναι δυνατον να βλεπω τον τοιχο μου, ο οποιος ειχε κρεμασμενες τις κορνιζες του μπαμπα μου, τωρα να εχει τη χελοου κιττυ? Να θελω να γυρισω στη πολη μου και να μην εχω που να κοιμηθω? Διοτι το σπιτι στο οποιο πηγε η μητερα μου ειναι σαν τρυπα. Νιωθω οτι θελω να παω και να τους πεταξω εξω! Να πανε να δουλεψουνε και οι δυο! Που τους μαγειρευει η μανα μου! Αν ειναι δυνατον! Ο αλλος μου αδερφος δεν νοιαζεται, η αδερφη μου ειναι εξαγριωμενη. Η μητερα μου με λεει παραλογη και ζηλιαρα. Μα ειναι δυνατον?- απελπισμενη!
Οι γονείς έκαναν (η μητέρα σου κάνει) ένα συνηθισμένο και πολύ μεγάλο λάθος: να δίνουν περισσότερα στο παιδί που πιστεύουν ότι έχει περισσότερη ανάγκη και είναι πιο ανίκανο να τα βγάλει μόνο του πέρα. Δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο. Είναι αδικία, αλλά αυτός είναι ο λόγος που το κάνουν. Η μαμά σου σε εξαγριώνει περισσότερο επειδή δεν το παραδέχεται και σε βγάζει ζηλιάρα. Ο θυμός σου είναι κατανοητός, αλλά δεν γίνεται να λυθεί μια τόσο μπερδεμένη και παγιωμένη κατάσταση με τον τρόπο που θα ήθελες. Βγάλε για λίγο τον εαυτό σου απ' έξω. Έχεις έναν αδερφό που δε νοιάζεται και μια αδερφή που είναι εξαγριωμένη. Καταφέρνει κάποιος από τους δύο κάτι; Νομίζω πως όχι. Αφού δεν καταφέρνεις κάτι, είτε θυμώσεις, είτε όχι, τι είναι προτιμότερο να κάνεις;
Λες ότι η μητέρα σου παραχώρησε ένα σπίτι, αλλά οι ιδιοκτησίες είναι άλλο καπέλο. Αν πιστεύεις ότι για κάποιο λόγο είσαι θύμα εκμετάλλευσης που πληρώνεις δόσεις, κοίτα να δεις σε ποιον ανήκει τι και κανόνισε αναλόγως. Οι φωνές δεν έχουν αποτέλεσμα. Οι πράξεις μιλούν πιο καθαρά.
________________
4.
Αγαπητή α μπα,
ειμαι το κλασσικο 16χρονο κοριτσι που νομιζει οτι ολα γυρω του ειναι χαλια. και αν ειναι ομως; δεν υπαρχει ουτε ενας τομεας στη ζωη μου που να πηγαινει καλα και πλεον εχω αφεθει τελειως γιατι νιωθω πως η κατασταση δεν σωζεται στο σπιτι ειναι ολα χαλια, χωρισμενοι γονεις, αδερφος με επιληψια και συνεχεια φωνες και δυστυχια με τις φιλες μου νιωθω οτι αρχιζω να απομακρυνομαι, κολλαει το μυαλο μου σε συγκεκριμενα πραγματα και δεν μπορει να ξεκολλησει με τιποτα με αποτελεσμα να συζηταω συνεχεια γι αυτα και να μην εχω ενδιαφερον σαν ατομο. το κακο ειναι πως οταν το κανω το καταλαβαινω αλλα δεν μπορω να το ελεγξω με τα αγορια ειμαι απαισια, η αναγκη μου να εντυπωσιασω και να νιωσω αρεστη δινει το αντιθετο αποτελεσμα.."προσαρμοζομαι" παντα προσαρμοζομαι και γινομαι αυτο που θελει να δει ο καθενας.. σε αλλον θα ειμαι ησυχη και ντροπαλη, σε αλλον θα το παιζω επαναστατρια, αλλαζω τις γνωμες μου και την συμπεριφορα μου αναλογα με το τι θελει να αντιμετωπισει ο καθενας.
φυσικα και το καταλαβαινουν, για αυτο καταληγω παντα μονη μου ενω ολες στην παρεα μου εχουν σχεση. εχω ξεχασει ποια πραγματικα ειμαι και τι πραγαμτικα θελω. και κανενας δεν εχει το κουραγιο να μ ακουσει και ακομα και να το εχει, δεν ειναι καταλληλος να με βοηθησει
συχνα κανω τις κλασσικες εφηβικες σκεψεις τυπου "να αυτοκτονησω να τελειωνουμε"
ολα αυτα βεβαια δεν θα μπορουσαν να μην εχουν αντικτυπο στο σχολειο..διαβαζω λιγο ή και καθολου ενω παντα ημουν μια απο τις καλες μαθητριες
δεν ξερω τι να κανω, δεν μπορω να βρω κατι που να μου δινει χαρα ή να με κανει να θελω να παλεψω για να το κανω καλυτερο. νιωθω πως τα παραταω και δεν ξερω που θα καταληξω... –ελενη
Έχεις αναπτύξει διάφορα θέματα και κάποια από αυτά είναι πέρα από τις δυνάμεις σου. Το ένα πρόβλημα φέρνει το άλλο και είναι λογικό να αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να αντιδράσεις. Ελένη, μην προσπαθείς άλλο μόνη σου. Η εφηβεία είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη, αλλά εφηβεία με αντικειμενικά εμπόδια είναι βουνό. Υπάρχουν πολλές γραμμές βοήθειας για εφήβους. Μπορείς να ψάξεις και μόνη σου, εγώ σου προτείνω:
Η ευρωπαϊκή «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» είναι μια νέα συμβουλευτική τηλεφωνική γραμμή αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους. Αν είσαι παιδί ή έφηβος μέχρι 18 ετών μπορείς να τηλεφωνήσεις δωρεάν από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας. Οι μέρες και ώρες που μπορείς να καλέσεις είναι από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 14:00 το μεσημέρι ως τις 20:30 το βράδυ και κάθε Σάββατο από τις 9:30 το πρωί ως τις 14:00 το μεσημέρι.
Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» μπορείς να μιλήσεις για οτιδήποτε σε απασχολεί. Για εμάς όλα τα προβλήματα, μικρά και μεγάλα, είναι το ίδιο σημαντικά. Μη διστάσεις λοιπόν να τηλεφωνήσεις αν έχεις ανησυχίες για το μέλλον σου, αν βρίσκεις δυσκολίες στη σχέση με τους γονείς ή τους φίλους σου, αν αντιμετωπίζεις προβλήματα στην οικογένεια, όπως χωρισμό των γονιών, θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου ή αν απλά νιώθεις φοβισμένος. Είμαστε πάντα στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς.
________________
5.
Λατρεμένη Λένα, είσαι αγαπημένη συνήθεια πια, και θέλω να σε συγχαρώ για την οξυδέρκεια και την αντικειμενικότητα των απαντήσεων σου. Είμαι 22 ετών, φοιτήτρια στο τέταρτο έτος, και τον Ιούνιο θα ξενοικιάσω για να γυρίσω στη πόλη μου, παρ'όλο που δε παίρνω ακόμα πτυχίο, για οικονομικούς λόγους..Το πρόβλημα είναι, οτι στη πόλη που σπουδάζω διατηρώ σχέση εδώ και 3 χρόνια με έναν υπεροχο άνθρωπο, 30 ετών. Αγαπιόμαστε πολύ, και έχουμε αντέξει γενικότερα δοκιμασίες στη σχέση μας. Η απόσταση όμως, το καλοκαίρι που θα φύγω, είναι κάτι που με τρομάζει πολυ, σε σημείο απο τώρα να στενοχωριέμαι πολύ. Δεν θα μπορώ δυστυχώς να πηγαίνω να τον βλέπω όποτε θέλω, γιατί ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος συντηρητικός και γενικά παλαιών αρχών, και δε θα εγκρίνει κάτι τέτοιο. Θα πηγαίνω μόνο στις εξεταστικές, και ελπίζω όποτε μπορεί να έρχεται εκείνος να με βλέπει. Το σχέδιο μου είναι να μείνω στη πόλη μου για ενα με ενάμιση χρόνο, να ασχοληθώ πολύ με το διάβασμα ώστε να πάρω πτυχίο, και ταυτόχρονα να κάνω αγγλικά για να πάρω προφισενσι, ή μαθήματα οδήγησης(θα περνά και ο χρόνος μου δημιουργικά και δε θα μ λειπει τοσο).Και μετά να φύγω πάλι για μεταπτυχιακό, και να υπάρχει και η δυνατότητα να επανασυνδεθώ με το αγόρι μου, σε μια πιο προσωπική σχέση, χωρίς απόσταση. Αυτό που με προβληματίζει αγαπητή Λένα, είναι το πώς πρέπει να φερθώ σε έναν άνθρωπο παλαιών αρχών και απόλυτο, όπως ο πατέρας μου, ώστε να καταλάβει ότι έχω μία σχέση που την υπολογίζω και είναι σοβαρή. Κάνει σαν να μη το ξέρει, ενώ το ξέρει, και προσποιείται ότι δεν υπάρχει. Πως θα του κάνω κουβέντα πώς θέλω να πηγαίνω να τον βλέπω? είναι πολύ απόλυτος και ανησυχώ μηπως θα έχω πρόβλημα, πχ αν δεν τον συμπαθήσει....Είμαι κ η μικρότερη απο πολλά αδέρφια, και υπάρχει ένας παραπάνω προστατευτισμός. Τα σκέφτομαι όλα αυτά, και είναι ένα έξτρα άγχος μαζί με την απόσταση π θα αντιμετωπίσω σε λίγους μήνες με τον σύντροφο μου. Σε ευχαριστώ προκαταβολικά καλή μου α μπα ! τα φιλιά μου!- Ολγουεις μπλου
Ξέρεις πόσοι πατεράδες ήταν 'αυστηρών αρχών' και οι κόρες τους τους χόρεψαν τσιφτετέλι; Σταμάτα να σέβεσαι συμπεριφορές που δεν αξίζουν τον σεβασμό σου. Αν περιμέναμε οι κόρες από τους πατεράδες μας 'να αλλάξουν γνώμη' θα ήμασταν ακόμα στα πίσω δωμάτια να γνέθουμε μαλλί για τα μωρά των άλλων γυναικών. Είσαι 22, φέρσου αναλόγως. Για να καταλάβει ότι έχεις μια σχέση που υπολογίζεις και είναι σοβαρή θα φέρεσαι όπως αρμόζει σε μια σχέση που υπολογίζεις και είναι σοβαρή. Όσο περιμένεις έγκριση με σφραγίδα από τον τροχονόμο, δείχνεις ότι η γνώμη του έχει περισσότερη σημασία από τη δική σου. Δεν χρειάζεται να σου δώσει την ευχή του για να ζήσεις τα πλέον αυτονόητα. Πιστεύει ότι είναι λογικό να είσαι 22 χρονών παρθένα που θα παντρευτεί στα καλά καθούμενα μόλις πάρει πτυχίο – ΕΧΕΙ ΑΔΙΚΟ. Δεν θέλει να το συζητάει; Ας μην το συζητάει. Εσύ θα πηγαίνεις ταξίδια όποτε μπορείς, επίσης χωρίς να το συζητάς. Αν θελήσει να είναι στη ζωή σου και να μάθει τι κάνεις και πού πας, τόσο το καλύτερο γι' αυτόν.
Ο πατέρας σου θα συμπαθήσει όποιον σου φέρεται καλά και σε κάνει ευτυχισμένη. Δεν θέλει κάτι άλλο. Εσύ θα μεταφέρεις το μήνυμα, από σένα εξαρτάται το πώς θα αντιμετωπίσει όποιον του παρουσιάσεις. Είσαι ολόκληρη γυναίκα, μην φέρεσαι σαν παιδί.
________________
6.
Αγαπημένη Λένα! Πώς να αντιμετωπίζω τους κλειστόμυαλους ανθρώπους? Η οικογένεια μου αποτελείται από υποστηρικτές συνομοσιολογιών, απόλυτους και συντηρητικούς ανθρώπους, που θεωρούν τους γκέι ανώμαλους, τους άθεους επικίνδυνους, κλπ κλπ..Εγώ ήμουν έτσι μέχρι την εφηβεία μου, μόλις όμως πέρασα στο πανεπιστήμιο άλλαξα τόσο που δε με αναγνωρίζω. Οτιδήποτε κοινωνικά επιβεβλημένο ως σωστό το απαξιώνω, ολοένα και νιώθω περισσότερο να επικρατεί μέσα μου η λογική, και όχι η πίστη σε κάποιο θεό, και θέλω να σέβομαι τους ανθρώπους για αυτό που είναι, χωρίς ταμπέλες. Δεν θεωρώ πώς αν γνώριζαν αυτά οι δικοί μου θα με θεωρούσαν ηθική πια. Οι πιο πολλοί φίλοι μου με θεωρούν αντικειμενικό άτομο με ηθική αλλά όχι παρωπίδες. Οι δικοί μου γιατί με βλέπουν καλή μου α μπα ώς εξωγήινη???- cant-cope-with-closed-minded-people
Γιατί μεταξύ άλλων ίσως δεν είχαν την ευκαιρία να βρεθούν σε ένα περιβάλλον που αντιμετωπίζει όλα αυτά σε ένα καινούριο πλαίσιο. Πήγες στο πανεπιστήμιο, άλλαξες μυαλά, τώρα μη μιλάς σαν να κατέβηκε η οικογένεια σου από τον Άρη. Ήσουν σαν κι αυτούς, ξέρεις πολύ καλά πώς γίνεται να είναι κάποιος συντηρητικός και φοβισμένος. Όσο πιο πολύ ανοίγουν οι ορίζοντες, τόσο λιγότερη εντύπωση πρέπει να σου κάνει ότι υπάρχουν άνθρωποι όλων των ιδεολογιών. Όλοι μέσα στην άγνοια είμαστε, μερικοί περισσότερο από άλλους, μη βιάζεσαι να νιώσεις ανωτερότητα.
________________
7.
Α, μπα! Πόσο δύσκολο είναι μετά από 4 χρόνια σπουδών (τελείωσα just τον Ιούλιο) πλας 3 χρόνια λύκειο με πολλά έξοδα για φροντιστήρια (μιας και ήμουν βέβαιη πως επέλεξα το επάγγελμα που μου ταιριάζει, υψηλόβαθμη σχολή) να παραδεχτώ πως ίσως να έκανα λάθος; Όχι γιατί δεν μ' αρέσει όμως. Τελείωσα διαιτολόγος-διατροφολόγος και εσωστρεφής ως άτομο δεν μπορώ να έρχομαι αντιμέτωπη με τον κάθε "επιστήμονα" που πλασάρει το μαγικό χάπι ή με άτομα που τάζουν αισχρά και μη επιστημονικά πράγματα με αποτέλεσμα είτε να βλάπτουν την υγεία ή την ψυχολογία του άλλου. Με κουράζει ψυχολογικά. Είναι εύκολη η νέα αρχή (ρωτάω και άτομα που τόλμησαν 2ο πτυχίο);Τελικά πως αποφασίζει κάποιος το επάγγελμα του χωρίς να έχει καμία ιδέα τι αυτό περιλαμβάνει (μαγικά ματζούνια και απώλεια 10 κιλά/βδομάδα στην περίπτωση μου);- Daisy Duck.
Δηλαδή στα τέσσερα χρόνια σπουδών και στα τρία χρόνια Λυκείου δεν είχες καταλάβει ότι υπάρχουν διάφοροι που υπόσχονται θαύματα σε απελπισμένους; Το κατάλαβες τώρα που πήρες πτυχίο; Πρέπει να είσαι πάρα πολύ εσωστρεφής για να μην έχεις ακούσει ποτέ για δίαιτα αστραπή.
Ως άτομο, και τώρα, ως επαγγελματίας, δεν χρειάζεται να έρχεσαι αντιμέτωπη με όσους υπόσχονται μαγικές λύσεις. Αυτοί δεν είναι οι ανταγωνιστές σου. Τι εννοείς 'να έρχεσαι αντιμέτωπη;' Στα συνέδρια; Εσύ, όπως όλοι μας, θα φτιάξεις έναν μικρόκοσμο που θα αποτελείται από τους συναδέλφους, τους πελάτες και τους φίλους που θα έχεις επιλέξει, και θα κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Αυτό θα είναι η απάντηση σου σε όσους διαβάλουν το επάγγελμα σου. 'Εσωστρεφής'... δεν ξέρω τι θέλεις να πεις με αυτό. Επειδή είσαι εσωστρεφής, δεν αντέχεις ψυχολογικά ότι υπάρχουν τσαρλατάνοι; Αυτοί που αντέχουν τι είναι; Η ερώτηση σου μου προκαλεί αμηχανία. Μου φαίνεται ότι λες ότι παραείσαι λεπτεπίλεπτη για αυτόν τον κόσμο, τον τόσο άσχημα καμωμένο, λες και όσοι τον αντέχουν τα καταφέρνουν επειδή είναι αναίσθητοι. Πώς πιστεύεις ότι λειτουργούν τα πράγματα; Λες να υπάρχει δουλειά που δεν έχει δυσάρεστες πλευρές;
________________
7.1
Αγαπημένη μου λένα
Ξέρω ότι μπορεί να έχεις μιλήσει με πάρα πολύ κόσμο για το συγκεκριμένο και να έχεις βαρεθεί αλλά εγώ με σένα ήθελα να το αναλύσω αν ήμασταν φίλες και μπορούσα. Καταρχάς να σου πω ότι ενώ είχα σκοπό να δω τον τελευταίο κύκλο του mad men, επειδή είχε περάσει καιρός , είχα ψιλοξεχαστεί. Είχα και τρεξίματα κλπ. όταν όμως είδα την προηγούμενη βδομάδα το σπόιλερ και ήξερα ότι από κάτω θα γράφεις τη γνώμη σου έκατσα όλο το σκ και είδα τον τελευταίο κύκλο. Πολύ τιμητικό αυτό που λέω για σένα φαντάζομαι το καταλαβαίνεις. Διάβασα την ερώτηση της φραουλίτσας με το που τελείωσα το επεισόδιο και απογοητεύτηκα πλήρως. Μετά διάβασα και τη δική σου άποψη. Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν μου κάνει τρομερή εντύυπωση πως μποτρεί να έβλεπε κάποιοςτόσα χρόνια αυτή τη σειρά και από τον τελευταίο κύκλο να μην κατάλαβε απολύτως τίποτα. Τόσα χρόνια καταλάβαινε τι έβλεπε; Και πάμε τώρα και στα δικάμου δικά μας. Εγώ ειλικρινά ενθουσιάστηκα. Ήξερα πάντα ότι η σεικρά είναι παραπέρα αλλά με τον τελευταίο κύκλο μπορώ να πω ότι είναι η καλύτερη σειρά όλων των εποχών. Μου άρεσε πολύ όλη σου η ανάλυση και η ιστορία που δεν ήξερα, ότι δηλαδή η διαφήμιση με την κοκα κόλα είναι πραγματική. Τρελάθηκα στο σημείο που το καινούριο αφεντικό του ντρέιπερ εκεί που αναθέτει σε όλους πελάτες, κοιτάει τον ντρέιπερ και του λέει κόκα κόλα... απλά έβγαζαν όλα τόσο νόημα, ήταν σαν χορογραφία. ΄θέλω και την αποψή σου για κάτι γιατί δεν αναφέρθηκες, ίσως το θεώρησες δεδομένο. Όλο αυτό με τη μακάν ήταν ένα σχόλιο για τον καπιταλισμό. Αλλά και για το ότι όποιος δεν εξελίσσεται πεθαίνει... πως η μικρή εταιρία δεν άντεξε και απορροφήθηκε κλπ. για μένα το γεγονός ότι όταν έβαλαν τον ντρέιπερ σε ένα γραφείο με άλλους 20 που έκαναν τν ίδια δουλειά με αυτόν ουσιαστικά ήταν σαν να λένε ότι το καπιταλιστικό σύστημα δν σέβεται την μονάδα την ατομικότητα κλπ και ο ντον την έκανε. Σαν να έφτυσε τον καπιταλισμό. Μου άρεσε και η φάση με τον γιόγκι και τα λοιπά και στο τέλος εσύ λες ότι αυτό που κατάλαβες είναι ότι σκέφτηκε ο ντον αυτή τη διαφήμιση και λοιπά. Ότι κατσάφερε δηλαδή να μεταλλαχθεί μέσα στις καινούριες συνθήκες άρα και να επιβιώσει. Δεν το δείχνεi όμως ξεκάθαρα ότι η διαφήμιση είναι ιδέα του ντον. Μια άλλη οπτική θα ήταν ότι δν μπόρεσε να ενταχθεί στην καινούρια κατάσταση και στον καπιταλισμό και πήρα τα βουνά. Είτε γιατί δεν ήθελε να είναι ένας ανάμεσα στους πολλούς ή γιατί τέλος πάντων ήταν ένας extraordinary άνθρωπος και δν χωρούσε σε αυτό το καλούπι. Και η διαφήμιση στο τέλος ήταν απλά ένα σχόλιο για τον κόσμο που ζούμε και για τη φύση του ανθρώπου. Τι λες;; θέλω να διαβάσω κι αλλα για την αποψή σου για τη σεειρά. Σε παρακαλώ μη μας το στερήσεις. Και σίγουρα μν απαντήσεις σε 4 μήηνες... είσαι θεά κατά τα άλλα μαρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι και ειδικά ό τρόπος που μπορείς να εκφράζεις τις σκέψεις σου...
Υ.γ. είναι κακό που γελάω πολύ με το ανέκδοτο, κοπελιά βάλε κάτι πάνω σου, θα πουτανιάσεις;; εσύ γέλασες;
Το έβαλα ως 7.1 γιατί έχω γράψει ήδη πολλά για το Mad Men, αλλά το ζητάς τόσο ευγενικά που δεν μπορώ να αρνηθώ. Για το 'σχόλιο για τον καπιταλισμό', δεν ξέρω αν ήταν στοχευμένο με αυτό τον τρόπο. Όλη η σειρά είναι ένα σχόλιο μιας δεκαετίας, και εκείνη την δεκαετία έγιναν αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας της Αμερικής, οπότε ναι, με αυτή την έννοια, περιλαμβάνεται και ο καπιταλισμός. Για μένα είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι η διαφήμιση της Κόκα Κόλα ήταν του Ντον Ντρέιπερ, αλλά εν πάσει περιπτώσει πλέον το έχει πλέον επιβεβαιώσει και ο σεναριογράφος.
Δεν νομίζω ότι το τέλος σημαίνει ότι μεταλλάχθηκε και κατάφερε να επιβιώσει, αλλά περισσότερο ότι όλοι αλλάζουμε και τελικά όλοι ίδιοι μένουμε. Ήταν ο άνθρωπος χωρίς ουσιαστικές ανθρώπινες επαφές, με μοναδική διέξοδο τη δουλειά του, προσπάθησε, κατέστρεψε μερικούς στο διάβα του, κατέστρεψε και τον εαυτό του, και κατέληξε πάλι μόνος, με μοναδική διέξοδο τη δουλειά του. Η διαφορά του πριν με το μετά είναι ότι τώρα είναι μόνος, χωρίς όμως να κοροϊδεύει άλλους, και αυτή είναι η ωρίμανση του Ντον Ντρέιπερ. Μια σπείρα στο ίδιο μοτίβο, με μια μικρή αλλά ουσιαστική βελτίωση, για όλους τους πρωταγωνιστές.
ΥΓ Δε γέλασα.
σχόλια