__________________
1.
Α, μπα;,
αρκετά συχνά προβληματίζομαι αναφορικά στο one night stand. Γιατί κάνει ο κόσμος one night stand;
Έχω κάνει κι εγώ, όντας μεθυσμένη, και ξυπνώντας το πρωί μου φάνηκε τόσο απαίσιο το συναίσθημα του να μην ξέρεις τίποτα για την ζωή αυτού με τον οποίο έκανες ό,τι έκανες το προηγούμενο βράδυ. Εγώ προσωπικά δεν μπορούσα να θυμηθώ ούτε το όνομά του! Δεν λέω, το αλκοόλ βοήθησε πολύ στο να ξεπεράσω τους ενδοιασμούς μου.
Υπάρχουν άνθρωποι όμως, άντρες και γυναίκες, που το κάνουν συνειδητά! Ψάχνονται και δημιουργούν τέτοιου είδους σεξουαλικές επαφές. Και δεν μιλάμε για να βρίσκουν κάποιον με τον οποίο θα βρίσκονται στο εξής χωρίς συναισθηματισμούς και θα κάνουν σεξ (πράγμα που επίσης με ξενίζει), αλλά κάποιον που θα τους φτάσει σε οργασμό εκείνο το βράδυ και μετά μην τον είδατε τον παναή!
Από αυτήν μου την εμπειρία η ευχαρίστηση που πήρα ήταν μόνο η αίσθηση του τρελού, του yolo, του "τον-κ@ύλωσα-άρα-είμαι-σέξι", του "είμαι-νέα-και-κάνω-ό,τι-γουστάρω". Προσωπικά δεν μου προσέφερε καμία ηδονή εκείνο το σεξ.
Και νομίζω πως το σεξ είναι επικοινωνία, βασίζεται σε επικοινωνία, αναζητά επικοινωνία για να αναδειχτεί σε καλό. Πώς
επιζητά κάποιος να κάνει σεξ χωρίς να ξέρει τον άλλον, τις ανάγκες του, τον τρόπο σκέψεις του, άρα χωρίς επικοινωνία; αφού εκτός εξαιρετικά σπάνιων περιπτώσεων δεν θα είναι καλό! Και μην μου πεις πως το κάνει για τον ίδιο λόγο που περιέγραψα κι εγώ (γιατί νιώθει ελκτικός, ελεύθερος κλπ), γιατί θα σου απαντήσω πως η πλειοψηφία αυτών των ατόμων δηλώνουν πως το σεξ με άγνωστο είναι το πιο έντονο. -17a.c.
Εσύ νομίζεις ότι το σεξ είναι επικοινωνία, βασίζεται σε επικοινωνία, αναζητά επικοινωνία για να αναδειχτεί σε καλό. Είσαι ελεύθερη να το νομίζεις- είσαι ελεύθερη να ζεις τη ζωή σου σύμφωνα με αυτό- είσαι ελεύθερη να συνεχίσεις να το νομίζεις – είσαι επίσης ελεύθερη, και αυτή είναι η μαγεία της ελευθερίας, να αλλάξεις γνώμη.
Η ελευθερία αυτή σου δίνει επίσης το δικαίωμα να λες τη γνώμη σου δημόσια, αφού αυτή η γνώμη δεν κλέβει από την ελευθερία κάποιου άλλου. Σου δίνει δικαίωμα να συνάπτεις ή να διαλύεις σχέσεις με αυτά τα προσωπικά σου κριτήρια, και την προσωπική σου γνώμη.
Αυτή η ελευθερία όμως, και μην μπερδεύεσαι, δεν σου δίνει δικαίωμα να πιστεύεις ότι κατέχεις τη μοναδική αλήθεια και ότι όλοι οι άλλοι κάνουν λάθος. Δεν σου δίνει δικαίωμα να προσθέτεις ηθικές προεκτάσεις για να υποστηρίξεις την ορθή, κατά τη γνώμη σου, άποψη, ούτε δικαίωμα να ακυρώνεις τις εμπειρίες, τις πρακτικές, και τις γνώμες άλλων.
Οι άλλοι, λοιπόν, το κάνουν, γιατί περνάνε καλά. Επειδή δεν αρέσει σε εσένα, δεν σημαίνει ότι κατά βάθος δεν αρέσει ούτε στους άλλους, αλλά λένε ψέματα, ούτε ότι νομίζουν ότι τους αρέσει, αλλά κάνουν λάθος. Όπως εσένα δεν σου αρέσει (επειδή η γνώμη σου είναι ότι το σεξ είναι αυτό εκείνο το άλλο) σε αυτούς αρέσει (επειδή η γνώμη τους είναι ότι το σεξ είναι αυτό εκείνο το άλλο). Και θα σου πω τι πιστεύουν για το σεξ με άγνωστο, και αυτό δεν θα σου αρέσει: τους φαίνεται καλύτερο, γιατί δεν σκοτίζονται με την επικοινωνία. Άλλη προσέγγιση!
__________________
2.
Αγαπητή α μπα!
Πρόσφατα είχα μία συζήτηση με δύο γνωστούς περί σχέσεων κλπ. Κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο με ρώτησε τι είναι αυτό που κάνει τις γυναίκες να συμβιβάζονται σε μια σχέση. Αρχικά σκάλωσα και του είπα δεν καταλαβαίνω γιατί διαχωρίζεις-γενικά σε τέτοιου είδους συζητήσεις συνέχεια λένε οι γυναίκες το τάδε, οι άντρες το τάδε-και δεν ρωτάς γιατί οι άνθρωποι συμβιβάζονται, αλλά για χάρη της συζήτησης συνέχισα. Έκανα ένα διαχωρισμό του τι σημαίνει συμβιβασμός, δεν είναι όλα στο ίδιο εύρος. Για τους πιο "άσχημους" συμβιβασμούς απάντησα με βάση τον εαυτό μου, τις ανασφάλειες μου, τον εγωισμό, την αφέλεια και και. Στο τέλος τους ρωτάω κι εσείς ρε παιδιά γιατί έχετε συμβιβαστεί στις σχέσεις σας? Και μου απαντάνε: για την αγάπη.
Με αφορμή αυτά, σε ρωτώ α μπα μου, γιατί συμβιβάζονται οι άνθρωποι?- burski
Συμβιβάστηκαν για την αγάπη; Μήπως αμάρτησαν και για το παιδί τους;
Εννοούν ότι έκατσαν με κάποιον που δεν τους έκανε, επειδή «τον αγαπούσαν;» Αυτό δε λέγεται αγάπη. Ωραία δικαιολογία για δημιουργία εντυπώσεων, αλλά μπάζει από παντού, πουντιάσαμε. Κι ο άλλος επειδή την αγαπούσε δεν τη σκότωσε; Ή εννοούν κάτι που δεν πιάνω;
Τέλος πάντων. Το έχουμε ξαναπεί πρόσφατα, αλλά ας το ξαναπούμε:
«Διανύουμε μια ναρκισσιστική, παιδική περίοδο, που ζητάμε τον ουρανό με τα άστρα από τους άλλους, και όταν φυσικά αποτυγχάνουν, λέμε ότι 'δεν υπάρχουν φιλίες' και 'ζητείται άνθρωπος', και για παρακμή των σχέσεων, και για συμβιβασμούς...
Αχ, αυτοί οι συμβιβασμοί. Έχουμε φτάσει σε σημείο να έχει η λέξη 'συμβιβασμός' αρνητική χροιά. Ποιος μας τα έμαθε αυτά; Σε ποια γενιά ξεκίνησε; Γιατί πιστεύουμε ότι δικαιούμαστε να είμαστε αεράτοι και να μην χρειάζεται να συμβιβαζόμαστε; Επειδή είμαστε τέλειοι και το ίδιο απαιτούμε και από τους άλλους;»
Για να συνεχίσω λίγο αυτή τη σκέψη: φυσικά, υπάρχουν όρια σε αυτό, όπως υπάρχουν όρια στα πάντα. Η ζωή είναι γεμάτη από ζύγισμα, υπολογισμούς ρίσκου, τύχη, λάθη, απρόοπτα και σχεδιασμό. Ούτε να μη συμβιβάζεσαι ποτέ είναι σωστό, ούτε να συμβιβάζεσαι στα πάντα είναι σωστό. Ακόμα και ο συμβιβασμός θέλει συμβιβασμούς. Αυτά είναι τα λεγόμενα 'προσωπικά όρια' που λέμε και ξαναλέμε και ξαναλέμε. Ο καθένας είναι πρόθυμος να συμβιβαστεί ως ένα όριο – ή θα έπρεπε να είναι πρόθυμος να συμβιβαστεί ως ένα όριο. Αν δεν θέλει, μπορεί να πάει να ζήσει στο δάσος, μόνος του, για να μην εξαρτάται από κανέναν. Η ζωή μας είναι φίσκα στους συμβιβασμούς, από το δευτερόλεπτο που ξυπνάμε μέχρι να πάμε για ύπνο. Έτσι καταφέρνουμε να συνυπάρχουμε στους δρόμους, στα γραφεία, στα σπίτια. Αλλιώς θα είχαμε σκοτώσει ο ένας τον άλλον.
Όλοι θα θέλαμε για σύντροφο έναν πανέξυπνο Θεό που είναι Κροίσος, φιλάνθρωπος και έχει κοιλιακούς φέτες, αγαπάει και τη μαμά μας και όλους μας τους φίλους, και έχει χιούμορ. Επειδή ξέρουμε ότι μάλλον δεν θα τον βρούμε, συμβιβαζόμαστε. Και μας αρέσει! Γιατί αυτός που θα αγαπήσουμε μπορεί να μην έχει καμία σχέση με αυτό που φανταστήκαμε, αλλά είναι χίλιες φορές καλύτερος, γιατί είναι πραγματικός, και έχει παραξενιές και λάθη που είναι αξιολάτρευτα. Αυτό κάνει ο συμβιβασμός. Αποκαλύπτει την ποικιλία, δίνει ευκαιρίες, μας βγάζει από τα καλούπια μας. Για να απαντήσω στην ερώτηση: Οι ώριμοι άνθρωποι συμβιβάζονται γιατί ξέρουν ποιοι είναι και έχουν θάρρος να ανακαλύψουν ποιοι είναι οι άλλοι. Οι ανώριμοι άνθρωποι συμβιβάζονται για λάθος λόγους, ή νομίζουν ότι δεν συμβιβάζονται καθόλου, αλλά κάνουν λάθος.
__________________
3.
Επειδή αρκετοί μου έχουν πει ότι σκέφτομαι λάθος θα ήθελα να δω και τη δική σου γνώμη. (Εγώ βλέπω τελείως φυσιολογικό αυτό που κάνω). Θέλω να κάνω σεξ με το αγόρι που γνωρίζω πριν κάνω σχέση μαζί του. Επειδή θέλω να είμαι σίγουρη ότι θα με ικανοποιεί. Στη σχέση μου θέλω να είμαι 100% ικανοποιημένη από το αγόρι μου. Αν δω ότι δεν είμαι δεν μπορώ να κάνω σχέση, δε βρίσκω νόημα, ξενερώνω και το λέω (όχι άσχημα και ούτε προσβλητικά, απλά εξηγώ το πως νιώθω) Το αρχικό μου κριτήριο δηλαδή είναι αυτό.(Μου λένε ότι είμαι κενή, χωρίς αισθήματα, σκέφτομαι σαν αγόρι ή ότι είναι της ηλικίας). Αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι εγώ μέσα από το σεξ θα ερωτευτώ τον άλλον, φυσικά στην πορεία και για τα υπόλοιπα και θα είμαι και πολύ δοτική στη σχέση κλπ. Το σεξ για μένα είναι κάτι όμορφο που πάει πακέτο με τη σχέση...Είμαι τόσο λάθος ή δεν τα λέω κατανοητά με αποτέλεσμα να παρεξηγούμαι; Γιατί με κρίνουν; Το να αποζητώ την ευχαρίστηση είναι τόσο κακό; Περισσότερο με κρίνουν τα αγόρια αλλά ούτε εκείνα νομίζω θα μπορούσαν να μείνουν με κάποια που δεν τους ικανοποιεί στο κρεβάτι ...- Αγαπητή Α,μπα είμαι 23 ετών
Η σκέψη σου έχει ένα μεγάλο κενό, το οποίο δεν σου έχουν επισημάνει ακόμα γιατί όλοι μένουν στη δήλωση που σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές είναι προκλητική από το στόμα μιας 23χρονης – ή μιας γυναίκας, οποιασδήποτε γυναίκας. Ε, τώρα, ξέρεις γιατί σε παρεξηγούν, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε αυτό. Οι απαντήσεις τους/τα σχόλια τους έχουν σκοπό να ακυρώσουν την δήλωση και να σε αναγκάσουν/προτρέψουν να προσαρμοστείς και να υπακούσεις σε έναν από τους πολύ βασικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι γυναίκες, και αυτός είναι ότι πρέπει να κάνουν σεξ μόνο όταν είναι τρομερά ερωτευμένες, και από την πολλή αγάπη δέχονται να παραχωρήσουν το λουλούδι τους για χρήση.
Φυσικά και δεν είναι κακό να αποζητάς την ευχαρίστηση. Μαζί σου είμαστε. Το κενό στο σκεπτικό δεν είναι αυτό. Είναι στο ότι ΚΑΙ εσύ, που προσπαθείς να σπάσεις τα καλούπια, υπακούς, απλώς από την ανάποδη. Το σεξ δεν είναι κάτι στατικό που κάνεις για διασκέδαση, ούτε κάτι πολύτιμο που δίνεις με την προθυμία που μοιράζεται το Γκόλουμ το δαχτυλίδι του. Μπορεί να είναι καλό με κάποιον, και μετά να μην είναι. Μπορεί να μην είναι καλό με κάποιον, και να γίνει καλό στην πορεία επειδή τελικά σε κερδίζει, ή επειδή αρχίζεις να νιώθεις άνετα, ή επειδή η εξάσκηση κάνει θαύματα. Είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ σεξουαλικής σχέσης και συναισθηματικής σχέσης, και δεν χρειάζεται να κάνουμε ανατομία σε τέτοια πράγματα, χάνεται το σύνολο, η ουσία.
Αυτό που εννοείς, νομίζω, είναι ότι δεν θέλεις να κάνεις σχέση με κάποιον που δεν τα βρίσκεις στο κρεβάτι. Δεν χρειάζεται να χωρίζεις σε στάδια, να κάνεις δηλώσεις, να μιλάς για πριν και για μετά. Στην αρχή κάνουμε σεξ με έναν σχεδόν άγνωστο, πόσο σχέση θεωρείται αυτό, έτσι κι αλλιώς;
Αν σου αρέσουν οι αντιδράσεις, αρκεί να λες ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις σχέση με κάποιον που δεν σου κάνει σεξουαλικά, και ότι αυτό είναι πρωταρχικής σημασίας. Ακόμα και μ' αυτό, θα δεις πόσα ξινισμένα μούτρα θα δεις.
__________________
4.
αγαπητή α, μπα, μου έχει δημιουργηθεί η ανάγκη να βοηθήσω με όποιο τρόπο μπορώ αυτούς που έχουν ανάγκη γύρω μου, (αδεσποτα σκυλια, ορφανα παιδια) και οποιαδήποτε άλλη 'ομάδα' ή 'μειονότητα' έχει ανάγκη από προσφορά και από βοήθεια. Έχεις να μου προτείνεις κάτι?- ν
Να διαβάσεις τις ειδήσεις;
__________________
5.
Πρίν από 7 μήνες γίναμε γονείς μιας κόρης που θέλαμε και προσπαθήσαμε πολύ για να αποκτήσουμε. Το κορίτσι μας, γερό να είναι, βγήκε πολύ ζωηρό και ο ύπνος, όπως και πολλά άλλα, είναι κατόρθωμα. Εγώ, χωρίς βοήθεια, ήμουν και είμαι 24/7 μαζί της. Από τη μία ξέρω το παιδί μου πιο καλά από τον καθένα, από την άλλη ώρες-ώρες άνετα πηδάω από το παράθυρο. Η ερώτηση αφορά την αντιμετώπιση άλλων, κυρίως μανάδων, που έχουν κάτω από τη μία μασχάλη την επίκριση και κάτω από την άλλη τη συμβουλή. Αν κάνω κανένα αστείο και παραπονεθώ ή πω κάτι που αφορά την ανατροφή του και τις συνήθειες του, αρχίζουν οι φράσεις "Έτσι είναι. Οι μανάδες δεν κοιμούνται. Που να δεις στην εφηβεία." "Άλλες δεν μπορούν να κάνουν παιδιά κι εσύ γκρινιάζεις;" "Το παιδί έπρεπε να έχει πάει ήδη στο δωμάτιό του κι ας κλαίει." κτλ.
Το χιούμορ και η αδιαφορία βοηθούσε στην αρχή αλλά όσο περνάει ο καιρός και συσσωρεύεται η κούραση, μου τελειώνει η υπομονή για διάλογο και θέλω να αρχίσω τις μπούφλες. Μπορώ να μην παραπονιέμαι, θα μου πεις, και να μην κοινοποιώ τι κάνω, αλλά τότε θα πρέπει να λέω ψέματα σε κάθε ερώτηση ή να μην απαντάω τίποτα.
Άσε που από τη στιγμή που γίνεσαι μάνα σταματάς να είσαι οτιδήποτε άλλο στα μάτια των άλλων. Υπάρχει ένας τεράστιος μύθος γύρω από τη μητρότητα. Σκοπός είναι να είμαστε ευτυχισμένοι και οι τρεις. Αν έχεις κάποια συμβουλή για το τί να απαντάω σε τέτοια σχόλια ή πως να αντιμετωπίζω τέτοιους παρεμβατικούς ανθρώπους, θα το εκτιμούσα.-CD
Να λες ψέματα ή να μην απαντάς τίποτα. Γιατί απορρίπτεις αυτές τις επιλογές; Οι ΜΑΝΟΥΛΕΣ αυτού του είδους είναι λαίλαπα, είναι οδοστρωτήρας, είναι τυφώνας Κατρίνα. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, τώρα που είσαι άυπνη και πελαγωμένη; Ξέρεις πόσο παραμονεύουν να βρουν το λάθος για να σου το εντοπίσουν; Μην δίνεις λαβές, για κανένα λόγο.
Η οικογενειακή σου ζωή και ο τρόπος που μεγαλώνεις το παιδί σου είναι θέμα δικό σου και του άντρα σου. Οι τρεις σας να περνάτε καλά, αυτό ακριβώς. Προστάτεψε τον μικρόκοσμο σου, μην υποχωρείς, μη σε νοιάζει τι θα σκεφτούν, τι θα καταλάβουν. Αν έχεις έναν ακόμη άνθρωπο, άντε δύο, για να λες αυτά που πραγματικά συμβαίνουν, αυτά που πραγματικά αισθάνεσαι, θαυμάσια. Μην έχεις περισσότερες απαιτήσεις. Οι μάνες βρίσκονται στο εδώλιο για μια ζωή, και οι κριτές είναι οι πάντες. Οι απαιτήσεις είναι παράλογες, αμέτρητες, άνισες, άδικες (και φυσικά, μη βιώσιμες). Το θέμα είναι ο σεξισμός, και πάλι, αλλά δεν θα το λύσεις τώρα, που έχεις μικρό παιδί – ή αν θέλεις, η μη συμμετοχή σου σε αυτό το απίστευτα πιεστικό περιβάλλον, είναι μια μορφή αντίστασης.
Να σας ζήσει το μωρό!
__________________
6.
Γιατί θεωρείς άδικο να μοιράζει ο γονιός της περιουσία του στα παιδιά του ανάλογα με τις ανάγκες τους;
Ποιον τρόπο μοιρασιάς θεωρείς δικαιότερο;- P.
Αυτός ο τρόπος δεν είναι κακός, αλλά λειτουργεί μόνο θεωρητικά. Τόσο θεωρητικά, που δεν λειτουργεί καθόλου.
Με ποιον σίγουρο, αυστηρά, αντικειμενικό τρόπο ορίζεται ποιος έχει περισσότερη ανάγκη, και ποιου είδους είναι; Δεν ξέρουμε όλοι τι τραγικά λάθη, και τι άστοχες εκτιμήσεις κάνουν οι γονείς για τα παιδιά τους; Πόσο μπερδεύουν τον αδύναμο με τον δυνατό, τον ομιλητικό για έξυπνο και τον λιγομίλητο για προβληματικό, είναι ανάγκη να αραδιάσω όλες τις διακρίσεις που κάνουν, και πόσο έχουν πληγωθεί παιδιά από τέτοιες αδικίες; Είναι ανάγκη να αποτυπώνονται και στα περιουσιακά; Δεν ξέρουμε όλοι πόσα αδέρφια έχουν διαλυθεί και έχουν γίνει δύο άγνωστοι, επειδή και οι δύο θεωρούν πώς μπαμπάς και η μαμά ευνόησαν τον άλλον στη μοιρασιά;
Γι 'αυτό το θεωρώ άδικο. Γιατί είναι αδύνατον να γίνει με δίκαιο τρόπο. Ως εκ τούτου, η μοιρασιά ακριβώς στη μέση δεν αφήνει περιθώρια για να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας μέσα σε μία οικογένεια. Είναι μια πολύ μικρή θυσία σε σχέση με τα οφέλη.
__________________
7.
Αγαπητή Α, μπα
είμαι 22 και τα τελευταία δύο χρόνια έχω καταλήξει πως έχω πάψει να πιστεύω στο θεό, στην ύπαρξή του, στην ύπαρξη οποιουδήποτε μεταφυσικού όντος. Η αλλαγή αυτή έγινε σταδιακά, μέσα από συζητήσεις με φίλους και καθηγητές στο πανεπιστήμιο, μέσα από βιβλία, και γενικά μετά από προσωπική αναζήτηση και αναθεώρηση προηγούμενων πεποιθήσεων και αντιλήψεων. Πλέον αντιλαμβάνομαι και ερμηνεύω τον κόσμο διαφορετικά. Το θέμα είναι πως η οικογένεια μου δε θα μπορούσε να δεχτεί ούτε και να καταλάβει μια τέτοια αλλαγή. Ακόμη και σκέψεις περί αθεΐας ακούγονται στα αυτιά
των γονιών μου, και δε του πατέρα μου, εξωφρενικές, αν και δεν είναι άνθρωποι συντηρητικοί ως προς άλλα ζητήματα... Όποτε επιστρέφω σπιτι από την πόλη που σπουδάζω δεχομαι πιεση να παω μαζι τους στην εκκλησία π.χ. τις Κυριακές ή στις μεγάλες γιορτές και αν δεν το κάνω ακολουθεί γκρίνια. Θεωρώ πως κοροϊδεύω τον εαυτό μου, πως είμαι δειλή και ανίκανη να υποστηρίξω τα πιστεύω μου.. Δεν μου πάει όμως και η καρδιά να τους στεναχωρήσω τις λίγες φορές που τους βλέπω, και έτσι είναι φορές που υποκύπτω (χριστούγεννα και πάσχα). Αξίζουν ένας συνεχής τσακωμός, νεύρα και εντάσεις προκειμένου να τους εξηγήσω πως διαφωνούμε σε θέματα βασικά;; ευχαριστώ -μια δειλή
Ενώ όποιος πηγαίνει στην εκκλησία είναι οπωσδήποτε πιστός; Δεν χρειάζεται να είσαι άκαμπτη. Δεν είσαι λιγότερο άθεη επειδή συνοδεύεις τους γονείς σου στην εκκλησία στις γιορτές. Το κάνεις γι' αυτούς, δεν το κάνεις για να καλοπιάσεις τον Μεγαλοδύναμο. Αυτό θα ήταν υποκρισία, αυτό θα ήταν δειλία, αυτό θα ήταν κοροϊδία του εαυτού σου. Μόνο εσύ ξέρεις γιατί κάνεις ό,τι κάνεις. Για έναν άθεο η εκκλησία είναι κοινωνική εκδήλωση. Άθεοι είμαστε, όχι μουτζαχεντίν. Και στην εκκλησία θα πάμε για να κάνουμε παρέα στους δικούς μας, και απεταξάμην θα πούμε. Μπορεί να μην πιστεύουμε, αλλά ούτε θα επιβάλουμε την άποψή μας, ούτε θα προσπαθήσουμε να μεταπείσουμε κανέναν, ούτε τις καρδιές μας θέλουμε να χαλάσουμε.
Δεν χρειάζεται να φέρεις τους γονείς σου με το μέρος σου. Η πίστη είναι κάτι πάρα πολύ προσωπικό. Όπως κάποιος βαθιά μέσα του ξέρει ότι πιστεύει και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, το ίδιο συμβαίνει και με ένα άθεο, από τη στιγμή που θα το ανακαλύψει, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Ας το αφήσουμε εκεί. Ή μάλλον, εκεί θα το αφήναμε, αν δεν χαρίζαμε όλοι με το ζόρι λεφτά και ακίνητα στην εκκλησία, αφορολόγητα, και χωρίς κανέναν έλεγχο.
__________________
7. 1 Το βάζω τώρα εμβόλιμο, αλλιώς θα μπαγιατέψει πολύ
Α)Την σήκωσε την κούπα ο Jon Ηamm/Don Draper και μπορούμε πια να κοιμόμαστε ήσυχες. All is good. Ειλικρινά αν το έχανε και φέτος έξαλλη θα γινόμουν. Ξέρω ότι αγαπάμε τον ίδιο φαντασ(τ)ιακό χαρακτήρα και γι αυτό σου στέλνω ένα μακρινό διαδικτυακό φιλί. Δεν έχω ερώτηση-μόνο χαρά να μοιραστώ.
P.S. Το the big bang theory δεν το έβαλες στη λίστα. δε σου αρέσει ή δεν το έχεις δει; άντε βρήκα ερώτηση.- kiku
Β) αχ αγαπημένη μου Α μπα το πήραμε επιτέλους!!!αναφέρομαι στο βραβείο emmy που κερδισε ο jon hamm! σε είχα ξαναρωτήσει το χειμώνα και το θεωρούσες δύσκολο να του δώσουν τελικά!!είμαι πολυ ενθουσιασμένη που επιτέλους αναγνωρίστηκε από τα βραβεία και σταμάτησαν να τονβ σνομπάρουν!!και είδες πως σηκώθηκαν όλοι να τον χειροκροτήσουν!! δεν υπάρχει ερώτηση ήθελα απλά να μοιαστώ τη χαρά μου μαζί σου, καθώς ξέρω ότι είσαι κι εσύ φαν της σειράς!- mad men addict
Παιδιά, έγιναν πανηγυρισμοί στο σπίτι με αυτό το βραβείο. Μου άρεσε πάρα πολύ που σκαρφάλωσε στη σκηνή για να το πάρει. Έδειξε πόσο πολύ το λαχταρούσε όλα αυτά τα χρόνια, και μπράβο του που δεν δίστασε να το δηλώσει με τόσο έντονο τρόπο. Είναι φοβερός ηθοποιός, και του άξιζε ένα τέτοιο βραβείο για τον χαρακτήρα που δημιούργησε, που είναι πια τόσο αληθινός, σα να έζησε στην πραγματικότητα. Αυτοί οι ηθοποιοί, που πλάθουν έναν άνθρωπο μέσα από την τέχνη τους, και είναι πιο αληθινός και από τους αληθινούς, αξίζουν τον θαυμασμό μας και τα βραβεία μας.
ΥΓ. Και το Big Bang μου αρέσει, και το Modern Family μου αρέσει, και το Bloodline με ξετρέλανε, και το πρώτο True Detective – και πολλά άλλα. Δεν χωρούσαν στη λίστα.
σχόλια