Μια το μεσημέρι και ένα πυκνό σύννεφο από δακρυγόνα σκεπάζει τα πάντα. Οι αγρότες είχαν προειδοποιήσει ότι θα κλείσουν τους δρόμους με τρακτέρ για να διαμαρτυρηθούν στα φορολογικά μέτρα. Ένα κλίμα έντασης υπάρχει στις κινήσεις και στις φωνές. Τα Μακντόναλτς έχουν κατεβάσει ρολά. Οι αστυνομικοί πάνε και έρχονται και φοράνε μάσκες.
Η Κυβέρνηση έχει προαναγγείλει τα εξής μέτρα: Εξομοίωση της φορολογίας των αγροτών με τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις. Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης από 13% σε 26%. Αύξηση της προκαταβολής φόρου από το 27,5% στο 100%. Κατάργηση της απαλλαγής από φόρο των επιδοτήσεων για ποσό έως 12.000 ευρώ. Κατάργηση της επιστροφής για τον φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο για τους αγρότες. Μείωση στο μισό της επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης Αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος. Τριπλασιασμό εισφορών στον ΟΓΑ. Αύξηση Φ.Π.Α αγροτικών εφοδίων στο 23% από 13%.10. Αύξηση του Φ.Π.Α συσκευασμένων αγροτικών προϊόντων.
Ο Γιώργος από το Λασίθι ξεφυσά με αγανάκτηση: «Ήρθαμε ειρηνικά να δώσουμε το ψήφισμά μας. Οι πόρτες της Βουλής ήταν ορθάνοιχτες και έτσι που πηγαίναμε ωραία και ήσυχα μας πέταξαν έξω σαν τα σκυλιά και άρχισαν τα δακρυγόνα. Πετάγεται ο διπλανός του και συστήνεται Βασίλης Ρομπότσκης. Κρατάει και μια μαγκούρα σαν το μπόι μου. «Με τούτα που κάνουν μας εξαγριώνουν. Ερχόμαστε εδώ, αφήνουμε πίσω τα σπίτια μας, τις δουλειές μας και αντί να μας ακούσουν μας ρίχνουν δακρυγόνα. Έχουν συλλάβει πάνω από δέκα δικούς μας τους έχουν πάει μέσα. Και χτύπησαν και έναν πολύ άσχημα, ήρθε ασθενοφόρο, ντροπή τους, και φτύνει καταγής. Κουνάει την μαγκούρα στον αέρα από την πλευρά της Βουλής. «Ντροπή», ουρλιάζει.
Κατεβαίνουν από τη Βουλή και άλλοι μαυροντυμένοι και δέχονται να μιλήσουν. «Μας πνίγει το δίκιο, πάνε να μας ρημάξουν, μας ερήμαξαν δηλαδή, και σήμερα μας φερθήκανε σαν να ’μαστε οι τελευταίοι του κράτους».
Από τα μικρόφωνα ακούγεται το τραγούδι «Την κοπελιά μου την λένε Λενιώ», εύθυμο και με καψούρα δεν κολλάει με τίποτα με το επαναστατικό κλίμα. «Όπως μας ερίξανε άδικα τα δακρυγόνα, μας εριχνούνε και τα μέτρα.Και σφαίρες εάν μπορούσαν θα μας τις ρίχνανε. Τους είμαστε παρείσακτοι».
Από τα σκαλιά του Συντάγματος με μάτια δακρυσμένα κατεβαίνει ένας ευθυτενής με τη μπλούζα του Τσε. Κρητικός και εσύ; «Όχι δα», λέει σχεδόν ενοχλημένος. Μακεδόνας. Μουτζώνει επιδεικτικά τη Βουλή. «Ρε, τι μαλά... είναι εκεί μέσα, δεν καταλαβαίνω τι τους αφήνουμε και δεν τους πιάνουμε στις κλωτσιές; Δεν θέλω να πω τίποτα, ό,τι και να γράψετε σε αυτή τη χώρα άλλοι κάνουν κουμάντο, πάρετε το είδηση, είμαστε πουλημένοι και αυτός ο Τσίπρας είναι ένα μηδενικό».
Σε πηγαδάκι κάθεται μια παρέα και τρώει σουβλάκια από τους πλανόδιους. Τα μάτια δεν ξέρεις αν τσούζουν από τη τσίκνα ή τα δακρυγόνα. Πίνουν ρακή με μπύρες. Δεν δέχονται να μιλήσουνε για τα μέτρα, ένας μόνο φωνάζει «να πείτε ότι δεν θα περάσουν τα νέα φορολογικά μέτρα, οι αγρότες είμαστε ενωμένοι».
Τα Άνω Μούλια, όμως, Ηρακλείου με πρόεδρο τον Γιώργο, έναν δίμετρο λεβέντη, θέλουν να τα πουν έξω από τα δόντια. «Ήρθαμε φιλε-λευθερο- ειρηνικά και μας πέταξαν δακρυγόνα. Έτσι, για το καλοσώρισμα. Θέλουν να εξοντώσουν τον αγροτικό χώρο. Θέλουν να εξοντώσουν τον αγρότη. Αυτό να πείτε. Τα νέα φορολογικά μέτρα ξεκινούν από το πρώτο ευρώ και ο ΟΓΑ τριπλασιάζεται. Δεν ξέρω τι έχουν βάλει στο μυαλό τους, θέλουν να καταπολεμήσουν τον πρωτογενή τομέα. Οι περισσότεροι Έλληνες είμαστε αγρότες κτηνοτρόφοι και μέχρι σήμερα μπορούσαμε να πούμε ότι ψευτο- επιβιώνουμε, τώρα μας παίρνουν την επιβίωση».
Ένας τύπος με τυπική κρητική μουστάκαθέλει και αυτός να πάρει το λόγο, είναι από το Καλαμίτσι, ένα χωριό στα Χανιά -θέλει να αναφέρω το χωριό και ότι έχει την πιο ωραία ταβέρνα, του Μανώλη του Καναρίκη. «Στα χίλια ευρώ που βγάζουμε, παραδείγματος χάρη, πρέπει να δώσουμε τα 260. Δηλαδή, από το πρώτο ευρώ, το είκοσι έξι τοις εκατό είναι δικό τους».
Κάποιος παίζει λύρα και τραγουδάει ένα μοιρολόι. Δεν θέλει φωτογραφίες. Ο Γιώργος γεμίζει κάτι πλαστικά ποτηράκια με ρακή. Βαράει ο ήλιος, βαράει και η ρακή. «Άσχημη η πόλη σας», μου λέει σε μια παύση.
Ο διπλανός του τα έχει βάλει με τις επιδοτήσεις των αγροτών. «Μόνο την επιδότηση παίρνουμε, την επιδότηση πρέπει να την κόψουν και να επιδοτούν το ίδιο το προϊόν». Μου τα λένε κάπως μπερδεμένα, ότι την επιδότηση απ’ το 2000 την παίρνουν κάποιοι παράνομα, γιατί κάποιος δήλωνε άλλα ντ’ άλλων. Πάει να μου εξηγήσει, αλλά ο διπλανός του τον διακόπτει. «Μην της τα λες τώρα αυτά, δεν κάνει». Όμως ο απηυδισμένος Κρητικός αγρότης δεν έχει σταματημό. «Θέλουμε να επιδοτούν αυτό που παράγουμε, το καταλαβαίνεις ή όχι;». Χτυπάει την γροθιά στο παγκάκι και συνεχίζει θυμωμένα: «Δεν έχουμε ούτε αργίες, ούτε σχόλες, 365 μέρες το χρόνο δουλεύουμε και πρέπει να ’μαστε κάθε μέρα εκεί στις δύσκολες συνθήκες μας. Εσείς όλοι στα ωραία σπιτάκια σας τα βάζετε με τους αγρότες, αλλά έλα μια μέρα αν θες στο κτήμα να δεις».
σχόλια