__________________
1.
Αγαπητή Α μπα,
Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για το κατεβατό.
Εδώ και μια εβδομάδα ξεκίνησα να δουλεύω μέσω voucher (δηλ. σε πρακτική άσκηση με μισθό επιδοτούμενο 100% από το ΕΣΠΑ) σε μια μικρή εταιρεία. Παρατηρώ λοιπόν με θλίψη πως ο μαλάμας, που έχει την εταιρεία, μιλάει στους εργαζομένους σαν να είναι σκουπίδια:
• βρισίδι (ηλίθια, τρελή),
• υποτιμητικά σχόλια τύπου
o εσύ δουλεύεις για μένα και όχι εγώ για σένα- τι με πέρασες κοριτσάκι μου, για γραμματέα σου (αυτό με αφορμή έναν παραπονούμενο πελάτη που η γραμματέας έκανε το μέγα λάθος να του πασάρει); ή
o έλεος ρε Τάκη, αγόρι μου, κοτζάμ μηχανικός και δεν μπορείς να υπολογίσεις ένα ΦΠΑ;
Κι όλα αυτά με φωνές και υστερίες. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΝΕΣ ΟΜΩΣ. ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΥΣΤΕΡΙΕΣ. Τα παιδιά δε που δουλεύουν μέσα- πλην 2 εξαιρέσεων- είναι ηλικίας 25-30 και, φυσικά, κανείς δε δουλεύει μόνο 8 ώρες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: η κοπέλα που ασχολείται με το μάρκετινγκ, υποτίθεται πως είναι 4ωρη. Είχαν κάνει λοιπόν συμφωνία να δουλεύει 5 ώρες αντί για 4. Τελικά καταλήγει να μη φεύγει ποτέ πριν κλείσει 8-9 ώρες (πάντα με μισθό 4ωρου).Την ποιότητα της δουλειάς τους δεν μπορώ ακόμη να την κρίνω, καθώς είμαι μόνο μια εβδομάδα εκεί, αλλά μιλάμε για ανθρώπους με πτυχία και περγαμηνές, πως διάολο γίνεται να είναι όλοι ΤΟΣΟ άχρηστοι πια;
Μέσα σε αυτή τη χαβούζα λοιπόν, προστέθηκα κι εγώ. Την πρώτη μέρα που πήγα, άρχισε να μου πετάει διάφορες μπηχτές για τους εργαζομένους του, αποκάλεσε την προκάτοχό μου ζώον (!!!!)[ναι, το καλύτερο δε σας το είπα: με το που συμφωνήσαμε για πρόσληψη, έδιωξε την κοπέλα που δούλευε στον τομέα που δουλεύω εγώ, με τη δικαιολογία ότι δεν έκανε καλά τη δουλειά της -τι πρωτότυπο! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βρεθώ εγώ τώρα με ένα σωρό δουλειές που έχουν πάει 1,5 μήνα πίσω, να έχω πελαγώσει (ξεκίνησα δουλειά 1,5 μήνα μετά την συνέντευξη, για λόγους που αφορούσαν τους μεσάζοντες της πρακτικής. Αυτός προφανώς δεν το ήξερε και νόμιζε πως θα πάω άμεσα, οπότε, μπίνγκο, έδιωξε την προκάτοχό μου με το που δώσαμε τα χέρια!)]. Μέχρι στιγμής, εμένα μου φέρεται με μια πολύ ύποπτη ευγένεια( τόσο που φοβάμαι μήπως σχεδιάζει ήδη τη δολοφονία μου). Τα δε λάθη που έχω κάνει στη δουλειά και αναγκάζεται να διορθώσει αυτός , τα έχει αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής με ψυχραιμία. Αυτό έχει 2 πιθανές ρίζες
- είτε μου φέρεται καλά γιατί βρήκε τζάμπα μ@λάκα και φοβάται μην του φύγω
- είτε δεν έχει την απαραίτητη οικειότητα για να μου πετάει μολυβοθήκες στο κεφάλι
Θεωρώ μαθηματικά βέβαιο πως σε κανένα μήνα θα έχει καταλήξει να μου συμπεριφέρεται όπως και στους υπόλοιπους, απλούστατα γιατί θα με έχει φορτώσει με τόση δουλειά που δε θα βγαίνει ούτε στο 12ωρο (μου το έχει πει άλλωστε κιόλας, η δουλειά δε βγαίνει με τίποτα στις ώρες σου) κι εγώ θα κάνω λάθη, αστοχίες και παραλείψεις. Βλέπεις, εγώ ,δεδομένου του προγράμματός μου και των στόχων που έχω θέσει (όπως π.χ. να μάθω μια ξένη γλώσσα), αδυνατώ να δουλεύω περισσότερες από 6 ώρες τη μέρα (τις συμφωνημένες δηλαδή). Φυσικά, παίζει και τεράστιο ρόλο το γεγονός πως αυτός ο άνθρωπος με αηδιάζει με τη συμπεριφορά του και με κάνει να ανυπομονώ να φύγω από το γραφείο για να μην ακούω τις γκαρίδες του, όχι να κάτσω και παραπάνω (έχει τύχει να δουλέψω στο παρελθόν 12ωρα με πολύ λίγα χρήματα μόνο και μόνο γιατί με ενέπνεε η αφεντικίνα μου).
Το ερώτημά μου λοιπόν είναι: Με βάση αυτά που έχω δει εκεί μέσα, μου έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι, και γνωρίζω από τώρα ότι με αυτόν τον άνθρωπο δε θέλω να συνεργαστώ μελλοντικά και να ανεχτώ μια τόσο τιποτένια συμπεριφορά. Όταν λοιπόν θα αρχίσει να με βρίζει και να μου φέρεται τοιουτοτρόπως, έχετε κάποια τρολαριστική αντίδραση να προτείνετε από μέρους μου ώστε να τον κάνω να χτυπάει την κούφια κεφάλα του πάνω στο γραφείο;
Ευχαριστώ
Υ.Σ.1: Έχω μπει καταλάθος στο εργασιακό του μέηλ. Δε φαντάζεστε τι μηνύματα αγάπης έχω διαβάσει από ανθρώπους που εργάζονταν μέχρι πρότινος εκεί. Έπος!
Υ.Σ.2: Έχει βάλει κάμερες σε όλα τα γραφεία της εταιρείας (4 στο σύνολο) και απέναντι από το γραφείο του έχει 5 οθόνες, οι 4 εκ των οποίων δείχνουν τα γραφεία και η μια παίζει μονίμως ταινίες του Στάθη Ψάλτη από τον υπολογιστή του(no kidding).
Υ.Σ.: Αυτός ο άνθρωπος είναι μόνο 35 χρονών. Και σταματάω με τα υστερόγραφα γιατί δε θα τελειώσουμε ποτέ. Αν θέλετε κι άλλα θα σας τα γράψω στα σχόλια-
Βρες τι είναι αυτό που κάνεις και δεν σου γκαρίζει, και συνέχισε να το κάνεις. Ναι, θέλουμε κι άλλες λεπτομέρειες, γράψε στα σχόλια.
Για τρολάρισμα προτείνω να του βάζεις κρυφά στον υπολογιστή του ταινίες Αντονιόνι, Γκοντάρ, Μπέργκμαν μεταμφιεσμένες με τίτλους «ο Στάθης στον στρατό», «ο Στάθης φούρναρης», «ο Στάθης το μανάρι καίει καρδιές».
__________________
2.
γεια σου λένα, έχω μια σχέση εδώ και 2 χρόνια. θέλω μέσα στον επόμενο χρόνο να πραγματοποιήσω κάποια ταξίδια τα οποία ονειρεύομαι καιρό. το ιδανικό για μένα θα ήταν να τα μοιραστώ με τον άνθρωπο μου, όμως σε εκείνον δεν αρέσουν και δε θέλει να ακολουθήσει. γενικά είναι απρόθυμος σε προτάσεις μου να δοκιμάζουμε νέα πράγματα και να αποκτάμε νέες εμπειρίες μαζί και αυτό με λυπεί πολύ. το αναγνωρίζει, και αισθάνεται άσχημα αλλά δυσκολεύεται να υποχωρήσει έστω κάποιες φορές. με προβληματίζει γιατί αισθάνομαι πως δε μπορώ να τον υπολογίζω στα σχέδια μου και με πιάνω να σκέφτομαι αν αξίζει να συνεχίζουμε μαζί και ότι δεν ταιριάζουμε σε τομείς που θα θελα. πως μπορώ να το αποδεχτώ? υπάρχει κάποια μέση λύση που δε βλέπω ή η μόνη λύση είναι ο χωρισμός? πες μου τη γνώμη σου.- σοφη
Το όραμα του τι σημαίνει «καλή ζωή» νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο βασικά πράγματα που πρέπει να έχει ένα ζευγάρι για να συνεχίσει να είναι ζευγάρι. Αν αρνείται να έρθει και μέχρι το Πήλιο, η μέση λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι να το πάρεις απόφαση ότι θα πηγαίνεις χωρίς αυτόν. Είναι μέση λύση αυτό για σένα, είναι μεγάλη υποχώρηση, ή ματαίωση των ονείρων σου; Εσύ ξέρεις. Μπορείς να δεχτείς ότι κάποια πράγματα δεν θα τα κάνεις με αυτόν, αλλά με άλλους; Αυτός μπορεί να δεχτεί ότι θα λείπεις και θα φεύγεις ταξίδια χωρίς αυτόν; Δεν εξαρτάται μόνο από σένα το με ποιο τρόπο θα το αποδεχτείς. Αν είναι απρόθυμος και να στηρίξει τις επιθυμίες σου, τότε δεν θα έχεις μεγάλο περιθώριο κινήσεων. Αν αποφασίσεις να παραιτηθείς από αυτά τα σχέδια, καλύτερα να σκεφτείς ποια θα είναι τα εναλλακτικά, και αν μπορείς να παραιτηθείς από αυτά χωρίς να σου μείνει πικρία και εχθρότητα απέναντί του. Αν δεν νομίζεις ότι μπορείς να το κάνεις, ή αν δεν μπορείς να το κάνεις και δεν το παραδέχεσαι, δεν ξέρω αν μπορείτε να συνεχίσετε μαζί, ακόμα και αν το επιχειρήσεις.
__________________
3.
Αμπά ποιος φταίει όταν μπαίνει το τρίτο πρόσωπο; Η όταν το πρώτο πρόσωπο αρπάζει το τρίτο και το τοποθετεί ανάμεσα. Που η έλξη εκατέρωθεν, η ιδέα ότι από το να μείνει απωθημένο καλύτερα να το ζήσω, και η -ίσως βάσιμη- αιτίαση πως αφού ο άλλος το επιδιώκει, είναι δικό του πρόβλημα, όχι δικό μου, μάλλον απενοχοποιούν εντελώς το 3ο πρόσωπο. Και φταίνε ο συμπράττων -θύτης και λιγότερο η νόμιμη σύντροφος που συχνά καταλαβαίνει/ξέρει και δεν αντιδρά.
Συμφωνείς;- Yakyak
Καλή προσπάθεια, αλλά όπως και να το γυρίσεις, δεν γίνεται να αποενοχοποιήσεις το τρίτο πρόσωπο. Δεν υπάρχει δικαστήριο που θα έβγαζε τέτοια απόφαση, γιατί εσύ δικαστική απόφαση ζητάς με τον τρόπο που το θέτεις. Ανάλογα με την περίσταση το ποσοστό ευθύνης παίζει εντός του τριγώνου (για περισσότερα στοιχεία δες όλο το έργο του Χριστόφορου Παπακαλιάτη) αλλά για το τρίτο πρόσωπο δεν μηδενίζεται με τίποτα.
Και σε τι σε βοηθάει η παραδοχή ότι ας πούμε το τρίτο πρόσωπο ευθύνεται λιγότερο από τον μοιχό; Θα σου γράψουν πρόστιμο κα θέλεις να πληρώσει ο άλλος παραπάνω; Ο καθένας τον εαυτό του έχει να αντιμετωπίσει. Αν εσύ δεν έχεις τύψεις, κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να αποκτήσεις, το ίδιο ισχύει όμως και για τους υπόλοιπους. Αν έχεις τύψεις, δεν θα σε βοηθήσει το ποσοστό συμμετοχής. Δικές σου είναι, εσύ πρέπει να δεις τι θα τις κάνεις.
__________________
4.
Αγαπητή Α μπα! Διαβάζω τη στήλη σου πολύ καιρό τώρα και αποφάσισα να την εμπλουτίσω με τον τρόπο μου, με την πιο άχρηστη θεωρία της ημέρας. Λοιπόν, ως μικρή διπλωματούχα αρχιτεκτόνισσα, συνέχεια γυρνάει στο μυαλό μου πως το επάγγελμα του αρχιτέκτονα έχει πολλές ομοιότητες με το επάγγελμα του σεφ. Συγκεκριμένα, και οι δύο έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και δε μπορούν να καταλάβουν πώς γίνεται να μη τους καταλαβαίνει κανείς. Από τη μία οι αρχιτέκτονες δε καταλαβαίνουν πώς χτίζονται ακόμα κτίρια σοβατισμένα και όχι με εμφανές μπετό και από την άλλη οι σεφ αναρωτιούνται αν οι άνθρωποι δεν έχουν βαρεθεί το μουσακά και γιατί δε θέλουν να τον πάνε ένα επίπεδο παραπέρα. Το πιο χαρακτηριστικό σημείο βέβαια είναι ότι ο περισσότερος κόσμος θα μπορούσε να ζει χωρίς αυτούς α. με τους πολιτικούς μηχανικούς και τα απλά, αλλά λειτουργικά κουτιά τους β. με τις ταβέρνες και την ωραιότατη μπριζόλα με την πατατούλα την τηγανιτή. Τώρα θα μου πεις όλα χρειάζονται, άντε πες στον πολιτικό μηχανικό να κάνει μουσείο, παρόλα αυτά εγώ χρόνια τώρα γελάω πολύ με αυτή τη θεωρία-σύγκριση. Και ερωτώ: εγώ να γραφτώ στο Τεχνικό Επιμελητήριο ή στο le gourmet αφού όλοι άνεργοι θα είμαστε και το ψώνιο θα μείνει; - the belly of an architect
Ωραία σύγκριση, αλλά σκέψου, αν θέλεις να μεγαλοπιαστείς πραγματικά, η καλύτερη σύγκριση είναι του αρχιτέκτονα με τον Θεό. Και οι δύο δημιουργούν κόσμους που φτιάχνουν πρώτα μέσα στο κεφάλι τους. Ορίζουν τις τύχες των άλλων. Και λειτουργούν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις γνώμες των ενδιαφερόντων. Κάποιος πρέπει να κοντράρει το παραλήρημα μεγαλείου των γιατρών, γιατί όχι οι αρχιτέκτονες.
__________________
5.
Αγαπητή Α μπα σε χαιρετώ,
αυτό που με βασανίζει δεν είναι καινούργιο αλλά τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να ξεφεύγει...Το πρόβλημα είναι ότι ονειροπολώ-φαντασιώνομαι-χάνομαι σε ιστορίες που φτιάχνω εγώ και αυτό γίνεται συνέχεια! Προσπαθώ να το πολεμήσω κάνοντας πράγματα και επικοινωνώντας με τον κόσμο αλλά πάλι καταλήγω μόνη σε μία γωνία με τα ακουστικά στα αυτιά μη θέλοντας να μιλήσω σε κανέναν. Χτες έτρεξα 3 χιλιόμετρα σερί για να μπορέσω να ολοκληρώσω την ιστορία μου (και έχω να γυμναστώ μία τετραετία τουλάχιστον).Απομακρύνομαι από όλους και όλα και αυτό νιώθω ότι με ανακουφίζει, δεν μπορώ να συνεχίσω όμως έτσι άλλο και δεν μπορώ να μιλήσω γιαυτό σε κανέναν χωρίς να με περάσει για ηλίθια τουλάχιστον. Δεν θέλω να κρύβω τα προβλήματα μου στις φαντασιώσεις μου αλλά προσπαθώ να το αντιμετωπίσω καιρό και δεν μπορώ....
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.- a chicken who thought it was a lion
Ίσως να μη φταίνε μόνο τα προβλήματα σου, αλλά η καθημερινότητα σου, ακόμη και χωρίς τα προβλήματα. Υπάρχει περίπτωση να αλλάξει σύντομα η ζωή σου; Με μετακόμιση, πτυχίο, κάτι; Αν όχι, πρέπει να βρεις έναν τρόπο για να προκαλέσεις έναν μικρό σεισμό στον εαυτό σου, για να αρχίσει να βρίσκει πάλι ενδιαφέρον σε αυτό που συμβαίνει γύρω του. Πρέπει κάτι να αλλάξεις, και με το κάτι δεν εννοώ να λύσεις τα προβλήματα, αλλά να δημιουργήσεις μια καλύτερη καθημερινότητα, καινούριες υποχρεώσεις, νέα ρουτίνα.
__________________
6.
Γεία σου πολυαγαπημένη αμπα! Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Είμαι 23 χρονών και σπουδάζω σε μια επαρχιακή φοιτητούπολη. Πριν ένα μήνα λοιπόν χώρισα μετά από 1,5 χρόνο σχέσης. Ήταν δική μου απόφαση και παρόλο που αρχικά ο πρώην μου το δέχτηκε ψύχραιμα, πριν λίγες μέρες συνειδητοποίησα πως μιλάει άσχημα για μένα σε κοινούς φίλους και γνωστούς. Το θέμα μου όμως δεν είναι αυτό μιας και έχω αποφασίσει πως αυτό το άτομο πλέον δεν με ενδιαφέρει συνεπώς δεν με απασχολεί και η συμεριφορά του. Το θέμα μου είναι η κολλητή μου. Είμαστε φίλες με αυτήν την κοπέλα εδώ και 4 χρόνια τα τελευταία όμως 2 χρόνια είμαστε πολύ κοντά. Θεωρώ πως είναι το κοντινότερο άτομο που έχω εδώ και ίσως και η καλύτερή μου φίλη γενικότερα. Εκτιμώ πολύ τον χαρακτήρα της, ταιριάζουμε σαν άτομα και περναμε πολύ καλά και ευχάριστα τον κοινό μας χρόνο. Παράλλήλα μου έχει σταθει αρκετά σε διάφορα θέματα οπως φυσικά και έγω σ αυτήν. Θεωρούσα λοιπόν την σχέση μας ιδανική μέχρι που χώρισα. Όσο ήμουν μαζί με το πρώην αγόρι μου, τους είχα γνωρίσει και κάναμε αρκετή παρέα οι 3 μας. Τώρα λοιπόν που χώρισα η φίλη μου συνεχίζει την παρέα μαζί του. Αυτό λοιπόν με ενοχλεί. Δεν λέω πως είναι κάθε μέρα μαζί, αλλά αρκετά συχνά μιλάνε στο τηλέφωνο ή στο skype (έχει τυχει να της κάνει κλήση ενώ ήμουν σπίτι της) και κανονίζουν τακτικά να βγάινουν για καφέ και να λένε τα νέα τους. Το ξερω πως πιθανόν δεν έχω δικαίομα να ενοχλούμαι εφόσον δεν μεταφέρει λόγια από τον έναν στον άλλον, ούτε φυσικά υπάρχει η πιθανότητα να παίζει κατι ερωτικό μεταξύ τους αλλά και πάλι με ενοχλεί η παρέα που κανει μαζί του. Δεν εχω την απαίτηση να μην τον χαιρετάει όταν τον δει έξω τυχαία, ούτε να τον διαγράψει από το fb αλλά η τόσο στενή φιλική σχέση που έχουν με πειράζει. Δεν της έχω πει κατι ακομά γιατί σκέφτομαι το ενδεχόμενο να είμαι παράλογη. Εσύ τι λες βρε αμπά? Θεωρείς λογική την ενόχλησή μου ή είναι παράλογο να με ενοχλεί που κάνουν παρέα?- apogohteumenh
Και τα δύο. Μερικές φορές η παράλογη συμπεριφορά είναι λογική, επειδή είναι ανθρώπινη. Η ζήλεια είναι παράλογη, αλλά δεν είναι παράλογο να ζηλεύεις. Δεν θέλω να αποφύγω την απάντηση, αυτό πιστεύω. Είναι λογικό να περιμένεις από τη φίλη σου να πάρει το μέρος σου, εκατό τοις εκατό, και να απογοητεύεσαι όταν δεν το κάνει. Είναι παράλογο να περιμένεις να ζει κάποιος τη ζωή του εκατό τοις εκατό σε αρμονία με τις επιθυμίες σου, κι ας είναι η κολλητή σου φίλη.
Το λάθος σου είναι που δε λες τίποτα, όμως. Δεν λέω να της απαγορέψεις κάτι, αλλά αν είναι κολλητή σου, θα έπρεπε να της πεις με κάποιο τρόπο ότι ενοχλείσαι. Δε νομίζω ότι θα της είναι δύσκολο να το καταλάβει. Αν είναι, τι είδους φιλία έχετε;
ΥΓ. Φυσικά και υπάρχει η πιθανότητα να παίζει κάτι ερωτικό μεταξύ τους. Δεν λέω ότι αυτό γίνεται, ή ότι θα γίνει, αλλά την πιθανότητα ποτέ μη την αποκλείεις. Πάντα υπάρχει η πιθανότητα να παίξει κάτι ερωτικό μεταξύ ενός στρέιτ ελεύθερου άντρα και μιας στρέιτ ελεύθερης γυναίκας. Και είναι ελεύθεροι, να το θυμάσαι. Όσο ελεύθερη είσαι εσύ. Ειδικά αυτόν, εσύ τον ελευθέρωσες.
__________________
7.
Αγαπητή Αμπα, Η ερώτησή μου είναι υποθετική οπότε σε παρακαλώ μη με πεις συνωμοσιολόγο :) Αν η NASA είχε ανακαλύψει εξωγήινη ζωή και γενικά αν οι κυβερνήσεις γνώριζαν χωρίς αμφιβολία πως υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί σε άλλους πλανήτες, πιστεύεις πως θα το γνωστοποιούσαν στην ανθρωπότητα; Αν το έκαναν, ποιές φαντάζεσαι πως θα ήταν οι συνέπειες στην ψυχολογία και τη γενικότερη συμπεριφορά της ανθρωπότητας; Θα υπήρχε αλλαγή ή καμία; Θα σοκαριζόμασταν για κανένα μήνα και μετά θα αφομοιώναμε και αυτή την πληροφορία μέσα στο γενικότερο ennui του πολιτισμού μας; Αναφέρομαι πάντα σε εξωγήινες οντότητες με εξελιγμένη νοημοσύνη, όχι σε μικροοργανισμούς, αμοιβάδες κλπ.- aNASAna
Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου θέματα ονειροπόλησης. Τόσα χρόνια, μετά από τόσα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, που έχει ερευνηθεί αυτή η ερώτηση από πάμπολλες οπτικές γωνίες, δεν έχω βρει ένα σενάριο που με ικανοποιεί. Η θεωρία μου είναι ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να μείνει κρυφό για πολύ, ή μάλλον, για καθόλου. Δεν θα γίνει ξαφνικά, στα καλά καθούμενα. Θα βρεθούν πρώτα κάποια στοιχεία, όπως τώρα με το νερό στον Άρη, και σιγά σιγά θα αποκαλύπτεται ότι πρόκειται για κάτι πιο μεγάλο.
Οι αλλαγές θα ήταν σίγουρα συνταρακτικές, μόνιμες, καθοριστικές για την ψυχολογία και τη συμπεριφορά της ανθρωπότητας. Νομίζω ότι θα γινόταν μια αναδιανομή των δυνάμεων παγκοσμίως, με συμμαχίες που δεν μπορούμε τώρα να φανταστούμε. Ίσως οι κάτοικοι του Νεπάλ μας φανούν πιο γείτονες πια, ξαδέρφια. Αυτή είναι η ελπίδα μου.
Για την εμφάνιση των εξελιγμένων όντων δεν έχω καμία εικόνα, παρά τις άπειρες προτάσεις στη λογοτεχνία και το σινεμά. Ξεκινώντας με το δεδομένο ότι πρόκειται για όντα ανώτερης νοημοσύνης, αμέσως σκέφτομαι ότι η ανθρώπινη γκάμ ευφυίας δεν φτάνει για να πλησιάσει στην πραγματικότητα. Να είναι όντα, χειροπιαστά, ή κάτι άλλο, ήχος, ή κύμα (δεν έχω και γνώσεις δυστυχώς για περισσότερη φαντασία). Το έργο που για μένα είναι αξεπέραστο σχετικά – το έχω διαβάσει στο σχολείο, οπότε μάλλον έχω τροποποιήσει αρκετά την ιστορία στο κεφάλι μου- είναι οι Επικυρίαρχοι του Άρθουρ Κλαρκ, αλλά δεύτερο, μετά την Οδύσσεια του διαστήματος, και αν και η ταινία είναι ορόσημο, εννοώ το βιβλίο, που δίνει πολλά ακόμα.
Επίσης, είμαι βέβαιη ότι δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν, οπότε ελπίζω εδώ και πολλά χρόνια ότι θα ζω όταν γίνει η πρώτη συνάντηση. Βακτήρια και μικροοργανισμούς περιμένω, αλλά ο ενθουσιασμός μου δεν θα είναι μικρότερος.
σχόλια