«Η συναίνεση απαιτεί ειλικρίνεια. Να λέμε τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη. Να μιλάμε "ήσυχα και απλά", όπως θα έλεγε ο ποιητής. Να μην κρύβουμε στοιχεία και καταστάσεις. Εγώ απλές αλήθειες είπα. Με παρρησία. Χωρίς αυτή τη βάση, χτίζουμε στην άμμο», αναφέρει ο Γιώργος Παπανδρέου σε συνέντευξή του στη Real News.
Ο κ. Παπανδρέου διαπιστώνει καχυποψία από κάθε πλευρά για το ενδεχόμενο συνεργασίας της κυβέρνησης και των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς. Μακάρι να βρεθεί , αναφέρει, το πολιτικό θάρρος για μια συμφωνία προγραμματικού χαρακτήρα, με ένα ξεκάθαρο πολιτικό πλαίσιο γιατί αυτό θα αποτελούσε προϋπόθεση για ουσιαστική συνεργασία.
«Εδώ ακόμα και τώρα, πολλοί από τους κυβερνώντες πιστεύουν ότι το πρόβλημα της χώρας ήταν το Μνημόνιο το 2010 και όχι το πελατειακό σύστημα που κορυφώθηκε το 2009, γονάτισε τη χώρα και οδήγησε στο Μνημόνιο. Αν δεν αναγνωρίζεις το πραγματικό πρόβλημα, πώς είναι δυνατόν να βρεις λύση; Ας μην κοροϊδευόμαστε ακόμη και τώρα», τονίζει ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ασκεί κριτική στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και επισημαίνει ότι « αρχή άνδρα - και κόμμα θα έλεγα, δείκνυσι. Εκτός από το σύμφωνο συμβίωσης και μερικές κοινωνικής ευαισθησίας κινήσεις, δεν εντοπίζω πολύ προοδευτισμό. Αντίθετα παρατηρώ αυξημένη έφεση σε πελατειακές λογικές και έναν ιδιότυπο κρατισμό στη λογική «να βολέψουμε τα δικά μας παιδιά και να δημιουργήσουμε δικούς μας πελάτες».
Για την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ηγεσία της ΝΔ σχολιάζει πώς «όλοι κρινόμαστε από τα έργα μας. Από αυτά θα κριθεί και ο κ. Μητσοτάκης, στον οποίο εύχομαι ειλικρινώς καλή επιτυχία επ' ωφελεία της χώρας και του Ελληνικού λαού. Αν ο κ. Μητσοτάκης πολιτευτεί με γνώμονα το γενικό καλό, τότε η προσφορά του θα είναι θετική. Εύχομαι η επιλογή του κ. Μητσοτάκη να αποτελεί και αποδοχή της αρνητικής στάσης που τήρησε η ΝΔ την περίοδο της κρίσης και παραδοχή της αδήριτης για τη χώρα ανάγκης, να αλλάξει πολιτική».
Τέλος, δηλώνει ότι είναι παρών στις πολιτικές εξελίξεις ενώ για την ανασύνταξη των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς τονίζει: «Ο χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής οικολογίας, είναι αυτό που λέω πάντα, αυτό που πρότεινα και στο ΠΑΣΟΚ το Νοέμβριο του 2014, αλλά δεν εισακούσθηκα: ο χώρος χρειάζεται ένα εγερτήριο πολιτικό δημοκρατικό ΣΟΚ για να ανανήψει. Τίποτα λιγότερο. Όλα από τη βάση. Τώρα. Τα υπαρξιακά ζητήματα του χώρου μπορεί να τα λύσει ο κόσμος του, κανένας άλλος. Χρειάζεται να συμφωνηθεί μεταξύ των κομμάτων του χώρου η ανοικτή προσφυγή στη βάση, που θα οδηγήσει σε Συνέδριο όπου θα αποφασιστούν τα πάντα - όνομα, σύμβολα, καταστατικό και κυρίως πολιτικές θέσεις. Μετά εκλογές προέδρου και οργάνων από τη βάση. Και θέλω και τη νέα γενιά μπροστά. Αυτά έλεγα, αυτά λέω, αυτά χρειάζεται ο χώρος. Όλα από τη βάση. Αυτό που δεν χρειάζεται είναι παρασκηνιακές συμφωνίες κορυφής, που δεν αφορούν κανέναν και προσωπικά μου προκαλούν αλλεργία.
σχόλια