Αν ο ανθρωπισμός του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζεται μ' αυτήν την απίστευτη κρατική αδράνεια και με την χωρίς τέλος ταλαιπωρία των προσφύγων, δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα γινόταν αν το κόμμα δεν διαπνεόταν από τόσο ανθρωπισμό.
Μόνο λόγια, συμβολική συμπαράσταση κι αλληλεγγύη, αυτοκολακείες, διατράνωση της ηθικής υπεροχής και του μονοπωλίου του ανθρωπισμού.
Κι από πράξεις; Σχεδόν τίποτα...
