Όλες οι φωτογραφίες: Aris Oikonomou / PM Handout / SOOC
Ο Αλέξης Τσίπρας βάσισε την πολιτική του καριέρα -και εν πολλοίς κατάφερε να γίνει Πρωθυπουργός- στο μίσος του ελληνικού λαού για την Γερμανίδα Καγκελάριο.
Σ' αυτό το μίσος πάτησε, το αξιοποίησε, το οικειοποιήθηκε και το χρησιμοποίησε ως σημαία του. Τα συνθήματα εναντίον της, η πλήρης απαξίωσή της, τα «μαντάμ Μέρκελ» και τα «γκόου μπακ» τόνωσαν την εθνική περηφάνια κι έφεραν ψήφους. Τον Φεβρουάριο, στην πρώτη διαδήλωση επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ (υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ), κεντρικό σύνθημα έξω από τη Βουλή ήταν το «σε βλέπει η Μέρκελ και σπάει σαν κλαράκι/ γεια σου αλάνι Γιάνη Βαρουφάκη».
Υπήρχε για καιρό η αίσθηση ότι «κερδίζουμε» κι ότι η Μέρκελ έχει κατατρομάξει απ' την επαναστατικότητά μας. Στη συνέχεια μας την πούλησαν ως Καλή που ήθελε να μας βοηθήσει σε αντίθεση με τον Κακό Σόιμπλε. (Το γεγονός ότι έπαιζαν τον καλό και κακό μπάτσο δεν μας ενόχλησε ιδιαίτερα.)
Καθώς οι μήνες περνούσαν, ο Τσίπρας -παρ' όλες τις κωλοτούμπες που έκανε, ή ίσως και εξαιτίας τους- κατάλαβε ότι αν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου.
Και σαν σκυλί που γάβγιζε τα «γκόου μπακ» του, αλλά όταν συναντούσε τη Μέρκελ δε δάγκωνε και τριβόταν παιχνιδιάρικα στο πόδι της, εναπόθεσε όλες του τις ελπίδες σ' αυτήν.
Όχι απαραίτητα άδικα. Η θερμή σχέση του Τσίπρα και της Μέρκελ είναι μεν κακή για όσους ήλπιζαν χαλάρωση της λιτότητας, σκίσιμο του μνημονίου και λοιπά, όμως είναι καλή για τους πιο πραγματιστές. Μέχρι να γίνει καλή βέβαια χρειάστηκε να φάμε τα μούτρα μας στις διαπραγματεύσεις και να βρεθούμε μ' ένα Μνημόνιο απείρως χειρότερο απ' το μέιλ Χαρδούβελη ή ακόμα κι απ' αυτό που απορρίψαμε στο Δημοψήφισμα.
Η στάση της Μέρκελ στο Προσφυγικό και η στήριξή της στην Ελλάδα -μοιάζει να είναι η μόνη σύμμαχός μας- έκανε και τους πιο hardcore αντιμερκελιστές Συριζαίους να αλλάξουν γνώμη γι' αυτήν.
Η γαλλική Le Monde επισημαίνει ότι η προσφυγική κρίση έφερε πιο κοντά την Άγκελα Μέρκελ και τον Αλέξη Τσίπρα: «Οι μοίρες της καγκελαρίου και του έλληνα πρωθυπουργού είναι πλέον αλληλένδετες. Στις αρχές του 2015 ήταν αμείλικτοι αντίπαλοι, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να "αλλάξει" την Ευρώπη και η Άγκελα Μέρκελ αρνούνταν πεισματικά να υποχωρήσει έστω και μια σπιθαμή από την πολιτική λιτότητας. (...) Στην προσφυγική πολιτική όμως βρίσκονται στην ίδια βάρκα. Είτε θα βυθιστούν μαζί, είτε θα την οδηγήσουν σε ασφαλές λιμάνι. Ίσως μια μέρα η ΕΕ να γιορτάζει δύο ήρωες».
Ενώ η «μαντάμ Μέρκελ» ήταν πανίσχυρη στη χώρα της, αποφάσισε να κάνει κάτι εξαιρετικά αντιδημοφιλές: Να πάρει, να ταΐσει και να τακτοποιήσει στη Γερμανία τεράστιο αριθμό προσφύγων. Η δημοτικότητά της έπεσε δραματικά, άρχισε να χάνει τις εκλογές, κι όμως δεν έκανε πίσω. Συνεχίζει να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό, παρά το πολιτικό κόστος.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, οι ηγέτες μας υπολογίζουν στα περισσότερα ζητήματα το πολιτικό κόστος περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο. Ίσως θα μπορούσαν, αντί να κράζουν την Μέρκελ όσο είναι έξω απ' το χορό, να διδαχθούν κάτι απ' την αμετακίνητη στάση της.
Αξέχαστες επιτυχίες. 2012.
