__________________
1.
Έξυπνος, γοητευτικός, καλλιεργημένος, με πίστη στον εαυτό του. Ένας άνθρωπος ευγενικός, με χιούμορ, γλυκός, τρυφερός και πολλα πολλα ακομα. Και... Με μικρό μέγεθος. Ακόμα και τώρα που το γράφω λυπάμαι που για έναν άνθρωπο τόσο υπέροχο εγώ βρήκα κάτι τόσο πεζό και ρηχό να σημειώσω. Αλλά αυτό ειναι πραγματι που με κανει να μην μπορώ να τον δω ερωτικά... Προφανως, δεν ειμαι τελεια. Αντίστοιχα, σε οποιονδήποτε θα μπορούσα να μην αρέσω εγω για κάποιο η για ολα τα χαρακτηριστικά του σώματος η του χαρακτήρα μου. Μπορω -πιστεύεις- να το προσπεράσω; Να μην ειμαι τοσο ρηχή, να μην νιωθω τοσο πεζή μιας κ μιλαμε για έναν άνθρωπο κατα τα αλλα υπέροχο; Ευχαριστω πολυ...
Δεν θα το προσπεράσεις αν σε πούμε ρηχή, πάντως. Το τι βρίσκουμε σέξι και τι όχι δεν το ελέγχουμε, και πολύ συχνά, κάτι επιφανειακό είναι (που συνδέεται με τρόπο που δεν καταλαβαίνουμε με τις προσδοκίες, τα στερεότυπα μας, τις προσλαμβάνουσες μας και το ψήσιμο που έχουμε φάει από την κοινωνία από τότε που γεννηθήκαμε). Αυτό που ενοχλεί εσένα είναι κάπως πιο εύκολο να ερμηνευτεί χωρίς να μπούμε σε ιδιαίτερα ψυχαναλυτικά θέματα, γιατί οι αναφορές γύρω μας σχετικά με το θέμα και τη σημασία του είναι περισσότερες και από όσο αντέχουμε. Να σε πούμε ρηχή επειδή είσαι θύμα της θεωρίας; Πόσες φορές πρέπει να ξαναπούμε ότι η πατριαρχία βλάπτει και τα δύο φύλα; Πριν κάνεις οτιδήποτε, σιγουρέψου ότι καταλαβαίνεις τι σημαίνει να είσαι χωρίς αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου, γιατί πολλοί έχουν πάρει τέτοιες αποφάσεις και μετά παρακαλάνε για μια ευκαιρία ακόμα (και δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν την παίρνουν),
Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό πάντως συνδέεται και με χειροπιαστά αποτελέσματα. Για το δια ταύτα, που είναι σαφώς πιο σημαντική υπόθεση, δεν λες τίποτα. Να υποθέσουμε ότι αυτό σημαίνει ότι πάνε καλά τα πράγματα σε αυτόν τον τομέα; Ή το ανάποδο;
__________________
2.
Γεια, έχω ένα θέμα για το οποίο ντρέπομαι. Δεν είμαι όμορφη. Συνηθισμένη θα έλεγα. Τα έχω με ένα παιδί και ούτε αυτόν θα έλεγα όμορφο. Πρόσφατα δύο φίλες μου μου είπαν ότι ταιριάζουμε μαζί εμφανισιακά. Και σκέφτομαι τι εννοούν; Ότι είμαιάστε άσχημοι και οι δύο, ότι είμαστε του ίδιου επιπέδου και γι αυτό πρέπει να είμαστε μαζί (γιατί οι άσχημοι με τους άσχημους και οι ωραίοι με τους ωραίους;), ότι αφού ούτε εγώ είμαι πολύ όμορφη είναι καλός για μένα; Ντρέπομαι που τα σκέφτομαι αυτά και για μένα και για το φίλο μου αλλά δεν μου άρεσε αυτώ η δήλωση. Δεν μου αρέσουν γενικά τέτοιες δηλώσεις.
Λες πώς είμαι τρομερά ρηχός άνθρωπος;
Για το αν είσαι ρηχή δεν βγαίνει συμπέρασμα, επιβεβαιώνεται όμως η ρήση "όποιος έχει τη μύγα μυγιάζετα". Δύο φίλες είπαν μια κουβέντα, απολύτως μέσα στη συνηθισμένη συχνότητα του small talk, κι εσύ, επειδή το θέμα σε απασχολεί, το αναλύεις λες και πρόκειται για χρησμό. Μια κουβέντα είπαν, που λέγεται σε πάρα πολλά ζευγάρια, πάρα πολύ συχνά, και συνήθως λέγεται χωρίς πολλή σκέψη, και μάλιστα για καλό. Το πιο πιθανό είναι ότι εννούν ότι ταιριάζετε ως στυλ.
Δεν καταλαβαίνω για ποιο πράγμα ντρέπεσαι. Που είσαι συνηθισμένη σε εμφάνιση; Εσύ, και όλος ο υπόλοιπος συνηθισμένος κόσμος σε όλο τον πλανήτη. Που είναι συνηθισμένος ο φίλος σου; Οι φίλες που το είπαν, τι είναι δηλαδή; Αν ντρέπεσαι επειδή ξέρεις ότι δεν θα έπρεπε να σκέφτεσαι έτσι, βρες γιατί σκέφτεσαι έτσι, και λύσε το πρόβλημα.
__________________
3.
Αγαπητή Α,μπα!Από την ήμερα που ανακοίνωσα στην φίλη μου ότι θα φύγω στο εξωτερικό για δουλειά έχει αλλάξει συμπεριφορά.Έχει γίνει επιθετική,ειρωνική,οι απόψεις μου θεωρούνται υπερβολικές και γίνεται συνέχεια αναφορά για την ''τέλεια'' ζωή στο εξωτερικό.Με έχει κουράσει η συγκεκριμένη κατάσταση και με στενοχωρεί ιδιαίτερα που συμβαίνει από την στενή μου φίλη που θεωρώ οικογένεια.Κατανοώ ότι ίσως θα ήθελε και εκείνη κάτι παρόμοιο και μπαίνει σε διαδικασία σύγκρισης όμως αυτό το διάστημα νιώθω ένα άγχος για το νέο μου ξεκίνημα,νιώθω ότι παίρνω ένα ρίσκο και η αρνητική της στάση με χει προβληματίσει.Πώς να το χειριστώ ;
Δοκίμασε μιλώντας της για το άγχος που νιώθεις για το νέο σου ξεκίνημα. Αν και πάλι δεν καταλαβαίνει, πες της ότι η συμπεριφορά της σε πληγώνει και ότι χρειάζεσαι συμπαράσταση γιατί καμία απόφαση δεν είναι εύκολη και μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αν και πάλι δεν καταλαβαίνει, πρέπει να δεχτείς ότι και οι οικογένειες εμπεριέχουν ζήλια και κόμπλεξ, και μετά θα αποφασίσεις αν θα την συγχωρήσεις ή όχι.
__________________
4.
"Καλημέρα.
Επηρεασμένη από τη χθεσινή επικαιρότητα που (βρέθηκε ο συζυγοκτόνος της Χαλκιδικής που κρυβόταν με το παιδάκι), σκεφτόμουνα τις τρομερές συνέπειες που είχε αυτό το έγκλημα σε μια οικογένεια και δυο μικρές ψυχές. Και τόσα άλλα, το έγκλημα στην Κοζάνη, ο φόνος μετά αυτοκτονίας το περασμένο Πάσχα στη Σαλαμίνα, τα πιο έντονα που θυμάμαι και με συγκλόνισαν τα τελευταία χρόνια.
Και η αιτία: « τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε» γράφουν. Δεν το δέχομαι ρε γαμώτο, όμως. Καταλαβαίνω ότι το ερωτικό πάθος οδηγεί σε λάθος συμπεριφορές, σε λάθη που πληγώνουν, αλλά εδώ κάτι άλλο δεν πάει καλά. Δεν γίνεται να φτάσεις στο φόνο μιας μητέρας (και των παιδιών σου μάλιστα) καταστρέφοντας τις ζωές όλων χωρίς να υποβόσκει μια παθοψυχολογία. Δεν γίνεται ο έρωτας να φτάνει σε τόσο ακραίες πράξεις. Ακόμα και ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, αν είχαν κινητά δεν θα είχαν μείνει στην ιστορία, ως ο μεγάλος έρωτας, απλά κάποια παθοψυχολογία θα είχαν που είχαν κρεμαστεί ο ένας στον άλλον.
Πόσο τελικά υπάρχει η «κακιά ώρα»; Γίνεται ένας άνθρωπος που κινείται στα πλαίσια των φυσιολογικών διακυμάνσεων στην ψυχοσύνθεσή του να φτάσει μια μέρα να καταστρέψει τόσες ζωές; Και κυρίως των πιο αθώων που είναι τα ίδια του τα παιδιά;
Το «την σκότωσε επειδή την αγαπούσε" και το "έγκλημα πάθους" χρησιμοποιείται όταν ο δολοφόνος είναι άντρας. Αν είναι γυναίκα που σκοτώνει άντρα και παιδιά είναι το "ανθρωπόμορφο τέρας" και η "γυναίκα αράχνη". Οπότε το φύλο είναι ένας από τους παράγοντες που κάνουν τη διαφορά. Η φρίκη αυτών των εγκλημάτων είναι τόσο τεράστια που προσπαθούμε να βρούμε κάπως μεταφυσικούς τρόπους για να τα χωνέψουμε – αλλιώς πρέπει να δεχτούμε ότι θα μπορούσε να συμβεί και σε μας. Και η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε, ειδικά αν είμαστε γυναίκες.
"Οι ενδοοικογενειακές ανθρωποκτονίες αποτελούν ένα από τα συχνότερα είδη εγκλημάτων στη Δύση.
Στις ΗΠΑ, το ένα τρίτο των γυναικών που χάνουν τη ζωή τους σκοτώνονται από τον σύζυγο, τον σύντροφο ή τον πρώην τους, ενώ στη Βρετανία δύο γυναίκες χάνουν κάθε εβδομάδα τη ζωή τους από το χέρι του πρώην ή νυν συντρόφου τους.
Στη χώρα μας, μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύμα του νυν ή πρώην συντρόφου/συζύγου τους, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Όπως έδειξε η ανάλυση των στοιχείων, οι άνδρες που είχαν σκοτώσει μέλος της οικογένειάς τους ήταν πιθανότερο να πάσχουν από σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας, ιδίως από ψυχωσική διαταραχή.
Είχαν, όμως, λιγότερες πιθανότητες να πάσχουν από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας ή να έχουν προηγούμενες καταδίκες για άλλα αδικήματα, ενώ έτειναν να είναι λιγότερο ευφυείς και να έχουν μεγαλύτερη νοητική διαταραχή.
Επιπλέον, οι ανθρωποκτονίες που έκαναν «κατά κανόνα συνέβησαν στη διάρκεια ενός καυγά, όταν οι άντρες εξεμάνησαν και έχασαν τον έλεγχο, συχνά εξαιτίας ζήλειας ή για εκδίκηση έπειτα από διαζύγιο ή χωρισμό, και γενικά συμπεριλάμβαναν αλκοόλ ή ναρκωτικά», είπε ο δρ Χάνλον.
Ο δρ Χάνλον είπε επίσης ότι αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά ίσως μπορούν να χρησιμεύσουν ώστε να αναγνωρίζονται εγκαίρως όσοι ενδέχεται κάποια στιγμή να γίνουν εξαιρετικά βίαιοι προς την οικογένειά τους.
«Όταν σε μία οικογένεια υπάρχει ένα άτομο με σοβαρή ψυχική νόσο που ίσως έχει δείξει βίαιες τάσεις κατά το παρελθόν, τα μέλη της δεν πρέπει να εθελοτυφλούν πείθοντας τον εαυτό τους ότι "ο γιος μου ποτέ δεν θα με βλάψει" ή "ο σύζυγός μου μπορεί να εξαγριώνεται εύκολα, αλλά ποτέ δεν θα μου έκανε κακό"», εξήγησε ο δρ Χάνλον."
__________________
5.
"Συχνά λες το αυτονόητο: ότι η προσπάθεια αυξάνει την πιθανότητα επιτυχίας και αν θέλουμε κάτι πολύ, χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά.
Η ερώτησή μου είναι αν έχουμε όλη την ίδια θέληση, άρα αν μπορούμε να κάνουμε όλοι την ίδια προσπάθεια. Η λατρεμένη μου αδελφή για παράδειγμα, δεν έχει αφήσει ποτέ τίποτα στην τύχη και τρέχει μονίμως για το καλύτερο, έχοντας τα αντίστοιχα αποτελέσματα στην ζωή της! Εγώ απ'την άλλη κάνω τα πάντα με απίστευτο ζόρι: έφτυσα αίμα για να τελειώσω το Μαθηματικό(8 χρόνια!), κρατιέμαι με χίλια ζόρια στα +5 κιλά και κάθε τι που πρέπει να κάνω και δεν μου είναι ευχάριστο, πιέζομαι απίστευτα για να το κάνω και πολλές φορές το αφήνω στη μέση. Περιττό να σου πω ότι δεν μες λες κι επιτυχημένη!(Παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα, ενώ αν είχα μεταπτυχιακό πιθανότατα θα είχα μια πιο σίγουρη δουλειά...)
Φταίω λοιπόν αποκλειστικά εγώ, που για να κάνω αυτό που πρέπει δυσκολεύομαι απίστευτα, ενώ η αδελφή μου έχει να φάει τηγανιτές πατάτες απ'το 2000 κι αν φάει λίγο παραπάνω ή αν δεν τελειώσει έγκαιρα το 2ο μεταπτυχιακό της πέφτει σε κατάθλιψη;
Ούτε έχουμε όλοι την ίδια θέληση, ούτε μπορούμε όλοι να κάνουμε την ίδια προσπάθεια, ούτε έχουμε όλοι τα ίδια προσόντα. Αν ήταν έτσι θα είχε γεμίσει η πλάση με Μαρίες Κάλας. Δυστυχώς δεν ισχύει ότι όποιος προσπαθήσει αρκετά, θα καταφέρει αυτό που έχει βάλει στο μυαλό του. Αυτό που ισχύει είναι ότι ό,τι και να θέλει κάποιος να καταφέρει, θα πρέπει να προσπαθήσει πάρα πολύ για να ξεχωρίσει σε αυτό – ακόμα και αν έχει το ταλέντο.
Για σένα τώρα: δεν είναι τόσο πιθανότατο ότι αν είχες μεταπτυχιακό θα είχες μια πιο σίγουρη δουλειά. Καλή (το "σίγουρη" δεν το σχολιάζω καν) δουλειά έχει αυτός που για κάποιο λόγο καταφέρνει να γίνει απαραίτητος, και αυτό δεν έχει να κάνει με τα μεταπτυχιακά του. Έχει να κάνει με το πόσο καλά αναγνωρίζει τις ανάγκες της αγοράς, και πόσο καταφέρνει να προσαρμόζεται, ενεργοποιώντας τις ικανότητες που έχει. Εσύ νομίζω ότι δεν έχεις βρει τις δικές σου ικανότητες, γι' αυτό τα παρατάς στη μέση. Προσπαθείς να καταφέρεις πράγματα στα οποία δεν είσαι καλή. Είναι βέβαιο ότι σε κάτι άλλο είσαι καλή – ή έστω, καλύτερη. Ψάξε να το βρεις, όχι χτυπώντας το κεφάλι σου στους τοίχους – και σίγουρα όχι συγκρινόμενη με την αδερφή σου. Μπορεί να μην έχει φάει τηγανιτή πατάτα από το 2000. Αυτό θέλεις για σένα;
__________________
6.
Γεια σου Α,μπα; μου
Από μικρή είχα ένα θεματάκι, πίστευα πως τα πάντα στη ζωή μας πρέπει να ακολουθούν εξελικτική πορεία.Οι παππούδες μου ήταν αγράμματοι αγρότες και οι γονεις μου δημόσιοι υπάλληλοι .Εγώ,παιδί της επαρχίας, τελείωσα ΑΕΙ , έκανα μεταπτυχιακό , μετά διδακτορικό κι εν τέλει βρέθηκα σε μια χώρα που πάντα ονειρευόμουν ,με μια δουλειά που με συντηρεί και με ικανοποιεί.Τώρα που το σκέφτομαι, πάντα πίστευα , σχεδόν απόλυτα πως κάθε γενιά οφείλει να ξεπερνά την προηγούμενη της ,όχι μόνο στα πλαίσια της οικογένειας. Πρόσφατα, είχα μια συζήτηση με τον κολλητό μου και το θέμα ήρθε σε μια παλιά μας συμμαθήτρια που δεν πέρασε πουθενά και ζει από τα δεκαοχτώ της, μέχρι σήμερα ,με τους γονείς της φιλοδοξώντας να παντρευτεί σύντομα.Σχολίασα την κατάσταση ως προβληματική σε κοινωνικό επίπεδο ,εφόσον η ίδια δεν έχει παράγει έργο ποτέ και δεν μπορεί ούτε να πληρώσει τα τσιγάρα της και η απάντηση που έλαβα ήταν πως παρ'όλα αυτά εκείνη και οι δικοί της είναι ευτυχισμένοι, άρα υπάρχουν και άνθρωποι που αρκούνται και στα λίγα χωρίς να μεγαλοπιανονται. Επειδή κατάλαβα πως επρόκειτο μάλλον για μπιχτουλα, ρωτάω:Είναι κακό που πιστεύω πως ο κόσμος δεν πρέπει να ανακυκλώνεται αλλά να εξελίσσεται; Δεν πρέπει κάθε γενιά να αποτελεί ένα βελτιωμένο μοντέλο της προηγούμενης; Μεγαλοπιανομαι επειδή θέλω να πιστεύω πως οφείλουμε να απογαλακτιστουμε από νωρίς και να πετύχουμε περισσότερα από τους προκατόχους μας σε όλα τα επίπεδα; Υ.Γ είμαι βιολόγος γαμωτο.- Μεγαλοαρπαγμενη
Όχι, μεγαοπιάνεσαι επειδή πιστεύεις ότι όποιος μορφώνεται είναι νομοτελειακά ανώτερος, και η κλίμακα σου είναι σαφέστατη: ο γεωργός είναι στον πάτο, ο δημόσιος υπάλληλος είναι πιο ψηλά, και ο κάτοχος διδακτορικού είναι τοπ.
Η μόρφωση είναι πραγματικά δείκτης εξέλιξης, αλλά η μόρφωση είναι δύσκολο να μετρηθεί. Τα πτυχία είναι ένας μπούσουλας, αλλά επειδή τα έχεις, θα ξέρεις με πόση επιφύλαξη πρέπει να τα αντιμετωπίζει κανείς.
Και τώρα, στο θέμα μας: πρέπει να είσαι προσεκτική όταν κάνεις μειωτικά σχόλια για τους άλλους, ειδικά αν το συμπέρασμα του σχολίου σου είναι ότι εσύ τα έχεις καταφέρει καλύτερα. Γίνεσαι αντιπαθής και ο άλλος θα σου επιτεθεί προσωπικά. Το τι πιστεύεις και το τι ήθελες να πεις γίνεται δευτερεύον.
__________________
7.
"Αγαπημένη μου Αμπα,
είμαι άσχημη! Εννοώ αντικειμενικά και ξεκάθαρα άσχημη! Μην βγάλεις το συμπέρασμα ότι έχω κόμπλεξ κατωτερότητας αλλά μάλλον θα αποκτήσω.. Είναι η πολλοστή φορά που ακούω για μένα: Είναι καλή κοπέλα, χαμογελαστή, με χιούμορ θα την έκανα φίλη αλλά.. είναι λίγο ασχημούλα για τα γούστα μου! Αυτό είπε προχθές σε φίλη μου παιδί που γνώρισα σε μια παρέα κι έδειξα ένα ενδιαφέρον! Από μικρή καταλάβαινα ότι δεν ήμουν τόσο καλή σε σχέση με τις κοπέλες γύρω μου αλλά δεν μ ένοιαζε ιδιαίτερα! Είχα και παραπάνω κιλάκια(τα οποία έχασα) αλλά οι γονείς μου μου έλεγαν ότι δεν χρειάζεται να είμαι η πιο όμορφη αλλά αυτό που μετράει είναι να είμαι ένας ισορροπημένος άνθρωπος με προσωπικότητα και μόρφωση! Πόσα ψέματα μας λένε! Η εμφάνιση με έχει εμποδίσει και σε επαγγελματικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο! Έχω βαρεθέι να ακούω ότι είμαι καλή αλλά άσχημη! Έχω κάνει ότι μπορώ για να βελτιώσω την εμφάνιση μου! Θέλω να με πιστέψεις όταν λέω ότι μόνο ο πλαστικός μου μένει! Να κάνω κανα δυο πλαστικες λοιπόν? Τι λες?"
Όποιος λέει ότι η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει κανέναν ρόλο λέει ψέματα, αλλά οι γονείς σου δεν σου είπαν αυτό. Σου είπαν κάτι που ισχύει απολύτως: δεν χρειάζεται να είσαι η πιο όμορφη αλλά αυτό που μετράει είναι να είσαι ένας ισορροπημένος άνθρωπος. Αυτό ισχύει, και από τα λίγα που γράφεις φαίνεται ότι είσαι πράγματι ένας ισορροπημένος άνθρωπος, οπότε η πολύ δύκολη δουλειά έχει γίνει.
Αποκλείεται να έχεις κάνει ό,τι μπορείς για να βελτιώσεις την εμφάνιση σου. Η πρώτη εντύπωση είναι το σώμα, και σε αυτό έχεις απόλυτο έλεγχο, αν πειθαρχήσεις. Δεν αρκεί να χάσεις κιλά, θέλει κι άλλη προσπάθεια, χρειάζεται γυμναστική. Μετά είναι τα ρούχα και τα αξεσουάρ. Μετά είναι τα μαλλιά – μεγάλη υπόθεση τα μαλλιά. Και το πρόσωπο έρχεται τελευταίο. Αν μάθεις και πώς πρέπει να βάφεσαι, αποκλείεται να παραμείνεις ασχημούλα, πας οπωσδήποτε για "πρόσωπο που έχει ενδιαφέρον".
Ζήτα από μια καλή σου φίλη να σου πει τι είναι ωραίο πάνω σου. Προσπάθησε να το δεις μέσα από τα μάτια της, και μετά δες πώς θα αναδείξεις όλα όσα είναι ωραία. Ξεκίνα γυμναστική. Κάνε μεγάλη έρευνα για κομμωτήρια που ξέρουν τι τους γίνεται. Σε έξι μήνες δεν θα είσαι πια ασχημούλα.
ΥΓ. Δεν είμαι αντίθετη στην ιδέα των πλαστικών, αλλά υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Οι πλαστικές βοηθούν μόνο αν υπάρχει ΕΝΑ χαρακτηριστικό που είναι ΠΟΛΥ έξω από τα πρότυπα ομορφιάς. Αν υπάρχει μια γενική ανισορροπία χαρακτηριστικών, είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατον να γίνει μια αλλαγή που δεν θα είναι μεταμόρφωση (που επιπλέον θα φαίνεται ψεύτικη από μακριά). Νομίζω ότι μέχρι να φτάσεις σε αυτή τη λύση έχεις πολλά στάδια ακόμα.
