Κάθε Ιούνιο, από τότε που γίνεται το Pride και στην Ελλάδα, πολλοί εκπλήσσονται και ξαναεκπλήσσονται. «Μα γιατί να μας λένε οι γκέι ότι είναι περήφανοι; Τότε να κάνουμε κι εμείς μια συγκέντρωση για να πούμε ότι είμαστε περήφανοι που είμαστε στρέιτ» είναι σκέψεις που συναντάμε συχνά τότε.
Η πιο περίπλοκη απάντηση είναι πως η μέρα εκείνη είναι μια επέτειος, μια μέρα τιμής για τα γεγονότα στο Stonewall, όταν επιτέλους οι λοατκι αποφάσισαν να μην σκύβουν ντροπιασμένοι το κεφάλι και να απαιτήσουν ίσα δικαιώματα.
Η πιο απλή απάντηση είναι πως δεν χρειάζεται να κάνουν διαδήλωση ορατότητας οι στρέιτ, παρότι αν φυσικά ήθελαν θα μπορούσαν ωραιότατα να κάνουν. Δεν δέχονται διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, δεν έχουν λιγότερα δικαιώματα, δεν τους απαγορεύεται απ' το κράτος ο πολιτικός γάμος, δεν τους σκοτώνουν γι' αυτό, δεν παθαίνουν κατάθλιψη ούτε οδηγούνται ενίοτε στην αυτοκτονία λόγω bullying, προκαλούν σχόλια του τύπου «Πού είναι ένας Χίτλερ να σας σκοτώσει όλους να τελειώνουμε» (αληθινό σχόλιο στο Facebook μας).
Και κυρίως ΚΑΝΕΙΣ δεν τους λέει ότι πρέπει να ντρέπονται για αυτό που είναι και να κρύβονται στις κρεβατοκάμαρές τους. Αν συμβεί οτιδήποτε απ' τα παραπάνω, κι οι στρέιτ αποφασίσουν να διαδηλώσουν απαιτώντας ανθρώπινα δικαιώματα, χιλιάδες γκέι θα κατέβουν στο δρόμο μαζί τους (όπως χιλιάδες στρέιτ κατεβαίνουν και υποστηρίζουν τα gay pride).
Μέχρι τότε δεν υπάρχει ανάγκη για στρέιτ pride, οπότε η δήθεν καλοπροαίρετη ερώτηση "γιατί να μην κάνουμε κι εμείς;" μπορεί να απαντηθεί απ' τους ίδιους που την κάνουν. Αλήθεια, γιατί δεν κάνετε; Κάντε, κι εμείς μαζί σας.
Μια επιπλέον απάντηση δίνεται μέσα απ' τα λόγια μίσους που ξεστόμισε πριν λίγους μήνες ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος:
«Είναι άνθρωποι της ανωμαλίας και αυτή καταδικάζεται από τη ζωή και την κοινωνία...
Ο καθένας που έχει το κουσούρι του δεν μπορεί να το εμφανίζει δημόσια και να μην ντρέπεται.»
Αυτό το *δεν* θυμηθείτε, όταν αναρωτηθείτε γιατί νιώθει κάποιος την ανάγκη -πολλές φορές και με υπερβολές και με εορταστική διάθεση- να βροντοφωνάξει πως όχι, δεν ντρέπεται γι' αυτό που είναι και πως είναι μάλιστα περήφανος γι' αυτό.
Όταν οι υψηλά ιστάμενοι άνθρωποι (της Αγάπης υποτίθεται) σε θέλουν κρυφό, καταπιεσμένο και γεμάτο αυτολύπηση -πράγματα που ενίοτε οδηγούν σε αυτοκτονίες- η μόνη απάντηση δίνεται δυνατά, και δημόσια.
****
Με αφορμή την σημερινή είδηση πως στο Ορλάντο των ΗΠΑ άγνωστος εισέβαλλε σε γκέι κλαμπ, πυροβόλησε τους θαμώνες και σκότωσε τουλάχιστον 20 άτομα,
να ένα εξαιρετικό σχόλιο της Πενταγιώτισσας που σχετίζεται με το θέμα:
Την ποινή των ισοβίων για ομοφυλοφιλικές πράξεις προβλέπει νομοσχέδιο που εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο στην Ουγκάντα. Αρχικά μάλιστα ο νόμος προέβλεπε μέχρι και τη θανατική ποινή».
Μην νομίσετε ότι είμαι εκτός θέματος, υπάρχουν διάφορα άτομα που μοιάζουν να μην αρέσκονται στην lgbt ενδυνάμωση («ε, μην το φωνάζετε, κιόλας, ρε αδερφέ!») είναι δε, ιδιαιτέρως εύγλωττα ως προς την αντίθεσή τους προς τα συγκεκριμένα lgbt θέματα (coming out, pride κ.λπ.) και εκφράζουν με ειλικρινή, υποτίθεται, απορία το χιλιοειπωμένο: «μα, τι μάς ενδιαφέρει 'τι κάνουν στο κρεβάτι τους' και γιατί το κάνετε θέμα; Εγώ σας λέω π.χ, ποιες στάσεις προτιμώ στο κρεβάτι ή αν χρησιμοποιώ sex toys ή αν μού αρέσουν οι μελαχρινές-οί;».
Τα αναφερθέντα άτομα, κατά συντριπτική πλειοψηφία, δεν θα τα βρει κανείς να σχολιάζουν *ποτέ* ειδήσεις σαν αυτή της 1ης παραγράφου, τι έγινε πρόσφατα στη Ινδία, στη Ρωσία, στην Αυστραλία, σχετικά μ' αυτά τα θέματα, αλλά και το γεγονός ότι υπάρχουν καμία 80αριά χώρες στο κόσμο όπου η ομοφυλοφιλία επισύρει τρομακτικά αντίποινα στις ζωές των lgbt: βάναυση διαπόμπευση, «διορθωτικό» βιασμό, ποινές φυλάκισης και μερικές φορές θάνατο.
Ούτε έχουν αντιληφθεί ότι με το να «χώνεσαι στην τρύπα σου» και να κρύβεσαι σα κυνηγημένος δεν αποτελεί λύση και ότι σ΄αυτές τις περιπτώσεις το προσωπικό γίνεται συλλογικό και το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ.
Επίσης πρέπει να καταλάβουν ότι το «τι στάση προτιμούν στο κρεβάτι ή αν π.χ. προτιμούν στρουμπουλές έναντι των αδυνάτων γυναικών/ανδρών», ΔΕΝ είναι κάτι που θα τους-ις στείλει στη φυλακή (http://76crimes.com/76-countries-where-homosexuality-is-illegal/)
ή κάτι που θα ωθήσει άλλους ανθρώπους να τις βιάσουν, για να «τους δείξουν πόσο ωραίο είναι το κανονικό σεξ» (http://el.globalvoicesonline.org/2011/04/414)
ή κάτι που θα τους κάνει να ξυλοκοπηθούν, ακόμη και μπροστά σε κόσμο, επειδή μοιάζουν ή είναι gay (http://bizznews.gr/ratsistiki-epithesi-se-gay-kosmo-sto-gkazi),
ή κάτι για το οποίο θα τους-ις κοροϊδεύουν στο σχολείο/σχολή (http://www.synigoros.gr/?i=isotita-ton-fylon.el.if2_9other.132282/ http://www.synigoros.gr/?i=metaxeirisi.el.imnode5.74866 )
ή κάτι που θα τους-ις κάνει να απολυθούν από τη εργασία τους (http://www.upworthy.com/29-states-can-fire-you-for-being-gay-is-your-state-one-of-them)
ή κάτι που θα τους-ις κάνει να κρύβονται και να έχουν διπλή ζωή
ή κάτι για το οποίο κινδυνεύουν να τους-ις στείλουν στο ψυχίατρο ή σε εγκληματίες κομπογιαννίτες, για θεραπείες βασανιστηρίων (http://www.huffingtonpost.com/2013/04/30/gay-south-africa-conversion-deaths_n_3186820.html)
και πολλά άλλα...
