Σε έναν κόσμο και μια εποχή σαν τη δική μας, όπου το σεξ μοιάζει το πιο εύκολο πράγμα, όπου σώματα εκπέμπουν μηνύματα σε κάθε μας βήμα, από τα video clips των αγαπημένων μας τραγουδιών μέχρι τις διαφημίσεις τροφίμων, υπάρχουν γυναίκες για τις οποίες το σεξ είναι μόνο πηγή πόνου. Στο σήμερα, που όλοι έχουν να αφηγηθούν πικαντικές ή ακόμη και αστείες ιστορίες γύρω από τη σεξουαλική τους ζωή, υπάρχουν γυναίκες που σωπαίνουν, όχι επειδή ντρέπονται και δεν έχουν τι να πουν, αλλά γιατί αυτό που βιώνουν δεν θυμίζει σε τίποτα τις διαφημιστικές καταχωρήσεις και τις τέλειες ειδυλλιακές βραδιές που περιγράφονται σε ταινίες ή ρομαντικά βιβλία που πλέουν μέσα σε τολμηρές περιγραφές.
Η μαρτυρία της Olivia Funnel είναι ενδεικτική μίας κατάστασης που βιώνουν αρκετές γυναίκες, χωρίς να τολμούν να το παραδεχθούν, ακόμη και χωρίς να ζητούν βοήθεια, όπου το σεξ γίνεται συνώνυμο της πληγής και όχι επειδή προηγήθηκε κάποια δυσάρεστη εμπειρία, αλλά επειδή το σώμα δίνει αυτή την εντολή...
Όταν αποφάσισα πλέον να επισκεφθώ τον γυναικολόγο μου και να εξηγήσω τι μου συνέβαινε, μεταξύ σοβαρού και αστείου με ενημέρωσε ότι έπασχα από κάτι που λεγόταν κολεόσπασμος.
"Πώς λες σε κάποιον ότι δεν μπορείς να κάνεις σεξ μαζί του γιατί σου προξενεί αβάσταχτο, ανείπωτο πόνο; Ακόμη και ο πιο τρυφερός, ευγενής και υπομονετικός άνθρωπος, κάποια στιγμή θα κουραστεί από αυτό που ζεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα μου και μαζί της πελαγοδρομώ στη σκιά, στη ντροπή και στη σιγουριά ότι κανείς δεν θα καταλάβει τι ζω.
Η περιπέτεια μου ξεκίνησε πριν από 7 χρόνια, όταν έκανα σεξ για πρώτη φορά. Ήταν μια εξαιρετικά επώδυνη εμπειρία, αλλά σκέφτηκα ότι όλο αυτό ήταν φυσιολογικό, ακριβώς επειδή ήταν η πρώτη μου φορά. Αλλά μετά συνεχίστηκε. Κάθε φορά, ο πόνος ήταν αβάσταχτος, σε τέτοιο σημείο που αισθανόμουν ότι με έκαιγαν, ότι κοβόμουν στη μέση, Κάποιες φορές προσπαθούσα να συγκρατήσω τα κλάματα, κάποιες άλλες να ξεπεράσω τον φόβο και συνεχώς προσπαθούσα. Για 'μένα πλέον το σεξ έφτασε να σημαίνει κάτι το οποίο έπρεπε να κάνω, προκειμένου να κρατήσω τον άνθρωπο που ήμασταν μαζί. Όχι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούσα να περάσω καλά, να μοιραστώ συναισθήματα και ευχαρίστηση με κάποιον: ό,τι ακριβώς είναι το σεξ για οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο εκεί έξω. Είχε μετατραπεί σε μία καταναγκαστική συναλλαγή.
Έφτασα σε ένα σημείο που γνώριζα ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά με το σώμα μου, γιατί καμία από τις φίλες μου δεν είχε τύχει να αναφέρει κάποια τόσο επώδυνη εμπειρία, πέρα ίσως από εκείνην της πρώτης φοράς. Ομοίως, αν και πολλές είχαν να αναφέρουν ότι δεν βίωναν οργασμό από τη διείσδυση και μόνο, ωστόσο αυτό δεν τις απέτρεπε από το να κάνουν σεξ. Για ΄μένα, όμως, όλο αυτό πια ήταν το υλικό από το οποίο ήταν φτιαγμένοι οι εφιάλτες.
Όταν αποφάσισα πλέον να επισκεφθώ τον γυναικολόγο μου και να εξηγήσω τι μου συνέβαινε, μεταξύ σοβαρού και αστείου με ενημέρωσε ότι έπασχα από κάτι που λεγόταν κολεόσπασμος. Όλη εκείνη η δυσάρεστη αίσθηση που στην αρχή με έκανε να πιστεύω ότι επρόκειτο για κάποια μυκητίαση, στην πραγματικότητα προερχόταν από μία επανειλημμένη ακούσια σύσπαση των μυών του έξω τριτημορίου του κόλπου, κάνοντας αδύνατη την ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης. Ο απερίγραπτος πόνος προερχόταν από τη σύσπαση του μυ, ως αντίδραση του σώματος μου σε οτιδήποτε το απειλούσε.
Με όσα μου είπε ο γιατρός, με έκανε να πιστέψω ότι βρισκόμουν μόλις ένα βήμα μακριά από μία υγιή, ευχάριστη σεξουαλική ζωή. Μου εξήγησε, και φυσικά το πίστεψα, ότι ήμουν ιδιαίτερα ευάλωτη σε σχέση με το σώμα μου και ότι το μόνο που χρειαζόταν πραγματικά ήταν να χαλαρώσω, να αφεθώ. Αλλά πόσο μπορείς να χαλαρώσεις όταν νιώθεις ότι χίλια μαχαίρια σε μαχαιρώνουν στην πιο ευαίσθητη περιοχή μιας γυναίκας. Ωστόσο, ήμουν αποφασισμένη να ακολουθήσω τη συμβουλή και συνέχισα να προσπαθώ να είμαι χαλαρή. Συνέχισα να προσπαθώ για 5 χρόνια. Και αυτά ήταν 5 χρόνια πνιγμένα στο αλκοόλ - για να χαλαρώσω, βέβαια -, 5 χρόνια ψεύτικων οργασμών, 5 χρόνια που προσπαθούσα να συγκρατήσω τα κλάματα, 5 χρόνια που απλώς ένιωθα αξιοθρήνητη γιατί δεν μπορούσα να είμαι όπως όλοι οι άνθρωποι.
Ξέρω ότι σαν κι εμένα υπάρχουν πολλές ακόμη όμορφες, δυνατές γυναίκες που σφίγγουν τα δόντια τους να μην κλάψουν και κρατάνε την αναπνοή τους μέχρι να τελειώσει η σεξουαλική πράξη.
Και κάπως έτσι φτάνω στο 2015. Ήταν η χρονιά που αποφάσισα να διατηρήσω μία εξ αποστάσεως σχέση. Είχα γνωρίσει κάποιον σε ένα μεγάλο ταξίδι μου στην Ευρώπη και για αρκετό καιρό κρατήσαμε επαφή μέσω e-mail και συζητήσεων στο Skype. Μέχρι που αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα. Και φυσικά, θεωρώ απολύτως περιττό να εξηγήσω πόσο αγχωμένη ήμουν για το τι θα γινόταν, όταν τα πράγματα μοιραία οδηγούνταν στην κρεβατοκάμαρα. Κάπως, όμως, με καθησύχαζε το γεγονός πως ήξερε ότι αντιμετώπιζα το συγκεκριμένο πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες. Ήταν μία κακή στιγμή. Ο πόνος ήταν απερίγραπτος, ήταν κακός μαζί μου, έβαλα τα κλάματα. Εκείνη τη νύχτα, που αποδείχθηκε μία από τις χειρότερες της ζωής μου, αποφάσισα να ξανακερδίσω τον χαμένο αυτοσεβασμό μου και να τελειώνω μ' αυτό το πράγμα που βασάνιζε το σώμα μου μια για πάντα.
Απείχα σοβαρά από το σεξ και μάλιστα με μία δέσμευση προς τον ίδιο μου τον εαυτό: ότι δεν θα έκανα ποτέ ξανά τίποτα, μέχρι να μπορούσα να νιώσω κι εγώ όπως όλοι οι άνθρωποι, μέχρι να γινόταν το σεξ κάτι καλό και για ΄μένα. Άρχισα να κάνω σοβαρή έρευνα γι' αυτό που με ταλαιπωρούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια, από το Google μέχρι βιβλιογραφία και αναφορές σε περιοδικά και Μέσα. Και κάπως έτσι ανακάλυψα ότι ο κολεόσπασμος θεραπευόταν με φυσιοθεραπεία πυέλου, που αποσυμφορεί και χαλαρώνει τους μύες που δημιουργούν όλη αυτή την επώδυνη και στρεσογόνα κατάσταση. Ήταν το πρώτο πράγμα που είχε αποτέλεσμα σ' εμένα. Και, ναι, η φυσιοθεραπεία περιλαμβάνει μαλάξεις στους μύες της πυέλου. Ωστόσο, ο κολεόσπασμος συσχετίζεται και με την ψυχική και πνευματική σου κατάσταση και συναντάται κυρίως σε γυναίκες που προέρχονται από αυστηρά, θρησκόληπτα περιβάλλοντα. Επίσης, η κατάσταση που βιώνει κάθε γυναίκα μπορεί να χρήζει και συμβουλευτικής υποστήριξης. Όσο για εμένα; Συνήθως, μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο, πρέπει να μπορείς να εισπράξεις ευχαρίστηση από το σεξ, υπό την προϋπόθεση ότι σου συμβαίνει με κάποιον που εμπιστεύεσαι. Ακόμη δεν έχω βρει έναν τέτοιο άνθρωπο, οπότε δεν μπορώ να πω ότι θεραπεύτηκα.
Και ενώ ακόμη παλεύω με αυτή την κατάσταση, τουλάχιστον ξέρω ότι σαν κι εμένα υπάρχουν πολλές ακόμη όμορφες, δυνατές γυναίκες που σφίγγουν τα δόντια τους να μην κλάψουν και κρατάνε την αναπνοή τους μέχρι να τελειώσει η σεξουαλική πράξη. Ξέρω επίσης ότι πολλές θα το ξεπεράσουν. Δεν είμαι μόνη, δεν αισθάνομαι έτσι πια και υπάρχει τρόπος να ξεπεράσεις όλο αυτόν τον απερίγραπτο πόνο, για τον οποίο επιπροσθέτως αισθάνεσαι και ντροπή και ότι δεν υπάρχει κανείς για να μιλήσεις. Έχω ελπίδα ότι θα το ξεπεράσω. Τη δική μου την περίπτωση δεν τη λες ακόμη επιτυχημένη. Αλλά αν το διαβάζεις εσύ που ίσως είσαι ο επόμενος με τον οποίο θα κάνω σχέση, σε παρακαλώ να είσαι υπομονετικός μαζί μου. Γιατί μαζί μου ζει και ένα κεντρί 7 χρόνων. Και το ίδιο αντιμετωπίζουν πολλές ακόμη σαν κι εμένα".
Τα στοιχεία από τoν Guardian
σχόλια