__________________
1.
"Αγαπημενη Λενα,
ειμαι να σκασω! Ημουν πριν λιγο σε οικογενειακο τραπεζι και εγινε το εξης: Ο μπαμπας ηθελε παραπανω γλυκο κι αντι να σηκωθει ειπε στη μαμα "Σηκω βαλε μου". Η καημενη μαμα μου με τη μπουκια στο στομα σηκωθηκε και εγω δεν αντεξα κι ειπα "Μπαμπα τρωει ακομα σηκω εσυ σε παρακαλω, δεν θα παθεις κατι". Γυρναει και μου λεει το πρωτοφανες "Με τετοια μυαλα δεν ειναι να απορεις που θα μεινεις γεροντοκορη". Λενα μου πληγωθηκα τοσο πολυ που του ειπα " Με μεγαλωνες τοσα χρονια για να γινω δουλα καποιου; Ε ναι ετσι σε συμφερει για να μη χασεις κι εσυ τα προνομια σου θες να θυσιασεις ακομα και την κορη σου. Συγχαρητηρια για το προτυπο που μας εδωσες τοσα χρονια"" Και στη μαμα: Συγχαρητηρια και σε σενα που δεν σηκωσες ποτε κεφαλι και περιμενεις κι απο μενα το ιδιο. Εφυγα κι απο τοτε δεν ξαναμιλησαμε. Λενα νιωθω απαισια. Πιστευες οτι επρεπε να αντιδρασω ετσι η να αφησω δυο ανθρωπους που στα 60 τους δεν θα αλλαξουν πλεον να ζουν χαρουμενοι; Ειμαι 32, ειμαι μονη κι αυτο το γεροντοκορη με χτυπησε καπου που δεν ηξερα οτι ποναει..
Οι γονείς σου δεν θα αλλάξουν πλέον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ζουν χαρούμενοι. Η μητέρα σου, ας πούμε, μπορεί και στα εξήντα της να εύχεται να μπορούσε να φάει χωρίς να την σηκώνει ο άντρας της για να του σερβίρει, λες και είναι ανήμπορος ή βρέφος (ή πασάς). Δεν μπορείς να τους αλλάξεις, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι είσαι υποχρεωμένη να σέβεσαι τις ισορροπίες τους. Αν αυτό για σένα σημαίνει να παρεμβαίνεις για να σώζεις έστω και στιγμές, ως κόρη έχεις το δικαίωμα, νομίζω. Άλλωστε δεν είπες και κάτι φοβερό. Αν σκοπεύεις να ξαναπείς κάτι εξαρτάται από το κατά πόσο έχεις όρεξη να ακούσεις την απάντηση.
Κι έτσι φτάνουμε στο διά ταύτα. Ένας πατέρας που σηκώνει τη γυναίκα του για να του σερβίρει είναι λογικό να χρησιμοποιεί λέξεις όπως "γεροντοκόρη". Αλλά δεν μας ενδιαφέρει το δικό του λεξιλόγιο αυτή τη στιγμή. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η δήλωση σου "με χτύπησε κάπου που δεν ήξερα ότι πονάει". Μην απορείς. Η λέξη «γεροντοκόρη» έχει αρνητική έννοια, οπότε προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Η γλώσσα επιδρά πάνω μας συναισθηματικά επειδή οι λέξεις δεν είναι απλώς λέξεις. Είναι πολιτική, είναι σύμβολα εξουσίας, είναι όπλα. Πόνεσες επειδή ο πατέρας σου χρησιμοποίησε ένα όπλο εναντίον σου, και αυτό είναι ακόμη χειρότερο από την αρνητική έννοια της λέξης "γεροντοκόρη".
Από μια πλευρά (αν και αμφιβάλλω αν θα σε παρηγορήσει αυτό) ο πατέρας σου επιτέθηκε με ένα παραδοσιακό πυροβολισμό, σίγουρος για τον στόχο του, επειδή ξέρει ότι έχεις δίκιο και τον έπιασες στα πράσα να εκμεταλλεύεται τη γυναίκα του. Κατά κάποιο τρόπο είσαστε ισοπαλία.
Είσαι 32 και δεν είσαι μόνη. Είσαι 32 και είσαι ελεύθερη. Είσαι 32, ελεύθερη και αδέσμευτη. Επειδή οι λέξεις είναι όπλα, μην τις χρησιμοποιείς εναντίον σου, αναπαράγοντας αυτά που σε πονάνε στον εαυτό σου. Τι θα πει "μόνη;" Όλοι μόνοι μας είμαστε. Οι σχέσεις δεν σώζουν απαραίτητα από τη μοναξιά.
__________________
2.
"Λενα θα ηθελα να μαθω την αποψη σου για το ταιμινγκ... Ακουω συχνα για σχεσεις που εμειναν στο φλερτ, που κρατησαν λιγο, που δεν εξελιχθηκαν, που δεν κατεληξαν σε γαμο οτι οφειλεται στο ταιμινγκ... "Τον γνωρισα σε περιεργη φαση, ειχε βγει απο μια σχεση που τον πληγωσε, ηταν σε φαση που δεν ηθελε σχεση, βρισκεται σε σχεση, εχει κολλημα με την πρωην, κτλ και ΕΑΝ τον ειχα γνωρισει σε μια αλλη στιγμη (στο παρελθον η μελλον) θα ηταν μαζι μου και ολα καλα". Λενα πιστευεις στο ταιμινγκ και οτι σε καθε φαση της ζωης μας εχουμε αλλα "θελω" οσον αφορα τις σχεσεις μας η παραμυθιαζουμε τον εαυτο μας αφου οταν δυο ανθρωποι ταιριαζουν, σε οποιαδηποτε στιγμη και φαση της ζωης τους και να γνωριστουν, θα ειναι μαζι και ευτυχισμενοι;;; "
Όχι, δεν ισχύει ότι όταν δύο άνθρωποι ταιριάζουν θα είναι μαζί και ευτυχισμένοι σε οποιαδήποτε στιγμή και φάση της ζωής τους κι αν γνωριστούν, κι αυτό γιατί δεν υπάρχει το αποκλειστικό, απόλυτο, μοναδικό "άλλο μισό", αλλά πολλοί άνθρωποι γύρω μας ανά πάσα στιγμή με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε σχέσεις. Δεν θα είναι απαραίτητα οι καλύτερες σχέσεις, αλλά πάντως θα είναι σχέσεις. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αφήσουν το σίγουρο που έχουν με την ελπίδα μπορεί να τους περιμένει κάτι καλύτερο στο μέλλον. Κι αν δεν τους περιμένει τίποτα; Οπότε παραμένουν δεσμευμένοι εκεί που θεωρούν ότι υπάρχει έστω και η απειροελάχιστη ελπίδα να πάνε όλα καλά στο τέλος, αντί να αποδεσμευτούν εντελώς και να ψάξουν για μια νέα αρχή.
Αυτή η ατολμία, αυτός ο φόβος, η τακτική του "κάλλιο πέντε και στο χέρι" έχει ονομαστεί "τάιμινγκ" γιατί ακούγεται καλύτερα στα αυτιά μας το "έφταιγε το τάιμινγκ" από το «δείλιασα». Σε όλα βέβαια χρειάζεται μέτρο – αυτή η δειλία είναι που μας κρατάει ζωντανούς, αλλιώς θα είχαμε δοκιμάσει διάφορα πράγματα που δεν πρέπει να δοκιμάσει κανείς.
__________________
3.
"Αγαπητή Λένα,
Χθες ήρθα αντιμέτωπη με μια συμπεριφορά που πολύ με προβλημάτισε. . Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ειμαι 31 και μονη. Τον περασμένο Ιούνιο βγήκα από μια σχέση 5 ετών. Με τον πρώην αγαπημένο είχαμε μια πολύ αγαπησιαρικη σχεση-τουλάχιστον έτσι νομιζα- τα πρώτα 4 χρόνια, ενώ το τελευταίο έτος εγώ μετακόμισα σε άλλη πόλη λόγω δουλειάς και η σχέση μου καταστράφηκε επειδή ο αγαπημένος έχασε πια το ενδιαφέρον του. Έκτοτε είμαι σε φάση προσαρμογής στη νέα μοναχική μου πραγματικότητα, η οποία τολμώ να πω ότι μου αρέσει αρκετά. Έχοντας αποβάλλει όλα τα άσχημα συναισθήματα του χωρισμού αισθάνομαι ελεύθερη και δυνατή. Σ αυτό βοηθάει και η δουλειά μου, καθώς και το ότι μένω μόνη. Χθες λοιπόν έχοντας επιστρέψει στο πατρικό μου για διακοπές ήρθα αντιμέτωπη με τον πατέρα μου, ο οποίος μου είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είμαι η ντροπή της οικογένειας επειδή στην ηλικία μου είμαι ανύπαντρη, με αποκάλεσε ρεμάλι επειδή είμαι μόνη μου και ότι αυτό τον ντροπιαζει κοινωνικά. Πρέπει μέσα σε ένα χρόνο από τώρα να είμαι παντρεμένη και για να γίνει αυτό να δεχτώ αυτόν με τον οποίο θα με προξενεψει. Μου είπε ότι μοναδικό χαρακτηριστικο που θα πρέπει να κοιτάξω είναι να είναι από καλή οικογένεια.
Έπεσα απ τα σύννεφα! Όλο αυτο το κήρυγμα δεν το περίμενα!!! Σημειωτέον ότι ποτέ δεν του έδωσα το δικαίωμα να ασχολείται με την προσωπική ζωή μου, καθώς την κρατούσα κρυφή για να μη με πρήζει. Του απάντησα ότι από κανένα δε θα δεχτώ παρεμβάσεις στην προσωπική μου ζωή, ότι ο γάμος είναι σοβαρή δέσμευση, ότι δε θα πιεστω από κανένα σ αυτά τα θεματα και ότι η κοινωνική του εικόνα είναι δικό του πρόβλημα. Μου είπε ότι θα καταντήσω γεροντοκορη και ότι θα το μετανιώσω.
Μετά από αυτά αποφάσισα ότι εγώ φταίω που δεν του έκοψα το βήχα όσο ήτανε νωρίς και ότι καιρός είναι να ξεκοβω σιγά σιγά από τους γονείς διότι απ ο,τι φαίνεται ζουν σε άλλη δεκαετία. Με πείραξε όμως ότι δεν το ενδιαφέρει αν εγώ είμαι καλά, αν τι παιδί του νιώθει μοναξιά ή αν περνάει δύσκολα. Με ενόχλησε ότι από τη δική μου ""αποκατασταση"" εξαρτά την εικόνα του...Μήπως το βλέπω πολύ αυστηρα; μήπως όντως έχει δίκιο κι εγώ αρνούμαι να το δω;"- Βικυ
Αναρωτιέσαι μήπως έχει δίκιο που θέλει να σε παντρέψει με όποιον να'ναι, για να μην στιγματιστεί ο ίδιος από ένα ανύπαρκτο στίγμα, λες και είσαι ιδιοκτησία του; Λες να είσαι πολύ αυστηρή; Λες να είσαι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ; Λες να έχει δίκιο που σε λέει «ντροπή της οικογένειας» και «ρεμάλι» επειδή δεν έχεις παντρευτεί στα 31; Υπάρχει κάποιο κομμάτι μέσα σου που πιστεύει ότι οι ανύπαντρες γυναίκες άνω των 30 είναι ντροπή για τις οικογένειες τους, και πρέπει να παντρεύονται με προξενιό με αυτόν που τους υπαγορεύει ο πατέρας τους, προκειμένου να βάλουν κουλούρα (και μετά ό,τι θέλει ας γίνει;) Δηλαδή πιστεύεις ότι οι γυναίκες είναι άχρηστα πράγματα, που αποκτούν κάποιο νόημα ύπαρξης όταν γίνονται σύζυγοι κα μετά μάνες;
Νομίζω ότι υπάρχει ένα μέρος μέσα σου που συμφωνεί με αυτά που λέει ο πατέρας σου, και γι 'αυτό αναρωτιέσαι αν είσαι πολύ αυστηρή. Ωραία, τώρα που το εντόπισες, ξερίζωσε το, κάψε το, και πέτα τις στάχτες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ώστε να μην βρουν ποτέ των ποτών τον δρόμο της επιστροφής. Αυτό είναι η προτεραιότητα σου, και όχι τα μυαλά του πατέρα σου. Ο πατέρας σου είναι αυτός που είναι, και δεν είναι δική σου δουλειά να τον εκπαιδεύσεις.
__________________
4.
Τι συμβαίνει και αρκετά όμορφες, νορμάλ, μορφωμένες, ενδιαφέρουσες γυναίκες είναι μόνες;
Προσωπικά, δεν κάνω κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια για να γνωρίσω κάποιον, αλλά όταν κάποιος μου κεντρίζει το ενδιαφέρον φροντίζω να το κυνηγήσω. Έτσι λοιπόν, μου άρεσε κάποιος με τον οποίο δε γνωριζόμασταν ιδιαίτερα, δεν είχαμε ξαναβγει κτλ, του ζήτησα να βγούμε, δέχθηκε και βγήκαμε αμέσως και μετά, παρόλο που μου είπε να μη χαθούμε, δε ξαναβρεθήκαμε. Και ερωτώ, αν δεν του άρεσα, αν δεν ηθελε για τους δικούς του λόγους να κάνει κάτι, γιατί δέχθηκε να βγούμε; Δεν ήταν υποχρεωμένος, δε γνωριζόμασταν, μπορούσε να αρνηθεί. Ή τόσο κακή εντύπωση του έκανα από κοντά..;
Ρωτάς δύο διαφορετικά πράγματα, που δεν έχουν και πολλή σχέση μεταξύ τους.
Στο «τι συμβαίνει και αρκετά όμορφες νορμάλ μορφωμένες ενδιαφέρουσες γυναίκες είναι μόνες» η απάντηση είναι "γιατί να μην είναι, οι σχέσεις δεν είναι ούτε αυτονόητες ούτε αυτοσκοπός". Για όλα τα υπόλοιπα που σε καίνε πραγματικά, η απάντηση είναι η εξής;
Δέχτηκε να βγείτε επειδή εκείνη την ώρα του φάνηκε καλή ιδέα. Καλή ιδέα σημαίνει ότι δεν το έκανε από υποχρέωση ή με βαριά καρδιά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πέταξε στα σύννεφα όταν του το πρότεινες και μετά μέτραγε ανάποδα τα δευτερόλεπτα μέχρι να σε ξαναδεί. Ο κόσμος βγαίνει ραντεβου για να δει τι θα γίνει, δεν βγαίνει επειδή ξέρει τι θα γίνει.
Αντίστοιχα, όταν κάποιος βγαίνει ένα ραντεβού και δεν βγαίνει δεύτερο, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πέρασε το χειρότερο βράδυ της ζωής του, ούτε καν ένα μέτριο. Μπορεί να πέρασε καλά, ή μια χαρά, αλλά όχι τόσο καλά ώστε να ξαναμπεί στον κόπο. Γενικά, η εμπειρία σου δεν εξηγεί καθόλου γιατί "αρκετά όμορφες, νορμάλ, μορφωμένες, ενδιαφέρουσες γυναίκες είναι μόνες". Γνώρισες κάποιον και η εξέλιξη ήταν χλιαρή. Αυτό μπορέι να συμβεί όσο όμορφη, νορμάλ, μορφωμένη και ενδιαφέρουσα κι αν είσαι.
Για επειδή η επανάληψη βοηθάει, δεν είναι μόνες αυτές οι γυναίκες. Ελεύθερες είναι.
__________________
5.
Καλησπερα Λενα. Τι γνωμη εχεις για τη συγκατοικηση; 1)Η συγκατοικηση επισπευδει το γαμο η οδηγει πιο γρηγορα στο χωρισμο; 2)Για ποιο λογο κυριως, θεωρεις, αποφασιζουν να συζησουν τα ζευγαρια; 3)Πρεπει να συζησεις με τον-την συντροφο σου για να καταλαβεις αν ταιριαζετε; 4)Οταν η συγκατοικηση οδηγει σε γαμο σημαινει οτι η σχεση εχει δοκιμαστει σε δυσκολιες και ειναι δυνατη και αντεχει και θα κρατησει η αυτο δεν αποτελει εγγυηση; 5)Η συγκατοικηση δειχνει οτι προκειται για σοβαρη σχεση με σκεψεις για κοινο μελλον; 6)Η καθημερινοτητα δημιουργει τριβη, προβληματα και εντασεις η δυναμωνει το δεσιμο και την αγαπη αναμεσα στο ζευγαρι; 7)Το σεξ, αυξανεται η μειωνεται και γιατι; Γνωριζω οτι τιποτα δεν ειναι απολυτο, αλλα απο τις εμπειριες σου και οτι βλεπεις και ακους θα εχεις διαμορφωσει αποψη περι συγκατοικησης και τι ισχυει στην πλειοψηφια των ζευγαριων και θα με ενδιεφερε η αποψη σου, καθως και οι αποψεις των σχολιαστων.- Βασω
Δεν υπάρχουν συνταγές επιτυχίας στις σχέσεις. Αφού ξέρεις ότι τίποτα δεν είναι απόλυτο, γιατί ψάχνεις εγγυήσεις; Μόνο για φραπέδες είναι τέτοιες γενικεύσεις που προκύπτουν από αυστηρά προσωπκές εμπειρίες του καθένα. Η επίδραση της συγκατοίκησης στο μέλλον ενός ζευγαριού εξαρτάται από την προσωπική φιλοσοφία του καθένα σχετικά με την επίδραση της συγκατοίκησης στο μέλλον ενός ζευγαριού. Αντί να ρωτάς δεξιά και αριστερά για να σου απαντήσει ο καθένας με τις δικές του αγκυλώσεις, ρώτα αυτόν με τον οποίον θέλεις να συγκατοικήσεις.
Τίποτα δεν "πρέπει". Για να πετύχει μια σχέση πρέπει να ξέρεις τον εαυτό σου και τα όρια του, ώστε να βρεις τον άνθρωπο με τον οποία υπάρχει ψυχική επαφή, που προκύπτει από τον αλληλοσεβασμό αυτών των ορίων, εκατέρωθεν. Όλα τα άλλα βρίσκονται. Η αυτογνωσία είναι το μεγάλο πρόβλημα, η αυτογνωσία είναι αυτό που αποφεύγει ο κόσμος, και μετά τα ρίχνει στις συνθήκες και στις στατιστικές και στα κλισέ.
__________________
6.
Γεια σου Α μπα μου!Θα ήθελα να με συμβουλέυσεις για το πώς να διαχειριστώ ένα άτομο που πάσχει από το special snowflake effect. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να δείξεις σε ένα τέτοιο άτομο ότι έχει πρόβλημα; Και κυρίως πώς να το βοηθήσεις να αλλάξει; Τελικά το να του συμπεριφέρεσαι σαν να είναι όντως ξεχωριστός από τη μια ίσως επιδεινώνει την κατάσταση αλλά από την άλλη αν θεωρήσει ότι του συμπεριφέρεσαι σκληρά δε θα σε διώξει από τη ζωή του;- Αγαπώ μια ξεχωριστή χιονονιφάδα
Αν δεν δέχεσαι τον άλλον όπως είναι, και η ερώτηση σου είναι πώς θα τον αλλάξεις επειδή έχει πρόβλημα, δεν τον αγαπάς. Αγαπάς την ιδέα της αγάπης. Αγαπάς τον εαυτό σου επειδή λέει ότι αγαπάει κάποιον άλλον. Ή μειώνεις τον εαυτό σου, επειδή πιστεύεις ότι είναι ανάξιος αγάπης και αξίζει την περιφρόνηση.
Μην σπαταλάς τον πολύτιμο σου χρόνο ελπίζοντας ότι ο άλλος θα αλλάξει και θα γίνει αυτό που θα ήθελες να είναι. Αντικατοπτρισμός είναι αυτό που βλέπεις. Άσε τους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους. Αν θέλεις να τους αλλάξεις, σημαίνει ότι θέλεις άλλους ανθρώπους. Ψάξε και βρες αυτούς που σου φαίνονται τέλειοι μέσα στην ατέλεια τους και δεν χρειάζονται τις δικές σου παρεμβάσεις για να σου αρέσουν περισσότερο. Θα αλλάξει η ζωή σου (προς το καλύτερο).
__________________
7.
Αγαπητή μου, Α,μπα! Πώς να οπλίσει κανείς το παιδί του απέναντι στον ρατσισμό; Θέλω να πω, εδώ εγώ ως ενήλικας δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ. Τι συμβουλές να δώσω σε ένα παιδάκι που τώρα μαθαίνει να αντιμετωπίζει τον κόσμο και είναι αναγκασμένο να συναντάει καθημερινά σχεδόν την κακή πλευρά του;
Δεν φαντάζεσαι πόσο θα ήθελα να έχω μια μαγική συνταγή. Σου δίνω συμβουλή επειδή τη ζητάς, αλλά να ξέρεις ότι επειδή ρωτάς εμένα, θα πάρεις συμβουλή σύμφωνα με τη δική μου κοσμοθεωρία, και αυτό που ρωτάς πρέπει να απαντηθεί με τη δική σου.
Οπότε ορίστε: αυτό που νομίζω ότι θα έκανα είναι να πείσω το παιδί ότι ο ρατσισμός δεν απευθύνεται στο ίδιο. Όσο και αν φαίνονται προσωπικές αυτές οι επιθέσεις, έχουν ρίζες ιστορικές και συναισθηματικές. Ο φόβος απευθύνεται στο Άγνωστο, και ο ρατσισμός είναι η διέξοδος του απαίδευτου τεμπέλη. Είναι δύσκολο να το δεχτεί κανείς όταν είναι παιδί και δέχεται επιθέσεις που μοιάζουν ξεκάθαρα προσωπικές, αλλά αυτό θα προσπαθούσα να κάνω, εξηγώντας τι είναι ο ρατσισμός, πόσες αμέτρητες φορές έχει εμφανιστεί στην ανθρώπινη ιστορία, με πόσες αμέτρητες μορφές υπάρχει σήμερα, τι εξυπηρετεί, πώς καταπολεμάται... η γνώση είναι δύναμη. Η γνώση διαλύει το προσωπικό και το κάνει συλλογικό, και αυτό αφαιρεί την αίσθηση μοναξιάς και ανημποριάς.
Αν και εσύ, ως ενήλικας, δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς τον ρατσισμό, θα βοηθηθείς επίσης πολύ από την θεωρία, από τη μελέτη και τη γνώση. Πράγματα που νομίζουμε ότι ζούμε εμείς για πρώτη φορά είναι εμπειρίες εκατομμυρίων ανθρώπων πριν από μας. Μάθε από τις δικές τους εμπειρίες για να οπλιστείς για τις δικές σου.
σχόλια