__________________
1.
Γεια χαρα...θέλω να σου πω ότι σήμερα είχα την ποιο αθληα μέρα τις ζωης μου ξύπνησα το πρωί και δεν ξύπνησα ποτέ ήθελα να σαπισω για πάντα στην κατθληψαρα μου και να δώσω μία μηδενική αξία στη ζωή μου βάζοντας στο μυαλό μου ότι πρέπει να καθαρισω το γα@#$% σπίτι στο οποίο είμαι εδώ και δύο εβδομάδες μόνη μου να είμαι χαρούμενη και ευγνώμων για όλα αυτά που έχω....ε όχι δεν θέλω τα βρίσκω όλα μάταια...μέχρι που με παίρνει τηλ το αφεντικό μου το οποίο κρυφό γουσταρω και μου λέει ποτέ μπορεί να δουλεύεις έξτρα.. μου έδωσε κυνητρο να συκωθω από το κρεβάτι να πάω να πληρωσω κάτι που χρωσταγα και είχα αποφασίσει ότι δεν θέλω να ψυχαναγκαστω να το κάνω για να βουλιάξω όλη μέρα στο αδιο μου είναι και στη χώρα του ασινυδητοου που είναι α συνινιδυτο επομένως κλαιν μαιν δεν το ελέγχω δεν με επιρεαζει δεν με νοιάζει περναω καλά....πινω τον καφέ μου πληρώνω τα χρωστουμενα καυλαντιζω λίγο με το αφεντικό μου και τους γύρω μου και με πέρνει ή φυλή μου τηλέφωνο ας τα πούμε λίγο γαμω την πουτανα μου θέλω θέλεις....πινω δύο κοκτέιλ ζαλιζομαι και λέω στον εαυτό μου καλώς ήρθες στη. Αλήθεια σου .
Το σπίτι σου είναι ενα μπαχαλο εισαι βρομιαρα καλώς δεν πειράζει την υγεία σου την φροντίζεις απλά μπορεί να είναι το βρακι σου πάνω στη κουζίνα και καμπωσες σακούλες πατατακια δυπλα στο κρεβάτι σου μπάνιο κανείς κάθε μέρα την υγεία και την εμφάνιση σου την προσέχεις ....ποιος σου είπε κουκλιτσα μου ότι ή αξία σου φαίνεται από το αν μαγιρευεις αν σφουγκαριζεις κάθε μέρα ε όχι δα δεν θέλω σήμερα έχω αδιο στομάχι και βρομικο σπιτι αλλά ανετρεψα την δήθεν χτισμένη από τους άλλους απογοήτευση..ειπα δύο τρεια λόγια του αέρα φιλσοφισα την ανθρώπινη ύπαρξη με ένα υπέροχο πλάσμα και από εκεί που όλα ήταν μάταια όλα έχουν νόημα και σημασία τα ποτά φταίνε ή συνηδητοποιηση?!?!!!?????!!!...ναι τα ποτά ανακατευομαι..αλλα πήρα και το θάρρος να πω στον σύντροφό μου ότι θέλω kinky ,πράγματα στο κρεβάτι και ξέρετε τι ή αντίδραση του ήταν ένα χαριτωμένο γέλιο σε φάση- αλήθεια δεν ξέρω αν θα ανταπεξελθω αλλά σε ευχαριστώ που με εμπιστευεσε και θα προσπαθήσουμε why not?!?
Τον αγαπώ
Σημερμρα λοιπόν. απογοήτευσα κάνα δυο πέρασα υπέροχα με κάποιον συχαθηκα και αγάπησα εμένα.....απερυψα και δέχτηκα κάτι μέσα μου .... και ναι μία ηλιθ@# σκέψη-κηνητρο φτιάχνει αυτο που είσαι ...καλό βράδυ....εγώ σήμερα είναι καλα- Τζιν χωρίς τόνικ
Μάλλον σου αρέσουν πολύ οι Μπητ.
__________________
2.
Διαβαζοντας ενα αρθρο σε εφημεριδα για τα μερη που ειναι λογοκεκριμενα στο google maps, επεσα πανω στο haarp, το οποιο ειναι κρυμμενο. Οι πληροφοριες ειναι τρομερα συγκεχυμενες και περιβαλλονται απο 100 κιλα συνομωσιολογιας. Μπορει καποιος να με βοηθησει να καταλαβω τι ειναι; Το γεγονος οτι φωτογραφιες κτλ δεν υπαρχουν σχεδον καθολου, δειχνει οτι προκειται για κατι κρυφο. Ελπιζω να με παρεις στα σοβαρα, γιατι ψαχνω και μια σοβαρη απαντηση, που ειναι δυσκολο να βρω. Ξερω οτι δεν εισαι ειδικη, αλλα ισως καποιος ξερει. Θενξ!- Περιεργος
Εκατό κιλά συνωμοσίας υπάρχουν εκεί όπου διαδίδονται οι συνωμοσίες, και διαδίδονται για τα πάντα, όρεξη να έχεις. Το λήμμα στο Wikipedia μια χαρά αναλυτικό είναι, και στο τέλος του έχει σαράντα πηγές, δέκα άρθρα, και άλλα δέκα λινκ για περισσότερο διάβασμα.
Δεν είναι ποτέ δύσκολο να βρεις μια σοβαρή απάντηση, αρκεί να συμφωνούμε στο τι σημαίνει «σοβαρή απάντηση». Πάρα πολλά μέρη είναι κρυμμένα στο google. Μερικές φορές είναι στρατιωτικές βάσεις, φυλακές, αλλά ένα από αυτά είναι το παλάτι της βασιλικής οικογένειας στο Άμστερνταμ. Ωραίο είναι το μυστήριο γιατί εξάπτει, αλλά αν θέλεις μπορείς κι εσύ να κρύψεις το σπίτι σου στο google maps. Μην παρασέρνεσαι σαν παιδί από το «κρυμμένο».
__________________
3.
Αγαπητή Α μπα γιατί έχει γίνει μόδα να είμαστε υπερήφανοι άμα είμαστε υπέρβαροι ; ο καθένας ας κάνει ο,τι θέλει, δε λέω άλλα ίσως να μην τα ισοπεδώνουμε όλα γιατί άνθρωποι με πραγματικά σωματικά προβλήματα όπως να Μην περπατάνε και δε νομίζω να το επέλεξαν όπως κάποιος επιλέγει τις περισσότερες φορές να παχύνει . Ποια η γνώμη σου;- Ωραία κοιμωμένη
Δεν έχει γίνει μόδα να είμαστε υπερήφανοι άμα είμαστε υπέρβαροι. Η παραδοχή σου είναι λάθος και η τοποθέτηση σου σκόρπια, άνιση, και επίσης λάθος.
Αυτό που έχει γίνει είναι μια μικροσκοπική αρχή στην ιδέα να μην υπάρχει ρατσισμός απέναντι στους υπέρβαρους, και άλλο ένα τοσοδούτσικο βηματάκι να μην θεωρείται ιδανικό το πάρα πολύ αδύνατο σώμα αλλά να ξεκινήσει η συζήτηση για το τι σημαίνει φυσιολογικό βάρος. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να περπατήσουν από τα κιλά είναι ένα παντελώς άλλο θέμα και βασικά δεν λέγονται καν υπέρβαροι. Η άποψη σου κάποιος επιλέγει να παχύνει (άρα το να αδυνατίσει είναι απλό θέμα επιλογής) δείχνει άγνοια για πολλά πράγματα: για την κουλτούρα της ομορφιάς, για την ψυχολογία που σχετίζεται με την τροφή, για το βάρος της απομόνωσης και της κοινωνικής ένταξης, για τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος...τελειωμό δεν έχει ο κατάλογος.
Ωραία κοιμωμένη, συναγερμός. Η φράση «να μην τα ισοπεδώνουμε όλα» είναι πρώτο κεφάλαιο στο αναγνωστικό του οπισθοδρομικού.
__________________
4.
Είμαι με κάποιον με του οποίου τις περισσότερες απόψεις συμφωνώ. Μου φαίνεται ανοιχτόμυαλος, οτι σέβεται τους ανθρώπους, καλλιεργημένος. Τις γυναίκες ενώ τις σέβεται, έχει πετάξει κάτι μαργαριτάρια του τύπου αμα μια φίλη σου πήγαινε με πολλούς δε θα την έκραζες?
Και διάφορα άλλα στερεοτυπικά, απλά δε με έχει τρομάξει ακόμα γιατί δεν έχω καταλάβει σε τι βαθμό τα πιστεύει και επειδή είναι η ηλικία τέτοια που θα μπορούσε να είναι ανωριμότητα κ γενικά του δίνουν πράγματα τροφή για σκέψη(έχει τύχει να σχολιάσω τα σεξιστικά και κάπως να το σκέφτεται, ή να πει απο μόνος του πράγματα αντιφατικά σε άλλη φάση)Με την παρέα του έχω παρατηρήσει οτι κάνουν πολλά αστεία με τη λέξη βιασμός. Και μου φαίνεται λίγο απρεπές? Το διακωμωδούν αλλά άμα υπήρχε άνθρωπος στην παρέα με ανάλογη εμπειρία δε θα ήταν χοντράδα? Μετά πάλι κάτι αστεία θα πάθω καρκίνο απο αυτό,κλπ. Κοντεύουν να μου κολλήσουν τα αστεία, και πλέον δεν εξοργίζομαι τόσο που τα ακούω, κακό σημάδι? Απ την άλλη, άμα σκεφτόμασταν έτσι, στο τέλος δε θα κάναμε πλάκα καθόλου, θα ήμασταν σοβαροί για να μη θίξουμε κανένα ζήτημα. Αλλά και κάτι "κωμικούς" που βλέπω και διακωμωδούν σοβαρές καταστάσεις, δεν είναι σα να προωθούν το να κοροϊδεύουμε πράγματα? Ερωτήσεις δυο λοιπόν: Κακώς μου τη σπάνε τα αστεία? Μήπως το δικαιολογώ και είναι αιτία χωρισμού και ο άνθρωπος μπορεί να μη σκεφτεί διαφορετικά? Και άμα είναι λόγος χωρισμού, όταν σε σχεδόν όλα τα άλλα είναι νορμάλ, συμβιβάζομαι? Εννοώ να τον αφήσω για να βρω σιαμαίο άνθρωπο στις σκέψεις? Στην τελική αυτό το λίγο στενόμυαλος που βλέπω είναι το ίδιο πρακτικά με το πολύ?- vampire
Δεν είναι αστείο κάτι αν γίνεται από θέση ισχύος.
Είναι αρκετά απλό. Αν κάτι γίνεται εις βάρος κάποιου πιο αδύναμου (κοινωνικά, φυλετικά, ηλικιακά, σωματικά) από κάποιον πιο ισχυρό, είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ πώς μπορεί να είναι αστείο. Κάτι είναι αστείο αν μπορεί να γελάσει και αυτός στον οποίο απευθύνεται το χιούμορ. Είναι σίγουρα αστείο αν είναι αυτοαναφορικό – ο αυτοσαρκασμός ποτέ δεν είναι αμφιλεγόμενος. Δεν είναι ενδιαφέρον;
Τα όρια δεν είναι τρομερά δυσδιάκριτα. Παριστάνουμε ότι είναι δύσκολο να οροθετηθούν γιατί οι ισχυρές ομάδες θέλουν να συνεχίζουν να κάνουν χιούμορ εις βάρος των ασθενέστερων χωρίς επιπτώσεις.
Ο φίλος σου δεν λέγεται ακόμη καλλιεργημένος. Ίσως γίνει στο μέλλον, αλλά ας μην ευτελίσουμε από τώρα αυτή την ωραία λέξη. Αν είναι αντιφατικός, είναι ότι ίσως έχει τις βάσεις, αλλά όχι ακόμη τις πληροφορίες για να σχηματίσει δική του άποψη. Για την ώρα κάνει το εύκολο: ό,τι κάνουν οι φίλοι του και το άμεσο περιβάλλον του. Θα αποφασίσει να το αμφισβητήσει, ή θα προτιμήσει να κάτσει στην ασφάλεια του μικρόκοσμου του;
Αυτά που λες εδώ, πρέπει να τα συζητήσεις με τον φίλο σου, αν σε ενδιαφέρει δηλαδή. Δώσε του την ευκαιρία να καταλάβει πώς ακούγονται τα «αστεία» του σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στην στενή του ομάδα. Από την αντίδραση θα καταλάβεις πάρα πολλά.
Σε σένα συνιστώ να μην γράφεις, να μην μιλάς και να μην σκέφτεσαι με συνεχείς ερωτήσεις. Φαίνεσαι σα να αμφιβάλλεις συνέχεια γι'αυτά που σκέφτεσαι, και βάζεις μόνη σου τον εαυτό σου σε μειονεκτική θέση. Ούτε θαυμαστικά, ούτε ερωτηματικά, ούτε αποσιωπητικά. Κάνε τις τελείες φίλες σου.
__________________
5.
Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Πόσο μέγαιρα είναι η μάνα Καρντάσιαν! Έχω δει κάποια επεισόδια από τις σεζόν που βγάζουν, μέχρι και σήμερα και η μάνα Κρις δεν σταματάει που-θε-νά το μανατζάρισμα των παιδιών της. Το μάτι της γυαλίζει στην κυριολεξία. Νομίζω, ότι αν δεν ήταν αυτή, οι κόρες ούτε που θα μπορούσαν να φανταστούν τους εαυτούς τος, να παίζει τόσο χοντρά με τη δημοσιότητα. Η μάνα είναι πίσω από όλα! Ποια από τις κόρες, θα μπορούσες να πεις, ότι είναι κάπως πιο προσγειωμένη; Καλά, τον γιο Ρομπ δεν τον αναφέρω καν, έχει κατακαεί! -μαύρη μπύρα-
Η άποψη ότι πίσω από όλα είναι μια μάνα/μέγαιρα που κουνάει τα νήματα και όλοι οι άλλοι είναι κούκλες στα χέρια της είναι πολύ πιασάρικη, πολύ εύκολη, κι άρα σίγουρα λάθος.
Σου υπενθυμίζω ότι όταν η Κιμ πρωτομπήκε στα κουτσομπολίστικα ως φίλη της Πάρις Χίλτον, και όταν εκτοξεύθηκε στις πρώτες κίτρινες σελίδες των ταμπλόιντ με την χειροποίητη τσόντα της, κανείς μας δεν ήξερε ποια είναι η μάνα της, ούτε αν είχε μάνα. Επίσης υπενθυμίζω ότι εμείς μπορεί να μην την ξέραμε, αλλά στις γειτονιές του Λος Άντζελες που κυκλοφορούσε, το όνομα Καρντάσιαν ήταν διάσημο από τον πατέρα των κοριτσιών που συμμετείχε στην δίκη που τάραξε όλη την Καλιφόρνια για χρόνια. Την ίδια περίοδο ήταν θετή κόρη ενός από τους πολύ διάσημους Ολυμπιονίκες της Αμερικής.
Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι η μητέρα της οικογένειας είναι καλή στο μανατζάρισμα, αλλά δεν της έδωσαν να μανατζάρει μια μικρομεσαία οικογένεια από το Οχάιο. Επίσης πιστεύω ότι η Κιμ μανατζάρει τον εαυτό της από την αρχή και δεν δέχεται συμβουλές από κανέναν. Συμφωνώ ότι κανείς τους δεν περίμενε να βρεθεί στο επίπεδο δημοσιότητας που έχουν φτάσει τώρα, αλλά η ερμηνεία του φαινομένου είναι για διδακτορικό. Δεν εξηγείται με την ισοπεδωτική θεωρία της γυναίκας/αράχνης.
Διδακτορικό δεν υπάρχει, αλλά έχουν γραφτεί διάφορα ενδιαφέροντα σχετικά. Εδώ είναι ένα.
__________________
6.
Γεια σου αμπα!
Με λένε Άννα είμαι 24 χρόνων και δάσκαλα ειδικής αγωγής....Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ένα πράγμα με βασανίζει και αυτό είναι το βάρος μου.. θυμάμαι να ντρέπομαι να φάω το φαγητό μου στο σχολείο γτ ήταν φρυγανιες και να κρύβομαι μεγαλώνοντας όταν ετρωγα φρούτα...στο λύκειο κατάφερα να χάσω περίπου 25 κιλά και πιάσω το όνειρο....την επόμενη χρονιά ήρθαν οι πανελλήνιες και σιγά σιγά μπήκαν και ξανά το σύννεφο από πάνω μου.....Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί ότι δεν έχω καταφέρει να κάνω κάποια σχέση μέχρι τώρα αν και είχα ευκαιρία δεν μπόρεσα να το συνεχίσω γτ είχα το άγχος πως θα φανεί το σώμα μου εκτός ρούχων.....νιώθω ότι αυτό το πράγμα μου καταστρέφει την ζωή μου.... φοβάμαι να κοιτάξω κάποιον γτ σκέφτομαι πως θα πει σίγουρα κάτι αρνητικό για μένα ...νιώθω ότι δεν έχω δικαίωμα στον έρωτα.... σκέφτομαι να επισκεφτω κάποιον ψυχολόγο όμως δεν βρίσκω τη δύναμη να πάρω τηλέφωνο...με αγχώνει το ότι δεν ξέρω ποια είναι ή διαδικασία στις συνεδρίες.... Αν γνώριζες θα με βοηθούσε να έλεγες μερικά διαδικαστικά πράγματα που γίνονται...ή αν κάποιος με το ίδιο πρόβλημα έχει βοηθηθεί.... ευχαριστώ και συγνώμη για το σεντόνι!!!- Αννα
Κλείνεις ραντεβού όπως κλείνεις ραντεβού για τον παθολόγο. Πηγαίνεις, περιμένεις, μπαίνεις. Συστήνεσαι. Ο «παθολόγος» σε ρωτάει γιατί πήγες να τον δεις. Τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους με την βοήθεια και την εμπειρία του «παθολόγου». Ο χρόνος τελειώνει. Πληρώνεις, και συζητάς πότε θα είναι η επόμενη επίσκεψη.
Σήκωσε το τηλέφωνο και κλείσε το ραντεβού. Μην ρωτάς άλλους για τις εμπειρίες τους, δεν είσαι σε θέση να αξιολογήσεις τις υπερβολές, τα ψέματα, τις μισές αλήθειες από την πραγματικότητα της εμπειρίας του καθενός. Είναι δικός αυτός ο δρόμος, και θα τον διανύσεις μόνη σου.
__________________
7.
Αγαπημένη μου Α,μπα
ανέκαθεν ήμουν κανονική προς γεματούλα. Αλλά δε με πείραζε. Ίσα ίσα μου άρεσε, γιατί από τη μία με γλυκαίνει πολύ, και από την άλλη αγαπώ το φαγητό και τις νέες συνταγές , ποιος ο λόγος να τα στερούμαι?
Μέχρι που γνώρισα το αγόρι μου (ο οποίος ήταν και ο πρώτος μου δεν ξέρω αν αυτό έχει σημασία). Τα είχαμε για δύο χρόνια όπου μέσα σ'αυτά τα χρόνια μου έλεγε συνέχεια να χάσω βάρος, ότι είμαι χοντρή και με σύγκρινε με φίλες μου πιο αδύνατες από μένα. Σε καυγάδες με έλεγε φάλαινα και άλλα τέτοια. Χωρίσαμε εδώ και ένα μήνα.
Όπως καταλαβαίνεις όλο αυτό με διέλυσε. Από κει που μου άρεσε ο εαυτός μου γι'αυτό που ήμουν , τώρα έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για μένα, για το πόσο αξίζω και -δυστυχώς- έχω αρχίσει να βλέπω ανταγωνιστικά τις φίλες μου, απο κει που δεν είχαμε πρόβλημα στη σχέση μας. Συνεχίζω να αγαπάω το φαγητό, αλλά κάτι μέσα μου έχει σπάσει. Έχω αρχίσει να μπαίνω στη διαδικασία αναζήτησης καλή δίαιτας, ενώ δεν υπάρχει λόγος, (δηλαδή αν και γεμάτη είμαι στα φυσιολογικά πλαίσια). 'Εχει αρχίσει να μη μ αρέσει αυτό που βλέπω στον καθρέφτη. Και σε ρωτάω ρε Α,μπα. Πως μπορείς να επανακτήσεις την αγάπη που είχες για τον εαυτό σου? Γιατί η γνώμη ενός μαλάκα έχει τόση δύναμη ώστε να σου διαλύσει τη ζωή και τη σχέση μου με τους γύρω σου?- Μικόλ
Γιατί είσαι ακόμη ασχημάτιστη συναισθηματικά, επειδή είσαι άπειρη, και επειδή δεν έχεις ακόμη καταλάβει πότε και πώς πρέπει να προστατεύεσαι.
Η σχέση που δεν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα με τον εαυτό σου είναι μια κακή σχέση. Μια σχέση που σε κάνει να νιώθεις χειρότερα δεν διορθώνεται, δεν χρειάζεται σεβασμό, δεν απαιτεί προσπάθεια. Πρέπει να τη λήγεις. Ο κάθε ανασφαλής θα σε χτυπήσει εκεί που θεωρεί ότι είναι η δική σου ανασφάλεια, που όσο πιο μικρή είσαι, τόσο πιο προφανής είναι. Το θέμα της εμφάνισης είναι πανεύκολο σημείο εκμετάλλευσης από αγόρια προς κορίτσια γιατί οι απαιτήσεις για ομορφιά και σέξι σώμα απευθύνονται κυρίως στα κορίτσια (ο συγκεκριμένος χρησιμοποιούσε και τον σχεδιασμένο γυναικείο ανταγωνισμό). Μπορεί να ήσουν εσύ καλά με σένα – και μπράβο σου – αλλά δεν είσαι τυφλή και κουφή στις επιταγές που υπάρχουν στο περιβάλλον σου. Αυτό το αγόρι σου τις επιβεβαίωσε, δεν σου τις φύτευσε. Πάντα περιέγραφες τον εαυτό σου ως «γεματούλα». (Άραγε, είσαι, ή σου φαίνεται;)
Μην επιτρέψεις ποτέ ξανά σε κανέναν να σε μειώνει με λόγια και πράξεις. Δεν χρειάζεται να απαντάς, να τον χειρίζεσαι, να προβληματίζεσαι. Να φεύγεις χρειάζεται. Είναι πάρα πολύ απλό και δεν μας το λέει ποτέ κανένας. Ούτε να συζητήσεις χρειάζεται, ούτε να εξηγήσεις στον εαυτό σου γιατί το κάνει. Απλώς, δρόμο.
Νομίζω, ελπίζω, ότι θα ξαναβρείς την εσωτερική σου ισορροπία. Νομίζω ότι θα τα καταφέρεις επειδή ήδη ξέρεις ότι είναι ένας τυχαίος και ανάξιος άλλης ανάλυσης. Αν βλέπεις ότι δεν γυρνάει το μυαλό σου και έχει κολλήσει, πήγαινε σε έναν ψυχολόγο να ξαναβρείς όσο πιο γρήγορα γίνεται τον εαυτό σου.
σχόλια